W rozpoznawanej sprawie skarżący w ślad za skargą na oznaczoną powyżej decyzję złożył wniosek o wstrzymanie jej wykonania wskazując, że wyegzekwowanie przez organ podatkowy spornych kwot - których łączna suma wynikająca ze wszystkich wydanych decyzji wynosi 6.665.832,51 zł - doprowadzi do bardzo trudnej sytuacji finansowej strony. Dodał, że obecnie zatrudniony jest w niepełnym wymiarze etatu, a jego przychody znajdują się poniżej progu socjalnego. Strona skarżąca nie ma żadnego majątku ruchomego. Jedynym majątkiem strony jest nieruchomość rolna w S. k/J. G. oraz udział w domku wiejskim, które są obciążone hipoteką w związku z zaciągniętą pożyczką.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże w myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270) – dalej przywołanej jako p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi Sąd może, na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania całości aktu lub czynności w trybie art. 61 § 3 p.p.s.a. wszczynane jest wyłącznie na wniosek strony, co oznacza, iż to wnioskodawca winien wskazać na okoliczności uzasadniające jego żądanie. Okoliczności te muszą mieć charakter konkretny i zindywidualizowany, a nie tylko potencjalny i hipotetyczny.
Sąd uznał, iż okoliczności podniesione przez stronę skarżącą w przedmiotowym wniosku wyczerpują przesłanki przewidziane w art. 61 p.p.s.a. Nie ulega wątpliwości, iż potencjalna egzekucja należności podatkowych określonych w zaskarżonej decyzji mogłaby spowodować trudne do odwrócenia skutki.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia
