Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Dudar (spr.), sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 lutego 2022 r. sprawy ze skargi Gminy M. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie regulaminu wynagradzania nauczycieli oddala skargę

Zaskarżonym do sądu rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] Wojewoda P.i stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2021 r. w sprawie zmiany uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2019 r. w sprawie ustalenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w przedszkolu i szkołach prowadzonych przez Gminę M. Powyższą uchwałą Rada Miejska w M. w § 11 regulaminu dodała ust. 5 następującej treści: "Dopuszcza się zwiększenie dodatku motywacyjnego nie więcej jednak niż o 100% jego maksymalnej stawki między innymi za przygotowanie oraz realizację projektów finansowanych z funduszy europejskich nauczycielom koordynującym realizację projektu lub realizującym zadania w ramach projektu, w tym dyrektorom szkół".

Zdaniem Wojewody, wprowadzone zmiany do regulaminu nastąpiły z przekroczeniem upoważnienia ustawowego zawartego w art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2021 r., poz. 1762, dalej powoływana jako Karta Nauczyciela), który wskazuje, że organ prowadzący określa w drodze regulaminu wynagradzania wysokość m.in. stawek dodatku motywacyjnego oraz szczegółowe warunki przyznawania tegoż dodatku. Zdaniem Wojewody, te szczegółowe warunki przyznawania dodatku muszą być zgodne z ogólnymi warunkami przyznawania dodatków motywacyjnego uregulowanych w § 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r. i organ prowadzący może w ramach upoważnienia ustawowego jedynie je uszczegółowić. Do ogólnych warunków przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego należą: (1) osiągnięcia w realizowanym procesie dydaktycznym; (2) osiągnięcia wychowawczo-opiekuńcze; (3) wprowadzanie innowacji pedagogicznych, skutkujących efektami w procesie kształcenia i wychowania; (4) zaangażowanie w realizację czynności i zajęć, o których mowa w Karty Nauczyciela; (5) szczególnie efektywne wypełnianie zadań i obowiązków związanych z powierzonym stanowiskiem; (6) realizowanie w szkole zadań edukacyjnych, wynikających z przyjętych przez organ prowadzący priorytetów w realizowanej lokalnej polityce oświatowej.

Zdaniem Wojewody pełnienie przez nauczyciela funkcji koordynatora projektu finansowego z funduszy europejskich nie stanowi realizacji zadań edukacyjnych czy pedagogicznych, jest pracą rodzajowo różną od pracy wykonywanej w ramach zatrudnienia na stanowisku nauczyciela, a zatem jej wykonywanie nie może być dodatkowo wynagradzane, poprzez dodatek motywacyjny. Jednocześnie Wojewoda wskazał, że z tytułu prowadzenia przez nauczyciela zajęć bezpośrednio z uczniami czy wychowankami albo na ich rzecz, w ramach programów finansowanych ze środków Unii Europejskiej, przysługuje nauczycielowi wynagrodzenie określone w art. 35a ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela.

Z powyższym rozstrzygnięciem nadzorczym nie zgodziła się Gmina M.i w złożonej przez profesjonalnego pełnomocnika skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku zarzuciła naruszenie:

- art. 91 ust. 1 zd. 1 ustawy o samorządzie gminnym poprzez bezzasadne przyjęcie, że przedmiotowa uchwała Rady Gminy jest sprzeczna z prawem, w sytuacji gdy została ona podjęta zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi oraz nie doszło do naruszenia przepisów prawa ustrojowego i materialnego, z uwagi na fakt, że art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela przekazuje do wyłącznej kompetencji organu prowadzącego szkołę określenie w drodze regulaminu szczegółowych warunków przyznawania dodatku motywacyjnego oraz określenie jego wysokości, w związku z czym nie można uznać, aby dokonując tego poprzez umożliwienie przyznawania nauczycielom, w tym dyrektorom szkół, dodatku motywacyjnego za przygotowanie oraz realizację projektów finansowych z funduszy europejskich czy koordynację takich projektów lub realizujących w ramach projektów inne zadania, organ wykroczył poza definicję "uszczegółowienia" warunków przyznania ww. dodatków, o których mowa w § 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli oraz wynagradzania za pracę w daniu wolnym od pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 416 ze zm., dalej powoływane jako rozporządzenie), w szczególności warunków, o których mowa w § 6 pkt 3-6;

- art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela w zw. z § 6 rozporządzenia poprzez błędne przyjęcie, iż wymienione w rozporządzeniu warunki ogólne stanowią katalog zamknięty, skoro organ (co zresztą sam Wojewoda przyznaje) korzystając z kompetencji przyznanych art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela może je uszczegóławiać, w tym umożliwiając przyznawania nauczycielom, w tym dyrektorom szkół, dodatku motywacyjnego za przygotowanie oraz realizację projektów finansowanych z funduszy europejskich, koordynację ww. projektów lub realizujących w ramach projektów inne zadania, który to warunek szczegółowy w zależności od zakresu projektu może mieścić się zarówno w kryterium innowacyjności pedagogicznych (pkt 3), szczególnie efektowanego wypełniania zadań i obowiązków związanych z powierzonym stanowiskiem (pkt 5), realizacji w szkole zadań edukacyjnych wynikających z przyjętych przez organ prowadzący priorytetów w realizowanej polityce oświatowej (pkt 6) czy zaangażowania w realizację czynności i zajęć, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela – innych zajęć i czynności wynikających z zadań statutowych szkoły.

W uzasadnieniu skargi, skarżąca Gmina wskazała m.in., że innych uchwałach regulujących kwestie wynagradzania nauczycieli w tym dodatków motywacyjnych na terenie Polski, m.in. w powiecie M., Mieście Ł., Mieście [...] czy N. funkcjonują podobne regulacje prawne i nie były one kwestionowane przez organy nadzoru. Katalog warunków z § 6 rozporządzenia nie jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że uszczegółowianie przez organ prowadzący dodatkowych warunków jest dopuszczalne. Zdaniem skarżącej gminy nie może budzić wątpliwości, że projekty finansowe ze środków UE mogą polegać na wdrażaniu innowacji pedagogicznych czy zaangażowania i efektowności wskazanych w pkt 3, 4 i 5 rozporządzenia.

Wskazując na powyższe, skarżąca Gmina wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego od organu według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę, Wojewoda P. podtrzymał stanowisko w sprawie, wnosząc o oddalenie skargi.

Pismem z dnia [...] stycznia 2022 r. skarżąca Gmina nadesłała uchwałę Rady Miejskiej M. z [...] grudnia 2021 r. Nr [...] w sprawie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] listopada 2021 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.

Przedmiotem kontroli sądowej w rozpoznawanej sprawie jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] stwierdzające nieważność uchwały nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2021 r. w sprawie zmiany uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2019 r. w sprawie ustalenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w przedszkolu i szkołach prowadzonych przez Gminę M., podjętej m.in. na podstawie art. 30 ust. 6 i 6a Karty Nauczyciela. Zdaniem Wojewody, dopuszczenie przez Radę Miejską w M. zwiększenie dodatku motywacyjnego między innymi za przygotowanie oraz realizację projektów finansowanych z funduszy europejskich nauczycielom koordynującym realizację projektu lub realizującym zadania w ramach projektu, w tym dyrektorom szkół, przekracza delegację ustawową z art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela, bowiem nie stanowi uszczegółowienia ogólnych warunków przyznawania dodatku motywacyjnego, określonego w § 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej I Sportu z 31 stycznia 2005 r. Z kolei w ocenie Gminy M., katalog warunków z § 6 rozporządzenia nie jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że uszczegółowianie przez organ prowadzący dodatkowych warunków jest dopuszczalne. Nie budzi również wątpliwości Gminy, że projekty finansowane ze środków UE, w zależności od ich rodzaju, mieszczą się w ogólnych warunkach przyznawania dodatku motywacyjnego wskazanych w pkt 3, 5 i 6 § 6 rozporządzenia.

W związku z tym, że sądowa kontrola działalności administracji publicznej sprawowana jest co do zasady pod względem zgodności z prawem (o czym stanowi art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 4. Prawo o ustroju sądów administracyjnych; Dz.U. 2021, poz. 137), powinnością sądu było ustalenie, czy Wojewoda w sposób zgodny z prawem, skorzystał z przyznanej mu, na mocy art. 91 ust. 1 u.s.g., kompetencji nadzorczej - a tym samym, czy prawidłowo zakwestionował, ze skutkiem kasacyjnym, legalność uchwały nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2021 r.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 u.s.g., uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne; o nieważności uchwały lub zarządzenia w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia, w trybie określonym w art. 90. Jak wskazuje się w orzecznictwie, przepis art. 91 ust. 1 u.s.g. stanowi samodzielną podstawę do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego stwierdzającego nieważność zaskarżonej uchwały organu gminy sprzecznej z prawem. Przesłanką stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy w tym zakresie jest istotna sprzeczność uchwały z prawem, przez co należy rozumieć sprzeczność postanowień aktu prawa miejscowego z jakimkolwiek aktem prawa powszechnie obowiązującego, w tym także z rozporządzeniem. O stwierdzeniu nieważności uchwały przez wojewodę można mówić tylko wtedy, gdy uchwała pozostaje w wyraźnej sprzeczności z określonymi przepisami prawa i gdy wynika to wprost z treści tego przepisu, bądź w przypadku braku stosownej normy prawnej do podjęcia uchwały, gdyż podstawy takiej nie można domniemywać. Jakkolwiek zawarta w art. 91 ust. 1 u.s.g. przesłanka sprzeczności z prawem, warunkująca sankcję nieważności, jest pojęciem nieostrym, to w orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że chodzi tu o sprzeczność oczywistą, bezpośrednią i wyraźną, wynikającą wprost z treści przepisu prawa (por. wyrok NSA z 15 czerwca 2021 r., III OSK 3457/21, CBOSA). Zatem rozstrzygając o zakresie nieważności uchwały należy wziąć pod uwagę charakter naruszeń prawa i ich zakres.

W ocenie sądu, akt nadzoru Wojewody P. nie narusza prawa, zaś zarzuty skargi Gminy M. nie zasługują na uwzględnienie.

Tytułem wstępu wskazać należy, że w myśl art. 6 pkt 1-5 Karty Nauczyciela, nauczyciel obowiązany jest: (1) rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę; (2) wspierać każdego ucznia w jego rozwoju; (3) dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego; (3a) doskonalić się zawodowo, zgodnie z potrzebami szkoły; (4) kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka;( 5) dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów. Stosownie zaś do art. 30 ust. 1 Karty Nauczyciela wynagrodzenie nauczycieli, z zastrzeżeniem art. 32, składa się z: (1) wynagrodzenia zasadniczego; (2) dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego, w tym z tytułu sprawowania funkcji wychowawcy klasy, oraz za warunki pracy; (3) wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw; (4) nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, świadczenia, o którym mowa w art. 53a, i dodatku, o którym mowa w art. 54 ust. 5.

Z powyższych regulacji niewątpliwie wynika, że dodatek motywacyjny jest elementem wynagrodzenia nauczyciela, a zatem elementem wynagrodzenia za świadczoną pracę. Może być on przyznany za jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć przez nauczyciela (art. 30 ust. 2 Karty Nauczyciela).

Zakwestionowana przez Wojewodę uchwała została podjęta na podstawie art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela, w myśl którego organ prowadzący szkołę będący jednostką samorządu terytorialnego, uwzględniając przewidywaną strukturę zatrudnienia, określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu:

1) wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33-34a,

2) szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 3,

3) wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach - w taki sposób, aby średnie wynagrodzenia nauczycieli, składające się ze składników, o których mowa w ust. 1, odpowiadały na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej średnim wynagrodzeniom nauczycieli, o których mowa w ust. 3. Stosownie do ust. 6a tego przepisu, który również został powołany w podstawach prawnych uchwały, regulamin ten podlega uzgodnieniu ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli.

Wskazać należy, iż przepis ustawy ustanawiający upoważnienie do wydania aktu prawa miejscowego podlega ścisłej wykładni językowej i nie może prowadzić do objęcia zakresem upoważnienia materii w nim niewymienionych w drodze wykładni celowościowej (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 maja 1998 r., sygn. K 19/97, OTK ZU nr 4/1998 r., poz. 48, s. 262). Organ władzy wykonawczej wykonujący kompetencję prawodawczą zawartą w upoważnieniu ustawowym jest obowiązany działać ściśle w granicach tego upoważnienia. Nie jest upoważniony ani do regulowania tego, co zostało już ustawowo uregulowane, ani też do wychodzenia poza zakres upoważnienia ustawowego.

Podkreślenia wymaga również, iż orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, iż zawarte w powołanym wyżej art. 30 ust. 6 pkt 1 Karty Nauczyciela sformułowanie "szczegółowych warunków" należy rozumieć czynnik od którego spełnienia zależy zrealizowanie czegoś (Uniwersalny słownik języka polskiego pod red. Stanisława Dubisza, Warszawa, wydawnictwo PWN 2003 r. tom IV str.354). Przy czym co istotne "szczegółowe warunki przyznawania dodatku motywacyjnego", o których mowa w delegacji z art. 30 ust. 6 pkt 1 Karty Nauczyciela, muszą wynikać z ogólnych kryteriów przyjętych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 stycznia 2005 r. (por. wyrok WSA w Krakowie z 9 marca 2010 r., III SA/Kr 1007/09; wyrok WSA w Łodzi z 8 stycznia 2020 r., III SA/Łd 877/19; wyrok WSA w Białymstoku z 6 sierpnia 2020 r., II SA/Bk 395/20, CBOSA).

Nie budzi wątpliwości sądu, że przyznana w powyższym zakresie organowi prowadzącemu szkołę kompetencja prawodawcza ma na celu konkretyzację ogólnych warunków określonych w wydanym na podstawie art. 30 ust. 5 Karty Nauczyciela rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r., w tym między innymi dodatku motywacyjnego.

W myśl § 6 powołanego rozporządzenia, do ogólnych warunków przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego należą:

1) osiągnięcia w realizowanym procesie dydaktycznym;

2) osiągnięcia wychowawczo-opiekuńcze;

3) wprowadzanie innowacji pedagogicznych, skutkujących efektami w procesie kształcenia i wychowania;

4) zaangażowanie w realizację czynności i zajęć, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela;

5) szczególnie efektywne wypełnianie zadań i obowiązków związanych z powierzonym stanowiskiem;

6) realizowanie w szkole zadań edukacyjnych, wynikających z przyjętych przez organ prowadzący priorytetów w realizowanej lokalnej polityce oświatowej.

W ocenie sądu rozpoznającego niniejszą skargę analiza treści powołanego wyżej § 6 rozporządzenia pozwala na uznanie, że przesłanką przyznania dodatku motywacyjnego jest osiągnięcie ponadprzeciętnych (nadzwyczajnych), w sensie pozytywnym, efektów w pracy pedagogicznej nauczyciela. Wskazują na to użyte w przywołanym przepisie sformułowania takie jak "osiągnięcia", "wprowadzenie innowacji pedagogicznych", "zaangażowanie w realizację czynności i zajęć" czy "szczególnie efektywne wypełnianie zadań i obowiązków". Innymi słowy dodatek motywacyjny przysługuje za dodatkowe i nadzwyczajne efekty pracy nauczycielskiej a nie za normalne (standardowe) wykonywanie podstawowych obowiązków nauczyciela. Można zatem wywieźć, że dodatek motywacyjny przysługuje nauczycielom wyróżniającym się w stosunku do pozostałych nauczycieli czy to osiągnięciami w jakiejś dziedzinie bądź zaangażowaniem czy też wprowadzeniem innowacji w procesie dydaktycznym.

Takie rozumienie przesłanek przyznawania dodatku motywacyjnego wskazała także Rada Miejska w M. w § 9 regulaminu wynagradzania nauczycieli w placówkach oświatowych prowadzonych przez Gminę M., stanowiącego załącznik do uchwały Rady Miejskiej w M. Nr [...] z dnia [...] września 2019 r., wskazując kryteria jakie są brane pod uwagę, przy przyznawaniu tego dodatku. Wśród powyższych kryteriów trudno jest doszukać się takich, które nie dotyczyłyby osiągnięć wychowawczo-opiekuńczych, pedagogicznych, czy związanych z samokształceniem się nauczycieli.

Powyższego nie można natomiast stwierdzić w odniesieniu do zakwestionowanego przez organ nadzoru § 11 ust. 5 ww. regulaminu. Jak wskazano na wstępie uzasadnienia, wprowadzony przez Radę Miejską przepis dopuszczenia zwiększenie dodatku motywacyjnego między innymi za przygotowanie oraz realizację projektów finansowanych z funduszy europejskich nauczycielom koordynującym realizację projektu lub realizującym zadania w ramach projektu, w tym dyrektorom szkół. Niewątpliwie przepis ten nie wyczerpuje ogólnych warunków przyznawania dodatku motywacyjnego o jakich stanowi § 6 pkt 3 - 6 rozporządzenia tj. wprowadzanie innowacji pedagogicznych skutkujących efektami w procesie kształcenia i wychowania, zaangażowania w realizację czynności i zajęć, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela, szczególnie efektywnych wypełnianiem zadań i obowiązków związanych z powierzonym stanowiskiem czy realizowaniem w szkole zadań edukacyjnych, wynikających z przyjętych przez organ prowadzący, priorytetów w realizowanej lokalnej polityce oświatowej.

Zgodzić się należało z Wojewodą, że w zakres pracy pedagogicznej nauczyciela nie można podciągnąć wykonywania zadań związanych z przygotowaniem i realizacją czy też koordynowaniem projektów finansowych ze środków europejskich. Są to dodatkowe zadnia, nie tyle związane z edukacją czy też pracą pedagogiczną ale administrowaniem i nadzorem nad realizowanym projektem, a zatem wykonywanie tego typu dodatkowej pracy nie może być wynagradzane poprzez podwyższenie wynagrodzenia nauczyciela. Nie można przyznawać dodatku motywacyjnego, będącego elementem wynagrodzenia nauczyciela, za wykonywanie czynności, które nie mieszczą się w zakresie obowiązków służbowych nauczyciela. Słusznie również zauważył Wojewoda, że nauczyciel z tytułu realizacji zajęć z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz (a zatem z tytułu zajęć mających charakter edukacyjny czy też pedagogiczny) finansowanych ze środków europejskich ma dodatkowe wynagrodzenie uregulowane w art. 35a ust. 1 Karty Nauczyciela.

Zaznaczyć także należy, że koszty związane z wynagrodzeniem koordynatorów czy też innych osób zaangażowanych w realizację projektów finansowanych ze środków unijnych są najczęściej wydatkiem kwalifikowanym danego projektu, a zatem finansowanym w ramach środków przyznanych do jego realizacji. W "Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020" opracowanych przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej (https://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/media/97405/wytyczne_w_zakresie_kwalifikowalnosci_wydatkow_21_12_2020_1.pdf) do kosztów pośrednich włączono m.in. koszty koordynatora lub kierownika projektu oraz innego personelu bezpośrednio zaangażowanego w zarządzanie projektem i jego rozliczanie, o ile jego zatrudnienie jest niezbędne do realizacji projektu (...). Nie można zatem wykluczyć sytuacji, że wprowadzona przez Radę Miejską w M. regulacja skutkowałaby otrzymaniem przez osoby zaangażowane w przygotowanie, realizację czy koordynowanie projektów finansowanych ze środków europejskich będących nauczycielami czy dyrektorami szkół, środków finansowych z dwóch źródeł – wynagrodzenia w ramach projektu i dodatkowo jako podwyższenie dodatku motywacyjnego.

Co ciekawe, Rada Miejska w M. wprowadzając dodatkowe kryterium uzasadniające podwyższenie dodatku motywacyjnego, nie zmieniła czy też nie uzupełniła § 9 ww. regulaminu, lecz dodała do § 11 ust. 5, który to paragraf w ogóle nie reguluje kryteriów przyznawania dodatków motywacyjnych. Już sama powyższa okoliczność może wskazywać, że Rada Gminy w M. podejmując zakwestionowaną przez Wojewodę uchwałę miała trudność z przypisaniem wskazanych czynności (przygotowanie i realizacja czy też koordynowanie projektów finansowych ze środków europejskich) do konkretnego kryterium wskazanego czy to w § 6 rozporządzenia czy też uszczegółowionych kryteriów z § 9 regulaminu.

W ocenie sądu, wskazywana w uzasadnieniu skargi okoliczność, że podobne regulacje funkcjonują w innych regulaminach wynagradzania nauczycieli obowiązujących w poszczególnych gminach czy powiatach na terenie Polski w żadnym zakresie nie wpływa na ocenę legalności zaskarżonego rozstrzygnięcia. Fakt, iż w tychże gminach czy powiatach organ nadzoru nie stwierdził nieważności zbliżonych zapisów poszczególnych regulaminów, nie oznacza że nie naruszają one delegacji ustawowej wynikającej z art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należało, że zakwestionowana przez Wojewodę uchwała Rady Miejskiej w M. została podjęta z przekroczeniem delegacji ustawowej wynikającej z art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela i wykracza poza ogólne warunki przyznawania dodatków motywacyjnych nauczycielom, zawartych w § 6 rozporządzenia. Tym samym za niezasadne należało uznać zarzuty skargi naruszenia przez Wojewodę art. 91 zd. 1 u.s.g. w zw. z art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela i § 6 rozporządzenia.

Końcowo wskazać należy, czego nie dostrzegł Wojewoda P. w swoim rozstrzygnięciu nadzorczym, że Rada Miejska w M. w zakwestionowanej uchwale użyła sformułowania "między innymi", co już samo przez się stanowi naruszenie zasady określoności przepisu prawa. Zgodnie z zasadami techniki prawodawczej (stanowiącymi załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej"; Dz. U. z 2016 r. poz. 283; w skrócie "ZTP") funkcjonuje generalny nakaz (§ 6 ZTP) takiego redagowania przepisów aktów prawodawczych, aby dokładnie i w sposób zrozumiały dla adresatów zawartych w nich norm wyrażały intencje prawodawcy. Innymi słowy, każdy przepis winna cechować precyzja, komunikatywność oraz wynikająca z nich adekwatność wypowiedzi do zamiaru prawodawcy (zob. M. Zieliński [w:] S. Wronkowska, M. Zieliński, Komentarz do zasad techniki prawodawczej, Warszawa 2012, uwaga do § 6, s. 38–39). Postulaty te znajdują niewątpliwie swoje zakorzenienie w wymogach płynących z zasady określoności przepisów prawa, stanowiącej istotny komponent konstytucyjnej zasady prawidłowej legislacji (por. T. Zalasiński, Zasady prawidłowej legislacji w poglądach Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2008, s. 181 i n.), wyprowadzanej z ogólnej klauzuli demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP). Potwierdza to utrwalone orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, w świetle którego stanowienie przepisów niejasnych i wieloznacznych narusza konstytucyjną zasadę określoności regulacji prawnych, wywodzoną z klauzuli demokratycznego państwa prawnego zawartej w art. 2 Konstytucji (zob. I. Wróblewska, Zasada państwa prawnego w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego RP, Toruń 2010, s. 75). Dotyczy to także przepisów prawa miejscowego (zob. wyrok WSA w Poznaniu z 26 marca 2016 r., IV SA/Po 62/16, CBOSA). Przyjąć zatem należało, że wprowadzenie przez Radę Miejską w M. sformułowania "między innymi" może sugerować, że dodatek motywacyjny mógłby być podwyższony także z innych niż wskazane w powyższym ustępie warunków, co stanowi naruszenie zasady prawidłowej legislacji.

Mając na uwadze powyższe, przyjąć należało że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody jest prawidłowe. Wskazanie w uchwale (regulaminie) pewnego, szczególnego kryterium przyznawania dodatku motywacyjnego nauczycielom, nie znajdującego oparcia w treści art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela jak również § 6 rozporządzenia stanowi istotne naruszenie prawa, a zatem Wojewoda słusznie stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2021 r. w sprawie zmiany uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w M. z dnia [...] września 2019 r. w sprawie ustalenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w przedszkolu i szkołach prowadzonych przez Gminę M.

Mając na uwadze powyższe, sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak sentencji wyroku.