Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. S. na propozycję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie miejsca pełnienia służby, stanowiska i uposażenia funkcjonariusza Służby Celnej postanawia: odrzucić skargę.

Skarżący S. S. pismem z dnia 28 lutego 2011 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na przedstawioną mu przez Dyrektora Izby Celnej w Opolu pisemną propozycję z dnia [...], nr [...], pełnienia od dnia 1 stycznia 2011 r. służby w Izbie Celnej w O. Oddział w N. na stanowisku służbowym specjalisty Służby Celnej, zaliczonego do kategorii stanowisk specjalistycznych.

Podstawą prawną przedstawienia przez Dyrektora Izby Celnej w Opolu propozycji skarżącemu stanowił przepis art. 222 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323, ze zm.).

Oświadczeniem z dnia 20 grudnia 2010 r. skarżący przyjął przedstawioną mu propozycję Dyrektora Izby Celnej w Opolu.

W odpowiedzi na powyższą skargę Dyrektor Izby Celnej wniósł, na podstawie art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), o odrzucenie skargi, a z ostrożności procesowej o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Przed przystąpieniem do merytorycznego badania skargi, Sąd bada dopuszczalność jej wniesienia. Stosownie do art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę administracji publicznej poprzez rozpatrywanie skarg na akty, czynności lub bezczynność organów administracji publicznej. Wskazać należy, iż nie każda, działalność organów administracji publicznej podlega kontroli sądu administracyjnego. Sąd administracyjny jest właściwy do rozpoznawania skarg wnoszonych jedynie na niektóre akty wydawane w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy Służby Celnej.

Zgodnie z przepisem art. 5 P.p.s.a. Sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach:

1) wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej;

2) wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi; 3) odmowy mianowania na stanowiska lub powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej, chyba że obowiązek mianowania lub powołania wynika z przepisów prawa;

4) wiz wydawanych przez konsulów, z wyjątkiem wiz wydanych cudzoziemcowi będącemu członkiem rodziny obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043);

5) zezwoleń na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego wydawanych przez konsulów.

Stosownie do art. 188 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323, ze zm.) – zwaną dalej ustawą, w przypadku wydania decyzji o przeniesieniu, powierzeniu pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku, przeniesieniu na niższe stanowisko bądź zawieszeniu w pełnieniu obowiązków służbowych, funkcjonariusz może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W przypadku wydania decyzji o zwolnieniu ze służby, funkcjonariusz może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, złożyć odwołanie do Szefa Służby Celnej.

W przypadku, gdy decyzję o zwolnieniu ze służby wydaje Szef Służby Celnej, funkcjonariusz może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, złożyć wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Do postępowań w sprawach, o których mowa w ust. 1-3, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.).

Od decyzji wydanej w postępowaniu z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydanej w wyniku odwołania przysługuje prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Artykuł 222 ustęp 1 ustawy stanowi, że funkcjonariusze celni, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pełnili służbę w Służbie Celnej stają się funkcjonariuszami w rozumieniu ustawy. W terminie do dnia 31 grudnia 2010 r. kierownik urzędu przedstawia funkcjonariuszom celnym, o których mowa w ust. 1, pisemną propozycję określającą, zgodnie z przepisami rozdziału 8 i 10 ustawy, miejsce pełnienia służby, stanowisko i uposażenie (ustęp 3). Funkcjonariusz celny, któremu przedstawiono propozycję, o której mowa w ust. 3, składa oświadczenie o przyjęciu albo o odmowie przyjęcia w terminie 7 dni od dnia otrzymania propozycji. Niezłożenie oświadczenia w tym terminie jest równoznaczne z odmową przyjęcia tej propozycji (ust. 5).

W przypadku odmowy przyjęcia propozycji, o których mowa w ust. 3, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby po upływie:

1) 2 tygodni w stosunku do funkcjonariuszy celnych w służbie przygotowawczej,

2) 3 miesięcy w stosunku do funkcjonariuszy celnych w służbie stałej

- od dnia złożenia oświadczenia o odmowie przyjęcia propozycji, o której mowa w ust. 5.

Mając na uwadze, że sprawy wymienione w art. 222 ustawy nie mieszczą się w katalogu spraw z art. 188 ustawy, propozycję organu w przedmiocie warunków pełnienia służby należy zakwalifikować jako akt wydawany w ramach podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi, który na mocy art. 5 pkt 2 P.p.s.a., nie podlega kognicji sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 P.p.s.a.).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie wyżej wskazanych przepisów, orzeczono jak w sentencji.