Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Zalewski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi L. Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w L. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nakazu prawidłowego oznakowania oddala skargę

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. W dniach [...]-[...] i [...] lutego 2012 r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w [...], działając na podstawie upoważnienia Nr [...] z dnia [...] lutego 2012 r., wydanego przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, przeprowadzili kontrolę w zakresie prawidłowości znakowania makaronu

w L. Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą L. (dalej: “Spółka", “Skarżąca").

2. W trakcie działań kontrolnych ocenie oznakowania poddano makaron o nazwie "Domowa jajeczna krajanka" wielkość partii produkcyjnej 3600 kg z datą produkcji [...] lutego 2012 r., znajdującej się w workach foliowych z nadrukiem 250 g, zawierających między innymi informację o dacie minimalnej trwałości: "Najlepiej spożyć przed: [...] stycznia 2014 r.", oferowanej do sprzedaży w cenie cennikowej brutto - [...] zł/szt. (Protokół z pobrania próbek nr 1 z dnia [...] lutego 2012 r.).

W wyniku przeprowadzonej kontroli organ stwierdził, następujące nieprawidłowości:

- zamieszczenie (na opakowaniu jednostkowym) w nazwie określenia "Domowy", podczas gdy przedmiotowy makaron jest produkowany na skalę przemysłową i zawiera w składzie masę jajową pasteryzowaną. Określenie "Domowy" wprowadza w błąd konsumenta, co do charakterystyki środka spożywczego, ponieważ sugeruje, iż produkt ten został wyprodukowany przy zastosowaniu domowych metod produkcji i przy użyciu tradycyjnych składników, co jest niezgodne z art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. - o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2005r., Nr 187, poz. 914 ze zm.), dalej: o bezpieczeństwie żywności,

- zamieszczeniu w oznakowaniu informacji o użyciu w procesie produkcyjnym ,jaj", podczas gdy w rzeczywistości użyto "masę jajową pasteryzowaną", otrzymaną w wyniku przetworzenia jaj, co jest niezgodne z art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia w zw. z wymaganiami wskazanymi w załączniku nr 1 pkt 7, ppkt 7.3 do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r., ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. WE L 139 z 30.4.2004, str. 55 z późn. zm.) oraz § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz.U. z Nr 137, poz. 966 ze zm.),

3. Postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r. [...] Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych wszczął postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie.

4. W dniu [...] kwietnia 2012 r. Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, wydał decyzję nr [...], znak: [...], nakazującą Skarżącej poddanie zabiegowi prawidłowego oznakowania partii 709,5 kg wyrobu o nazwie "Domowa jajeczna krajanka" (ilość pomniejszona o 10,50 kg, tj. 42 szt. opakowań pobranych do badań laboratoryjnych), z datą produkcji [...] lutego 2012 r., znajdującej się w workach foliowych z nadrukiem a 250 g, zawierających między innymi informację o dacie minimalnej trwałości: "Najlepiej spożyć przed: [...]/02/2014", oferowanej do sprzedaży w cenie cennikowej brutto - [...] zł/szt., poprzez usunięcie z nazwy artykułu określenia "Domowy" oraz podania faktycznie użytego do produkcji surowca, tj. "masy jajowej pasteryzowanej". 5. Spółka pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r., wniosła odwołanie od ww. decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, w którym zarzuciła, iż organ I instancji nie odniósł się do wyjaśnień strony zawartych w uwagach do protokołu z kontroli, jak również bez żadnych wyjaśnień pominął przedstawione dowody (poza wnioskiem o przesłuchanie Pana J. G., który to dowód przeprowadzono z naruszeniem art. 79 § 1 k.p.a.).

Strona w odwołaniu podnosiła, iż na spotkaniu w dniu [...] grudnia 2010 r. z przedstawicielami Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w [...] dokonano uzgodnień mających na celu zapewnienie poprawnego oznakowania makaronu, w tym uzgodniono, że Spółka w oznakowaniu makaronów o nazwie "Domowa jajeczna", zastąpi napis "[...] domowego smaku: tradycyjny [...]" napisem "[...] domowego smaku: [...]" zaś w miejsce napisu "[...]" zastosuje napis "[...]" oraz usunie ze składu makaronu witaminę A. Spółka stwierdziła, iż na ww. spotkaniu zgodnie postanowiono, iż nazwa "Domowa jajeczna" oraz informacja o składniku makaronu, tj. jajach pozostają bez zmian.

Strona wskazywała, iż pomimo ww. ustaleń organ w wydanej decyzji ponownie kwestionuje prawidłowość zastosowania w nazwie określenia "Domowa..." oraz zastosowania nazwy składnika Jaja".

Strona podnosiła, iż w niezmienionym stanie prawnym, ten sam organ prezentuje tak niespójne stanowisko, w stosunkowo niedługim czasie. W związku z powyższym strona zarzuciła, iż takie działanie narusza art. 8 k.p.a.

Spółka w odwołaniu dowodziła, iż technologia produkcji makaronu o nazwie "Domowa jajeczna krajanka", polegająca na procesie walcowania oraz naturalne warunki suszenia kształtuje pożądane właściwości tego makaronu, takie jak: matowa, nieco chropowata, mączna powierzchnia, a także pulchna, sprężysta struktura i delikatny, jajeczny smak i zapach po ugotowaniu oraz ciepły słoneczny kolor - czyli cechy, które odzwierciedlają makaron robiony w domu. Strona twierdziła, iż w rozumieniu przeciętnego konsumenta określenie makaronu, nabywanego w sklepach, z terminem "domowy" - nie jest synonimem wytwarzanego w domu, ale odnosi się do produktu o cechach sensorycznych i kulinarnych charakterystycznych dla przygotowanego w warunkach domowych.

Zdaniem wnoszącego odwołanie, organ I instancji w żaden sposób nie uzasadnił, na czym miałoby polegać ewentualne wprowadzanie konsumenta w błąd, a w szczególności, jaką szkodę może ponieść konsument nabywając tak oznakowany makaron, co zdaniem strony narusza art. 107 § 1 k.p.a.

Według Skarżącej, organ kontrolny dokonał błędnej wykładni przepisu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych i zawartej tam definicji produktów "przetworzonych", tj. środków spożywczych uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów nieprzetworzonych.

Odwołujący się nie zgodził się ze stanowiskiem organu I instancji, iż wykorzystanie masy jajowej pasteryzowanej zamiast świeżych jaj nie przemawia za używaniem określenia "domowy".

Strona podkreśliła również, że skład masy jajecznej nie różni się w żaden sposób od wybitej ręcznie zawartości jaj kurzych, pasteryzacja nie jest działaniem, które w sposób znaczny zmienia produkt wyjściowy (jaja) oraz, że jest ona elementem dobrej praktyki higienicznej stosowanej w zakładach przetwórczych w celu zapewnienia wytwarzanym produktom bezpieczeństwa mikrobiologicznego.

Mając na uwadze powyższe Spółka wskazała, że "pasteryzowana masa jajowa" nie jest produktem przetworzonym, o którym mówi przepis art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 852/2004.

Zdaniem Spółki, w świetle przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych, w pełni dopuszczalne jest użycie sformułowania “Jaja" w składzie przedmiotowego makaronu, z uwagi na podanie informacji o środku spożywczym użytym do produkcji, pomimo zmiany formy tego środka. Powołując się na ww. rozporządzenie (WE) Nr 852/2004 oraz na pismo Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2008 r. znak: [...] oraz pisma Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia: [...] kwietnia 2002 r., znak: [...] oraz z dnia [...] marca

2002 r., znak: [...] Strona dowodziła, iż zastosowanie nazwy składnika, tj.: "Jaja" w stosunku do użytego składnika, tj.: "masy jajowej pasteryzowanej" jest dopuszczalne i nie wprowadza w błąd konsumenta. Strona podnosiła także, iż inni producenci stosują powszechnie na rynku określenie "domowy".

Zdaniem Skarżącej organ kontroli nie zawiadomił jej o terminie i miejscu przesłuchania świadka – J. G.. W jej ocenie imienne wezwanie skierowane do świadka, na adres korespondencyjny będący jednocześnie adresem strony, nie może wskazywać na prawidłowe powiadomienie strony. Zarzuciła ponadto, że organ I instancji wydając decyzję w ciągu 2 dni od dnia przesłuchania świadka uniemożliwił jej podjęcie czynnego udziału w postępowaniu rażąco naruszając przepisy art. 10 § 1 i art. 79 § 1 k.p.a., co jej zdaniem miało wpływ na wynik sprawy.

W związku z powyższym odwołujący się wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie lub o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

6. Główny Inspektor JHARS, postanowieniem z dnia [...].10.2012 r., znak: [...], dopuścił dowód z przesłuchania w charakterze świadka Pana J. G. i zlecił przeprowadzenie czynności w drodze pomocy prawnej organowi I instancji. Przesłuchanie świadka J. G., w obecności pełnomocnika Skarżącej odbyło się w dniu [...] stycznia 2013 r. w siedzibie Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w [...].

Podczas przesłuchania z dnia [...] stycznia 2013 r., świadek oświadczył, iż w pełni podtrzymuje swoje zeznania ujęte w protokołach z dnia [...] kwietnia 2012 r. i [...] sierpnia 2012 r., tj., że:

- produkcją makaronów jajecznych zajmuje się od [...] r., były to makarony tłoczone podobne w technologii produkcji do obecnych makaronów [...],

- do 1989 r. jaja wybijano bezpośrednio, następnie były miksowane i tłoczone do tłoczni, w ten sposób produkowano ok. 95% makaronów, w latach [...]-[...] linie zostały wymienione, wdrożono do produkcji makarony bezjajeczne, które obecnie stanowią ok. 90 % makaronów,

- od [...]/[...] r. makarony jajeczne są produkowane metodą wielokrotnego walcowania, tj. technologią przypominającą wyrób makaronów w domu, technologia ta powoduje inną strukturę makaronów, której nie uzyska się w wyniku tłoczenia,

- wydajność linii makaronów tłoczonych to 5t/h, a walcowych 500 kg/h w zależności od asortymentu, makaron walcowany jest trudniejszy do wykonania i przypomina ten robiony w domu, przekrój suchego makaronu jest inny, ponieważ zewnętrzne jego powierzchnie są bardzo zbite w porównaniu z makaronem tłoczonym, którego powierzchnie są bardziej rozpulchnione,

- dodatek witaminy A stosowany był w ubiegłych latach, niemniej jednak spółka wycofała się z tego,

- w Polskiej Normie PN-A-74131 z grudnia 1999 r., wyszczególniono rodzaje makaronów (bez dodatku jaj, z dodatkiem jaj, z dodatkiem warzyw w ilości min. 3 %), zgodnie z tą normą (na podstawie tej normy opracowano specyfikacje "Makaron [...] Domowa Jajeczna") jako surowiec wyszczególniane są jaja,

- nie ma różnicy między makaronem wyprodukowanym z jaj i masy jajowej pasteryzowanej, potwierdzeniem tego są badania konsumenckie, wyrażenia "domowa", ,jaja" odzwierciedlają potoczne wyrażenia stosowane na świecie, pozbawienie firmy możliwości używania tego typu określeń są dyskryminacją polskich producentów w porównaniu do makaronów importowanych najczęściej zawierających semolinę i jaja,

- wybijanie jaj bezpośrednio nigdzie nie jest możliwe z uwagi na wysoką temperaturę panującą wokół linii produkcyjnej, wybijanie jaj musi odbywać się w pomieszczeniach schłodzonych, w związku z tym gdyby producent kupował jaja musiałby je wybijać w oddzielnych pomieszczeniach i uzyskaną masę jajową przewozić bezpośrednio do linii produkcyjnej, najczęściej na świecie wybijaniem jaj zajmuje się producent jaj, gdyż jaja te muszą mieć intensywną barwę,

- nazwa domowa stosowana jest dlatego, że oddaje praktycznie wszystkie czynności związane z produkcją makaronu na stolnicy w domu,

- do tej pory nie było zgłoszeń konsumentów, co do wprowadzania w błąd w zakresie nazwy, bo wszyscy wiedzą, że produkuje się go w fabryce a nie w domu,

- pojęcie "domowa" stosowane jest przez producentów innych artykułów rolno-spożywczych np. kawy, biszkoptów, a przecież artykuły te nie są produkowane w domu.

7. Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (dalej “główny Inspektor") decyzją z [...] marca 2013 r., znak: [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] kwietnia 2012 r.

Organ odwoławczy powołując się na:

- art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.),

- art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 z późn. zm.),w związku z:

- art. 3 pkt 5, art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 2 pkt 1, art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 21 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 z późn. zm.), dalej: ustawy o jakości handlowej,

- art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 47 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia,

- § 2 ust. 1, § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych,

- art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 16 i art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 01.02.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463 z późn. zm.),

- załącznikiem nr 1 pkt 5, ppkt 5.1 i 5.2, pkt 7 ppkt 7.3 do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r., ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. WE L 139 z 30.4.2004, str. 55 z późn. zm.),

- art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) Nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. WE L 139 z 30.4.2004, str. 1 z późn. zm.), podkreślił, że w przedmiotowej sprawie kwestionowana partia produktu o nazwie "Domowa jajeczna krajanka", nie spełniała wymagań zawartych w przytoczonych wyżej aktach prawnych, z uwagi na oznakowanie, wprowadzające konsumenta w błąd, poprzez zastosowanie niewłaściwego opisu.

Według organu podanie na opakowaniu makaronu określenia “domowy" sugeruje konsumentowi, że produkt został wyprodukowany w oparciu o tradycyjną (domową) metodę produkcji makaronu z wykorzystaniem jaj wbijanych bezpośrednio ze skorupki. Domowe sposoby produkcji, oparte na świeżych jajach, podczas gdy produkt powstał z wykorzystaniem pasteryzowanej masy jajecznej, której nie stosuje się przy tradycyjnym wyrobie makaronu sposobem domowym.

Główny Inspektor podkreślił, że odniesienie się jedynie do technologii produkcji oraz do faktu, iż przedmiotowy makaron jest produkowany w zakładzie od 2003 r., nie jest wystarczającą przesłanką, która uprawniałaby producenta do stosowania w nazwie określenia "Domowa", ponieważ na proces produkcji makaronu, nie tylko ma wpływ technika wytwarzania ale także surowce, z których jest on wytwarzany. W niniejszej sprawie do wytworzenia przedmiotowego produktu została użyta masa jajeczna pasteryzowana, tj. produkt przetworzony.

Według organu, Strona nie jest tym samym uprawniona do używania w nazwie określenia "domowy", gdyż określenie to wprowadza konsumenta w błąd, sugerując, że produkt wytwarzany jest w oparciu o tradycyjną (domową) recepturę, a tak nie jest w rzeczywistości.

8. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając:

1) naruszenie art. 6, 7, 8 oraz 77 k.p.a. poprzez utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji w sytuacji, gdy skarżący wykazał, iż postępowanie organu I instancji dotknięte było wadami, które uniemożliwiły prawidłowe ustalenie stanu faktycznego w sprawie. Organ odwoławczy za zgodną z prawem uznał decyzję, która oparta jest na sprzecznych i niespójnych ustaleniach, z zebranym w sprawie materiałem dowodowym poprzez organ I instancji, a w szczególności:

- przez pominięcie wyjaśnień i dowodów potwierdzających tezę, że cecha "domowości" i związanej z nią metody produkcji makaronu ma związek ze sposobem jego wytwarzania (walcowaniem, a nie tłoczeniem) i związanymi z tym cechami organoleptycznymi, a brak jest jakiegokolwiek związku pomiędzy "domowością" a użyciem do produkcji treści jaj czy pasteryzowanej masy jajowej,

- przez przyjęcie sprzecznych i niespójnych ustaleń organu administracji z zebranym w sprawie materiałem dowodowym oraz nie wyjaśnienie przesłanek wprowadzenia potencjalnego konsumenta w błąd, poprzez oznaczenie makaronu słowami "DOMOWA" i ,jaja", w szczególności nie wykazanie, na czym polegałby przedmiotowy błąd konsumenta, pomimo że jedyną różnicą w tym przypadku jest miejsce wytworzenia masy jajowej, wobec obowiązku dokonania obróbki termicznej masy jajowej ze względu na konieczność zapewnienia właściwych warunków higienicznych i ochrony przed zanieczyszczeniami mikrobiologicznymi,

- przez pominięcie faktu, iż makaron w trakcie procesu produkcyjnego jest suszony w znacznie wyższych temperaturach niż pasteryzacja, co ewentualnie niweluje wszystkie skutki pasteryzacji,

2) naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 78 § 1 k.p.a. w zw. z art. 84 § 1 k.p.a. polegające na zaaprobowaniu przez organ odwoławczy zaniechania przeprowadzenia przez organ I instancji wnioskowanych przez skarżącą dowodów i nie przeprowadzenie przedmiotowych dowodów w czasie postępowania odwoławczego, a to:

a) dowodu z opinii biegłego dotyczącej:

- wpływu lekkiej pasteryzacji masy jajowej na jej cechy fizykochemiczne i organoleptyczne, w szczególności na skład chemiczny i wartości odżywcze masy jajowej pasteryzowanej chłodnej i treści jaj nie poddanej pasteryzacji oraz wpływu każdego z tych składników na wyrób końcowy, jakim jest walcowany makaron jajeczny,

- charakterystyki i szczegółowych właściwości walcowanych makaronów jajecznych, stosowanych przez spółkę w ich produkcji technologii i receptur w tym Polskich Norm i Norm Zakładowych, podobieństw do "technologii" produkcji makaronu w domu oraz różnic pomiędzy makaronem walcowanym i tłoczonym,

b) dowodu z akt sprawy znak: [...] na okoliczność prowadzenia kontroli makaronu "DOMOWA JAJECZNA" i zapadłych w postępowaniu decyzji,

c) dowodów z urzędu (w tym przesłuchania świadków obecnych na spotkaniu) dotyczących ustaleń zapadłych na spotkaniu w WIJHARS w [...] w dniu [...].12.2010 r. w szczególności uzgodnienia, że Skarżąca zmieni opakowania makaronu "Domowa jajeczna" w ustalony sposób, a nazwa "Domowa jajeczna" oraz informacja o składniku makaronu - jajach pozostaje bez zmian, wobec nie uznania twierdzeń i dowodów Skarżącej za prawdziwe, mimo braku zaprzeczenia w tej sprawie przez organ I instancji,

3) naruszenie art. 11 k.p.a. i art. 107 k.p.a. polegające na zaakceptowaniu przez organ odwoławczy błędnej konstrukcji uzasadnienia decyzji organu I instancji, które nie spełnia ustawowego wymogu nie tylko wskazania podstawy prawnej, ale również jej wyjaśnienia, polegającego na wykładni przepisów stanowiących podstawę prawną rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonej decyzji, jak również wskazania w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, iż stanowisko Skarżącej dotyczące pozycjonowania wody wśród innych składników jest błędne.

4) Naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a to:

a) błędnej wykładni przepisu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych i zawartej tam definicji produktów "przetworzonych", tj. środków spożywczych uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów nieprzetworzonych, gdzie przetworzenie oznacza każde działanie, które znacznie zmienia produkt wyjściowy, w tym ogrzewanie, wędzenie, solenie, dojrzewanie, suszenie, marynowanie, ekstrakcja, wyciskanie lub połączenie tych procesów,

b) art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że stosowanie masy jajowej do produkcji makaronu zamiast jaj wprowadza konsumenta w błąd, sugerując właściwości, których przedmiotowy makaron nie posiada i sugeruje im, że przedmiotowy środek spożywczy pozyskiwany jest sposobem domowym,

c) art. 47 ust. 1 i ust. 5 ww. ustawy w związku z § 29 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych poprzez błędną wykładnię i uznanie, ze ww. przepisy zakazują uzupełniania nazw ustalonych dla danego rodzaju środków spożywczych w przepisach prawa żywnościowego, pod którą środki spożywcze są wprowadzane do obrotu, znakiem towarowym, nazwą marki lub nazwą handlową wymyśloną

d) art. 137 § k.s.h. w zw. z 205 § 2 k.s.h. i uznanie, że doręczenie zawiadomienia członkowi Rady Nadzorczej Skarżącej, jako osobie prywatnej jest równoznaczne ze skutecznym zawiadomieniem skarżącej.

9. W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując zaprezentowane wcześniej stanowisko.

II. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

1. Na wstępie wyjaśnić należy, iż zgodnie z przepisem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.), kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów, wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a.", sprawowana jest przez sądy administracyjne w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracji publicznej konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, lub ewentualnie ustalenie, że decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 lit. a-c p.p.s.a.).

2. Zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Wykładnia powołanego przepisu wskazuje, że Sąd ma nie tylko prawo, ale i obowiązek dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego, nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został w skardze podniesiony. Z drugiej jednak strony, granicą praw i obowiązków Sądu, wyznaczoną w art. 134 § 1 p.p.s.a. jest zakaz wkraczania w sprawę nową. Granice te zaś wyznaczone są dwoma aspektami, mianowicie: legalnością działań organu oraz całokształtem aspektów prawnych tego stosunku prawnego, który był objęty treścią zaskarżonego rozstrzygnięcia.

3. Kontrolując zaskarżoną decyzję z punktu widzenia powyższych zasad skarga nie zasługuje na uwzględnienie, a podniesione w niej zarzuty nie są trafne. Zaskarżona decyzja, zdaniem Sądu, nie narusza prawa, przynajmniej w stopniu uzasadniającym uwzględnienie skargi.

4. Przedmiotem oceny Sądu jest decyzja z dnia [...] marca 2013 r. Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, który utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. nakazującą Skarżącej poddanie zabiegowi prawidłowego oznakowania partii 709,5 kg wyrobu o nazwie "Domowa jajeczna krajanka" (ilość pomniejszona o 10,50 kg, tj. 42 szt. opakowań pobranych do badań laboratoryjnych), z datą produkcji [...] lutego 2012 r., znajdującej się w workach foliowych z nadrukiem a 250 g, zawierających między innymi informację o dacie minimalnej trwałości: "Najlepiej spożyć przed: [...]/02/2014", oferowanej do sprzedaży w cenie cennikowej brutto - [...] zł/szt., poprzez usunięcie z nazwy artykułu określenia "Domowy" oraz podania faktycznie użytego do produkcji surowca, tj. "masy jajowej pasteryzowanej".

5. Podstawą wydania nakazu przez organ I instancji był art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o jakości handlowej, który stanowi, iż wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może nakazać poddanie artykułu rolno-spożywczego niespełniającego wymagań jakości handlowej lub wymagań w zakresie transportu lub składowania określonym zabiegom.

Przez jakość handlową zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy o jakości handlowej należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi.

Kwestię oznakowania artykułu rolno – spożywczego doprecyzowuje m. in. art. 6 ust. 1 i 2 powołanej ustawy. Stanowi on w ust. 1, że artykuły rolno – spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane. Do oznakowania tychże artykułów stosuje się odpowiednio wymagania określone w art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 i art. 48 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności, w myśl art. 6 ust. 2 ustawy o jakości handlowej.

Na mocy art. 45 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności, oznakowanie środka spożywczego obejmuje wszelkie informacje w postaci napisów i innych oznaczeń, w tym znaki towarowe, nazwy handlowe, elementy graficzne i symbole, dotyczące środka spożywczego i umieszczone na opakowaniu, etykiecie, obwolucie, ulotce, zawieszce oraz w dokumentach, które są dołączone do tego środka spożywczego lub odnoszą się do niego.

Z kolei z art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności wynika, że oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać konsumenta w błąd, w szczególności:

a) co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji,

b) przez przypisywanie środkowi spożywczemu działania lub właściwości, których nie posiada,

c) przez sugerowanie, że środek spożywczy posiada szczególne właściwości, jeżeli wszystkie podobne środki spożywcze posiadają takie właściwości.

Ponadto art. 48 ust. 1 ustawy z 25 sierpnia 2000 r. nakazuje, aby środki spożywcze były oznakowane w sposób zrozumiały dla konsumenta, napisy były wyraźne, czytelne i nieusuwalne, umieszczone w widocznym miejscu, a także, aby nie były w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami lub obrazkami.

6. Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy organ stwierdził, że partia artykułu "Domowa jajeczna krajanka" nie spełniała wymagań zawartych w przytoczonych wyżej aktach prawnych, z uwagi na niewłaściwe oznakowanie, wprowadzające konsumenta w błąd, ze względu na zastosowanie w nazwie określenia: "domowa". Powyższą ocenę sąd podziela.

Organ słusznie uznał, że nie znajduje uzasadnienia stosowanie określenia "domowa", w przypadku makaronu produkowanego na skalę przemysłową przy użyciu nowoczesnych metod produkcji, w oparciu o recepturę wykorzystującą gotowe przetworzone półprodukty, do których zalicza się masa jajeczną pasteryzowaną.

Podanie na opakowaniu przedmiotowego makaronu określeń "domowa" sugeruje konsumentowi, że taki produkt został wyprodukowany w procesie produkcyjnym opartym na tradycyjnej (domowej) metodzie produkcji z wykorzystaniem jaj wybijanych bezpośrednio ze skorupki. W ocenie Sądu określenie "domowy", "tradycyjny", itp. nie może mieć zastosowania w odniesieniu do makaronu produkowanego innymi metodami niż domowa, jak też o innym składzie niż typowy makraon wyrabiany w domu. Organ słusznie uznał w skarżonej decyzji, że producent stosujący w oznakowaniu makaronu określenie, nawiązujące do domowego sposobu produkcji, powinien udokumentować i uzasadnić stosowanie takiego oznakowania. Powinien przedstawić przyczyny uzasadniające użycie określenia "domowy". Powinien on przede wszystkim wskazać, czym zakwestionowany makaron różni się od innych podobnych produktów, które nie są oznakowane w przedmiotowy sposób. Odniesienie się jedynie do technologii produkcji oraz do faktu, iż przedmiotowy makaron jest produkowany w zakładzie od 2003 r., nie jest wystarczającą przesłanką, która uprawniałaby producenta do stosowania w nazwie określenia "Domowa".

W rozpatrywanej sprawie sporny produkt nosił nazwę "Domowa Jajeczna Krajanka", co sugeruje konsumentowi, jak słusznie wskazuje organ, że produkt ten został wyprodukowany w procesie produkcyjnym opartym na tradycyjnej (domowej) metodzie produkcji z wykorzystaniem świeżych jaj bez dodatków w postaci barwników, aromatów, czy substancji smakowo-zabarwiających. Taki (tradycyjny) makaron otrzymywany jest z mąki, jaj i wody, zatem określenie "domowy" nie może mieć zastosowania w odniesieniu do makaronu produkowanego bez dodatku jaj, co ma miejsce w przypadku spornego produktu.

W tym stanie rzeczy, prawidłowy jest wniosek organu, że sformułowanie "domowy" znajduje się w opisie przedmiotowego makaronu wprowadza konsumentów w błąd sugerując niezgodną ze stanem faktycznym właściwość sporną produktu jako makaronu wytwarzanego w oparciu o tradycyjną (domową) recepturę z wykorzystaniem jaj.

Skarżąca nie jest tym samym uprawniona do używania w nazwie określenia "domowy", gdyż nie pozwala konsumentowi odróżnić zakwestionowanego makaronu od innych makaronów, których skład i sposób produkcji jest analogiczny. Mało tego, przedmiotowa nazwa sugeruje, iż oferowany produkt różni się od innych makaronów, co producent próbuje podkreślić poprzez nadanie mu odpowiedniej nazwy.

7. Skarżąca powoływałuje się na opakowania innych produktów, które posiadają w nazwie określenie "domowy", mimo, iż zawierają substancje dodatkowe, co zdaniem skarżącej upoważnia ją do stosowania w nazwie określenia "Domowa".

Organ słusznie zauważył, że niezgodne z przepisami działania innych producentów pozostają bez wpływu na postępowanie w sprawie, jako że każda sprawa administracyjna jest sprawą indywidualną i jest rozpatrywana na podstawie materiału dowodowego dotyczącego danego postępowania administracyjnego jak też artykułu rolno-spożywczego będącego przedmiotem postępowania.

8. Skarżący podnosi, iż organ dokonał błędnej wykładni przepisu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych i zawartej tam definicji produktów "przetworzonych", tj. środków spożywczych uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów nieprzetworzonych.

Ponadto powołując się na ww. rozporządzenie (WE) Nr 852/2004 oraz na pismo Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11.08.2008 r. Skarżąca twierdzi, iż zastosowanie nazwy składnika, tj.: "Jaja" w stosunku do użytego składnika, tj.: "masy jajowej pasteryzowanej" jest dopuszczalne i nie wprowadza w błąd konsumenta.

Sąd nie podzielił stanowiska skarżącej. Odnosząc się do argumentacji skarżącej, według której nie wprowadza konsumentów w błąd używając w składzie produktu sformułowania "jaja" albowiem używa do produkcji masy jajowej należy wskazać, że: pasteryzowana masa jajowa jest przetworem produkowanym z jaj, stanowiących alternatywę zastosowania jaj świeżych w przemyśle cukierniczym, makaroniarskim, a jest to produkt przefiltrowany, homogenizowany i pasteryzowany. Masa ta jest produktem szybkopsującym się. (vide: np. M. K., Przetwórstwo jaj, wydawca: Fundacja Fundusz Współpracy publikacja wydana w ramach programu (...) na zlecenie UKIE).

Nie można zatem przyjąć, że wskazanie w składzie produktu świeżych jaj odpowiada faktycznie użytemu składnikowi tj. masie jajowej pasteryzowanej. Tymczasem zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie znakowania środków spożywczych producent obowiązany jest podać w wykazie składników informację o faktycznie użytym składniku.

Zważyć należy, iż zgodnie z załącznikiem nr 1 pkt 5, ppkt 5.1 i 5.2 do rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r., ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego "Jaja" oznaczają jaja w skorupkach - inne niż jaja wylewki, jaja inkubowane lub gotowane - wyprodukowane przez ptactwo hodowlane i nadające się do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub do przyrządzenia produktów jajczarskich, a "Jajo w stanie płynnym" oznacza zawartość jaja nieprzetworzonego po usunięciu skorupki.

Natomiast zgodnie z pkt 7 ppkt 7.3 ww. załącznika "Produkty jajczarskie" oznaczają przetworzone produkty uzyskane w wyniku przetwarzania jaj lub różnych składników, czy mieszanek jajecznych, lub w wyniku dalszego przetworzenia takich przetworzonych produktów.

W przedmiotowej sprawie producent do wytworzenia makaronu zastosował jako składnik makaronu masę jajową pasteryzowaną, co oznacza, iż składnika tego nie można zakwalifikować jako jaja, jak też jaja w stanie płynnym, gdyż składnik ten został uzyskany w wyniku pasteryzacji jaj w stanie płynnym.

Ustawodawca w art. 2 ust. 1 ww. rozporządzenia wskazał jednoznacznie m.in. definicje produktów przetworzonych i nieprzetworzonych, tj.:

- produkty nieprzetworzone" oznaczają środki spożywcze, które nie podlegają przetwarzaniu, i obejmują produkty, które zostały rozdzielone, podzielone na części, przecięte, pokrojone, pozbawione kości, rozdrobnione, wygarbowane, skruszone, nacięte, wyczyszczone, przycięte, pozbawione łusek, zmielone, schłodzone, zamrożone, głęboko zamrożone lub rozmrożone,

- produkty przetworzone" oznaczają środki spożywcze uzyskane w wyniku przetworzenia produktów nieprzetworzonych. Produkty te mogą zawierać składniki, które są niezbędne do ich wyprodukowania lub do nadania im specyficznego charakteru.

Ponadto w ustępie 1 lit. m ustawodawca wskazał, iż "przetwarzanie" oznacza każde działanie, które znacznie zmienia produkt wyjściowy, w tym ogrzewanie, wędzenie, solenie, dojrzewanie, suszenie, marynowanie, ekstrakcję, wyciskanie lub połączenie tych procesów. Niewątpliwie "pasteryzowaną masę jajową" uzyskano w wyniku pasteryzacji jaj w stanie płynnym, co jednoznacznie wskazuje, iż jest to produkt (składnik) przetworzony i nie może być oznakowany jako "Jaja".

Pasteryzowana masa jajowa otrzymywana jest poprzez przetworzenie produktu wyjściowego, jakim są świeże jaja. Proces pasteryzacji prowadzony jest w temperaturze niższej niż temperatura denaturacji białka. Masę jajową pasteryzuje się w temperaturze 64-66°C lub 66-68°C przez 2 min., a następnie natychmiast schładza do temperatury 7°C lub niższej. Masa po pasteryzacji trafia do zbiorników, gdzie jest mieszana, a następnie pakowana w opakowania jednostkowe, (zob. Technologia żywności: podręcznik dla technikum: praca zbiorowa, Część 4, WSIP, wyd. 4 (2008 r.), str. 168).

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż składnik - masa jajeczna pasteryzowana jest produktem przetworzonym i nie może być oznakowany jako ,jaja". Producent w oznakowaniu przedmiotowego makaronu winien wskazać nazwę składnika, tj.: masę jajową pasteryzowaną a nie jaja. Zwrócić należy uwagę na fakt, iż czynność "ogrzewanie" nie zostało wymienione wśród czynności dopuszczonych przez ustawodawcę w stosunku do produktu nieprzetworzonego. Powyższą ocenę organu Sąd uznaje więc za prawidłową.

Producent stosujący do produkcji makaronu świeże jaja, czy też produkty jajeczne (masę jajową pasteryzowaną, jaja w proszku) otrzymane w wyniku procesu przetworzenia jaj, w wykazie składników obowiązany jest podać informację o faktycznie użytym składniku. W przypadku, gdy do produkcji makaronu jajecznego producent stosuje całe świeże jaja, których treść wybija bezpośrednio na miejscu w zakładzie lub jaja płynne (płynna masa jajowa - produkt nieprzetworzony otrzymany z wybitej całej treści jaj kurzych) poddane jedynie zabiegowi schłodzenia, to w składzie takiego makaronu jako składnik może podać - jaja.

W świetle powyższego przepisu, twierdzenie skarżącej, wskazujące, że, "pasteryzowana masa jajowa" jest równoznaczna z jajami w skorupach zarówno pod względem żywieniowym, jak i technologicznym nie znajduje uzasadnienia. Powyższe stanowisko można uznać za utrwalone w orzecznictwie sądów administracyjnych albowiem znajduje w znacznym zakresie oparcie w ocenach zawartych - między innymi - w wyrokach WSA w Warszawie: z dnia 29 września 2011 r., I SA/Wa 1449/11, oraz wyroku WSA w Warszawie z dnia 30 marca 2010 r., VI SA/Wa 105/10 (orzeczenia.nsa.gov.pl). Sądy te uznawały, że "że można przyjąć, że wskazanie w składzie produktu świeżych jaj w sytuacji, gdy do produkcji użytym składnikiem jest masa jajowa pasteryzowana, odpowiada stanowi faktycznemu". Przytoczone wyżej poglądy sądów administracyjnych w pełni podziela WSA w Warszawie w składzie orzekającym w niniejszej sprawie.

9. Skarżąca podnosi, iż na spotkaniu w dniu [...] grudnia 2010 r. z przedstawicielami Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w [...] dokonano uzgodnień mających na celu zapewnienie poprawnego oznakowania makaronu (w tym uzgodniono, że Spółka w oznakowaniu makaronów o nazwie "Domowa jajeczna ....", zastąpi napis "[...]" napisem "[...]" zaś w miejsce napisu "[...]" zastosuje napis "[...]" oraz usunie ze składu makaronu witaminę A. Skarżący twierdzi, iż na ww. spotkaniu zgodnie postanowiono, iż nazwa "Domowa jajeczna" oraz informacja o składniku makaronu, tj. jajach pozostają bez zmian.

Skarżąca wskazuje, iż pomimo ww. ustaleń organ w wydanej decyzji ponownie kwestionuje prawidłowość zastosowania w nazwie określenia "Domowa..." oraz zastosowania nazwy składnika "Jaja". Ponadto skarżący wskazuje, iż w niezmienionym stanie prawnym, ten sam organ prezentuje tak niespójne stanowisko, w stosunkowo niedługim czasie. W związku z powyższym skarżąca podnosiła, iż takie działanie narusza art. 8 k.p.a.

Sąd zauważa, iż notatka ze spotkania w dniu [...] grudnia 2010 r., na którą powołuje się Skarżąca, została sporządzona przez pracowników Skarżącej a nie została opatrzona podpisami przedstawicieli organu. W związku z powyższym nie można potraktować przedmiotowej notatki ze spotkania jako dowodu w sprawie. Ponadto należy zauważyć, iż ustalenia wskazane w notatce dotyczą zmiany zaleceń pokontrolnych nr [...] z dnia [...].11.2010 r., co jednoznacznie wskazuje, iż przedmiotowy dokument nie jest związany z rozpatrywaną sprawą. W związku z powyższym zarzut skarżącej dotyczący naruszenia art. 8 k.p.a. należy uznać za niezasadny.

10. W skardze skarżąca zarzuca ponadto, iż organ w wydanej decyzji naruszył art. 137 § k.s.h. w zw. z art. 205 § 2 k.s.h. poprzez uznanie, że doręczenie zawiadomienia członkowi Rady Nadzorczej Skarżącej, jako osobie prywatnej jest równoznaczne ze skutecznym zawiadomieniem skarżącej.

Należy zaznaczyć, że organ prowadząc postępowanie odwoławcze przesłuchał wskazanego przez Skarżącą świadka – J. G.. O terminie i miejscu przeprowadzonego przesłuchania świadka (tj. w dniu [...] stycznia 2013 r.), został powiadomiony pełnomocnik strony J. B. pismem z dnia [...] listopada 2012 r. Należy zaznaczyć, iż pełnomocnik strony brał czynny udział w przeprowadzonym przesłuchaniu świadka. Wobec powyższego nie można zgodzić się z zarzutem skarżącej wskazującym, iż organ prowadząc postępowanie odwoławcze w wyniku, którego została wydana zaskarżona decyzja, naruszył art. 137 § k.s.h. w zw. z art. 205 § 2 k.s.h.

11. Skarżąca zarzuca ponadto, iż organ odwoławczy w wydanej decyzji naruszył art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 78 § 1 k.p.a. w zw. z art. 84 § 1 k.p.a. poprzez zaaprobowanie zaniechania przeprowadzenia przez organ I instancji wnioskowanych przez skarżącą dowodów i nie przeprowadził przedmiotowych dowodów w postępowaniu odwoławczym oraz że organ nie przeprowadził dowodu z akt sprawy na okoliczność prowadzenia kontroli makaronu "DOMOWA JAJECZNA" i zapadłych w postępowaniu decyzji.

Organ słusznie podnosi jednak, że ustalenia z innych kontroli nie mają wpływu na sposób rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji. Fakt nie kwestionowania przez organ we wcześniejszych kontrolach znakowania danego środka spożywczego nie usprawiedliwia zastosowania złego oznakowania w przedmiotowym wyrobie. Obligatoryjność stosowania prawidłowego znakowania środków spożywczych wynika z wymogów prawa i producent nie może być zwolniony od stosowania tych przepisów tylko dlatego, że organ kontroli w poprzednich kontrolach nie zakwestionował sposobu oznakowania danego produktu.

Zarzuty naruszenia przepisów procesowych nie mogły odnieść skutku. Zdaniem Sądu orzekającego, organy zebrały i w sposób wyczerpujący rozpatrzyły cały materiał dowodowy. Dokonana przez organy ocena materiału dowodowego była logiczna i zgodna z przepisami prawa i doświadczenia życiowego. Zawarte w decyzji ustalenia dowodzą, że postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone w sposób prawidłowy. Inna ocena dowodów w sprawie przez stronę skarżącą nie przesądza, że oceny organów są błędne. O zastosowaniu powyższych zasad przez organ II instancji przy wydawaniu zaskarżonej decyzji świadczy jej uzasadnienie, w którym organ szczegółowo wyjaśnił powody rozstrzygnięcia, uwzględniając interes społeczny i słuszny interes obywateli.

12. Po dokonaniu kontroli zaskarżonej decyzji, mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy, sformułowane w skardze zarzuty i wspierające je argumenty, Sąd stwierdza, że brak jest podstaw do zakwestionowania stanowiska organu wyrażonego w decyzji. W tym stanie rzeczy, wobec bezzasadności skargi Sąd orzekł o jej oddaleniu na podstawie art. 151 p.p.s.a.