Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia [..] z siedzibą w K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia [..] maja 2012 r., sygn. akt [..] w zakresie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika w sprawie ze skarg Fundacji L.V. z siedzibą w W. oraz [..] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [..] w przedmiocie zmiany koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego postanawia: oddalić zażalenie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 627/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił P.E.R. RP z siedzibą w K. dopuszczenia do udziału w charakterze uczestnika w sprawie ze skarg Fundacji L.V. z siedzibą w W. oraz Mediasat Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zmiany koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w rozpatrywanej sprawie podmioty występujące z żądaniem dopuszczenia do postępowania sądowego nie wykazały związku między zakresem ich statutowej działalności a wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym. Na postanowienie Sądu z dnia 25 maja 2012 r. o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika Stowarzyszenie P.E.R. RP z siedzibą w K. złożyło zażalenie. W obszernym uzasadnieniu przedstawił swoje stanowisko w sprawie i zarzucił między innymi naruszenie prawa tj. art. 7, art. 8. art. 9, art. 12, art. 16, art. 77-78 i art. 28-29 i 35 k.p.a. Nadto stowarzyszenie powołało się na treść art. 31 § 1 pkt 2 kpa, art. 62 kpc oraz na przepisy ustawy Prawo o prokuraturze. Wnoszący zażalenie wskazał, że wszystkie istotne cele i zadania statutowe zarejestrowane przez Sąd Okręgowy w Kielcach w Rejestrze Stowarzyszeń w dniu 21 kwietnia 1999 r. są tożsame i zgodne z wersją statutu z dnia 21 kwietnia 2012 r. Nadto podkreślił, że złożył w ciągu minionych 11 lat aż 12 wniosków o przerejestrowanie P.E.R. RP do Krajowego Rejestru Stowarzyszeń i choć Sąd rejestrowy miał i wciąż ma ustawowy obowiązek z urzędu wpisać wnoszącego zażalenie do Krajowego Rejestru Sądowego jak dotąd tego nie uczynił.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie Stowarzyszenia P.E.R. RP nie mogło być uwzględnione, gdyż zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o odmowie dopuszczenia tej organizacji społecznej do udziału w charakterze uczestnika w sprawie było zgodne z prawem i w żadnym przypadku nie naruszało art. 25 § 4 w związku z art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270; dalej: p.p.s.a.).

Niewątpliwie podstawą prawną wniosku skarżącego Stowarzyszenia – organizacji społecznej o dopuszczenie do udziału w sprawie stanowiły przepisy art. 33 § w związku z art. 25 § 4 p.p.s.a. Przepisy te dopuszczają do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym innych osób organizacje społeczne, o których mowa w art. 25 § 4 p.p.s.a. jeżeli spawa dotyczy statutowej działalności tej organizacji.

Wbrew zarzutom wnoszącego zażalenie Stowarzyszenia w tej sprawie nie miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeksu postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. poz. 43 ze zm.), a w szczególności jego art. 62, przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz.1071 ze zm.) jak i ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. prawo o prokuraturze (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 270, poz. 1599).

Procedura sądowoadministracyjna w tym zakresie posiada własną regulację prawną wyrażoną w ww. przepisach ustawy p.p.s.a. i nie mają tu zastosowania w drodze analogii przepisy prawa dotyczące innych postępowań sądowych lub przed innymi organami publicznymi.

Zatem jedyną podstawą prawną dopuszczenia do udziału w niniejszej sprawie Stowarzyszenia P.E.R. RP stanowi powołany wyżej przepis art. 33 § 2 p.p.s.a. Warunkiem tego dopuszczenia jest związek sprawy z zakresem statutowej działalności tegoż Stowarzyszenia.

Skarżące Stowarzyszenie nie wykazało związku między zakresem jego statutowej działalności określonej w wersji statutu przedstawionej Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie a przedmiotem niniejszej sprawy. Należy zauważyć, że zarejestrowany w dotychczasowej wersji statut, na który powołuje się organizacja społeczna, nie przewidywał celów i działań w zakresie wspierania funkcjonowania mediów elektronicznych, uzyskiwania przez nich koncesji i zezwoleń, ich relacji z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji oraz innych spraw związanych z szeroko pojętą ochroną wolności mediów.

Dopiero w dniu 21 kwietnia 2012 r., w czasie kiedy złożony został wniosek o dopuszczenie do udziału w niniejszej sprawie przez Stowarzyszenie zapisano w statucie zmiany polegające na wprowadzeniu do jego treści fragmentów mających ewentualny związek z rozpoznawaną sprawą co zresztą przyznał sam składający zażalenie, w załączniku nr 2 do zażalenia karta 1153.

Wskazał on jednocześnie, że zmieniony statut zawierający istotne postanowienia w zakresie objętym również problematyką przedmiotowej sprawy przekazał w tym czasie Sądowi Rejonowemu w Kielcach w celu potwierdzenia jego nowej wersji. W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie mógł wziąć pod uwagę tych zmian statutowych jako uzasadnienia wniosku, z uwagi na brak potwierdzenia jego zmian w sądzie rejestrowym.

Stowarzyszenie podkreśliło w zażaleniu, że występuje jako organizacja społeczna posiadająca osobowość prawną, czyli stowarzyszenie zarejestrowane, którego działalność uregulowana jest ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j Dz. U z 2001, nr 79, poz 855), a która to ustawa przewiduje szczególne obowiązki po stronie Stowarzyszenia towarzyszące zmianom statutu.

Niewątpliwie Sąd rejestrowy powinien zapoznać się ze zmianami statutu i taki obowiązek dotyczył zarówno stowarzyszeń zarejestrowanych na podstawie ustawy o stowarzyszeniach w brzmieniu z okresu rejestracji tego stowarzyszenia. Obowiązek ten dotyczy obecnie również wpisywania stowarzyszeń do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z obwiązującą ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 1997. nr 121. poz. 770 ze. zm.).

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym zachowują moc dotychczasowe wpisy w rejestrach sądowych do czasu rejestracji zgodnie z przepisami tej ustawy, o której mowa w art.1 , nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2013 r. Nie dotyczy to jednak zmian statutu, gdyż zgodnie z dotychczasowymi przepisami zmiany statutowe podlegały potwierdzeniu przez sąd rejestrowy.

Należy podkreślić, że samo stowarzyszenie uznało, że wcześniejsza wersja statutu nie jest wystarczającym uzasadnieniem do ubiegania się o dopuszczenie do udziału w niniejszej sprawie. W innym bowiem przypadku nie dokonywałoby zmian statutowych, które nie zostały dotychczas usankcjonowane.

Poprzednie zapisy statutowe cytowane w zażaleniu nie odnosiły się do działalności stowarzyszenia w zakresie ochrony wolnych mediów i nawet szeroko pojętego celu zapewnienia ładu medialnego kraju.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.