Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Referendarz sądowy Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 29 listopada 2007r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego postanawia I. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie od wpisu sądowego II. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałej części

Wnioskiem z dnia 25 lutego 2008r. E.M. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w całości poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Wskazała, iż pozostaje w trudnej sytuacji majątkowej, jest osobą samotną utrzymującą się z niewysokiej emerytury. Nie uzyskuje żadnych dodatkowych dochodów. W związku z posiadaniem drugiej grupy inwalidzkiej ponosi spore koszty leczenia i rehabilitacji. Wniosek o przyznanie adwokata skarżąca uzasadniła zawiłością sprawy i brakiem środków na opłacenie fachowego pełnomocnika. Skarżąca posiada mieszkanie w Z. gm. S.T. o pow. 64 m2, innego majątku nie posiada, w tym przedmiotów o wartości powyżej 3 000 euro i oszczędności. Źródłem utrzymania skarżącej jest emerytura w wysokości 1250 zł brutto.

W związku z powziętymi wątpliwościami co do możliwości płatniczych wnioskodawczyni Sąd, pismem z dnia 11 marca 2008 r., zobowiązał ją do przedłożenia następujących dokumentów źródłowych: wyciągów i wykazów z ostatnich trzech miesięcy ze wszystkich posiadanych przez wnioskodawczynię rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych, a w przypadku ich nieposiadania złożenia stosownego oświadczenia w tym przedmiocie, odpisu zeznania podatkowego złożonego za rok 2006 bądź za rok 2007 o ile zostało już złożone; dokumentów obrazujących wysokość ponoszonych kosztów utrzymania mieszkania (opłaty za energię elektryczną, gaz, ogrzewanie, wywóz śmieci, podatki itp.), remontów; udokumentowania wskazywanych we wniosku wydatków na leczenie i rehabilitację, oświadczenia w przedmiocie czy skarżąca sama zamieszkuje w lokalu będącym jej własnością, czy otrzymuje pomoc od rodziny.

W odpowiedzi na wezwanie skarżąca oświadczyła, iż nie posiada żadnych kont i lokat dewizowych, posiada konto w Banku Millenium, w którym z okresu pozostawania w zatrudnieniu posiada przyznany kredyt odnawialny w wysokości 1.800 zł. W związku z tym skarżąca wpłaca na konto swoją emeryturę i kwoty jakie otrzymuje od rodziny aby co trzy miesiące limit mógł być odnowiony. Ze względu na stan zdrowia średnio miesięcznie skarżąca wydaje 100 – 150 zł na leki i dojazdy do lekarza lub na rehabilitację do M..

Skarżąca załączyła rachunki związane z utrzymaniem mieszkania: czynsz z ogrzewaniem – 344,40 zł; za ścieki i wodę za dwa miesiące 80,63 zł; prąd za dwa miesiące 224,76 zł; podatek do gminy 49 zł kwartalnie; PZU kwartalnie 120 zł.

Skarżąca podniosła, iż miesięczne koszty utrzymania i bieżące wydatki są wysokie w porównaniu z otrzymywaną przez nią emeryturą. W miesiącach, w których wydatki są znaczne, skarżącą finansowo wspomagają synowie. W mieszkaniu zameldowany jest na stałe były mąż skarżącej, z którym rozwód otrzymała w 1992r. W okresie kiedy przebywa w mieszkaniu częściowo pokrywa opłaty. Jest to jednak nieregularnie, gdyż bardzo często wyjeżdża. Skarżąca podsumowała, iż dzięki pomocy rodziny nie zalega z opłatami.

Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:

Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.

Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 §2 ustawy P.p.s.a.). Z przepisu art. 246 §1 pkt 1 tej ustawy wynika z kolei, że przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym może nastąpić wówczas, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Rozpoznając przedmiotowy wniosek ocenić należy jego zasadność zarówno w zakresie uwzględnienia go w całości jak również w części, zaś rozstrzygnięcie zależy od zgromadzonych w sprawie dokumentów i oświadczeń złożonych przez skarżącą.

W rozpoznawanej sprawie skarżąca nie wykazała, aby jej sytuacja majątkowa dawała podstawy do przyznania jej prawa pomocy w zakresie całkowitym, albowiem informacje zawarte we wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy, jak też w przedstawionych na żądanie dokumentach wskazują, iż skarżąca nie pozostaje w niedostatku, sytuacja finansowa nie jest aż tak trudna aby uznać, iż koszt całości postępowania sądowego i ustanowienia pełnomocnika należy przenieść na Skarb Państwa.

Skarżąca przedłożyła wyciąg z konta jedynie za dwa miesiące, pomimo, iż zobowiązanie dotyczyło trzech ostatnich miesięcy. Z analizy operacji dokonanych na rachunku bankowym wynika, iż na dzień 4 stycznia br. saldo było ujemne i wynosiło -1.380,61 zł. W dniu 5 lutego br. skarżąca dokonały wpłaty 1.900 zł na rachunek celem utrzymania odnawialnej linii kredytowej. Na dzień 20.02.2008r. stan na koncie wynosił 378,68 zł. W dniu 13 lutego 2008r. skarżąca uiściła 120 zł tytułem opłaty ubezpieczenia. W lutym zobowiązana była też do opłacenia rachunku za prąd na kwotę 224,76 zł.

Z powyższego można wnioskować, iż pomoc otrzymywana przez skarżącą od rodziny jest dość znaczna. Pomimo otrzymywania emerytury w kwocie 948,39 zł netto zobowiązania uregulowane przez skarżącą w lutym br. wyniosły ponad 2200 zł.

Skarżąca nie oświadczyła jakie kwoty pieniężne otrzymuje od rodziny.

Aby zapewnić skarżącej rozpoznanie sprawy przez Sąd postanowiono zwolnić skarżącą z obowiązku uiszczenia wpisu sądowego. Brak jest natomiast uzasadnienia na przyznanie prawa pomocy w pozostałym wnioskowanym zakresie, gdyż informacje podane przez skarżącą są dość ogólnikowe i nie sposób na podstawie złożonych oświadczeń i przedstawionych dokumentów ustalić dokładnie sytuacji finansowej wnioskodawczyni. Samo twierdzenie, iż sytuacja jest trudna to za mało, zaś stopień zawiłości sprawy nie ma znaczenia.

Przyznanie stronie prawa pomocy wiąże się z wykazaniem przez nią braku możliwości partycypowania w pełnych bądź jakichkolwiek kosztach postępowania. Sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia jakichkolwiek dochodzeń w sytuacji, gdy przedstawione przez stronę dane uniemożliwiają pełną ocenę jej stanu majątkowego, albo gdy nie są one do końca jasne bądź poddają w wątpliwość twierdzenia skarżącej o jej ubóstwie. To sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy, ponieważ to na nim spoczywa w tym zakresie ciężar dowodu. Rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy wyłącznie od tego, co zostanie przez stronę przedstawione, tym bardziej, że ma ona przedstawić Sądowi argumentację, która potwierdzałaby jej niezdolność do wygospodarowania środków na pokrycie określonych kosztów postępowania.

Skarżąca, w ocenie Sądu nie wykazała w sposób przekonywujący, iż znajduje się w sytuacji kwalifikującej ja do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym ani też choćby w zakresie zwolnienie od obowiązku ponoszenia całości kosztów postępowania.

Wobec tego na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i 2 oraz art. 258 § 1 i 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak we wstępie.