Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Janusz Walawski, Protokolant specjalista Aleksandra Weiher, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi M.G. na decyzję Dyrektora [...] w W. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora [...] w W. na rzecz M.G. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wnioskiem z dnia [...] marca 2015 r. M. G. zwrócił się do Dyrektora [...] w W. o udostępnienie na podstawie art. 2 ust 1,art. 6 ust 1 pkt 3 lit.f. oraz art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej, listy wszystkich domen figurujących aktualnie w bazie danych klientów domenowych zarządzanej przez [...] wraz z datą ich utworzenia i ostatniej modyfikacji. Wniósł o przygotowanie listy w pliku tekstowym w formie CSV , którym rekord powinien składać się z 3 pól:

- domena

- data i czas utworzenia

- data i czas ostatniej modyfikacji

oraz przesłanie jej po uprzednim skompletowaniu pliku pocztą elektroniczną.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2015 r., [...] poinformował wnioskodawcę że żądana informacja jest informacją przetworzoną oraz wezwał go w terminie 7 dni do wykazania, że udostępnienie wnioskowanej informacji uzasadnione jest szczególnym interesem publicznym.

W odpowiedzi wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem, że żądanie dotyczy informacji przetworzonej .

Decyzją z dnia [...] maja 2015 r. znak [...] Dyrektor [...] odmówił udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej z uwagi na jej przetworzony charakter oraz niewykazanie przez wnioskodawcę interesu publicznego w jej udostępnieniu.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy M. G. wniósł o udostępnienie żądanej informacji nie zgadzając się ze stanowiskiem, że stanowi ona informacją przetworzoną. Wskazał, iż w jego ocenie wnioskowana informacja jest informacją prostą i z tego względu nie wymaga wykazania szczególnie istotnego interesu publicznego .

Decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. znak : [...] wydaną po rozpoznaniu powyższego wniosku, Dyrektor [...] ponownie odmówił udostępnienia żądanej informacji, powołując się na jej przetworzony charakter oraz brak wykazania przez wnioskodawcę szczególnie istotnego interesu publicznego. Ponadto wskazał, że konkretny rejestr nazw domen 'pl' wraz z pozostałymi informacjami objętymi wnioskiem, stanowi dla [...] tajemnicę przedsiębiorcy i w tym zakresie prawo dostępu do informacji publicznej doznaje ograniczenia na zasadzie art. 5 ust 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. G. stwierdził, że narusza ona jego prawo dostępu do informacji publicznej określone w art. 2 ust 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Z tego względu wniósł o jej uchylenie i zobowiązanie [...] do udostępnienia żądanej informacji. Nie zgodził się z twierdzeniem organu o przetworzonym charakterze żądanej informacji oraz o ograniczeniu prawa dostępu do niej z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy .

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. prawo o ustroju sądów, administracyjnych (Dz.U. nr 153 u, poz. 12 6 9 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Natomiast w myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( j. t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej "Ppsa", w brzmieniu sprzed 15 sierpnia 2015 r. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga oceniana w świetle powyższych kryteriów zasługuje na uwzględnienie, lecz z powodów innych, niż podniesione w jej zarzutach.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (j.t. Dz.U. z 2014 r., poz. 782 ze zm.), dalej "udip", odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w artykule 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji. Do decyzji, o których mowa w pkt 1, stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, z tym, że:

1. odwołanie od decyzji rozpoznaje się w terminie 14 dni,

2. uzasadnienie decyzji o odmowie udostępnienia informacji zawiera także imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji oraz oznaczenie podmiotów, ze względu na których dobra, o których mowa w art. 5 ust. 2, wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji.

Zgodnie zaś z przepisem art. 17 ust. 1 udip, do rozstrzygnięć podmiotów obowiązanych do udostępnienia informacji publicznej, niebędącymi organami władzy publicznej, o odmowie udostępnienia informacji oraz o umorzeniu postępowania o udostępnienie informacji publicznej przepisy art. 16 stosuje się odpowiednio.

Oznacza to, że decyzja powinna zawierać składniki, o jakich mowa w art. 107 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 268 ze zm.), dalej "Kpa". Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie utrwalony jest jednak pogląd, że pisma zawierające rozstrzygnięcia załatwiane w drodze decyzji są decyzjami, pomimo nieposiadania w pełni formy przewidzianej w artykule 107 § 1 k.p.a., jeśli tylko zawierają minimum elementów niezbędnych do zakwalifikowania ich jako decyzji. Do takich elementów należy zaliczyć : oznaczenie organu administracji wydającego akt, wskazanie jego adresata, rozstrzygnięcie o istocie sprawy oraz podpis osoby reprezentującej organ. Decyzje wydane w niniejszej sprawie spełniają wymogi posiadania minimum powyższych elementów niezbędnych do uznania ich za decyzje administracyjne.

Jednakże ich analiza prowadzi do wniosku, że obydwie zostały podpisane przez tę samą osobę t.j. Dyrektora [...] M. S., upoważnionego przez Dyrektora [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. m.in. do podpisywania w imieniu [...] pism w sprawach o udzielanie informacji publicznej.

[...] jest Instytutem badawczym z siedzibą w W., a więc państwową osobą prawną, zaś organem uprawnionym do jej reprezentowania jest w świetle odpisu skróconego z Krajowego Rejestru Sądowego - Dyrektor.

Zgodnie z przepisem art. 24 § 1 pkt 5 k.pa, pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie, w której brał udziału w wydaniu zaskarżonej decyzji.

Skutkiem prawnym niewyłączenia pracownika w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 24 § 1 pkt 5 kpa jest kwalifikowania wada decyzji będąca podstawą do wznowienia postępowania stosownie do treści art. 145 § 1 pkt 3 k.p.a.

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 20 maja 2010 r., sygn. akt I OPS 13/09, ONSA i WSA 2010/5/82, przepis art. 24 § 1 pkt. 5 kpa. nie ma zastosowania jedynie do osoby piastującej funkcję ministra w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 2 pkt 4 k.p.a. w postępowaniu, o jakim mowa w art. 127 § 3 k.p.a..

W świetle rozważań zawartych w przedmiotowej uchwale należy zatem a contriario przyjąć, że przepis art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. w ma zastosowanie w postępowaniu, o jakim mowa w art. 127 § 3 k.p.a., w przypadku, gdy upoważniony pracownik wykonujący funkcję organu wydał decyzję objętą wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. W niniejszej sprawie jest nim Dyrektor [...] M. S.

Instytucja wyłączenia pracownika organu administracji publicznej jest jednym z elementów prawa do obiektywnego i bezstronnego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia sprawy, zatem wydanie decyzji po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez tę samą osobę, niewątpliwie dowodzi o pozbawieniu strony tego prawa. (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2011 r. sygn. akt II SA Wa 617/11 , publ. orzeczenia nsa.gov.pl.)

Również Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 15 grudnia 2008 r. syg. akt P 57/07 dostrzegł doniosłość przedmiotowej gwarancji, stwierdzając, że " W odczuciu społecznym znacznie gorzej zostanie oceniona decyzja, które tylko z pozoru została podjęta w sprawie dwukrotnie, gdyż decyzję weryfikowały te same osoby, które brały wcześniej udział w jej wydaniu. Taka sytuacja może mieć także negatywny wpływ na zaufanie obywateli do działań administracji publicznej."

Stwierdzone uchybienie dające podstawę do wznowienia postępowania, uniemożliwiało dokonanie merytorycznej kontroli zaskarżonej decyzji, w tym odniesienie się do zarzutów skargi.

Rozpoznając sprawę ponownie organ winien wziąć pod uwagę powyższe rozważania, w szczególności wyłączyć pracownika, który wydał decyzję od udziału w postępowaniu wszczętym wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 lit.b. Ppsa w zw. z art. 145 § 1 pkt. 3 w zw. z art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a., orzekł jak w sentencji wyroku w. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 Ppsa .