Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 8 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/GI 644/14 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi S.M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/GI 644/14 odrzucił skargę kasacyjną S.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 2 października 2014 r. oddalającego skargę S.M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2014 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego Wydziału z dnia [..] lutego 2015 r. pełnomocnik skarżącego wezwany został do usunięcia w terminie siedmiu dni braków formalnych skargi kasacyjnej przez przedłożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed sądami administracyjnymi lub przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, albowiem znajdujące się w aktach sprawy pełnomocnictwo uprawniało do reprezentowania skarżącego jedynie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym. Jednocześnie wskazano, że nieuzupełnienie powyższego braku w terminie wskazanym spowoduje odrzucenie wniesionej skargi kasacyjnej.

Jak wynika z akt sprawy wezwanie to doręczono na adres kancelarii 18 lutego 2015 r.

Do dnia 8 kwietnia 2015 r. stosowne pełnomocnictwo nie zostało nadesłane.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że znajdujące się w aktach sprawy pełnomocnictwo z 30 stycznia 2012 r. nie obejmowało umocowania do podpisania skargi kasacyjnej, jak również do działania przed NSA. Zarządzeniem z 5 lutego 2015 r. wezwano pełnomocnika do uzupełnienia tego braku. Ponieważ w terminie wskazanym stosowne pełnomocnictwo nie zostało nadesłane, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G., działając na podstawie art. 178 ustawy p.p.s.a. odrzucił skargę kasacyjną.

S.M. złożył zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie w całości i rozparzenie skargi kasacyjnej oraz zasądzenie od Skarbu Państwa kosztów postępowania według norm przepisanych.

Postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów prawa, tj:

art. 36 pkt. 1 p.p.s.a. poprzez błędną wykładnię prawa w przedmiocie nie uznania przedstawionego przez pełnomocnika pełnomocnictwa z dnia 30 stycznia 2012 r. w sprawie - jako uprawniającego do sporządzenia i wystąpienia ze skargą kasacyjną w imieniu strony,

art. 36 pkt. 1 p.p.s.a. poprzez błędną wykładnię prawa w zakresie nieuznania -przedstawionego przez pełnomocnika dokumentu pełnomocnictwa z 30.01.2012 r. jako mającego charakter ogólny (do wszystkich etapów postępowania),

art. 178 p.p.s.a. poprzez odrzucenie skargi kasacyjnej wniesionej w sprawie w wyniku błędnego wezwania strony do usunięcia braków formalnych.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że treść złożonego pełnomocnictwa z dnia 30 stycznia 2012 r., gdzie użyte jest sformułowanie "ustanawiam pełnomocnika... w zakresie wszelkich działań w postępowaniu przed organami administracji publicznej oraz w postępowaniu odwoławczym przed Dyrektorem Izby Celnej dotyczącym decyzji administracyjnej Naczelnika Urzędu Celnego w sprawach dotyczących obowiązków podatkowych oraz w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli ww. decyzji administracyjnych przed właściwym Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, a także do ustanawiania dalszych pełnomocników", należy interpretować na podstawie art. 36 pkt 1 p.p.s.a. w taki sposób, że jeśli mocodawca udziela pełnomocnictwa do występowania przed sądami administracyjnymi, to dotyczy to obu instancji tej procedury. Jeśli mocodawca miałby wolę, aby pełnomocnik wystąpił jedynie przed WSA, to zostałoby to określone w taki sposób: "udzielam pełnomocnictwa ... w zakresie sądowej kontroli ww. decyzji administracyjnych wyłącznie przed właściwymi Wojewódzkimi Sądami Administracyjnymi".

W ocenie pełnomocnika, jak wedle oświadczenia mocodawcy złożonego pełnomocnikowi przed dniem wystosowania powyższej skargi kasacyjnej, pełnomocnictwo załączone do tejże skargi nie było ograniczone do zakresu postępowania przed Wojewódzkimi Sądami Administracyjnymi.

Co za tym idzie jeśli mocodawca nie ograniczył pełnomocnictwa do Sądu jedynie I instancji, to pełnomocnik jest uprawniony do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej (wyrok NSA z dnia 26 lipca 2007 r., sygn. akt II FZ 415/07). Według skarżącego nie można pominąć faktu, że w kwestiach nieuregulowanych w PPSA dotyczących pełnomocnictwa stosuje się odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego (uchwała 7 sędziów z 29.06.1995 r., III CZP 66/95).

Ponadto w ocenie skarżącego jeśli pełnomocnictwo nie ma charakteru szczególnego lub rodzajowego, a zamysłem mocodawcy było ustanowienie pełnomocnika do wszystkich instancji sądowoadministracyjnych, to pozbawianie możliwości reprezentacji strony przed NSA jest nieuprawnione i narusza art. 39 p.p.s.a. (teza NSA z dnia 18 stycznia 2012 r., sygn. akt I OZ 7/10).

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 36 p.p.s.a. przewiduje w postępowaniu przed sądami administracyjnymi trzy rodzaje pełnomocnictw: ogólne - do prowadzenia wszelkich spraw toczących się z udziałem mocodawcy przed sądami administracyjnymi, do prowadzenia poszczególnych, konkretnych spraw wymienionych (opisanych) w treści pełnomocnictwa oraz do niektórych czynności w postępowaniu.

Dwa pierwsze z wymienionych w art. 36 p.p.s.a. pełnomocnictw - ogólne oraz do prowadzenia poszczególnych spraw - obejmują z mocy samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w tym także skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego jej wniesieniem, udzielenie dalszego pełnomocnictwa na zasadach określonych w odrębnych przepisach, cofnięcie skargi w całości lub w części, jeżeli te czynności nie zostały wyłączone w danym pełnomocnictwie oraz odbioru kosztów postępowania (art. 39 p.p.s.a.). Przepisy postępowania przed sądami administracyjnymi nie ograniczają swobody stron do zmiany zakresu tych pełnomocnictw w zakresie przedmiotowym (rozszerzenie lub ograniczenie) lub czasowym. Modyfikacja zakresu uprawnień wymaga jednak wyraźnego zaznaczenia w treści pełnomocnictwa.

Należy zauważyć, że nie budzi wątpliwości, że pełnomocnictwo do reprezentowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym nie jest tożsame z pełnomocnictwem do występowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (por. postanowienie NSA z dnia 29 września 2010 r., I FZ 386/10, LEX nr 740831).

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd pierwszej instancji zasadnie odrzucił skargę kasacyjną.

Sformułowanie pełnomocnictwa z dnia [..] stycznia 2012 r. złożonego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w G. jako załącznik do skargi kasacyjnej o treści "ustanawiam pełnomocnika w osobie adwokata T.D. (ORA w K., nr leg. [...]), z L. z siedzibą w W. przy ul. R, W., do reprezentowania F. ul. L. w P;. w zakresie wszelkich działań w postępowaniu przed organami administracji publicznej oraz w postępowaniu odwoławczym przed Dyrektorem Izby Celnej dotyczącym decyzji administracyjnej Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawach dotyczących obowiązków podatkowych oraz w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli ww. decyzji administracyjnych przed właściwym Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, a także do ustanawiania dalszych pełnomocników" wskazuje, że było to pełnomocnictwo do prowadzenia poszczególnej sprawy dotyczącej jednej decyzji administracyjnej Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] i upoważniało do reprezentowania strony w postępowaniu odwoławczym przed Dyrektorem Izby Celnej oraz w postępowaniu sądowym dotyczącym decyzji wydanych przez te organy i toczącym się przed właściwym WSA.

Sformułowanie pełnomocnictwa, złożonego przed wojewódzkim sądem administracyjnym, wskazuje, że było to pełnomocnictwo, o którym mowa w art. 36 pkt 2 p.p.s.a., tj. do prowadzenia poszczególnej sprawy. Upoważnia ono bowiem do "reprezentowania w sprawie przed WSA". Pełnomocnictwo to upoważnia do dokonywania wszelkich czynności w postępowaniu przed WSA, ale tylko przed tym sądem. Nie stanowiło natomiast umocowania do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku (post. NSA z dnia 14 listopada 2008 r., sygn. akt I OSK 1486/07).

Wbrew wywodom zażalenia pełnomocnictwo nie było natomiast pełnomocnictwem ogólnym do prowadzenia spraw przed sądami administracyjnymi (art. 36 pkt 1 p.p.s.a.). Treść powyższego upoważnienia w żaden sposób bowiem nie wskazywała, by pełnomocnik był umocowany do reprezentowania skarżącej w szerszym zakresie niż tylko w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Z pełnomocnictwa nie wynikało w szczególności umocowanie do reprezentowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym albo do sporządzenia skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zauważył również, że Pełnomocnik pomimo prawidłowego wezwania do złożenia pełnomocnictwa do reprezentowania skarżącego w postępowaniu kasacyjnym, nie uzupełnił powyższego braku. W takiej sytuacji Sąd pierwszej instancji zgodnie z prawem odrzucił skargę kasacyjną.

Z przytoczonych wyżej względów Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.