drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, Dostęp do informacji publicznej, Burmistrz Miasta i Gminy, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 245/17 - Wyrok NSA z 2018-11-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 245/17 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2018-11-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2017-02-03
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Monika Nowicka /przewodniczący/
Tamara Dziełakowska
Teresa Zyglewska /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
IV SAB/Wr 115/16 - Wyrok WSA we Wrocławiu z 2016-09-29
Skarżony organ
Burmistrz Miasta i Gminy
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2018 poz 1330 art. 10 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 - tekst jedn.
Dz.U. 2016 poz 446 art. 24 h - 24 l
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Protokolant Starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt IV SAB/Wr 115/16 w sprawie ze skargi M.K. D. na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta X w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. D. na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł uczestnik postępowania Stowarzyszenie [...] w W. zaskarżając wyrok w części w jakiej WSA we Wrocławiu nie stwierdził bezczynności organu co do rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia [...] maja 2016 r. w części obejmującej udostępnienie skanów oświadczeń majątkowych Burmistrza Gminy i Miasta [...] i Przewodniczącej Rady Miejskiej w [...].

Zaskarżonemu wyrokowi skarżący kasacyjnie zarzucił naruszenie przepisów postępowania to jest art. 149 § 1 p.p.s.a. w zakresie w jakim przepis ten stanowi o obowiązkach sądu w przypadku uwzględnienia skargi na bezczynność poprzez niewłaściwe zastosowanie prowadzące do konstatacji, że organ nie pozostawał w bezczynności na dzień wniesienia skargi.

Wyrokowi zarzucono także naruszenie przepisów prawa materialnego to jest:

- art. 61 ust. 1 Konstytucji RP w zakresie w jakim przepis ten stanowi normatywną gwarancję prawa do informacji publicznej poprzez nieuprawnione ograniczenie tego prawa,

- art. 10 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. w zakresie w jakim przepis ten stanowi o tym, że informacja publiczna jest udostępniana na wniosek bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku poprzez nieuwzględnienie okoliczności, że nieudostępnienie przez organ oświadczeń majątkowych Burmistrza Gminy i Miasta [...] oraz Przewodniczącej Rady Miejskiej w [...] stanowi naruszenie tych przepisów,

- art. 24h-24l ustawy z dnia 88 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.) poprzez błędne przyjęcie, że z przepisów tych można wyinterpretować normę, która uzależnia udostepnienie treści tych oświadczeń majątkowych od uprzedniej ich kontroli przez wojewodę, podczas gdy z tych przepisów nie można wyinterpretować normy prawnej o wskazanej treści.

W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części obejmującej rozpatrzenie wniosku z dnia [...] maja 2016 r. w zakresie żądania udostępnienia skanów oświadczeń majątkowych Burmistrza Gminy i Miasta [...] oraz Przewodniczącej Rady Miejskiej w [...] oraz:

a. stwierdzenie, że w tym zakresie organ dopuścił się bezczynności,

b. umorzenie postępowania w przedmiocie zobowiązania organu do załatwienia wniosku o udostepnienie informacji publicznej,

c. zasądzenie od organu na rzecz skarżącego M. D. zwrotu kosztów postępowania przed Sądem I instancji,

d. orzeczenie, czy wskazana bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Ewentualnie wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wywodzono, że stan faktyczny sprawy wskazuje, że na dzień wniesienia skargi podmiot zobowiązany nie zadośćuczynił w pełni żądaniu wnioskodawcy, to jest ani nie udostępnił informacji objętej przedmiotowym wnioskiem, ani nie odmówił udostępnienia informacji publicznej. Skarżący kasacyjnie wskazał, że w dacie złożenia skargi, to jest w dniu [...] czerwca 2016 r. organ był w posiadaniu żądanej informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną organ wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania.

W sprawie nie występują, enumeratywnie wyliczone w art. 183 § 2 p.p.s.a., przesłanki nieważności postępowania sądowoadministracyjnego. Z tego względu, przy rozpoznaniu sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 24h ust. 3 pkt 2 u.s.g. wójt i przewodniczący rady gminy oświadczenia majątkowe wraz z kopią swojego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym (PIT) za rok poprzedni i jego korektą składają w dwóch egzemplarzach wojewodzie. Analizy danych zawartych w oświadczeniu majątkowym wójta i przewodniczącej rady gminy dokonuje wojewoda (art. 24h ust. 6 u.s.g.). W myśl zaś art. 24i ust. 2 wojewoda przekazuje wójtowi kopie oświadczeń majątkowych, które mu złożono. Nie kwestionowanym jest, że za publikację oświadczeń majątkowych składanych przez wszystkich funkcjonariuszy samorządu gminnego w Biuletynie Informacji Publicznej odpowiada wójt. Dotyczy to także jego własnego oświadczenia oraz oświadczenia przewodniczącego rady i wszystkich radnych. Warunkiem publikacji oświadczenia wójta i przewodniczącego rady jest jednak przekazanie ich kopii wójtowi przez wojewodę. Ustawa nie określa niestety, w jakim terminie wojewoda zobowiązany jest do odesłania kopii złożonych mu oświadczeń.

Zauważyć należy, że w rozpoznawanej sprawie oświadczenia majątkowe Burmistrza Gminy i Miasta [...] oraz Przewodniczącej Rady Miejskiej w [...] zostały przesłane przez Wojewodę Dolnośląskiego Burmistrzowi w dniu [...] maja 2016 r., a opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej w dniu [...] czerwca 2016 r. O powyższej okoliczności skarżący M. D. został poinformowany w dniu [...] czerwca 2016 r. O ile więc skarżący kasacyjnie ma rację, że ustawa o samorządzie gminy nie uzależnia publikacji oświadczeń majątkowych burmistrza ani przewodniczącego rady miejskiej od ich weryfikacji przez organ uprawniony, czyli wojewodę, to zwrócić należy uwagę, że dopiero przekazanie kopii oświadczeń majątkowych tych osób umożliwia ich publikację w Biuletynie Informacji Publicznej. Z chwilą otrzymania kopii tych oświadczeń możliwe też stało się zadośćuczynienie żądaniu wnioskodawcy, czy to w formie przesłania mu skanów tych oświadczeń (przed ich publikacją w BIP), czy też poinformowania o ich opublikowaniu. Nie kwestionowanym jest że organ bezpośrednio po opublikowaniu tych oświadczeń majątkowych, a w terminie 9 dni od ich otrzymania poinformował skarżącego, że może zapoznać się z treścią oświadczeń majątkowych Burmistrza Gminy i Miasta [...] oraz Przewodniczącej Rady Miejskiej w [...] na stronie Biuletynu Informacji Publicznej [...].

Powyższe okoliczności przesądzają jednocześnie o niezasadności zarzutu dotyczącego naruszenia art. 10 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. W powyższych okolicznościach faktycznych sprawy nie można więc uznać za uzasadniony zarzutu dotyczącego naruszenia art. 61 ust. 1 Konstytucji RP. Konstytucyjne prawo skarżącego do uzyskania informacji nie zostało bowiem w żaden sposób ograniczone.

Skoro nie można postawić organowi zarzutu pozostawania w bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej to zasadnie Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął, że brak było podstaw do zastosowania w sprawie art. 149 § 1 p.p.s.a.

Mając na względzie powyższe rozważania skarga kasacyjna jako nie oparta na usprawiedliwionych podstawach została oddalona w oparciu o art. 184 p.p.s.a.

Z uwagi na charakter sprawy na podstawie art. 207 § 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny odstąpił od zasądzenia na rzecz organu kosztów postępowania kasacyjnego.



Powered by SoftProdukt