Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant Agnieszka Jurczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi H. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę.

Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] r. nr [...], utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. nr [...] o skierowaniu H. G. na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy w formie egzaminu państwowego.

Kwestionowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...]r. Wydział Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta C. otrzymał wniosek Zastępcy Komendanta Miejskiego Policji w C. z dnia [...] r. nr [...] z o skierowanie H. G. na egzamin kontrolny w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami mechanicznymi. Do powyższego wniosku dołączona została notatka urzędowa, sporządzona przez funkcjonariusza policji, o popełnieniu wykroczenia w dniu [...]r. Z powyższej notatki wynika, że zachowanie kierowcy na drodze budzi poważne zastrzeżenia co do rozumienia przepisów prawa o ruchu drogowym, a tym samym odnośnie bezpieczeństwa użytkowników ruchu drogowego. Ponadto wskazuje na niezrozumienie wagi popełnionego czynu oraz brak świadomości spowodowanego zagrożenia.

Zgodnie z art.129 ust.2 pkt 13a ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym, organy Policji w związku z wykonywaniem czynności w zakresie czuwania nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowania ruchem i jego kontrolowania, są uprawnione do występowania do starosty z wnioskiem o skierowanie kierowcy na egzamin sprawdzający kwalifikacje, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do kwalifikacji tej osoby. Jak wynika z orzecznictwa sądowego, starosta nie może dokonywać samodzielnych ocen co do tego, czy kierowca wielokrotnie naruszający przepisy ruchu drogowego jest w stanie kierować pojazdem w sposób niezagrażający bezpieczeństwu ruchu i w tym zakresie jest związany wnioskiem komendanta policji. Podstawą do wystąpienia z wnioskiem o sprawdzenie kwalifikacji kierowcy może być jednokrotne i wielokrotne naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie wymienioną na wstępie decyzją z dnia [...] r., utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, podzielając jego stanowisko co do zaistnienia podstaw do skierowania strony na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium podkreśliło, że wedle treści notatki urzędowej H. G., kierując pojazdem, wykazał się brakiem znajomości techniki jazdy, zmieniając pas ruchu w trakcie zatrzymywania się do kontroli, a także wykonał ten manewr w sposób niewłaściwy oraz źle ocenił odległość do krawędzi jezdni (jazda chaotyczna i nie adekwatna do sytuacji drogowej). Zjeżdżając na miejsce kontroli, zatrzymał pojazd częściowo na jezdni, na której odbywał się ruch. Policjanci dokonujący kontroli drogowej wskazali również na błędne odczytywanie przez kierującego pojazdem sygnałów świetlnych przez nich podawanych.

Zdaniem Kolegium, wniosek Komendanta Miejskiego Policji w C., skierowany do Prezydenta Miasta C. o dokonanie kontrolnego sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w ramach posiadanych uprawnień, spełnia wymogi stawiane wynikające z art. 99 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami. Wskazane we wniosku naruszenie przepisów ruchu drogowego przez stronę postępowania, a także błędne odczytywanie przez kierującego pojazdem sygnałów świetlnych dawanych przez Policję, bezsprzecznie potwierdzają istnienie uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń, co do kwalifikacji strony jako kierowcy.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium odniosło się także do zarzutów podnoszonych w odwołaniu, wyjaśniając, iż w myśl art. 76 § 1 k.p.a. dokumenty urzędowe - a takim jest wniosek Policji - sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy państwowe w ich zakresie działania stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Ponieważ wniosek Policji spełnia cechy dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 76 § 1 k.p.a., tym samym korzysta z domniemania prawdziwości. Zawarta w nim informacja dotycząca wykroczenia drogowego oraz nikłej znajomości przepisów ruchu drogowego ma charakter ostateczny. Wobec braku skutecznego podważenia domniemania prawdziwości dokumentu urzędowego, Kolegium nie znalazło podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji.

W skardze z dnia 27 kwietnia 2017 r. H. G. zakwestionował decyzję Kolegium w całości, wnosząc o wnosząc o jej zmianę (uchylenie) oraz o wstrzymanie wykonania do czasu rozpoznania niniejszej skargi

Jak wywodzi w uzasadnieniu skargi, jedynym jego przewinieniem była jazda bez zapiętych pasów bezpieczeństwa, co zostało stwierdzone w mandacie karnym. Natomiast w mandacie tym nie zaznaczono, jakoby wykazywał się niewłaściwą znajomością techniki jazdy oraz tego, że jazda była chaotyczna. Mandat zapłacił, a przez funkcjonariusza został jedynie pouczony o zagrożeniach dla życia i zdrowia wynikających z jazdy bez zapiętych pasów bezpieczeństwa.

Prawo jazdy posiada od roku [...] i nigdy nie spowodował żadnej kolizji. Jeździ bezwypadkowo, o czym świadczyć może posiadanie przez niego maksymalnej zniżki w ubezpieczeniu obowiązkowym OC pojazdów mechanicznych.

Podnosi także, iż decyzja Kolegium została podjęta bez przesłuchania go, a o terminie rozpoznania odwołania nie został powiadomiony, podobnie jak jego pełnomocnik

W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko w niej wyrażone.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:

Skarga nie jest uzasadniona, bowiem organy obu instancji nie naruszyły przepisów prawa materialnego i prawa procesowego w stopniu uzasadniającym uchylenie wydanych przez nie decyzji.

Materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowił przepis art. 99 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 978, dalej: u.k.p. ) zgodnie z którym starosta wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy lub osoby posiadającej pozwolenie na kierowanie tramwajem na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w formie egzaminu państwowego, jeżeli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do ich kwalifikacji. Z kolei z mocy art. 99 ust. 2 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami starosta wydaję tę decyzję na wniosek organu kontroli ruchu drogowego lub dyrektora wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego - w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 3 lit. b i d. Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1260, dalej: P.r.d.) czuwanie nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowanie ruchem i jego kontrolowanie należą do zadań Policji. Natomiast art. 129 ust. 2 pkt 13a P.r.d. stanowi, że policjant, w związku z wykonywaniem czynności określonych w ust. 1 - tj. czuwanie nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowanie ruchem i jego kontrolowanie, jest uprawniony m.in. do występowania do starosty z wnioskiem o skierowanie kierowcy lub osoby posiadającej pozwolenie na kierowanie tramwajem na egzamin sprawdzający kwalifikacje, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do kwalifikacji tej osoby.

Ochrona bezpieczeństwa ruchu drogowego wymaga, aby organ uprawniony do wydawania uprawnień do prowadzenia pojazdów czuwał nie tylko nad tym, aby otrzymały je osoby mające odpowiednie kwalifikacje, ale także kontrolował, czy nie utraciły one wymaganych umiejętności. Podstawą wystąpienia z wnioskiem o sprawdzenie kwalifikacji może być zarówno jedno, jak i wielokrotne naruszanie przez kierującego przepisów ruchu drogowego nawet, jeżeli w określonym czasie nie przekroczył on dopuszczalnego limitu punktów karnych (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 137/14, CBOSA).

W przedmiotowej sprawie informację o uzasadnionych zastrzeżeniach co do posiadanych przez skarżącego kwalifikacji do prowadzenia pojazdów organ powziął na podstawie wniosku Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego Policji w C. nr [...] o skierowaniu skarżącego na egzamin sprawdzający kwalifikacje.

Do powyższego wniosku dołączona została notatka urzędowa, sporządzona przez funkcjonariusza Policji, o popełnieniu wykroczenia w dniu [...] r. Jak z niej wynika, w trakcie czynności służbowych funkcjonariusz stwierdził nietypowe zachowanie kierującego polegające na: braku zrozumienia wagi popełnionego czynu, braku świadomości spowodowanego zagrożenia oraz na ewidentnym braku zrozumienia przepisów prawa, znaków i sygnałów drogowych istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego. Kierujący, po zatrzymaniu do kontroli oświadczył, iż w trakcie podawania przez Policję sygnału do zatrzymania latarką z czerwonym filtrem, odczytał go w ten sposób, że Policja zamierza wjechać przed jego pojazd i jedynie go wyprzedzić, a nie zatrzymać do kontroli. Wynika z tego możliwość powtórzenia się błędnego odczytywania sygnałów, w tym również tych nadawanych przez sygnalizatory świetlne S1, S2, S3. Kierujący również wykazał się niewłaściwą znajomością techniki jazdy. Zmieniając pas ruchu i zatrzymując się do kontroli, wykonał ten manewr w sposób niewłaściwy. Źle ocenił odległość do krawędzi jezdni, Jego jazda bardzo chaotyczna i nieadekwatna do sytuacji drogowej. Zatrzymał pojazd częściowo na jezdni, na której odbywał się ruch, a częściowo poza jezdnią, zjeżdżając na miejsce kontroli.

Wskazane naruszenia przepisów ruchu drogowego przez stronę postępowania, a także błędne odczytywanie przez kierującego pojazdem sygnałów świetlnych dawanych przez Policję, bezsprzecznie potwierdzają istnienie uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń, co do kwalifikacji strony jako kierowcy.

Kierując się powyższą argumentacją Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach orzekł jak w sentencji na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017. poz. 1369).