drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 644 Środki zapewniające wykonanie orzeczeń Sądu, Wymierzenie grzywny, Burmistrz Miasta i Gminy, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 1679/10 - Wyrok NSA z 2010-12-02, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 1679/10 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2010-12-02 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-09-27
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Ewa Dzbeńska /przewodniczący/
Jerzy Solarski /sprawozdawca/
Monika Nowicka
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
644 Środki zapewniające wykonanie orzeczeń Sądu
Hasła tematyczne
Wymierzenie grzywny
Sygn. powiązane
IV SA/Gl 101/10 - Wyrok WSA w Gliwicach z 2010-05-13
Skarżony organ
Burmistrz Miasta i Gminy
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 154 § 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia NSA del. Jerzy Solarski (spr.) Protokolant: asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 maja 2010r. sygn. akt IV SA/Gl 101/10 w sprawie ze skargi W. K. o wymierzenie Burmistrzowi K. grzywny za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 października 2009r. sygn. akt IV SAB/Gl 52/09 w przedmiocie informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 maja 2010 r. sygn. akt IV SA/Gl 101/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, zwany dalej WSA, po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. K. o wymierzenie Burmistrzowi K. grzywny za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09 – skargę oddalił.

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną: wyrokiem z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09 WSA zobowiązał Burmistrza K. do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] września 2007 r. w przedmiocie informacji publicznej, w terminie 14 dni, gdyż organ nie udostępnił skarżącemu żądanych tym wnioskiem informacji. Wniosek dotyczył udostępnienia danych dotyczących funkcjonujących w Urzędzie radców prawnych w okresie poprzedniej i bieżącej kadencji, zwłaszcza o charakterze stosunku pracy, okresu zatrudnienia, przynależności do izby radców prawnych, zajmowanych stanowisk, czasu pracy, zakresu obowiązków, pełnieniu funkcji koordynatora. Organ udzielił informacji poprzez wskazanie na Biuletyn Informacji Publicznej, zaś w pozostałym zakresie poinformował, że nie stanowią informacji dane osobiste radców prawnych, a nadto podlegają one ochronie. Ponieważ informacja nie objęła radcy prawnego T. G., dlatego WSA dopatrzył się bezczynności po stronie Burmistrza i nakazał rozpatrzyć wniosek, względnie wydać w tej materii decyzję. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 3 grudnia 2009 r. i w dniu 11 grudnia 2009 r. został wraz z aktami sprawy doręczony organowi, który przed tym terminem, pismem z dnia [...] października 2009 r. poinformował W. K. o zatrudnieniu T. G. W piśmie tym, odebranym [...] listopada 2009 r. Burmistrz wezwał jednocześnie stronę do sprecyzowania treści żądania zawartego we wniosku z [...] września 2007 r. Odpowiadając na wezwanie skarżący w piśmie z [...] grudnia 2009 r. przytoczył treść swego pisma z [...] września 2009 r.

W dniu [...] stycznia 2010 r. W. K. wezwał Burmistrza K. do wykonania wyroku z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09 twierdząc, że nie udzielono mu pełnej informacji. Następnie, w dniu 20 stycznia 2010 r. złożył skargę do WSA i przedstawiając stan sprawy domagał się wymierzenia organowi grzywny z powodu niewykonania wyroku. Skarżący naprowadził, że dotychczas przekazane dane nie stanowią pełnej informacji żądanej we wniosku z dnia [...] września 2007 r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podkreślając, że przekazał skarżącemu informacje, których domagał się, a które nie były zamieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej. W pozostałym zakresie, mimo wezwania, skarżący nie sprecyzował żądania.

Opisanym na wstępie wyrokiem WSA oddalił skargę o wymierzenie organowi grzywny i cytując art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./, zwanej dalej p.p.s.a., wyjaśnił, że celem tego przepisu jest wymuszenie na organie działania polegającego na wykonaniu wyroku /w przepadku skargi na bezczynność/ albo załatwieniu sprawy /po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności/. W rozpoznawanej sprawie chodzi o pierwszą z wymienionych sytuacji, gdyż rozpoznano skargę na bezczynność i zobowiązano organ do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] września 2007 r. Uwzględniając uzasadnienie wyroku z dnia 2 października 2009r. załatwienie wniosku miało polegać na udzieleniu dalszej informacji, po ewentualnym sprecyzowaniu wniosku albo na wydaniu decyzji odmawiającej udzielenia informacji. Wobec tego grzywna mogłaby zostać wymierzona, gdyby organ nie załatwił sprawy; grzywna miałaby na celu wymuszenie zakończenia sprawy, czyli udzielnie informacji. W sprawie organ jeszcze przed upływem terminu wynikającego z wyroku w sprawie bezczynności / [...] grudnia 2009r./ udzielił informacji dotyczącej radcy prawnego T. G. oraz wezwał skarżącego o sprecyzowanie treści żądania, przy czym wezwanie to pozostało bezskuteczne, gdyż W. K., mimo udzielenia odpowiedzi na wezwanie, faktycznie nie wyjaśnił, czyli nie uszczegółowił wniosku. Podzielając stanowisko organu, że rzeczą domagającego się udzielenia informacji publicznej jest dokładne określenie danych będących przedmiotem żądania WSA stwierdził, że wniosek z dnia [...] września 2007 r. nie został doprecyzowany, a poprzez użycie sformułowań "m.in., np., itd." organ nie mógł domyślać się, jakie informacje kryją się pod tymi skrótami. Uwzględniając odesłanie do BIP oraz pisemną informację udzieloną przez organ WSA uznał, że Burmistrz zadośćuczynił żądaniu w takim zakresie, w jakim wynikało to z treści podania. Tym samym zastosował się do wyroku z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09. Natomiast ocena poprawności załatwienia wniosku byłaby ocena merytoryczną, niedopuszczalną w sprawie wymierzenia grzywny /zob. wyrok WSA w Gliwicach sygn. I SA/Gl 901/07, LEX479800, czy też we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 1879/07, LEX 471132/. Rozpoznawana skarga ma doprowadzić do zbadania czy organ zadośćuczynił nakazowi zawartemu w wyroku, nie jest natomiast jej rolą doprowadzenie do oceny sposobu, w jaki to uczynił. Wobec tego żądanie wymierzenia grzywny za nierespektowanie orzeczeń sądowych, jako chybione, zostało oddalone.

W skardze kasacyjnej W. K., reprezentowany przez adwokata, zaskarżył powyższy wyrok w całości. Wyrokowi zarzucono naruszenie prawa materialnego, a to art. 154 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 3 ust. 2 i art. 6 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, co polegało na nieuprawnionym stwierdzeniu, że ustalony przez Sąd stan faktyczny nie daje podstaw do zastosowania art. 154 § 1 p.p.s.a. mimo, że organ w sposób oczywisty nie wykonał zobowiązania nałożonego wyrokiem z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09 polegającego na obowiązku rozpoznania wniosku skarżącego kasacyjnie z dnia 11 września 2007 r. i wydaniu decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej, jeżeli wniosek ten nie mógłby zostać uwzględniony w pełnym zakresie.

Na tej podstawie wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy WSA do ponownego rozpoznania, przy zasądzeniu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych.

Uzasadniając skargę kasacyjną przedstawiono tok postępowania wskazując, że w sprawie dotyczącej bezczynności WSA wyjaśnił, że rozpoznanie wniosku strony winno polegać na udzieleniu informacji publicznej zgodnie z wnioskiem, jeżeli nie sprzeciwiają się temu przepisy szczególne, ewentualnie skierowaniu do skarżącego wezwania o sprecyzowanie wniosku, jeżeli po stronie organu istnieją wątpliwości co do treści żądania, względnie na wydaniu decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej. Tymczasem organ pismem z dnia [...] października 2009 r. udostępnił jedynie część informacji dotyczącej radcy prawnego T. G. oraz wezwał stronę do sprecyzowania wniosku z dnia [...] września 2007 r. Organ w szczególności nie podał tytułu naukowego, zakresu obowiązków pracowniczych oraz godzin i dni przyjmowania interesantów w całym okresie zatrudnienia. W związku z wezwaniem skarżący podtrzymał wcześniejszy wniosek a nadto zaznaczył, że domaga się wszelkich dokumentów /informacja pełna/ w których zawarta jest informacja dotycząca radców prawnych. Wobec tego organ nie udzielił żądanej informacji publicznej, nie wydal też decyzji co oznacza, że część wniosku jest nadal niezałatwiona. Sytuacja ta jest niedopuszczalna z punktu widzenia przepisów art. 3 ust. 2 i art. 6 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. W konsekwencji WSA wadliwie uznał, że skarżącemu nie przysługiwało prawo do żądania nałożenia na organ grzywny w związku z niewykonaniem wyroku. Podkreślono też, w takim przypadku trudno żądać od skarżącego aby ponownie wystąpił ze skargą na bezczynność domagając się tego samego, co uprzednio. Skoro więc organ nie udzielił informacji w pełnym zakresie, jak również nie wydał decyzji o odmowie udzielenia tej informacji, zasadnym było wymierzenie grzywny na podstawie art. 154 § 1 p.p.s.a.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Burmistrz K. wniósł o jej oddalenie podkreślając, że w sprawie brak było możliwości udzielnie dalszych informacji dotyczących radcy prawnego T. G., gdyż radca nie posiadała żadnego tytułu naukowego /magister to nie tytuł naukowy/, zakres obowiązków był jednolity dla wszystkich radców, a w Urzędzie Miejskim brak jest danych dotyczących godzin i dni przyjmowania interesantów tym bardziej, że stosunek pracy z T. G. został rozwiązany z dniem [...] grudnia 2003 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Stosownie do art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod rozwagę tylko nieważność postępowania. Ponieważ w niniejszej sprawie żadna z enumeratywnie wymienionych w art. 183 § 2 p.p.s.a. przesłanek nieważności nie występuje, dlatego NSA związany był granicami skargi kasacyjnej.

W podstawach skargi kasacyjnej sformułowano wyłącznie zarzut naruszenia art. 154 p.p.s.a., który to przepis powiązano z art. 3 ust. 2 i art. 6 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

Stosownie do przepisu art.154 § 1 p.p.s.a., w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Z niewykonaniem przez organ administracji publicznej wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, uwzględniającym na podstawie art. 149 p.p.s.a. skargę na bezczynność organu administracyjnego zobowiązującym go do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, nie wywiązał się z tego obowiązku. Zatem wymierzenie grzywny organowi jest możliwe po łącznym wystąpieniu przesłanek:

1. musi istnieć prawomocny wyrok zobowiązujący organ do wydania aktu lub dokonania czynności,

2. wniesienie skargi o wymierzenie grzywny poprzedzone zostało pisemnym wezwaniem skierowanym do organu,

3. upłynął termin wyznaczony przez Sąd a organ wbrew wyrokowi nie wydaje aktu lub nie dokonuje czynności.

W rozpoznawanej sprawie pierwsza z wymienionych przesłanek została spełniona, gdyż prawomocnym wyrokiem z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09 WSA zobowiązał Burmistrza K. do załatwienia wniosku W. K. z dnia [...] września 2007 r. w przedmiocie informacji publicznej, w terminie 14 dni. Również przed wniesieniem skargi o wymierzenie grzywny, co miało miejsce w dniu 28 stycznia 2010 r. skarżący kasacyjnie dopełnił obowiązku polegającego na pisemnym wezwaniu Burmistrza do wykonania powyższego wyroku /wezwanie z dnia [...] stycznia 20010 r./. Jeśli chodzi natomiast o trzecią przesłankę, a mianowicie załatwienie wniosku z dnia [...] września 2007 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej to WSA ustalił, że wniosek dotyczył udzielenia informacji o radcach prawnych zatrudnionych w Urzędzie przez Gminę K. w obecnej i poprzedniej kadencji jej Rady, obejmujących m.in. tytuł naukowy, charakter stosunku pracy /kancelaria – umowa zlecenia/, okres zatrudnienia, Izbę na listę której są wpisani, zajmowane stanowiska w Urzędzie Gminy, który z radców jest odpowiedzialny za pracę wszystkich, ich czas pracy i zakresy obowiązków. Innych danych skonkretyzowanych wnioskodawca nie domagał się, używając we wniosku sformułowań "m.in., np., itd., itp." W ocenie WSA, przy takiej treści wniosku, organ zastosował się do obowiązku nałożonego wyrokiem z dnia 2 października 2009 r. i udzielił informacji publicznej.

W realiach sprawy stanowisko to zasługuje na aprobatę, zważywszy na udzielone wnioskodawcy informacje, w tym odnoszące się do radcy prawnego T. G., zawarte w piśmie z dnia [...] października 2009 r. /k.24/. Zaznaczyć też należy, że w dacie udzielania informacje dotyczące tej osoby miały historyczny wymiar, bowiem zatrudnienie T. G. ustało z dnia [...] grudnia 2003 r., co mogło zwalniać organ od wskazania zakresu obowiązków i godzin przyjęć. Niemniej jednak udzielając tych informacji organ – kierując się stanowiskiem WSA zawartym w uzasadnieniu wyroku w sprawie sygn. IV SAB/Gl 52/09 - wezwał stronę do sprecyzowania wniosku. Na wezwanie to wnioskodawca udzielił wprawdzie w dniu [...] grudnia 2009 r. odpowiedzi, jednakże jej treść nie stanowi doprecyzowania złożonego w dniu [...] wrześnią 2007 r. wniosku /k.26/, a w każdym razie, przy istniejących wątpliwościach organu co do zakresu żądania informacji publicznej, wątpliwości tych nie rozwiewa. Zatem trafnie WSA ocenił, że trzecia przesłanka warunkująca wymierzenie grzywny organowi nie została spełniona.

Ponieważ przed dniem 28 grudnia 2009 r., a więc przed upływem terminu do załatwienia wniosku z dnia [...] września 2007 r. wynikającego z wyroku z dnia 2 października 2009 r. sygn. IV SAB/Gl 52/09 Burmistrz K. wykonał nałożony obowiązek, dlatego zbędnym jest odniesienie się do wymienionych w skardze kasacyjnej przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Z tych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł, jak w wyroku.



Powered by SoftProdukt