drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, , Urząd Patentowy RP, Uchylono zaskarżoną decyzję, VI SA/Wa 227/07 - Wyrok WSA w Warszawie z 2007-04-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 227/07 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2007-04-13 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2007-02-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Olga Żurawska-Matusiak /przewodniczący sprawozdawca/
Piotr Borowiecki
Zdzisław Romanowski
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak(spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Asesor WSA Piotr Borowiecki Protokolant Anna Mruk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi R. spółka jawna z siedzibą w T. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW" 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz R. sp. j. kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] maja 2006 r. odmawiającą udzielenia prawa ochronnego na znak "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW".

Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2003 r. R. spółka jawna z siedzibą w T. (dalej jako skarżąca) wystąpiła do Urzędu Patentowego o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy w postaci sloganu "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW".

Decyzją z dnia [...] maja 2006 r. Urząd Patentowy RP na podstawie art. 129 ust. 1 pkt 2 i art. 129 ust. 2 pkt 1, 2 oraz art. 145 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 z późn. zm. – dalej jako p.w.p.) odmówił udzielenia prawa ochronnego na powyższy znak, uznając iż zgłoszony znak towarowy nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, stanowi slogan reklamowy i nie nadaje się do odróżnienia towarów i usług określonego przedsiębiorstwa od towarów i usług tego samego rodzaju innych podmiotów gospodarczych.

Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym skarżąca zarzuciła, że organ wydał decyzję w sprawie przy braku rozpoznania całokształtu materiałów i dowodów zebranych w postępowaniu, Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. W jej uzasadnieniu organ podał, iż zaskarżona decyzja była wydana przy braku rozpoznania całokształtu materiałów i dowodów zebranych w postępowaniu, lecz nie stanowi to – w ocenie organu – wystarczającej przesłanki do jej uchylenia. Zdaniem organu przedmiotowy znak towarowy "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW" nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, stanowi slogan reklamowy (zachwalający pozytywne wartości towarów i usług) i nie nadaje się do odróżnienia towarów i usług określonego przedsiębiorstwa od towarów i usług tego samego rodzaju innych podmiotów gospodarczych. Według organu nie można mówić o podwójnej warstwie odróżniającej znaku, gdyż to nie towary przedmiotowego znaku wchodzą w krew, a sam fakt ich nabywania. Wynika to z pierwszego słowa oznaczenia "Zakupy". Oznaczenie odnosi się do towarów, albowiem znak został również zgłoszony na usługi z klasy 35 takie jak: działalność handlowa związana z towarami. W ocenie organu przepis art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p. ma w rozpoznawanej sprawie zastosowanie, albowiem przedmiotowy znak odnosi się również do usług z klasy 35 i składa się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania i opisu cech określonych w tym przepisie.

Nadto organ zwrócił uwagę, iż znak towarowy powinien być jak najbardziej abstrakcyjny lub finezyjny. Przedmiotowy znak jest znakiem słownym, pozbawionym oryginalnej formy graficznej, która mogłaby go odróżniać na rynku od innych podmiotów działających w tej branży. Przyznanie prawa do używania wyrażenia czysto informacyjnego jednemu podmiotowi gospodarczemu – zdaniem Urzędu – spowodowałoby monopolizację takiego typu wyrażeń przez jednego przedsiębiorcę.

W skardze, która na powyższą decyzję wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżąca spółka wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzuciła jej błędną wykładnię art. 129 p.w.p. oraz naruszenie przepisów art. 130 i 145 ust. 2 p.w.p. oraz art. 7, 10 i 77 k.p.a.

Zdaniem skarżącej spółki Urząd Patentowy zbyt pobieżnie i mało wnikliwie rozpatrzył sprawę zdolności odróżniającej zgłoszonego znaku, swoje argumenty ograniczając wyłącznie do cytatów z przepisów ustawy. Uznając, że zgłoszony znak może być znakiem towarowym organ nie odniósł się do towarów i części usług z klasy 35, dla których oznaczenia znak ma służyć. Nie wskazał również dlaczego dla tych akurat towarów i usług zgłoszone oznaczenie jest określeniem rodzajowym. Skarżąca zarzuciła organowi także błędną interpretację znaczenia zgłoszonego sloganu, zwracając uwagę na dwa znaczenia słowa "zakupy". W ocenie skarżącej również towary np. piwo, alkohole, papierosy jako takie mogą wchodzić w krew i jest to oryginalne i nietypowe użycie potocznego sformułowania, świadczące o istnieniu zdolności odróżniającej tego oznaczenia. Nadto skarżąca podniosła, iż ograniczone zostały jej prawa do obrony znaku, albowiem przy wydaniu pierwszej decyzji nie doszło do rozpoznania całokształtu materiałów i dowodów. Nastąpiło to również przez przywołanie w decyzji Urzędu art. 129 ust. 2 pkt 1 p.w.p., w sytuacji, gdy w piśmie z dnia 23 marca 2006 r., w którym zarzucono brak możliwości udzielenia ochrony na zgłoszony znak, organ nie powołał się na ten przepis.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy RP wnosząc o jej oddalenie podtrzymał dotychczasową argumentację, wskazując, iż rozpatrując sprawę oznaczenia "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW" wziął pod uwagę cały zgromadzony w sprawie materiał.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Legalność decyzji administracyjnej wymaga jej zgodności nie tylko z prawem materialnym, lecz także z przepisami postępowania administracyjnego. Wydanie decyzji administracyjnej z naruszeniem wymogów procesowych powoduje różne skutki w zależności od rodzaju tych naruszeń. Sąd administracyjny został wyposażony w funkcje kontrolne i w granicach swojej właściwości bada zgodność zaskarżonych decyzji z prawem.

Zgodnie z art. 252 p.w.p. do postępowania przed Urzędem Patentowym stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Związanie rygorami procedury administracyjnej oznacza, że Urząd Patentowy jest obowiązany m.in. przestrzegać zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art. 8 k.p.a.). Z zasady tej wynika przede wszystkim wymóg praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia postępowania i rozstrzygnięcia sprawy przez organ administracji publicznej, co jest zasadniczą treścią zasady praworządności. Tylko postępowanie odpowiadające takim wymogom i decyzje wydane w wyniku postępowania tak ukształtowanego mogą wzbudzać zaufanie obywateli do organów administracji publicznej, nawet wtedy, gdy decyzje nie uwzględniają ich żądań. Możliwość dokonania oceny legalności decyzji warunkowana jest spełnieniem wymogów formalnych określonych w art. 107 § 1 k.p.a. Uzasadnienie decyzji ma bowiem na celu wykazanie procesu myślowego, który doprowadził do ustalenia treści rozstrzygnięcia. Pamiętać bowiem należy, że uzasadnienie (faktyczne i prawne) stanowi integralną część decyzji. A zatem ocenie Sądu nie podlega jedynie jej osnowa, ale decyzja jako całość, łącznie z uzasadnieniem. Tym samym więc uzasadnienie, którego treść nie pozwala na poznanie motywów, którymi organ kierował się przy załatwianiu sprawy skutkuje wadliwością uzasadniającą uchylenie decyzji z tego powodu, że nie poddaje się kontroli i ocena jej legalności nie jest możliwa (por. wyrok NSA z 28 października 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1651/96, wyrok NSA z 14 grudnia 1998 r., sygn. akt II SA 1756/99).

Taki stan rzeczy zachodzi w rozpoznawanej sprawie.

Uzasadnienie zaskarżonej decyzji, sprowadza się w głównej mierze do przywołania fragmentów przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej, które w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie. Organ wskazuje ogólnie jakie przeszkody uniemożliwiają udzielenia prawa ochronnego na zgłoszony znak towarowy, jednakże bądź wcale, bądź w sposób niezwykle lapidarny prezentuje motywy, którymi kierował się wydając decyzję odmowną. Przesłanki odmowy nie zostały w sposób dostateczny zindywidualizowane, a zatem Sąd nie miał możliwości zbadania, czy ocena dokonana przez organ jest prawidłowa.

W orzeczeniu z dnia 8 czerwca 2005 r. (sygn. akt II GSK 65/05 nie publ.) NSA zwrócił uwagę, iż kwestię posiadania bądź nieposiadania przez znak dostatecznych znamion odróżniających nie rozpatruje się in abstracto lecz in concreto. Należy zatem odnosić zgłoszone oznaczenie do konkretnych towarów, wskazanych we wniosku o rejestrację znaku towarowego.

Urząd Patentowy uznając, iż znak towarowy "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW" nie przedstawił analizy odnoszącej sporne oznaczenie do konkretnych, bardzo zresztą różnych towarów i usług wskazanych we wniosku o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy. W swoim badaniu ograniczył się jedynie do części usług z klasy 35. Organ nie przeanalizował również zgłoszonego oznaczenia w kontekście podwójnego znaczenia słowa "zakupy", co jest o tyle istotne, że przy każdym z tych znaczeń sporne oznaczenia można odbierać inaczej. Skarżąca spółka oryginalne i nietypowe użycie oznaczenia "ZAKUPY U NAS WEJDĄ CI W KREW" upatruje w tym, iż zgłoszone towary tj. np. piwo, alkohol, artykuły tytoniowe mogą wchodzić w krew. W tym miejscu zwrócić należy uwagę, iż przedmiotem działalności skarżącej spółki jest m.in. produkcja artykułów spożywczych i napojów, co może mieć znaczenie przy analizie powyższej kwestii. Zauważyć także trzeba, że art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p., wskazany jako jedna z podstaw odmowy udzielenia prawa ochronnego odnosi się do znaków wyłącznie opisowych, a więc takich, których bezpośrednią i jedyną funkcją jest przekazywanie informacji o towarze, a nie o jego pochodzeniu. Opisowy charakter znaku wyraża się tym, że jedyną i bezpośrednio przekazywaną informacją jest ta, która wskazuje na cechę towaru. Nie mają natomiast opisowego charakteru te znaki, które dopiero drogą pośredniego wnioskowania mogą stanowić oznaczanie takich cech. Organ przywołując powyższy przepis nie wskazał do opisu jakich cech w nim określonych, w odniesieniu do konkretnych towarów i usług ma służyć zgłoszony znak.

Reasumując powyższe rozważania, w ocenie Sądu, nie można uznać, że Urząd Patentowy rozpoznał sprawę w sposób wszechstronny i wyczerpujący, tym samym naruszając art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a. i naruszenie to – w ocenie Sądu – mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Zwrócić należy także uwagę, że wydając pierwszą decyzję Urząd Patentowy pominął stanowisko skarżącej, zaprezentowane w piśmie z dnia [...] kwietnia 2006 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie Urzędu z dnia [...] marca 2006 r., naruszając tym samym zasadę wyrażoną w art. 7 k.p.a. Zgodnie bowiem z art. 145 ust. 2 p.w.p. strona ma prawo zająć stanowisko co do zebranych dowodów i materiałów mogących świadczyć o istnieniu przeszkód do uzyskania prawa ochronnego. Aby to stanowisko było wyczerpujące, organ winien w swoim wezwaniu wskazać wszystkie przeszkody do uzyskania prawa, tak aby strona mogła się do nich odnieść. W rozpatrywanej sprawie skarżąca takiej możliwości została pozbawiona i to podwójnie. W piśmie z dnia [...] marca 2006 r. organ uznając, że przedmiotowe oznaczenie nie posiada dostatecznych znamion odróżniających jako przeszkodę wskazał art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p., w sytuacji gdy w decyzji za przeszkodę do udzielenia prawa podano także art. 129 ust. 2 pkt 1 p.w.p. Oczywistym jest więc, że skarżąca nie zajmowała stanowiska w kwestii nie podnoszonej w powyższym piśmie. Ostatecznie jednak i tak odpowiedź skarżącej na wezwanie nie została uwzględniona, a nawet zauważona. Skarżąca dopiero we wniosku o ponowne rozpoznanie miała możliwość odnieść się do wszystkich zarzutów przedstawionych przez organ, które w jego ocenie uniemożliwiały udzielenie prawa ochronnego. Dlatego też w konkluzji uznać należy, że powyższe naruszenie nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy.

Rozpoznając ponownie sprawę organ będzie miał na względzie, iż poglądy, że reklamowy charakter oznaczenia nigdy sam w sobie nie czyni go niedystynktywnym, jak również, że nieoryginalność sloganu nie decyduje sama w sobie o jego niedystynktywności w rozumieniu art. 129 ust. 2 pkt 1 p.w.p. mają charakter prawnowspólnotowy. Wyraził to jednoznacznie Wydział Odwoławczy Urzędu ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory Przemysłowe) w decyzji z dnia 11 lutego 1999 r., Nr Odw. R-73/1998-2 - BEAUTY ISN’T ABOUT LOOKING YOUNG BUT LOOKING GOOD. Zwróci również uwagę, że już pod rządami Ustawy o znakach towarowych zaakceptowana została zasada, że nie można uważać sloganu reklamowego za oznaczenie niedystynktywne tylko dlatego, że zawiera w swej treści oznaczenia opisowe względem zgłaszanych towarów lub usług. Istotne jest bowiem czy znaki rozpatrywane jako całość są odróżniające (por. decyzję KO UP z dnia 18 sierpnia 1994 r., Nr odw. 1228/94- I CAN’T BELIEVE IT’S YOGURT, decyzję KO UP z dnia 29 września 1995 r., Nr Odw. 1340/95 – TWIX – ZAWSZE W PRAKTYCZNEJ FORMIE I).

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze Sąd na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji orzeczenia. Rozstrzygnięcie w kwestii wykonalności zostało wydane na zasadzie art. 152 p.p.s.a., zaś o zwrocie kosztów postępowania w oparciu o art. 200 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt