Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.),, Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Protokolant Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 maja 2012 r. sprawy ze skargi S. S. "P." w M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zastosowania przepisów prawa podatkowego oddala skargę.

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. działający z upoważnienia Ministra Finansów, po rozpatrzeniu zażalenia Spółdzielni Socjalnej "P.", utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie z dnia [...] r. nr [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wniosku Spółdzielni Socjalnej " P." z dnia [...] r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie formy prowadzenia ewidencji rachunkowej oraz obowiązku informowania właściwego organu podatkowego o formie prowadzonej ewidencji.

Z dokonanych ustaleń wynika, że w dniu 11 lipca 2011 r. wpłynął do Dyrektora Izby Skarbowej w B., wniosek Spółdzielni Socjalnej "P." o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w ww. zakresie. W przedmiotowym wniosku Spółdzielnia wskazała, że została zarejestrowana w KRS w dniu [...] r. pod numerem KRS [...] . Działalność Spółdzielni reguluje ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych, zaś w sprawach nieuregulowanych we wskazanej ustawie, znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. -Prawo Spółdzielcze (Dz.U. Nr 188, z 2003 r., poz. 1848). Działalność Spółdzielni reguluje również jej statut. Zgodnie z art. 11 ustawy Prawo Spółdzielcze Spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego. Członkami Spółdzielni są osoby fizyczne spełniające kryteria określone w art. 4 ustawy o spółdzielniach socjalnych. Każdy z 6-ciu członków Spółdzielni otrzymał podstawowe wsparcie pomostowe oraz wsparcie finansowe w ramach Priorytetu VI PO KL Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Działanie 6.2 wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia.

Wsparcie pomostowe udzielone jest na okres 6 miesięcy w kwocie łącznej [...] zł, natomiast wsparcie finansowe przyznaje środki w kwocie [...] zł co stanowi 100% całkowitych wydatków. Umowy zawarł każdy członek Spółdzielni jako osoba fizyczna, ze wskazaniem że prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego pod nazwą Spółdzielnia Socjalna "P.". Zaświadczenie o pomocy de minimis wydane zostało na Spółdzielnię Socjalną "P.". Kwota wsparcia finansowego stanowi wkład członkowski do Spółdzielni. Każdy z członków Spółdzielni jest jej pracownikiem na podstawie spółdzielczego stosunku pracy. Z uwagi na podmiotowość prawną Spółdzielni, jest ona podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z normą zawartą w art. 1 ust. 1 przywołanej ustawy. Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. Nr 74, z 2011 r., poz. 397 ze zm.)podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Tymi odrębnymi przepisami, które ustawodawca przywołuje w art. 9 w przypadku Spółdzielni będzie ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz.U. Nr 152, z 2009 r., poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 przepisów tej ustawy nie stosuje się do Spółdzielni Socjalnej jeżeli przychody za poprzedni rok nie przekroczą 1.200.000,00 EUR. Spółdzielnia nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, Spółdzielnia zadała pytania:

Czy prowadzenie przez Spółdzielnie ewidencji rachunkowej w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów będzie właściwe i będzie wyczerpywało obowiązki wynikające z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? W przypadku negatywnej odpowiedzi, jaką formę ewidencji powinna prowadzić Spółdzielnia?

Czy Spółdzielnia ma obowiązek informowania właściwy organ podatkowy w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym o formie prowadzonej ewidencji?

Czy wsparcie pomostowe i finansowe uzyskane przez członków Spółdzielni na koszty związane z wydatkami na rozwój przedsiębiorczości i wydatkami bieżącymi, stanowi dla Spółdzielni przychód podatkowy oraz czy wydatki pokryte z tego wsparcia (wyposażenie, środki trwałe, składki na ubezpieczenie, koszty najmu i inne bieżące) stanowić mogą koszty podatkowe?

Postanowieniem z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. działający z upoważnienia Ministra Finansów, odmówił wszczęcia postępowania w sprawie złożonego przez Spółkę wniosku w odniesieniu do pytania pierwszego i drugiego.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, pismem z dnia 20 października 2011 r., Spółdzielnia wniosła zażalenie na wyżej wymienione postanowienie, wnosząc o jego uchylenie.

Strona stanęła na stanowisku, że argumentacja organu, iż pytania pierwsze i drugie z wniosku nie dotyczą kwestii odnoszących się do sfery odpowiedzialności podatkowej Spółdzielni (obowiązku podatkowego, zobowiązania podatkowego) jest błędna, gdyż wnosi ona o wydanie interpretacji w zakresie jej obowiązków wynikających z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby wywiązać się z obowiązków nałożonych przez art. 9 ust. 1 polegających na określeniu wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku zwróciła się z wnioskiem, czy prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów wywiąże się z tych obowiązków, nie narażając się na nieuznanie prowadzonych ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym i oszacowanie dochodu.

Opisany we wniosku stan faktyczny może rodzić dla strony konsekwencje w sferze stosunków prawnopodatkowych. Naraża to bowiem Stronę na ustalenie dochodu w sposób szacunkowy i nie uznanie ksiąg za dowód co może powodować powstanie zobowiązań podatkowych.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Strony nie zaistniały przesłanki uzasadniające odmowę wszczęcia postępowania, nie można bowiem odmówić wnioskodawcy przymiotu zainteresowanego w wydaniu interpretacji zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tj. Dz.U. Nr 8, z 2005 r., poz. 60 ze zm.) dlatego, iż wnioskodawca ma interes prawnopodatkowy w ustaleniu czy jego stanowisko wyrażone we wniosku jest prawidłowe. Ponadto nie zachodzą inne przyczyny, które uzasadniałyby odmowę.

Spółdzielnia zauważyła, że nieuprawniona jest teza organu wskazana w uzasadnieniu postanowienia, że interpretacja nie dotyczyłaby zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego, jak również uznanie, że wniosek nie dotyczy przepisów prawa podatkowego i ustaw podatkowych zgodnie z definicjami zawartymi w art. 3 pkt 1 i pkt 2 Ordynacji podatkowej. Zdaniem Strony, niewątpliwie art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych spełnia te kryteria.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. działający z upoważnienia Ministra Finansów, rozpoznając zażalenie Strony podtrzymał stanowisko wyrażone w postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania.

Uzasadniając swoje stanowisko, organ podatkowy przytaczając treść przepisów art.14 b § 1, art. 3 pkt 1 i 2 ustawy Ordynacji podatkowej wskazał, iż do uzyskania interpretacji indywidualnej legitymowany jest podmiot, dla którego określony stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe może rodzić konsekwencje w sferze stosunków podatkowoprawnych. Przedmiotem interpretacji mogą być zatem takie sytuacje faktyczne, które mogą powodować powstanie obowiązku podatkowego lub zobowiązania podatkowego po stronie wnioskodawcy, które dotyczą sfery odpowiedzialności podatkowej tego podmiotu.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów, obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej nie stanowi obowiązku podatkowego, o którym mowa w przepisach Ordynacji podatkowej, tymczasem postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego prowadzone jest na podstawie oraz w ramach określonych przez przepisy Ordynacji podatkowej.

Zdaniem organu, w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której ewentualna odpowiedź organu na pytanie pierwsze i drugie nie prowadziłaby, w przypadku zastosowania się Wnioskodawcy w sposób bezpośredni do powstania obowiązku podatkowego. Sprawa bowiem dotyczy kwestii, która nie ma bezpośredniego przełożenia na powstanie obowiązku, czy też zobowiązania podatkowego.

Nadto, organ zwrócił uwagę na fakt, że art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jakkolwiek umiejscowiony jest w ustawie zaliczanej do prawa materialnego, to w istocie nie reguluje on praw i obowiązków podatnika o charakterze materialnoprawnym. Obowiązek prowadzenia ewidencji podatkowej stanowi bowiem formalne ograniczenie narzucone przez ustawodawcę, w celu wprowadzenia jednolitego standardu ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dla potrzeb podatkowych. Zauważył przy tym, że ewentualne oszacowanie dochodu, o czym stanowi art. 9 ust. 2 ww. ustawy, można przeprowadzić w sytuacji gdy ustalenie dochodu (straty) na podstawie prowadzonej ewidencji jest niemożliwe. W konsekwencji odpowiedź na sformułowane pytania nie może dawać Jednostce gwarancji, że do szacowania nie dojdzie, gdyż to właściwy organ podatkowy w toku czynności kontrolnych może stwierdzić, czy w danej sytuacji zachodzą okoliczności uzasadniające przeprowadzanie procedury szacowania dochodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. wskazał dalej, że przedstawiona przez Spółdzielnię argumentacja prowadzi wprost do wniosku, że ewentualna interpretacja w przedmiotowym zakresie wiązałaby organ podatkowy prowadzący postępowanie kontrolne i podatkowe. Tymczasem jak zauważył organ, nie ma on uprawnień zarówno do prowadzenia postępowania kontrolnego, czy też podatkowego, co więcej nie może w tym zakresie zastępować, lub wpływać na decyzje podejmowane przez właściwy organ podatkowy prowadzący takie postępowanie. Gdyby bowiem sprawy o takim charakterze mogłyby być rozstrzygane w toku procedury wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wówczas postępowania kontrolne, czy też podatkowe stałyby się zbędne. Wydana interpretacja wiązałaby organ kontrolny, pozbawiając go możliwości oceny sytuacji na podstawie zebranego materiału dowodowego, innymi słowy pozbawiałaby go kompetencji, które mu przysługują.

Nie zgadzając się z powyższym postanowieniem Spółdzielnia Socjalna "P." reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, wnosząc o uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia w całości.

Zaskarżonemu postanowieniu, skarżąca Spółdzielnia zarzuciła mające istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie przepisów:

1) art.165a § 1 w związku z art.14b § 1 -4 i art.14h ustawy Ordynacja podatkowa poprzez odmowę wszczęcia postępowania w sprawie wydania przedmiotowej interpretacji indywidualnej i błędnego uznania, że w niniejszej sprawie wystąpiły przeszkody formalne uzasadniające odmowę wszczęcia postępowania, podczas gdy uzasadnionym było wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej w następstwie wniosku skarżącej,

2) art.14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez błędne uznanie, że skarżąca nie posiada przymiotu podmiotu zainteresowanego w wydaniu interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie i tym samym nie jest legitymowana do wystąpienia z takim wnioskiem, co oznacza w rezultacie błędne przyjęcie, że określony we wniosku stan faktyczny nie rodzi dla skarżącej konsekwencji w sferze stosunków prawnopodatkowych,

3) art.14b § 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez błędne przyjęcie, że przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego lub zobowiązania podatkowego po stronie skarżącej,

4) art.14b § 1 w związku z art.14k § 1 w związku z art.181, art.187 § 1, art.191 § 1-4 i art.292 ustawy Ordynacja podatkowa, jak również art. 9 ust.1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez błędne uznanie, że wydana przez organ w niniejszej sprawie interpretacja indywidualna wiązałaby organ podatkowy prowadzący ewentualne postępowanie podatkowe lub kontrolę podatkową pozbawiając go możliwości oceny sytuacji na podstawie zebranego materiału dowodowego i tym samym pozbawiając go kompetencji, które mu przysługują,

5) art.121 § 1 w związku z art.165a § 1 i art.14h ustawy Ordynacja podatkowa poprzez naruszenie zasady pogłębiania zaufania do organów, a polegające na nieuzasadnionej odmowie wszczęcia w niniejszej sprawie postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej i w konsekwencji pozbawienie skarżącej przysługującego jej uprawnienia żądania wydania interpretacji indywidualnej w sytuacji, gdy przedstawiony we wniosku przez skarżącą stan faktyczny może rodzić określone konsekwencje w sferze jej stosunków podatkowoprawnych, tj. może mieć wpływ na powstanie obowiązku lub zobowiązania podatkowego,

6)art.155 § 1 w związku z art.14h ustawy Ordynacja podatkowa poprzez niewezwanie skarżącej do złożenia wyjaśnień w sytuacji powzięcia przez organ jakichkolwiek wątpliwości co do celu złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i w konsekwencji błędne przyjęcie, iż intencją wystąpienia przez skarżącą z wnioskiem o wydanie przedmiotowej interpretacji było zapewnienie sobie zagwarantowania ewidencji podatkowej, która w przypadku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego ograniczyłaby uprawnienia organów podatkowych w zakresie dyspozycji art.191, czy art.193 § 3 i 4 ustawy Ordynacja podatkowa, co tym samym pozbawiałoby orany podatkowe możliwości ustalenia dochodu skarżącej w drodze oszacowania;

7) art.221 w związku z art.233 § 1 pkt 1 oraz art.165a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez błędne utrzymanie w mocy postanowienia z dnia[...] . nr[....] , podczas gdy organ rozpatrując zażalenie skarżącej z dnia 20 października 2011r., winien wydane przez siebie uprzednio postanowienie uchylić w całości i wydać interpretację indywidualną, w następstwie wniosku skarżącej.

Odpowiadając na skargę, Dyrektor Izby Skarbowej w B. działający z upoważnienia Ministra Finansów, wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie u s t a l i ł, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz.270) sprawowana jest przez sądy administracyjne w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracji publicznej konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, a także ustalenie, że decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 lit. a-c tej ustawy).

Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami

i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 wyżej wymienionej ustawy).

Kontrolując legalność zaskarżonego postanowienia, Sąd nie stwierdził ww. naruszeń prawa, które skutkowałyby koniecznością wyeliminowania tego postanowienia z obrotu prawnego.

Przedmiotem zaskarżenia w rozpatrywanej sprawie jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. utrzymujące w mocy wydane na podstawie art. 165a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 165a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, gdy żądanie wszczęcia postępowania zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Przepis ten, stosowany odpowiednio, poprzez art. 14 h ustawy Ordynacja podatkowa, do oceny żądania wydania indywidualnej interpretacji podatkowej ma zastosowanie również w sytuacji, gdy wnioskodawca nie był "zainteresowanym" w rozumieniu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa czy też kiedy wniosek o wydanie interpretacji wychodzi poza zakres przepisów prawa podatkowego.

Orzekające w sprawie organy podatkowe stanęły na stanowisku, że ewentualna odpowiedź organu na pytania: Czy prowadzenie przez Spółdzielnie ewidencji rachunkowej w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów będzie właściwe i będzie wyczerpywało obowiązki wynikające z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? W przypadku negatywnej odpowiedzi, jaką formę ewidencji powinna prowadzić Spółdzielnia? oraz Czy Spółdzielnia ma obowiązek informowania właściwy organ podatkowy w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym o formie prowadzonej ewidencji?- dotyczy kwestii, która nie ma bezpośredniego przełożenia na powstanie obowiązku czy też zobowiązania podatkowego Spółdzielni.

Zdaniem zaś skarżącej, wnosi ona o wydanie interpretacji w zakresie jej obowiązków wynikających z art.9 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Istota sporu wymaga- zdaniem Sądu- odniesienia się do przepisów art.14 b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Wskazany w myśl tych przepisów organ administracji publicznej, na pisemny wniosek zainteresowanego, w jego indywidualnej sprawie, wydaje pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2). Stosownie do art. 14b § 3, składający wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację indywidualną dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy i przedstawia jej uzasadnienie prawne, a w przypadku oceny negatywnej - wskazuje stanowisko prawidłowe wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 1 i § 2). Stwierdzić przy tym należy, że instytucja interpretacji indywidualnych gwarantuje ochronę prawną w zakresie unormowanym w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, podmiotom które zastosowały się do wydanych na ich rzecz rozstrzygnięć.

Interpretacje stanowią zatem formę wyrażenia stanowiska, w jaki sposób należy interpretować oraz stosować przepisy prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w sytuacji faktycznej, w której znajduje się lub może znaleźć się osoba zainteresowana. Jej istotą jest zatem dokonanie podatkowej kwalifikacji konkretnego lub abstrakcyjnego stanu faktycznego opisanego przez podatnika. Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego, rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Znaczenie terminu "ustawy podatkowe" wyjaśnia natomiast art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Na jego mocy, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych, należy przez to rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z lektury przepisów Ordynacji podatkowej wynika w sposób oczywisty, że z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej może wystąpić wyłącznie osoba zainteresowana w sprawie. Zainteresowanym (stroną postępowania w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji), w rozumieniu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jest ten, kto zwraca się o wydanie interpretacji w celu prawidłowej, tj. zgodnej z obowiązującymi przepisami, realizacji swoich praw i obowiązków w sferze prawa podatkowego, wyjaśnienia lub ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Innymi słowy aby w danej sprawie wnioskodawca występujący o wydanie interpretacji indywidualnej miał status zainteresowanego nie wystarczy wykazanie się przez niego jakimkolwiek interesem prawnym, ale konieczne jest wykazanie interesu w zakresie podatkowym, a ściślej mówiąc wykazaniem, że rozstrzygnięcie w danej sprawie będzie miało wpływ na obowiązek podatkowy bądź zobowiązanie podatkowe podmiotu. Ze sposobu ukształtowania instytucji interpretacji indywidualnych, wysnuć należy wniosek, iż pojęcie osoby zainteresowanej należy rozpatrywać przede wszystkim przez pryzmat kwestii prawnej poddanej do rozważenia organom podatkowym. Przesądza ona bowiem o możliwości skorzystania z udzielonej interpretacji. Wniosek może złożyć tylko taka osoba, która po wydaniu interpretacji mogłaby skorzystać z gwarancji, że zastosowanie się do uzyskanej interpretacji nie może jej szkodzić.

Sąd podziela stanowisko organu, iż do uzyskania interpretacji indywidualnej legitymowany jest podmiot, dla którego określony stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe może rodzić konsekwencje w sferze stosunków prawno-podatkowych. Przedmiotem interpretacji mogą być zatem takie sytuacje faktyczne, które mogą powodować powstanie obowiązku podatkowego lub zobowiązania podatkowego po stronie wnioskodawcy lub które dotyczą sfery odpowiedzialności podatkowej tego podmiotu. Powyższa konstatacja poczyniona na gruncie rozpoznawanej sprawy, znajduje swe odzwierciedlenie w bogatym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo przytoczyć można wyroki wydane w sprawach o sygn. akt II FSK 1681/09, I SA/Gl 2166/10, I SA/Łd 766/10 czy I SA/Sz133/11 (dostępne na stronie nsa.gov.pl).

Przechodząc do rozpoznawanej sprawy, zdaniem Sądu, organy podatkowe zasadnie odmówiły wszczęcia postępowania z wniosku Spółdzielni Socjalnej "P.". Obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej nie stanowi bowiem obowiązku podatkowego, o którym mowa w przepisach Ordynacji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 4 ustawy Ordynacja podatkowa, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Zasadnie organ wskazał, iż powoływany przez skarżącą art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jakkolwiek umiejscowiony jest w ustawie zaliczanej do prawa materialnego, to w istocie nie reguluje on praw i obowiązków podatnika o charakterze materialnoprawnym. Przedmiotem interpretacji mogą być zaś takie sytuacje faktyczne, które mogą powodować powstanie obowiązku podatkowego lub zobowiązania podatkowego po stronie wnioskodawcy. Interpretacja rozstrzygająca wątpliwości Spółdzielni w zakresie formy prowadzenia ewidencji nie wiąże się z powstaniem obowiązku czy zobowiązania podatkowego. Jak zasadnie wskazał organ kwestia ta jest indyferentna podatkowo.

Za chybiony uznać należy zarzut Spółdzielni dotyczący braku wezwania jej do wyjaśnienia intencji złożonego wniosku. Zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w indywidualnej sprawie jest zdeterminowany przede wszystkim przedstawionym przez stronę zaistniałym stanem faktycznym albo zdarzeniem przyszłym, jak i stanowiskiem strony. Rolą organu wydającego interpretację jest zatem przyjęcie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) opisanego we wniosku i dokonanie na jego tle interpretacji przepisów, nie zaś próby jego weryfikacji albo domniemanie takich czy innych intencji strony (vide wyroki np: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2009 r., sygn. akt I FSK 157/08, Lex nr 515946; Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 496/09, Lex nr 507644). Innymi słowy w toku postępowania interpretacyjnego organ może opierać się tylko i wyłącznie na treści wniosku, który stanowi jedyną i całkowitą podstawę do ewentualnego wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego oraz oceny istnienia przesłanek niezbędnych dla podjęcia postępowania interpretacyjnego.

Reasumując Sąd uznał, iż w rozpatrywanej sprawie stanowisko organów podatkowych jest prawidłowe a postępowanie prowadzone było zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, skargę jako nieuzasadnioną - na podstawie przepisu art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało oddalić.