Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda Sędziowie Sędzia WSA Renata Nawrot (sprawozdawca) Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Radomiu w trybie uproszczonym w dniu 22 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi E. C., J. C. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy M. 1. zobowiązuje Wójta Gminy M. do rozpatrzenia sprawy dotyczącej usunięcia odpadów z działki nr [...] i [...] w miejscowości B. gmina M., w terminie 30 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 2. stwierdza, że Wójt Gminy M. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, 3. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy M. miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 4. wymierza Wójtowi Gminy M. grzywnę w wysokości [...] ([...]) złotych, 5. zasądza od Wójta Gminy M. na rzecz E. C., J. C. solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Przedmiotem skargi E. i J. małżonków C. jest przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy M. w zakresie wydania decyzji w sprawie usunięcia odpadów.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

W dniu 9 listopada 2015 r. (data złożenia bezpośrednio w organie) E.

i J. małżonkowie C. (zwani dalej: skarżący, wnioskodawcy) złożyli do Wójta Gminy M. (zwany dalej: Wójt, organ) wnioski o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie usunięcia odpadów znajdujących się na działkach nr ewid. [...] i [...] położonych na terenie wsi B., gmina M.. We wnioskach wskazali, iż pomimo kierowanych przez nich wcześniej apeli o podjęcie działań przywracających właściwy stan środowiska, organ ograniczył się do wszczęcia postępowania w sprawie usunięcia odpadów z terenu działki nr ewid. [...]. Podali także, iż według informacji uzyskanych od Starosty Powiatowego w K. nie wydano żadnych zezwoleń na wykorzystywanie na terenie wsi B. odpadowych mieszanek popiołowo-żużlowych, zatem zostały one na terenie ww. działek zdeponowane bezprawnie.

Pismem z 21 grudnia 2015 r. (data złożenia bezpośrednio w organie) wnioskodawcy wnieśli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. (zwane dalej: Kolegium) zażalenie na bezczynność organu w sprawie wydania decyzji nakazującej usunięcie odpadów z terenu działek nr ewid. [...] i [...].

Postanowieniem znak [...] z [...] stycznia 2016 r. Kolegium, po rozpoznaniu ww. środka zaskarżenia, działając na podstawie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23, ze zm., zwana dalej: k.p.a.), orzekło o wyznaczeniu Wójtowi dodatkowego terminu – do 15 marca 2016 r. – do załatwienia sprawy dotyczącej usunięcia odpadów z terenu działki nr ewid. [...] w miejscowości B.. Tożsame postanowienie znak [...] z [...] stycznia 2016 r. Kolegium wydało w odniesieniu do działki ewid. nr [...].

Przedmiotowe postanowienia wpłynęły do organu 1 lutego 2016 r.

Pismem znak [...] z [...] marca 2016 r. Wójt poinformował skarżących, iż "w związku ze wszczętym postępowaniem w sprawie nawiezienia odpadów (mieszanka popiołowo-żużlowa) z terenu działki nr [...] i [...]",[...] marca 2016 r. zostaną przeprowadzone oględziny ww. działek.

W dniu 24 marca 2016 r. organ przeprowadził oględziny działek nr ewid. [...]

i [...]. Z czynności tej sporządzony został protokół, który podpisała osoba dokonująca oględzin. W toku czynności wykonano zdjęcia dziełek objętych kontrolą.

Pismem z 8 kwietnia 2016 r. (data złożenia bezpośrednio w organie) skarżący zwrócili się do organu o wgląd w akta sprawy dotyczące usunięcia odpadów z terenu działek nr ewid. [...] i [...].

Zawiadomieniem z [...] kwietnia 2016 r. znak [...] Wójt poinformował strony niniejszego postępowania, iż z uwagi na skomplikowany charakter sprawy i potrzebę zebrania dodatkowych informacji i badań, termin załatwienia sprawy niniejszej został przedłużony do 30 maja 2016 r.

W dniu 4 maja 2016 r. do Wójta wpłynęło pismo Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w W. (zwany dalej: RDOŚ) znak [...]

z [...] kwietnia 2016 r. dotyczące przesłania kopii protokołu z przeprowadzonych 24 marca 2016 r. oględzin działek nr ewid. [...] i [...]. Wniósł także o udzielenie informacji dotyczących badań jakie mają być przeprowadzone na ww. działkach. Następnie wobec braku odpowiedzi na ww. zapytanie RDOŚ pismem znak [...] z [...] czerwca 2016 r. (data wpływu do organu) ponownie zwrócił się do Wójta o udzielenie odpowiedzi.

W odpowiedzi na powyższe Wójt przesłał RSDOŚ kopię protokołu oględzin wraz z dokumentacją zdjęciową oraz poinformował, że stosowne decyzje w sprawie zostaną wydane w terminie do końca lipca 2016 r.

W dniu 30 września 2016 r. organ dokonał ustalenia stron postępowania administracyjnego dotyczącego nawiezienia odpadów na teren działek nr [...] i [...].

Następnie zawiadomieniami znak [...] z [...] października 2016 r. Wójt poinformował strony postępowania oraz skarżących – do wiadomości,

o zakończeniu postępowania dotyczącego nawiezienia odpadów na teren działek [...] i [...] oraz o możliwości zapoznania się z aktami sprawy i wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego.

W dniu 10 października 2016 r. do organu wpłynęło zapytanie RDOŚ znak [...] z [...] października 2016 r., czy postępowanie dotyczące usunięcia odpadów z terenu przedmiotowych działek zostało zakończone.

Pismem z 20 października 2016 r. (data złożenia bezpośrednio w organie) skarżący - w związku z przesłaną doń informacją o zakończeniu postępowania

i wskazaniem w rozmowie telefonicznej, że nie mogą zapoznać się z aktami sprawy,

z uwagi na brak przymiotu strony – powiadomili Wójta o naruszeniu ich praw.

W odpowiedzi na powyższe Wójt pismami znak [...]i [...] z [...] października 2016 r. zawiadomił wnioskodawców, iż nie przysługuje im przymiot strony w niniejszym postępowaniu, bowiem nie posiadają oni interesu prawnego w sprawie usunięcia odpadów z terenu działek [...] i [...].

W związku z ww. zawiadomieniem skarżący pismami z 8 listopada 2016 r. (data złożenia bezpośrednio w organie) zwrócili się do organu z wnioskiem o udostępnienie

w trybie informacji publicznej, decyzji Wójta w sprawie usunięcia odpadów z terenu działek [...] i [...].

Odnosząc się do ww. wniosków Wójt pismami znak [...]i [...] z [...] listopada 2016 r. poinformował skarżących, że wnioskowane decyzje nie zostały wydane.

Wnioski o udostępnienie decyzji wydanych w sprawie usunięcia odpadów

z terenu działek [...] i [...] skarżący ponowili [...] listopada 2016 r. (data złożenia bezpośrednio w organie).

W dniu 7 grudnia 2016 r. do organu wpłynęło zapytanie RDOŚ znak [...] z [...] listopada 2016 r., czy postępowanie dotyczące usunięcia odpadów z terenu działki [...] zostało zakończone.

W odpowiedzi na powyższy wniosek organ pismem znak [...] z [...] grudnia 2016 r. poinformował RDOŚ, iż postępowanie wyjaśniające w przedmiotowej sprawie nie zostało jeszcze zakończone. Zwłoka w rozpoznaniu sprawy związana jest ze śmiercią osoby, która transportowała odpady oraz chorobą właściciela działki nr [...].

Jednocześnie o ww. okolicznościach organ poinformował skarżących, wskazując przy tym, iż jako zainteresowani w sprawie zostaną szczegółowo zapoznani o sposobie jej zakończenia.

W dniu 19 grudnia 2016 r. do organu wpłynęło pismo wnioskodawców, w którym podnoszą oni, iż od samego początku postępowania w sprawie usunięcia odpadów

z terenu działek [...] i [...] byli traktowani jako jego strona, w związku z czym po zakończeniu postępowania w przedmiotowej sprawie powinni otrzymać decyzję, nie zaś informację o sposobie załatwienia sprawy.

W dniu 6 lutego 2017 r. do organu wpłynęło zapytanie RDOŚ znak [...] z [...] stycznia 2017 r., czy postępowanie dotyczące usunięcia odpadów z terenu działki [...] zostało zakończone.

W odpowiedzi na powyższe Wójt pismem znak [...] z [...] lutego 2017 r. poinformował RDOŚ, iż postępowanie w sprawie nie zostało zakończone. Wskazał również, iż 20 grudnia 2016 r. wniosek o dopuszczenie do udziału

w niniejszym postepowaniu złożyło stowarzyszenie "[...]". Postanowieniem z [...] stycznia 2017 r. organ odmówił dopuszczenia ww. do udziału w postępowaniu. Niniejsze postanowienie jest zaskarżalne.

Następnie pismem znak [...] z [...] marca 2017 r. Wójt poinformował RDOŚ, iż przeprowadzone postępowanie nie potwierdziło występowania odpadów na działce nr ewid. [...]. Podał także, iż z uwagi na złożone przez stowarzyszenie "[...]" zażalenie, nie może aktualnie wydać orzeczenia w sprawie.

Pismem z 6 marca 2017 r. skarżący złożyli do sądu administracyjnego skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy M.. Zarzucając organowi naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 7, art. 8, art. 12, art. 35 § 1 w związku z art. 37 § 1 k.p.a., skarżący wnieśli o stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, orzeczenie

o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości [...] zł oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Uzasadniając złożony środek zaskarżenia podnieśli, iż od dnia złożenia wniosku upłynęło półtora roku, a zachowanie organu świadczy o świadomym i celowym wydłużaniu postępowania, co narusza powołane w skardze zasady ogólne postępowania administracyjnego. Zdaniem skarżących celem organu jest odwlekanie załatwienia sprawy, a także brak jakiejkolwiek inicjatywy w zbieraniu dowodów. Wójt prowadzi postępowanie opieszale co skutkuje przewlekłością postępowania.

Domagając się wymierzenia grzywny skarżący podkreślili, że przewlekłość postępowania ma charakter ciągły, organ lekceważy wszelkie wnioski i ponaglenia organu wyższego stopnia.

Do skargi skarżący dołączyli zażalenia jakie składali do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R..

W odpowiedzi na skargę Wójt wnioskując o odrzucenie skargi, podniósł, iż

w sprawie ustalono strony postępowania oraz jej stan faktyczny. Podał, iż aktualnie odmówił dopuszczenia do udziału w postępowaniu na prawach strony Stowarzyszeniu "[...]". Wskazał, iż skarżącym nie przysługuje przymiot strony w niniejszym postepowaniu. Stwierdził, iż zwłoka w załatwieniu sprawy wyniknęła z przyczyn niezależnych od organu.

W piśmie procesowym z 4 kwietnia 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym, k: 23-25 akt sądowych), skarżący podtrzymali swoje zarzuty i zaznaczyli, iż przez cały czas prowadzonego postępowania byli traktowani jak strona postępowania, zatem stanowisko Wójta jest dla nich niezrozumiałe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwana dalej: p.p.s.a.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r. na podstawie art. 1 pkt 40 oraz art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r. poz. 658), sprawowana przez sądy administracyjne kontrola administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.

Przedmiotem kontroli w niniejszej sprawie jest sprawność prowadzenia przez Wójta postępowania w sprawie wydania decyzji w przedmiocie usunięcia odpadów.

W pierwszej kolejności zaznaczyć trzeba, iż zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a., warunkiem dopuszczalności złożenia skargi jest wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak: zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania warunkiem formalnym dopuszczalności jej wniesienia do sądu administracyjnego jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 k.p.a. Nie ma przy tym znaczenia to, czy zażalenie takie zostało rozpatrzone oraz stanowisko, jakie zajął w sprawie organ wyższego stopnia (por. wyrok WSA w Opolu z 22 grudnia 2014 r. sygn. akt II SAB/Op 38/14, publ. cbois).

W niniejszej sprawie wymóg ten został spełniony i okoliczność ta nie jest sporna.

Skarżący złożyli zażalenie do Kolegium w przedmiocie bezczynności Wójta na podstawie art. 37 k.p.a., w wyniku rozpoznania którego Kolegium stwierdzało, że Wójt pozostaje w bezczynności.

Wskazać dalej należy, iż stanowiąca przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie przewlekłość postępowania w sprawie o wydanie decyzji o usunięcie odpadów oceniana jest na podstawie przepisów ogólnych, zawartych w kodeksie postępowania administracyjnego. Z ogólnych zasad postępowania administracyjnego wynika natomiast, że organy administracji publicznej mają obowiązek działać wnikliwie

i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, a także obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do jej wyjaśnienia i załatwienia, w myśl art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. Z punktu widzenia sprawności postępowania znacząca jest zasada szybkości postępowania, wyrażona w art. 12 k.p.a. Jej realizacja zagwarantowana została przepisami określającymi terminy załatwienia sprawy.

I tak, art. 35 § 1 k.p.a. stanowi, że organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania (art. 35 § 3 k.p.a.). Środkami obrony przed bezczynnością lub przewlekłością organów administracji publicznej są zażalenia określone w art. 37 k.p.a., a następnie skargi na bezczynność organu oraz skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania, składane do sądów administracyjnych na podstawie art.

3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.

Zgodnie natomiast z treścią art. 149 § 1 p.p.s.a., w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r., mającym zastosowanie w niniejszym postępowaniu, Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a: 1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;

2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie Sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (§ 1a). Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, może ponadto orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia lub obowiązku, jeżeli pozwala na to charakter sprawy oraz niebudzące uzasadnionych wątpliwości okoliczności jej stanu faktycznego i prawnego (§ 1b). Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 k.p.a. lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6

(§ 2).

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym, jak i w doktrynie podkreśla się, że przez pojęcie "przewlekłego prowadzenia postępowania" należy rozumieć sytuację prowadzenia postępowania w sposób nieefektywny poprzez wykonywanie czynności

w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny (patrz: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydanie 5, Warszawa 2012, str. 44; J. Drachal, J. Jasielski, R. Stankiewicz. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, str. 69-70; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 1031/12, publ.cbois), ewentualnie mnożenie przez organ czynności dowodowych ponad potrzebę wynikającą z istoty sprawy (patrz: J. Borkowski [w]: B. Adamiak, J. Borkowski: Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Warszawa 2011, str. 238). Pojęcie "przewlekłość postępowania" obejmować więc będzie opieszałe, niesprawne

i nieskuteczne działanie organu w sytuacji, gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy. Zatem o przewlekłości postępowania przed organem administracji publicznej można mówić wówczas, gdy czas jego trwania przekracza rozsądne granice. W wyroku z dnia 26 października 2012 r. w sprawie II OSK 1956/12 (publ. cbois) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ zaistnieje wówczas, gdy organowi będzie można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia.

Odnosząc powyższe rozważania do stanu niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż prowadzone postępowanie w sprawie usunięcia odpadów prowadzone było w sposób przewlekły, opieszale, nieskutecznie i niesprawnie.

Analiza akt sprawy prowadzi do konkluzji, że wniosek w przedmiocie nawiezienia odpadów na działkę [...] i [...] skarżący złożyli [...] listopada 2015 r. Od tego momentu Wójt informował ich o podejmowanych krokach, skarżący wnosili o wgląd do akt

w trybie art. 10 § 1 k.p.a., domagali się informacji od organu, składali zażalenie w trybie art. 37 k.p.a. na bezczynność Wójta, które zostało rozpoznawane i rozstrzygnięcie Kolegium było im doręczane.

W przedstawionych przy skardze aktach administracyjnych niniejszej sprawy brak jest zawiadomienia o wszczęciu postepowania w sprawie usunięcia odpadów. Istotne jest jednak, że od początku postępowania skarżący byli traktowani jak jego strona, m.in. skarżącym doręczono zawiadomienie o przedłużeniu terminu rozpoznania sprawy z 18 kwietnia 2015 r. Treść tego pisma nie pozostawia wątpliwości, że Wójt uznał wnioskodawców za stronę prowadzonego postępowania. Tak więc Sąd nie ma wątpliwości, że Wójt traktował skarżących jak stronę w prowadzonym postępowaniu.

Dopiero informacja zawarta w aktach administracyjnych z 30 września 2016 r. wskazuje na ustalenie stron postępowania i stwierdzić należy, że w wykazie powyższym nie uwzględniono wnioskodawców jako strony postępowania.

Nie jest rolą Sądu w postępowaniu rozstrzygającym w zakresie przewlekłości postępowania ustalanie czy ww. skarżący powinni posiadać status strony w sytuacji prowadzonego postępowania w oparciu o przepis art. 26 ust. 2 ustawy o odpadach

z dnia 14 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 21 ze zm.). Niemniej Sąd zauważa, że zarówno organ jak i Kolegium uznawało status skarżących jako strony. Świadczą o tym doręczane im zawiadomienia, pisma, składane i rozpoznane zażalenie.

Jeżeli natomiast skarżący nie są stroną postępowania jak przyjął Wójt na pewnym etapie sprawy, to w jaki sposób organ rozpoznał wniosek skarżących z 9 listopada 2015 r. W tym miejscu zaznaczyć ponownie należy, że przy wszczętym

z urzędu postępowaniu w sprawie usunięcia odpadów, skarżący byli stroną tego postepowania. Akta administracyjne wskazują, że organ I instancji nie negował możliwości wglądu do akt skarżącym. Organ I instancji nie wydał żadnego rozstrzygnięcia pozbawiającego skarżących udziału w postępowaniu w charakterze strony postepowania. Po wniesieniu wniosku nie wydał rozstrzygnięcia wynikającego

z art. 61a § 1 k.p.a. Zgodnie z treścią tego art. gdy żądanie, o którym mowa w art. 61 k.p.a., zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowania nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Na postanowienie powyższe przysługuje zażalenie (§ art. 61a).

Zatem Sąd uznał, że skarżący skutecznie złożyli skargę na przewlekłość postępowania, która jest dopuszczalna.

W stanie faktycznym niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Wójt pozostawał

w bezczynności jak również przewlekle prowadził postępowanie w przedmiocie usunięcia odpadów. Analiza czynności dokonanych przez organ w niniejszej sprawie uzasadnia stwierdzenie niezałatwienia sprawy w terminie ponieważ Wójt działał opieszale, pomijając termin wynikający z art. 35 k.p.a., nie dopełniając każdorazowo czynności określonych w art. 36 k.p.a. Taka sytuacja miała miejsce w kontrolowanym przypadku. Ponadto Sąd zauważa, że w niniejszej sprawie nie istniała żadna przyczyna niezależna od organu, która zwalniałaby go od załatwienia sprawy w terminie. Po pierwsze Wójt zaniechał formalnego wszczęcia postępowania w sprawie, nie reagował w sposób prawidłowy na wydane przez Kolegium postanowienie, w których określono termin załatwienia sprawy. Nie reagował skutecznie na pisma w sprawie odpadów pochodzące od innych organów państwowych.

W tym stanie sprawy Sąd zobowiązał organ do rozpoznania wniosku skarżących dotyczącego usunięcia odpadów z terenu działki nr [...] / i [...] w terminie 30 dni od daty doręczenia prawomocnego odpisu wyroku wraz z aktami sprawy (punkt 1 wyroku na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).

Oceniając przedmiotowe postępowanie nasuwa się wniosek, że organ nie skupiał się na prawidłowej ocenie sprawy, kompletnym ustaleniu stron postępowania od momentu wpływu wniosku skarżących (a nie po upływie pół roku od podjęcia pierwszych czynności), tylko pozorował swoje działanie. Poza tym ignorował wytyczne Kolegium, nie współpracując z nim. Tego rodzaju działania uchybiały zasadzie szybkości postępowania administracyjnego, co jest jednoznaczne ze stwierdzeniem

w tej sprawie przewlekłości w jego prowadzeniu, naruszając art. 35 k.p.a. i art. 12 k.p.a. (punkt 2 wyroku na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a.).

Organ zaniechał również rzetelnego informowania stron o terminie załatwienia sprawy oraz przyczynach takiego stanu rzeczy, czym wyraźnie uchybił dyspozycji art. 36 k.p.a., zgodnie z którym organ administracji publicznej prowadzący postępowanie jest obowiązany zawiadomić strony o każdym przypadku niezałatwienia sprawy

w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub w przepisach szczególnych, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin zawiadomienia sprawy.

Sąd jednocześnie uznał, że zaistniała w sprawie przewlekłość nosi cechy rażącego naruszenia prawa (punkt 3 wyroku na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a.). Za rażące naruszenie art. 35 k.p.a. można uznać oczywiste niezastosowanie się do wskazanych w nim terminów, zastosowanie nieprawidłowe, jak również długotrwałość prowadzenia postępowania, czy brak jakiejkolwiek aktywności organu. Dla uznania rażącego naruszenia prawa nie jest wystarczające samo przekroczenie przez organ ustawowych obowiązków, czyli także terminów załatwienia sprawy. Jak wskazuje się

w orzecznictwie "rażącym naruszeniem prawa będzie stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy można powiedzieć, że naruszono prawo w sposób oczywisty" (zob. wyrok NSA z 21 czerwca 2012 r., I OSK 675/12, LEX nr 1218894). Powyższy wniosek jest w stanie faktycznym sprawy jak najbardziej uzasadniony.

Mając powyższe na uwadze Sąd za uzasadniony uznał wniosek skarżących do wymierzenia Wójtowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 w związku z art. 154 § 6 i § 7 p.p.s.a., która ma charakter nie tylko prewencyjny. Zgodnie z art. 154 § 6 p.p.s.a. grzywnę, o której mowa w § 1 wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. W przekonaniu Sądu wymierzona grzywna jest adekwatna do stopnia zawinienia Wójta.

O zasądzeniu zwrotu kosztów postępowania sądowego orzeczono na postawie art. 200 i art. 209 p.p.s.a. (punkt 5 wyroku).