Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Fularski po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A.P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2008 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym postanawia : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Pismem z dnia 9 maja 2008 r. skarżący A.P., za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego, złożył skargę na decyzję tegoż organu z dnia [...] kwietnia 2008 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym.

Wystąpił jednocześnie z wnioskiem o wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wniosek powyższy nie został przez skarżącego uzasadniony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej powoływanej jako p.p.s.a.), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w powołanym przepisie. Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, Sąd uwzględnia zarówno argumentację wnioskodawcy, jak również dokonuje w tym zakresie oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Powodem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może być prawdopodobieństwo wyrządzenia skarżącej stronie niepowetowanej szkody na skutek jego wykonania, który to akt następnie przez tenże Sąd zostałby wzruszony. W ramach tego postępowania incydentalnego Sąd nie jest władny do przeprowadzenia merytorycznej oceny zaskarżonego aktu, tj. czy jest on zgodny z prawem (zaskarżony akt do momentu jego uchylenia korzysta z domniemania zgodności z prawem). Uznaniu Sądu ustawodawca pozostawił ocenę przytoczonych przez stronę okoliczności, przemawiających jej zdaniem, za wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 30 sierpnia 2004 r., sygn. akt FZ 251/04; 1 lutego 2005 r., sygn. akt FZ 689/04; 22 marca 2005 r., sygn. akt II FZ 114/05, dotychczas niepublikowane).

Sąd w niniejszym postępowaniu ocenia jedynie, czy wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności może spowodować wyżej wymienione skutki, a nie zajmuje się badaniem zasadności postępowania organów administracji publicznej.

Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności poprzedzić należy analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Oznacza to, że we wniosku należy co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ogólnikowe twierdzenia wyrażane przez stronę skarżącą, pozbawione szerszego uzasadnienia i stosownych wyliczeń, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez Sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Dlatego nie wystarcza jedynie złożenie przez stronę skarżącą wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, a nawet przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonywania orzeczenia.

W niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, że znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki, określone w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a., mogą zaistnieć w wypadku odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Skarżący, jak należy zauważyć, nie uzasadnił przedmiotowego wniosku.

Reasumując, Sąd uznał, że skarżący nie wykazał, jakiego rodzaju szkodę lub trudne do odwrócenia skutki mogłoby wywołać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Na marginesie należy dodać, iż postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest rozstrzygnięciem tymczasowym. Postanowienie tego rodzaju ma charakter wpadkowy, zaś jego byt prawny kończy się z chwilą wydania przez sąd wyroku. W realiach niniejszej sprawy brak jest wystarczających podstaw do kontynuowania postępowania w niniejszej, incydentalnej sprawie.

Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a, Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.