Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi M. G., W. H., S. O. i A. S. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżących M. G., W. H., S. O. i A. S. kwotę 1600 (jeden tysiąc sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej w trybie postępowania spornego po rozpoznaniu sprawy o unieważnienie w prawa ochronnego na znak towarowy z napisem PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU [...] udzielonego na rzecz G. M., decyzją z dnia [...] września 2009 r. [...], wydaną na podstawie art. 8 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 z późn. zm.) w związku z art. 315 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), dalej cyt. jako p.w.p., oraz art. 98 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p. wniosek oddalił oraz orzekł o kosztach postępowania.

Do wydania tej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Urząd Patentowy decyzją z dnia [...] czerwca 2005 r. udzielił na rzecz G. M. z pierwszeństwem od dnia [...] lutego 2001 r. prawo ochronne na znak towarowy słowno-graficzny z napisem PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU [...] przeznaczonego do oznaczania towarów i usług w zaliczanych do klas 9 i 41. W klasie 9: płyty kompaktowe, kasety wideo i nośniki z nagraniami audio-wideo; w klasie 41: organizacja imprez artystycznych, występy artystyczne, przygotowywanie materiału do produkcji fonograficznej, rejestrowanie koncertów, imprez artystycznych, komponowanie utworów muzycznych, komponowanie tekstów artystycznych.

W dniu [...] marca 2008 r. M. G., W. H., S. O. i A. S. wystąpili z wnioskiem o unieważnienie ww. prawa ochronnego na znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU.

We wniosku jako podstawę prawną wskazano naruszenie art. 8 pkt 1 i 2 ustawy o znakach towarowych, a więc, że sporny znak został zgłoszony w złej wierze (pkt 1) oraz, że sporne prawo narusza prawa majątkowe i osobiste wnioskodawców (pkt 2). Uzasadniając istnienie interesu prawnego wnioskodawcy podnieśli, że uprawniony ze spornego prawa wystosował do wnioskodawców pismo przedprocesowe o naruszeniu prawa do znaku towarowego [...], grożąc skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego. Wnioskodawcy i uprawniony byli członkami zespołu muzycznego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU, a więc zdaniem wnioskodawców, nazwa zespołu jest dobrem wspólnym stąd też zgłoszenie tej nazwy jako znaku towarowego przez uprawnionego narusza prawa pozostałych członków zespołu. Przedstawiając okoliczności sprawy wnioskodawcy stwierdzili, że zespół PERŁY I ŁOTRY SHANGAHJU działał w składzie wieloosobowym, po odejściu uprawnionego ze spornego prawa, tj. na przełomie 2000 i 2001 roku, zespół dał kilkanaście koncertów, następnie zmieniona została nazwa na PERŁY I ŁOTRY. Wnioskodawcy twierdzili, że zgłoszenie spornego znaku towarowego przez uprawnionego. które nastąpiło w czasie, gdy uprawniony nie uczestniczył w działalności zespołu i jednocześnie wiedział, że zespół kontynuuje działalność - jest zgłoszeniem znaku w złej wierze. Złą wiarę potwierdza także okoliczność, iż w oparciu o udzielone prawo ochronne na sporny znak towarowy, uprawniony domaga się zaprzestania prowadzenia działalności przez pozostałych członków zespołu - wnioskodawców. Sporny znak towarowy jest znakiem słowno-graficznym i istnieje podobieństwo mogące wprowadzić odbiorców w błąd wobec znaku towarowego wnioskodawców PERŁY I ŁOTRY, ponieważ elementy graficzne nie są tak istotne jak warstwa słowna będąca nazwą zespołu.

W uzasadnieniu decyzji Urząd Patentowy RP wskazał, że wnioskodawcy uważają, że przysługują im prawa do tej nazwy jako członkom zespołu muzycznego. W ich ocenie, sporny znak towarowy został zgłoszony na rzecz uprawnionego bez ich zgody, co narusza prawa wnioskodawców, przy czym zakres ochrony towarów i usług w klasie 9 i 41, znaku spornego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU dotyczy działalności artystycznej, co uzasadnia ubieganie się o unieważnienie w całości udzielonego prawa ochronnego. Między wnioskodawcami a uprawnionym i innymi osobami toczyło się postępowanie sądowe z powództwa wnioskodawców o ustalenie, iż nazwa zespołu "Perły i Łotry Shanghaju" jest dobrem osobistym wspólnym wnioskodawców i uprawnionego, o ustalenie, że rejestracja prawa ochronnego na znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU na rzecz G M. narusza prawa powodów – wnioskodawców.

W odpowiedzi na wniosek, swoje stanowisko w sprawie przedłożył w piśmie z dnia [...] listopada 2008 r. uprawniony ze spornego prawa wyłącznego, wnosząc o jego oddalenie. W uzasadnieniu stwierdził, że wnioskodawcy nie legitymują się interesem prawnym, ponieważ przedmiotowy wniosek służy innym interesom niż ochrona ich interesów, a wnioskodawcy w rzeczywistości prowadzą działalność artystyczną i fonograficzną pod nazwą PERŁY I ŁOTRY w klasie 9 i 41. Ponadto stwierdził, że jest on jedynym uprawnionym z prawa na znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU [...] i zarazem jedynym autorem i właścicielem tego znaku. Znaki wnioskodawcy i uprawnionego prezentują różne formy graficzne, ale ich nazwy są łudząco podobne. Oba znaki służą do oznaczania działalności artystycznej a zdaniem uprawnionego kompozycja wyrazów użytych w znakach ma duże znaczenie ponieważ to właśnie "po nazwie" jest anonsowany zespół na scenie, nazwa zespołu jest drukowana na plakatach oraz funkcjonuje wśród odbiorców. Wobec powyższego uprawniony stwierdził, że działalność wnioskodawców pod nazwą "Perły i Łotry" w klasach chronionych znakiem towarowym wnioskodawcy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU jest naruszeniem jego prawa ochronnego na znak towarowy [...], stąd też zasadny był jego wniosek o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy [...] PERŁY I ŁOTRY, zgłoszony przez wnioskodawców. Uprawniony poinformował, że był czynnym uczestnikiem postępowania w sprawie zgłoszenia tego znaku towarowego, składał uwagi w tej sprawie Zdaniem uprawnionego niedopuszczalne jest, aby osoby naruszające prawo do znaku towarowego, broniąc się przez odpowiedzialnością za jego naruszenie, składały wniosek o unieważnienie tego prawa, powołując się na fakt możliwej odpowiedzialności cywilnej za jego naruszenie. Stwierdził, że jedynym celem złożenia wniosku o unieważnienie jego prawa do znaku towarowego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU jest próba uniknięcia odpowiedzialności cywilnej za podszywanie się pod markę. Uprawniony podkreślił również, że toczący się między stronami spór sądowy dotyczy ustalenia, czy istnieje dobro wspólne do nazwy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU, wskazuje na chęć obejścia prawa przez wnioskodawców.

Na tym tle wniosek o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy [...] jest jednym z elementów ww. pozwu co potwierdza, że wniosek ten służy innym celom niż interesom wnioskodawców - a mianowicie uwiarygodnienia roszczenia wnioskodawców o ustalenie istnienia prawa do dobra wspólnego, tj. nazwy zespołu PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU. Uprawniony zakwestionował istnienie interesu prawnego jednego z wnioskodawców – S. O., ze względu na brak jego uczestnictwa w działalności grupy. Obecne występowanie p. O. po stronie wnioskodawców ma jedynie zwiększyć wiarygodność ich argumentów. Co do zarzutu złej wiary - naruszenia art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych - uprawniony stwierdził, że znak PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU nie jest własnością zespołu, a jego jedynym autorem jest on sam. Rejestracja spornego znaku towarowego nie narusza żadnych praw osobistych i majątkowych wnioskodawców. Nieprawdą jest również podnoszona przez wnioskodawców okoliczność, jakoby odszedł on z zespołu na "własne życzenie", czego pośrednim potwierdzeniem jest rezygnacja wnioskodawców - w lutym 2001 r. - z używania oznaczenia PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU i przyznanie praw do tego oznaczenia uprawnionemu. Zdaniem uprawnionego, sporny znak towarowy jest związany wyłącznie z jego osobą tym bardziej, że wnioskodawcy nie posługują się tym znakiem od 2001 r., a on sam realizuje kolejne przedsięwzięcia pod tym właśnie oznaczeniem. Uprawniony jest założycielem zespołu, autorem większości repertuaru, kierownikiem od samego początku istnienia grupy. Od drugiej połowy 2000 r. do 2001 r. nie uczestniczył w działalności grupy, a powrót do zespołu został mu uniemożliwiony. W grudniu 2000 r. wnioskodawcy poinformowali go, iż zamierzają posługiwać się tym oznaczeniem oraz, że będą wykorzystywać piosenki uprawnionego bez jego zgody. Te okoliczności stały się przyczyną zgłoszenia znaku towarowego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU do Urzędu Patentowego w celu udzielenia ochrony. Natomiast wnioskodawcy powołują się na istnienie dobra wspólnego w postaci nazwy zespołu, opierając się na orzeczeniu Sądu Najwyższego, który to wyrok, zdaniem uprawnionego, nie ma w sprawie zastosowania.

Podczas przeprowadzonej w dniu [...] września 2009 r. rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska. Wnioskodawcy wywodzą istnienie interesu prawnego z faktu toczącego się między stronami postępowania sporu sądowego, w którym uprawniony ze spornego prawa wyłącznego G. M. wystąpił z pozwem wobec wnioskodawców o naruszenie prawa do znaku towarowego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU. Ponadto, zdaniem wnioskodawców, sporny znak towarowy zawiera nazwę zespołu, którego członkami byli także oni. Powołując się na tezę zawartą w wyroku Sądu Najwyższego, wnioskodawcy twierdzili, że prawo do nazwy zespołu przysługuje wszystkim jego członkom, jednocześnie podkreślając, że jeden z wnioskodawców - S. O. faktycznie nie uczestniczył w działalności zespołu od początku. Okoliczność ta nie może jednak wykluczać, iż pozostali wykonawcy nie mają prawa do nazwy zespołu, pod którą występowali. Odwołując się do korespondencji (kopie dołączone do akt sprawy, k. 6-31) między stronami postępowania wnioskodawcy stwierdzili, że na jej podstawie można opisać charakter relacji w zespole, a także to, iż zespół nie był kojarzony wyłącznie z osobą uprawnionego – G. M.. Z pism tych wynikają także okoliczności związane, w ocenie wnioskodawców, z rezygnacją M. z udziału w zespole. Zatem zgłoszenie spornego znaku w przedstawionej sytuacji nastąpiło zdaniem wnioskodawców w złej wierze. Podtrzymany został zarzut naruszenia dóbr osobistych wnioskodawców.

Uprawniony ze spornego prawa ochronnego w kwestii interesu prawnego wnioskodawców odwołał się do oceny Kolegium Orzekającego. Podkreślił, że pomimo wcześniejszych uwag wnioskodawców - złożonych na etapie zgłoszenia znaku PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU - Urząd Patentowy udzielił prawo ochronne na ten znak towarowy. Jednoznacznie potwierdził, że prawo do spornego znaku przysługuje wyłącznie uprawnionemu, jest on również autorem koncepcji graficznej znaku, która została opracowana przez grafika. Istotne w sprawie jest to, że zespół korzystał z nazwy "Perły i Łotry Shanghaju" od roku 1992 do 2001 r., a wnioskodawcy zmienili nazwę po 2001 r. i to w sytuacji wezwania ich do takiej zmiany przez uprawnionego. Uprawniony poinformował, że jego odejście z zespołu było spowodowane osobistą sytuacją nie zaś rezygnacją z udziału w zespole a ponieważ uniemożliwiono mu powrót do zespołu, powstał konflikt między członkami zespołu - stronami postępowania. Oświadczył także, iż prowadził pod tą nazwą swoją działalność.

Urząd Patentowy RP stwierdził ponadto, iż między wnioskodawcami a uprawnionym G. M. i innymi osobami toczyło się postępowanie sądowe (przed Sądem Okręgowym w [...], sygn. akt [...]) z powództwa wnioskodawców przeciwko między innymi uprawnionemu o ustalenie, iż dobro osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jest dobrem osobistym wspólnym powodów i pozwanych, także o ustalenie, że dobro wspólne przysługuje powodom i pozwanym oraz o ustalenie, że rejestracja prawa ochronnego na znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU na rzecz G. M. narusza prawa powodów gdyż narusza ich dobro osobiste wspólne. Postępowanie to zakończyło się oddaleniem apelacji powodów wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [...] I Wydział Cywilny z dnia [...] marca 2009 r., sygn. akt [...]. Wyrok ten został przedłożony przez uprawnionego ze spornego prawa ochronnego (akta, k. 133-135).

Urząd Patentowy RP w pierwszej kolejności ocenił interes prawny wnioskodawców i uznał, iż okoliczność wystosowania przez uprawnionego ze spornego prawa ochronnego pism ostrzegawczych skierowanych do wnioskodawców oraz wystąpienie przez niego do sądu cywilnego, między innymi z zarzutem naruszenia przez wnioskodawców prawa do znaku towarowego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU (sprawa o sygn. akt [...] przed Sądem Okręgowym w [...]) pozwalają uznać, iż po stronie wnioskodawców istnieje interes prawny, który uzasadnia wystąpienie z przedmiotowym wnioskiem. W ocenie organu działania podjęte przez uprawnionego ze spornego znaku w sposób bezpośredni wpływają na sytuację prawną wnioskodawców.

Organ wskazał, iż zarzut naruszenia art. 8 pkt 2 ustawy o znakach towarowych wnioskodawcy uzasadniali, że sporne prawo narusza ich prawa osobiste i majątkowe ze względu na istniejące uprawnienia wnioskodawców do oznaczenia "Perły i Łotry Shanghaju", stanowiącego nazwę zespołu muzycznego, którego byli członkami, a jednocześnie stanowiącego także ich wspólne dobro osobiste. Rozstrzygniecie zaś sporu cywilnego istniejącego między stronami, dotyczącego dóbr osobistych należy do kognicji sądów powszechnych. Z ustaleń poczynionych w sprawie wynika, iż wnioskodawcy wytoczyli przeciwko G. M., M. R. i K. I. powództwo o ustalenie, iż dobro osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jest dobrem osobistym wspólnym powodów i pozwanych, o ustalenie, że prawo osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jako dobro wspólne przysługuje powodom i pozwanym, o ustalenie, że rejestracja prawa ochronnego na znak towarowy "Perły Łotry Shanghaju" na rzecz G. M. narusza prawa powodów oraz pozostałych pozwanych, gdyż narusza dobro osobiste wspólne. Urząd Patentowy RP powołał się na wyrok Sądu Apelacyjnego w [...] sygn. akt [...] z dnia [....] marca 2009 r., którym Sąd Apelacyjny w [...] oddalił apelację od wyroku Sądu Okręgowego w [....] z dnia [...] listopada 2008 r. sygn. akt [...] oddalającego powództwo. Podniósł, iż w uzasadnieniu ww. wyroku Sąd Apelacyjny stwierdził, że podziela ustalenia Sądu I instancji, iż powodowie - w niniejszej sprawie wnioskodawcy - nie wykazali interesu prawnego w ustaleniu, że dobro osobiste i prawo osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jest dobrem osobistym wspólnym ich i pozwanych, oraz że rejestracja prawa ochronnego na związany z tą nazwą znak towarowy na rzecz pozwanego G. M. narusza to dobro. Przy czym Sąd Okręgowy ustalił, że powodowie nie wykazali faktu, iż przysługuje im prawo do nawy zespołu "Perły i Łotry Shanghaju". A powodowie skoncentrowali się na udowodnieniu, że zespół, który obecnie tworzą rozwinął się artystycznie dopiero po odejściu G. M.. Zatem, w sprawie o ustalenie istnienia zakresu uprawnień wnioskodawców Sąd Apelacyjny stwierdził, że żądając tego ustalenia powodowie nie wykazali się legitymacją uzasadniającą takie wystąpienie.

W przedmiotowej zaś sprawie, wnioskodawcy, którzy wystąpili o unieważnienie prawa do spornego znaku towarowego, wykazując swój interes prawny wywiedziony z istnienia między stronami postępowania sporu sądowego nie mogą skutecznie żądać unieważnienia prawa do znaku towarowego [...] z powodu naruszenia ich praw osobistych, skoro nie przysługują im żadne prawa osobiste lub majątkowe.

W tej sytuacji Urząd Patentowy stwierdził, iż brak jest powodów do przyjęcia, iż udzielenie ochrony na sporny znak towarowy narusza prawa osobiste wnioskodawców do nazwy "Perły i Łotry Shanghaju" jako wspólnego dobra osobistego wnioskodawców i uprawnionego, jeśli w świetle przedłożonego wyroku sądowego takie dobro im nie przysługuje.

Dodatkowo, jak zaznaczył organ, sporny znak towarowy oprócz elementów słownych "Perły i Łotry Shanghaju" zawiera określoną formę graficzną, co do której wnioskodawcy nie podważali autorstwa. W sytuacji istnienia sporu sądowego między stronami tylko wyrok sądu ustalającego po stronie wnioskodawców prawa osobiste lub majątkowe byłby podstawą umożliwiającą unieważnienie spornego prawa wyłącznego, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o znakach towarowych. W tym też kontekście organ wywiódł, że należy oddalić zarzut zgłoszenia znaku towarowego PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU [...] w złej wierze (art. 8 pkt 1 cyt. ustawy), podniesiony także przez wnioskodawców. Zarzut ten jak wynika to z treści wniosku, został ściśle powiązany z zarzutem naruszenia przez sporne prawo wyłączne praw osobistych przysługujących wnioskodawcom. Powołując się na prawo do dobra wspólnego, to jest nazwy zespołu "Perły i Łotry Shanghaju", stanowiącego element znaku towarowego, wnioskodawcy podnieśli, że zła wiara polega na zgłoszeniu tego znaku towarowego przy istniejącej świadomości czy też wiedzy uprawnionego, iż oznaczenie to stanowi dobro wspólne, do którego uprawnieni są także wnioskodawcy. Takiego uzasadnienia zarzutu naruszenia przez sporne prawo wyłączne art. 8 pkt 1 ww. ustawy nie można uznać za potwierdzone w okolicznościach przedmiotowej sprawy. Skoro wnioskodawcy nie mogą skutecznie powołać się na przysługujące im prawa osobiste do nazwy zespołu "Perły i Łotry Shanghaju", to w takim razie, za bezskuteczny należy uznać zarzut zgłoszenia takiego oznaczenia w warunkach złej wiary.

Reasumując Urząd Patentowy RP stwierdził, że wnioskodawcy legitymując się interesem prawnym w żądaniu unieważnienia spornego prawa wyłącznego, postawili zarzuty naruszenia przepisów ustawy o znakach towarowych, w szczególności art. 8 pkt 1 i pkt 2, które nie znalazły uzasadnienia w świetle przedłożonego w sprawie materiału dowodowego.

Kwestię zwrotu kosztów postępowania w sprawie rozstrzygnięto w oparciu o art. 256 ust. 2 p.w.p. oraz art. 98 § 1 k.p.c.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyli: M. G., W. H., S. O. i A. S., dalej zwani skarżącymi, reprezentowani przez pełnomocnika – rzecznika patentowego zarzucając naruszenie art. 8 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych poprzez ich niewłaściwe zastosowanie do oceny ważności rejestracji spornego znaku towarowego oraz naruszenie przepisów procesowych: art. 7 i 80 k.p.a. poprzez dokonanie ustaleń sprzecznych z zebranym w sprawie materiałem dowodowym oraz nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania członków zespołu, art. 77 § 1 k.p.a. poprzez brak zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, a w szczególności poprzez nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania członków zespołu oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak wyczerpującego uzasadnienia wydanej decyzji. Podnosili, iż Urząd Patentowy uzasadnił swoją decyzję i stwierdzeniem, iż wnioskodawcy nie wykazali, aby przysługiwały im prawa osobiste i/lub majątkowe do nazwy zespołu muzycznego "Perły i Łotry Shanghaju" powołując się na wyrok Sądu Apelacyjnego w [...]. Wskazali, iż wbrew ustaleniom poczynionym przez Urząd Patentowy, wnioskodawcy w toku postępowania podnosili dodatkowe fakty i argumenty, w tym kwestionowali autorstwo znaku. Podnieśli, iż organ nie uwzględnił ich wniosku o przesłuchanie członków zespołu, co mogło przyczynić się do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego.

Wnieśli o uchylenie o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację.

Uczestnik postępowania w piśmie procesowym z dnia [...] sierpnia 2010 r., stanowiącym odpowiedź na skargę wniósł o jej oddalenie. Załączył kopie protokołów z rozprawy przed Sądem Okręgowym w [...] (w sprawie o sygn. akt [...]), zawierające zeznania skarżących na okoliczność, iż to skarżący uniemożliwili mu uczestnictwo w zespole pod nazwą "Perły i Łotry Shanghaju".

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).

Analizując zaskarżoną decyzję z punktu widzenia powołanych wyżej kryteriów skarga zasługuje na uwzględnienie bowiem przy jej wydaniu doszło do naruszenia przepisów procesowych, które miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Zaskarżona decyzja została wydana po rozpoznaniu wniosku skarżących o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy, udzielonego na rzecz uczestnika postępowania.

Stosownie do art. 164 p.w.p. prawo ochronne na znak towarowy może być unieważnione, w całości lub w części, na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny, jeżeli wykaże ona, że nie zostały spełnione ustawowe warunki wymagane do uzyskania tego prawa.

Organ trafnie uznał, iż interes prawny skarżących wynika z wytoczenia przeciwko nim powództwa przez uprawnionego ze spornego znaku towarowego.

Jak wynika z akt sprawy, z powództwa uczestnika postępowania – G. M. przeciwko skarżącym toczy się postępowanie przed Sądem Okręgowym w [...] o ochronę niemajątkowych praw wynikających z uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy i zapłatę (sygn. akt [...]), zatem należy zgodzić się z organem, iż skarżący posiadają interes prawny w żądaniu unieważnienia spornego znaku.

Skarżący swój wniosek o unieważnienie prawa na sporny znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU oparli na przesłankach wynikających z art. 8 pkt 1 i 2 ustawy o znakach towarowych, tj. zarzucali, iż został on zgłoszony w złej wierze oraz, że sporne prawo narusza ich prawa majątkowe i osobiste.

Urząd Patentowy wydając zaskarżoną decyzję uznał, iż skarżącym nie przysługuje prawo do nazwy zespołu "Perły i Łotry Shanghaju", a skoro nie przysługują im żadne prawa osobiste lub majątkowe, brak jest podstaw do przyjęcia, iż udzielenie ochrony na sporny znak towarowy narusza ich prawo osobiste do nazwy "Perły i Łotry Shanghaju". Z kolei, skoro skarżący nie posiadają prawa osobistego do nazwy zespołu to zarzut zgłoszenia takiego oznaczenia w warunkach złej wiary należy uznać za bezskuteczny.

Dokonując powyższych ocen Urząd Patentowy oparł się na wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] marca 2009 r., sygn. akt [...], który oddalił apelację od wyroku Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] listopada 2008 r., sygn. akt [...].

Jak wynika z uzasadnienia ww. wyroku Sądu Apelacyjnego w [...], postępowanie sądowe z powództwa skarżących przeciwko uczestnikowi postępowania – G. M. oraz M. i R. i K. I. o ustalenie, iż dobro osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jest dobrem wspólnym powodów i pozwanych, o ustalenie, że prawo osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jako dobro wspólne przysługuje powodom i pozwanym, o ustalenie, że rejestracja prawa ochronnego na znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU na rzecz pozwanego G. M. narusza prawa powodów oraz pozostałych pozwanych, gdyż narusza dobro osobiste wspólne - zostało zakończone oddaleniem powództwa. Sąd Okręgowy w [...] wyrokiem z dnia [...] listopada 2008 r., sygn. akt [...] powództwo oddalił. Uznał, iż strona powodowa nie wykazała interesu prawnego w ustaleniu, iż dobro osobiste do nazwy zespołu artystycznego "Perły i Łotry Shanghaju" jest dobrem wspólnym ich i pozwanych, oraz że rejestracja prawa ochronnego na związany z tą nazwą znak towarowy na rzecz pozwanego G. M. narusza to dobro.

Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu wyroku wskazał, iż "interes skarżących w istocie sprowadza się do możliwości niezakłóconego dalszego korzystania z dorobku artystycznego zespołu "Perły i Łotry Shanghaju". Ten interes mogą oni należycie chronić w drodze dalej idących roszczeń i merytorycznej obrony w ewentualnych procesach przeciwko nim wytaczanych". Ponadto, Sąd ten stwierdził, iż powodowie, czując się pokrzywdzeni uzyskaniem przez powoda prawa ochronnego na tę nazwę mogą i skorzystali już z przysługującej im możliwości złożenia wniosku o unieważnienie prawa ochronnego przed Urzędem Patentowym.

W ocenie Sądu, Urząd Patentowy w istocie nie rozpoznał wniosku o unieważnienie, powołał się wyłącznie na pewne stwierdzenia, jakie zawarł Sąd Apelacyjny w [...] w uzasadnieniu wyroku z dnia [...] marca 2009 r., sygn. akt [...], wyciągając na ich podstawie dalej idące wnioski. I tak ze stwierdzenia Sądu Okręgowego: "powodowie nie wykazali faktu, iż przysługuje im prawo do nazwy zespołu "Perły i Łotry Szanghaju" Urząd Patentowy wyprowadził wniosek, iż wnioskodawcom (skarżącym) nie przysługują żadne prawa osobiste lub majątkowe, a następnie o bezzasadności zarzutu działania w złej wierze.

Sąd zauważa, iż wyrok, jaki wydał Sąd Okręgowy w [...] oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w [...] dotyczył innej sprawy (o ustalenie), w której tylko częściowo występowały te same strony, i w której nie doszło do rozstrzygnięcia merytorycznego.

Zgodnie z art. 255 ust. 1 pkt 1 p.w.p. Urząd Patentowy – w trybie postępowania spornego – rozstrzyga sprawy o unieważnienie patentu, dodatkowego prawa ochronnego, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji.

Stosownie do art. 255 ust. 4 p.w.p. Urząd Patentowy rozstrzyga sprawy w trybie postępowania spornego w granicach wniosku i jest związany podstawą prawną wskazaną przez wnioskodawcę.

Złożony wniosek o unieważnienie prawa ochronnego na sporny znak towarowy PERŁY I ŁOTRY SHANGHAJU nr [...] Urząd Patentowy winien rozpoznać stosownie do ww. przepisów p.w.p., ocenić cały przedłożony przez strony materiał dowodowy oraz wydać decyzję rozstrzygającą w sprawie uzasadniając ją stosownie do art. 107 § 3 k.p.a. Organ w istocie uchylił się od rozpoznania złożonego wniosku zamieszczając w swojej decyzji kilka stwierdzeń zawartych w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] marca 2009 r., który zapadł w innej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że przy wydawaniu zaskarżonej decyzji doszło do naruszenia prawa procesowego (art. 7, 77, 107 § 3 k.p.a.) w stopniu uzasadniającym uwzględnienie skargi, zatem na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w pkt 1 sentencji.

O wstrzymaniu uchylonej decyzji Sąd orzekł na zasadzie art. 152 p.p.s.a.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 i art. 205 § 2, 3 i 4 p.p.s.a.

Koszty postępowania stanowiły uiszczony wpis od skargi w kwocie 1.000 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł ustalone na podstawie § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych (Dz. U. Nr 212, poz. 2076 ze zm.).