drukuj    zapisz    Powrót do listy

6120 Ewidencja gruntów i budynków, Administracyjne postępowanie, Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, Uchylono zaskarżone postanowienie, III SA/Łd 25/10 - Wyrok WSA w Łodzi z 2010-04-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Łd 25/10 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2010-04-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-01-15
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Irena Krzemieniewska /przewodniczący/
Janusz Nowacki
Małgorzata Łuczyńska /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne
Administracyjne postępowanie
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego
Treść wyniku
Uchylono zaskarżone postanowienie
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 129 par. 2, art. 39, art. 42 par. 1, art. 40, art. 7 i art. 77 par. 1
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 145 par. 1 pkt 1 lit. c, art. 200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Dnia 9 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant Asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2010 roku sprawy ze skargi B. P. I E. P. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. na rzecz B. P. i E. P. solidarnie kwotę 100,- (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], znak; [...] Starosta [...] działając na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku – Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 240, poz. 2027 ze zm.) oraz § 44 pkt 2, § 46 oraz § 49 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz..U. Nr 38, poz. 454) oraz art. 104 k.p.a. orzekł o wprowadzeniu zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków dla działek oznaczonych nr 223/1 i 224 położonych w B. w obrębie nr 20.

W dniu 6 października 2009 roku od powyższej decyzji B. i E. małż. P. wnieśli odwołanie.

Postanowieniem z dnia [...], nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. na podstawie art. 134 k.p.a. oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy podniósł, iż zgodnie z art. 129 § 2 k.p.a., odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie - od dnia ogłoszenia stronie. W niniejszej sprawie, jak wynika z jej akt przedmiotową decyzję Starosty [...] z dnia [...] państwo B. i E. P. odebrali w dniu 11 sierpnia 2009 roku. W tej sytuacji czternastodniowy termin do wniesienia odwołania upłynął z dniem 25 sierpnia 2009 roku. Odwołanie skarżący złożyli dopiero w dniu 6 października 2009 roku, a zatem po upływie terminu, określonego w art. 129 § 2 k.p.a. Obligowało to organ do stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżący przedstawiając obszernie argumentację dotyczącą wprowadzonych w operacie ewidencji gruntów i budynków zmian, wnieśli o anulowanie dokonanej niezgodnie z prawem w roku 2007 modernizacji ewidencji gruntów.

W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego w Ł. podtrzymując stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) w związku z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną, postanowienie lub inny akt z zakresu administracji publicznej wyłącznie z punktu widzenia ich zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tego aktu.

Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów materialnego lub istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ).

Z treści art. 134 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika natomiast, iż Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że sąd ma prawo, a także obowiązek dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji (postanowienia) nawet wówczas, gdy taki zarzut nie został podniesiony w skardze. Nie będąc jednak związany granicami skargi, sąd zobowiązany jest do wzięcia pod uwagę wszelkich naruszeń prawa, a także tych wszystkich przepisów, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie.

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. z dnia [...] stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania przez skarżących.

Zgodnie z treścią art. 129 § 2 k.p.a. odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie - od dnia jej ogłoszenia stronie. Z brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że rozpoczęcie biegu terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji uzależnione jest od doręczenia (ogłoszenia) decyzji stronie postępowania. Przez doręczenie decyzji należy rozumieć doręczenie dokonane w sposób unormowany w art. 39 - 47 k.p.a. W konsekwencji o uchybieniu terminu do złożenia odwołania można mówić wówczas, gdy doręczenie zaskarżonego orzeczenia dokonane zostało zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.

Stosownie do treści art. 39 k.p.a. organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę, przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy. Osobom fizycznym pisma doręcza się w ich mieszkaniu lub miejscu pracy (art. 42 § 1 k.p.a.). Natomiast w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy, zawiadamia się adresata, umieszczając zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy to nie jest możliwe, w drzwiach mieszkania (art. 43 k.p.a.). Interpretując pojęcie domownika na tle orzecznictwa sądów administracyjnych należy wskazać, że status "domowników" adresata pisma mają zamieszkujący w jednym mieszkaniu lub domu dorośli krewni i powinowaci, niezależnie od tego, czy równocześnie prowadzą z nim wspólne gospodarstwo domowe (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2008 roku, sygn. akt III SA/Wa 1500/07, Lex nr 501557).

Z ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych należy wnioskować, że decyzja organu I instancji skierowana została wspólnie do obojga małżonków E. i B. P. w jednym piśmie. Ze znajdującego się w aktach administracyjnych (karta 29) zwrotnego potwierdzenia odbioru korespondencji wynika jednoznacznie, że została ona bardzo niedbale zaadresowana. Adresatami korespondencji organ uczynił "P. P. E. i Ba" Z treści natomiast adnotacji poczynionej na załączonym druku zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że odbiór przesyłki tak zaadresowanej pokwitowała B. P. (żona). Na takim dokumencie oparł się organ odwoławczy przyjmując, że zaskarżoną decyzję państwo B. i E. P. odebrali w dniu 11 sierpnia 2009 roku.

W ocenie Sądu, doręczenie przesyłki zaadresowanej wspólnie do obojga małżonków do rąk jednego z małżonków co do zasady nie przesądza o skuteczności doręczenia względem drugiego z małżonków. W orzecznictwie sądów administracyjnych dominuje bowiem pogląd, że pisma w postępowaniu administracyjnym kierowane do strony powinny być imienne, tzn. wymieniające stronę jako indywidualnie oznaczonego adresata. Doręczenie pisma obojgu małżonków jest sprzeczne z treścią art. 40 k.p.a. W sytuacji bowiem, gdy w jednej kopercie przesyłany jest dwóm adresatom jeden egzemplarz decyzji, brak jest podstaw do stwierdzenia, że domownik odebrał przesyłkę kierowaną do drugiego adresata, bowiem przesyłka ta jest tylko jedna i zostaje doręczona tylko tej osobie, która pokwitowała jej odbiór. Osoba kwitująca odbiór przesyłki nie ma więc możliwości przekazania jej drugiemu adresatowi, bowiem przesyłka ta jest tylko jedna. Może jedynie umożliwić drugiemu adresatowi zapoznanie się z treścią rozstrzygnięcia, co nie jest jednak równoznaczne z doręczeniem decyzji i rozpoczęciem biegu terminu do wniesienia środka odwoławczego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2003 roku, sygn. akt II SA/Gd 1735/00). Również, jeżeli w sprawie brak jest ustaleń, czy w przesyłce, którą odebrał jeden z małżonków znajdowały się dwa egzemplarze decyzji, a tym samym nie ustalono, czy odbierający miał możliwość przekazania przesyłki drugiemu małżonkowi, czy też mógł on jedynie umożliwić drugiemu adresatowi zapoznanie się z treścią decyzji to uznać należy, że takie doręczenie nie jest równoznaczne z doręczeniem decyzji i rozpoczęciem biegu terminu do wniesienia środka odwoławczego (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2007 roku, sygn. akt VIII SA/Wa 470/07).

Ewentualne rozważenie czy doręczenie przesyłki zaadresowanej wspólnie do obojga małżonków do rąk jednego małżonka jest skuteczne również wobec drugiego małżonka - tak jak to uczynił organ odwoławczy – byłoby możliwe, gdyby przedmiotowa przesyłka była prawidłowo zaadresowana. Zaakcentować natomiast jeszcze raz należy, że wskazanie adresatów "P. P. E. i Ba" nie jest prawidłowe. Wskazuje, że osoba zajmująca się wysyłaniem tej korespondencji albo bardzo się śpieszyła, albo świadomie zrobiła to tak niedbale. Okoliczność ta uniemożliwia natomiast uznanie, tak jak chce tego organ odwoławczy, że w dniu 11 sierpnia 2009 roku Państwo P. E. i B. odebrali kierowaną do nich korespondencję. Dodatkowo adnotacja na zwrotnym potwierdzeniu odbioru tej korespondencji poświadczająca odbiór przesyłki przez P. B. (jako żonę) mogłaby sugerować, że korespondencja kierowana była tylko do E. P.

Wobec powyższego na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszej sprawy nie można mówić o zachowaniu należytej staranności przy wypełnieniu adresata przesyłki, jak i sposobie jej doręczenia. W tych okolicznościach nie można zatem uznać, aby znajdujące się w aktach administracyjnych niniejszej sprawy potwierdzenie odbioru decyzji organu I instancji było miarodajnym dowodem na ustalenie faktu otrzymania przez oboje małżonków E. i B. P. w dniu 11 sierpnia 2009 roku zaskarżonej decyzji.

Brak zatem pełnych ustaleń organu odwoławczego w zakresie okoliczności doręczenia decyzji organu I instancji obojgu skarżącym uniemożliwia na obecnym etapie postępowania przyjęcie skuteczności tego doręczenia i przesądzenie w zakresie biegu terminu do wniesienia odwołania. W ocenie Sądu wobec wskazanych błędów w doręczeniu korespondencji organ odwoławczy powinien oddzielnie rozpoznać sytuację doręczenia korespondencji E. P. i B. P. i dopiero podjąć decyzję. Stanowisko i rozstrzygnięcie organu odwoławczego tym bardziej dziwi bowiem, jak wynika z akt sprawy [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego doskonale wie jak powinna wyglądać procedura doręczania korespondencji małżonkom - sam uczynił to w sposób prawidłowy , wysyłając swoje postanowienie oddzielnie dla każdego z małżonków.

W tym stanie rzeczy z uwagi na naruszenie przepisów postępowania art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. nakładających na organy administracji publicznej obowiązek wyczerpującego i nie budzącego wątpliwości ustalenia wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit.c ustawy –Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uchylił zaskarżone postanowienie. O zwrocie kosztów postępowania orzeczono zaś stosownie do treści art. 200 powołanej ustawy.

a.ł.



Powered by SoftProdukt