Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Zachowanie dyrektora szkoły polegające na świadomym doprowadzeniu do zaniechania terminowych wypłat wynagrodzeń pracowników szkoły należy traktować jako naruszenie praw pracowniczych, mieszczących się w pojęciu „przypadku szczególnie uzasadnionego” o jakim stanowi art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 910 ze zm.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi Burmistrza W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] sierpnia 2020 r. Wojewoda P., działając na podstawie art. 91 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), stwierdził nieważność zarządzenia nr [...] Burmistrza W. z dnia [...] sierpnia 2020 r. w sprawie odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego.

Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco:

Zarządzeniem nr [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. Burmistrz W. odwołał p. J. P. ze stanowiska dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. Janusza Korczaka w S. w trybie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 910). Zarządzenie zostało uzasadnione w następujący sposób:

W dniu 18 czerwca 2020 r. Burmistrz W. otrzymał uchwałę Rady Pedagogicznej Publicznej Szkoły Podstawowej w S. z prośbą o odwołanie J. P. ze stanowiska dyrektora. Za odwołaniem Dyrektorki było 12 nauczycieli, 6 - ciu było przeciw, a 3 osoby wstrzymały się od głosu. Burmistrz W. przeprowadził postępowanie wyjaśniające w wyniku którego ustalił, że istnieją konflikty pomiędzy dyrektor J. P. a nauczycielami, a Dyrektorka jest osobą generującą te konflikty. Wielu nauczycieli jest ofiarami mobbingu stosowanego przez p. dyrektor, która m.in.: zwracała uwagę podniesionym głosem w obecności uczniów, prowadziła rozmowy "dyscyplinujące" z nauczycielami, które celowo odbywały się w małych pomieszczeniach aby spowodować zwiększenie uczucia strachu, dyskomfortu, odczucia lękowe i poniżenie. Groźby wyciągnięcia konsekwencji za brak podporządkowania się Dyrektorowi, ciągłe podważanie kompetencji, narzucanie własnej wizji realizacji zadań, sugerowanie braku zaangażowania i umiejętności doprowadziło wielu nauczycieli do stanów nerwicowych, a jedna z nauczycielek, z powodu jej nękania, zrezygnowała z pracy.

Dyrektor dyskryminowała niektórych pracowników, co przejawiało się w nierównym przydziale obowiązków, celowym ograniczeniu udziału w konferencjach i szkoleniach, zmniejszaniu dodatku motywacyjnego, przydzielaniu dodatkowych godzin lekcyjnych, faworyzowaniem osób wyznania katolickiego w stosunku do osób wyznania prawosławnego.

Dyrektor bezpodstawnie posądziła ucznia (córkę jednej z "nielubianych" nauczycielek) o znęcanie nad koleżanką, co okazało się nieprawdą i wywarło negatywny wpływ na psychikę dziecka.

Dyrektorka wywierała nacisk na nauczycieli w zakresie sposobu oceniania niektórych uczniów.

Większość nauczycieli, w swoich pismach wyjaśniających twierdziła, że Dyrektorka deprecjonuje ich pracę, nie docenia zaangażowania, podważa decyzję, krytykuje, lekceważy i stwarza atmosferę, która uniemożliwia prawidłowe wykonywanie obowiązków.

Burmistrz W. zasięgnął opinii związków zawodowych. Region P. NSZZ "Solidarność" wyraził negatywną opinię co do odwołania dyrektorki ze stanowiska, nie odnosząc się do przedstawionych, przez Radę Pedagogiczną, zarzutów. ZNP Zarząd Oddziału P. w Białymstoku poparł wniosek o odwołanie p. J. P. ze stanowiska dyrektora szkoły.

Burmistrz W. ustalił, ze sytuacje konfliktowe, wywołane przez Dyrektorkę trwają co najmniej od początku 2019 roku, a p. J. P. objęła funkcję dyrektora od 1 września 2018 r. Organ ujawnił też brak odpowiedniego dbania o finanse publiczne i zapewnienie ciągłości funkcjonowania szkoły w tym zakresie. P. J. P. przebywała na urlopie wypoczynkowym od 10 lipca do 5 sierpnia 2020 r. Nie upoważniła żadnego pracownika do zatwierdzania operacji finansowych podczas swojej nieobecności. Oświadczyła księgowym, że nie będzie podpisywała żadnych dokumentów podczas swojej nieobecności. Doprowadziło to do sytuacji, że w dniu 27 lipca 2020 r. nie wypłacono w terminie wynagrodzeń pracownikom administracji i obsługi szkoły, natomiast zagroziło terminowej wypłacie wynagrodzeń nauczycielom w dniu 3 sierpnia 2020 r. Zmusiło to organ prowadzący do natychmiastowego podjęcia działań w celu zapobieżenia niekorzystnym następstwom zaniechania Dyrektorki. W dniu 27 lipca 2020 r., w uzgodnieniu z bankiem, uzupełniono kartę wzoru podpisów o podpis nauczyciela zastępującego Dyrektorkę w czasie jej nieobecności, co umożliwiło wypłaty wynagrodzeń z jednodniowym opóźnieniem oraz zapłatę bieżących faktur aby uniknąć niedotrzymania terminów zapłaty. Burmistrz stwierdził, ze nie można tolerować tak lekkomyślnego i nieodpowiedzialnego postępowania Dyrektorki, która naruszyła obowiązki wymienione w art. 7 ust. 2 Karty Nauczyciela. Zdaniem organu, wszystkie okoliczności wskazane powyżej, doprowadziły do wniosku, ze dalsze pełnienie obowiązków dyrektora przez p. J. P. zagraża szczególnie istotnemu interesowi publicznemu jakim jest należyte funkcjonowanie szkoły publicznej i spełnienie przez szkołę wszystkich funkcji wynikających z przepisów oświatowych jak też finansowych i prawa pracy. W ocenie Burmistrza, zaistniały przesłanki z art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, do odwołania p. J. P. ze stanowiska dyrektora, w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] sierpnia 2020 r. Wojewoda P. stwierdził nieważność zarządzenia Burmistrza W. z dnia [...] sierpnia 2020 r. w sprawie odwołania p. J. P. ze stanowiska kierowniczego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, Wojewoda przytoczył przepis art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe oraz orzecznictwo sądowe dotyczące wykładni pojęcia "przypadku szczególnie uzasadnionego". Stwierdził, że odwołanie Dyrektorki w trybie natychmiastowym nastąpiło z naruszeniem w/w przepisu ponieważ przedstawione nieprawidłowości nie mogły być zaliczone do "przypadków szczególnie uzasadnionych". Zdaniem organu nadzoru, otwarty konflikt Dyrektorki z pracownikami szkoły oraz brak właściwych relacji z rodzicami nie posiadały charakteru nagłego, gdyż był to proces rozłożony w czasie. Natomiast brak ustanowienia przez Dyrektorkę stosownych upoważnień do zatwierdzania operacji finansowych, podczas jej nieobecności, był incydentem jednorazowym (27 lipca 2020 r.), który mógł spowodować zagrożenie terminowych wypłat wynagrodzeń pracownikom szkoły, jednakże organ prowadzący podjął odpowiednie kroki, aby temu zapobiec. W ocenie Wojewody, to zdarzenie nie przesądziło o destabilizacji pracy szkoły pod względem dydaktycznym, wychowawczym czy oświatowym. To samo dotyczyło zarzutu zaniedbań organizacji pracy szkoły i gospodarki finansowej, stosowanego mobbingu wobec nauczycieli czy wywoływanych konfliktów. Negatywna ocena postawy Dyrektora nie wymagała natychmiastowego działania organu prowadzącego poprzez natychmiastowe odwołanie Dyrektorki ze stanowiska i to pomimo negatywnej opinii P. Kuratora Oświaty.

W skardze wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, Burmistrz W. wniósł o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody P. z dnia [...] sierpnia 2020 r.

Zarzucił temu aktowi naruszenie przepisów prawa:

- art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj, Dz, U. z 2020 r., poz. 713) dalej u.sg, w związku z art 61 § 1 i art. 9, 10 K.p.a., poprzez nieprzeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, co uniemożliwiło stronie czynny udział w postępowaniu, mający znaczny wpływ na podjęte rozstrzygnięcie;

- art. 91 ust. 1 u.s.g. w związku z art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, poprzez ich błędne zastosowanie i dokonanie merytorycznej oceny okoliczności odwołania dyrektora do czego uprawniony był organ prowadzący szkołę;

- art. 91 ust. 1, 3 i 5 u.s.g., art. 107 § 3 K.p.a. w zw. z art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe poprzez niewłaściwą ocenę faktów, braku oceny ich wiarygodności i zaniechania przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego;

- art. 85 i art. 91 ust 1 u.s.g. w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 4 i art. 12 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (t.j. Dz.U z 2019 r., poz. 1464) poprzez przyjęcie, ze organ nadzoru uprawniony jest do faktycznej oceny przesłanek zaistniałych w sprawie w sytuacji, gdy Wojewoda powinien ograniczyć się do oceny kryterium legalności. Wojewoda naruszył swoje kompetencje oceniając stan faktyczny w spawie, zastrzeżony dla innego organu tj. sądu pracy.

W uzasadnieniu skargi Burmistrz W. opisał przebieg zdarzeń, które znalazły się też w uzasadnieniu zarządzenia z dnia [...] sierpnia 2020 r. Podkreślił, że po otrzymaniu uchwały Rady Pedagogicznej wnioskującej o odwołanie dyrektorki, wszczął postępowanie wyjaśniające i zebrał materiał dowodowy m.in. w postaci wyjaśnień nauczycieli, rodziców a także p. J. P.

Zarzucił organowi nadzoru, że przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia, nie podjął próby zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym, nie wezwał Burmistrza do przedłożenia jakichkolwiek dokumentów.

Wojewoda naruszył treść art. 91 ust. 5 u.s.g. ponieważ nie powinien merytorycznie oceniać faktów, lecz ograniczyć się do wykrywania sprzeczności z prawem zarządzenia Burmistrza. Organ nadzoru przytoczył szereg orzeczeń sądowych, lecz nie uzasadnił własnego stanowiska wskazując lakonicznie, że stan faktyczny sprawy nie spełnia przesłanki "przypadku szczególnie uzasadnionego" z art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe. Stanowisko organu prowadzącego, ze uchybienia popełnione przez Dyrektorkę, doprowadziły do destabilizacji funkcjonowania szkoły, zostało ocenione przez Wojewodę w sposób dowolny i nieuprawniony. Organ błędnie przyjął, ze działania Dyrektorki o charakterze mobbingu powinny być potwierdzone wyrokiem sadowym, a zdaniem skarżącego - powinny być ocenione przez pracodawcę. Takie działania mogły być zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych i prowadzić do rozwiązania stanowiska pracy w trybie natychmiastowym z art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie.

Ustosunkowując się do zarzutów skargi, organ nadzoru podtrzymał dotychczasową argumentację. Podał, że do oceny legalności zarządzenia wystarczyły organowi informacje zawarte w uzasadnieniu zarządzenia Burmistrza bez potrzeby żądania dokumentacji z postępowania wyjaśniającego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona, chociaż nie wszystkie jej zarzuty zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325) zwanej: p.p.s.a, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany z zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze zostało wydane z przekroczeniem wyznaczonych brzmieniem art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym granic ingerencji organu nadzoru nad działalnością gminną oraz z naruszeniem przepisu art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe, stanowiącego podstawę materialnoprawną kontrolowanego przez organ nadzoru zarządzenia Burmistrza W. Sprawowany przez wojewodę nadzór nad działalnością gminną jest oparty o kryterium zgodności z prawem tej działalności (vide: art. 85 u.s.g. ), przy czym stanowiący przedmiot nadzoru przejaw działalności organów gminy w postaci uchwały lub zarządzenia są nieważne tylko wówczas, gdy w sposób istotny naruszają prawo (art. 91 ust. 1 w związku z art. 91 ust. 4 u.s.g.). Jak stanowi bowiem art. 91 ust. 4 u.s.g. w przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały lub zarządzenia, ograniczając się do wskazania, że uchwałę lub zarządzenie wydano z naruszeniem prawa. Stwierdzenie zatem przez organ nadzoru nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy wymaga wykazania oczywistego i bezpośredniego naruszenia prawa przez organ gminy wydanym aktem. Jak trafnie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w tezie wyroku z dnia 13 sierpnia 2014 r. sygn. II SA/Go 532/14 (Lex nr 1519911) nie dochodzi do istotnego naruszenia prawa w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, jeżeli rozstrzygniecie zawarte w uchwale lub zarządzeniu nie jest wyraźnie zakazane przez ustawodawcę i mieści się w granicach swobodnego uznania organu.

Organ wykonawczy gminy posiada ustrojową kompetencję własną do zatrudniania i zwalniania kierowników gminnych jednostek organizacyjnych (art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym) oraz uprawnienie do odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia w przypadkach szczególnie uzasadnionych po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty (art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe). Nie ulega więc wątpliwości, że działanie Burmistrza W. znajdowało oparcie w prawie. Konstrukcja podstawy materialnoprawnej natychmiastowego odwołania nauczyciela z kierowniczego stanowiska wskazuje na uznaniowy charakter odwołania dokonywanego w następstwie stwierdzenia zaistnienia "szczególnie uzasadnionego przypadku" dla odwołania. Zdaniem składu orzekającego a wbrew ocenie organu nadzoru, działanie Burmistrza było oparte na prawie i mieściło się w granicach prawa tj. uprawnienia do natychmiastowego odwołania z funkcji dyrektora placówki oświatowej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Przepis art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe daje organowi prowadzącemu szkołę uprawnienie do odwołania ze stanowiska kierowniczego nauczyciela w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia w razie zaistnienia szczególnie uzasadnionego przypadku. Przepis ani nie definiuje pojęcia "szczególnie uzasadnionego przypadku" ani nie zawiera katalogu przypadków (stanów) mogących uzasadniać natychmiastowe odwołanie z funkcji dyrektora placówki oświatowej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Mogą to być zatem zarówno przypadki związane z zaniedbaniami w organizacji pracy placówki oświatowej i kierowaniu nią, jak również przypadki wiążące się naganną postawą dyrektora placówki poza miejscem pracy, przy czym nie muszą się one pokrywać, choć mogą, z kodeksowymi przyczynami rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia, wskazanymi w art. 52 Kodeksu pracy. Ocena konkretnego przypadku z punktu widzenia potrzeby natychmiastowego odwołania z funkcji dyrektora placówki oświatowej pozostawiona została organowi, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze. W orzecznictwie sądów administracyjnych na tle stosowania w/w przepisu ( a wcześniej na tle analogicznego przepisu art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty ) wielokrotnie wyrażony został pogląd, że przypadki szczególnie uzasadnione są to zdarzenia (działanie lub zaniechanie) o charakterze wyjątkowym, nadzwyczajnym, mające charakter niedopełnienia obowiązków lub naruszenia prawa przez dyrektora placówki i są tego rodzaju, że powodują destabilizację w realizacji funkcji szkoły (dydaktycznej, wychowawczej, oświatowej) i dlatego konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie wykonywania funkcji dyrektora albowiem dalsze zajmowanie stanowiska dyrektora godzi w interes szkoły jako interes publiczny (vide: między innymi wyrok NSA z dnia 14 lutego 2013 r. sygn. I OSK 1797/12, Lex nr 1356976, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 czerwca 2013 r. sygn. II SA/Ol 209/13, Lex nr 1323705, wyrok NSA z 11 maja 2012 r. sygn. IOSK 1974/11, Lex nr 1264644, a także wyroki WSA w Białymstoku z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. II SA/Bk 924/11 i 13 października 2011 r. sygn. II SA/Bk 386/11 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). W literaturze przedmiotu i orzecznictwie prezentowane jest przy tym jednolite stanowisko co do tego, że natychmiastowe odwołanie z funkcji kierownika placówki oświatowej, jako mające charakter ocenny i uznaniowy organu prowadzącego placówkę, nie może być dowolne i arbitralne i powinno być starannie uzasadnione.

Organ nadzoru przywołał dużą ilość orzeczeń sądowych na okoliczność wykazania, że stan faktyczny zaistniały w niniejszej sprawie nie mieści się w pojęciu " szczególnie uzasadnionych przypadków" uzasadniających natychmiastowe odwołanie dyrektora ze stanowiska. Organ nadzoru położył nacisk na okoliczność, że istniejące konflikty nie posiadały charakteru nagłego, lecz trwały przez długi okres czasu, co wykluczało podjęcie przez Burmistrza decyzji o odwołaniu natychmiastowym. Natomiast zaniechanie przez Dyrektorkę podjęcia czynności co do wypłaty wynagrodzeń pracownikom w dniu 27.07.2020 r. organ potraktował jako incydent jednorazowy.

W ocenie Sądu, orzeczenie nadzorcze Wojewody P. należało uchylić z przyczyn następujących:

1. Organ nie wykazał na czym polegało "rażące" naruszenie prawa w świetle art. 91ust. 1u.s.g. w związku z art.. 66 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe. Powołując się na mnogość orzeczeń sądowych nie wyprowadził właściwych wniosków z konkretnego stanu faktycznego niniejszej sprawy.

2. Organ nie dokonał analizy materiałów z postępowania wyjaśniającego, którego nie zażądał od Burmistrza (co słusznie podniesiono w skardze), a poprzestał na ocenie stanu przedstawionego w uzasadnieniu zarządzenia Burmistrza W. z dnia [...] sierpnia 2020 r. Przeprowadzenie takiej analizy mogłoby doprowadzić organ nadzoru do odmiennych wniosków.

Przyjmując za wiarygodne fakty opisane przez Burmistrza w uzasadnieniu zarządzenia (tak jak przyjął Wojewoda), Sąd zwrócił uwagę (a czego nie uwypuklono w skardze), że przewinienia pani Dyrektor dotyczyły dwóch sytuacji. Jedna sprowadzała się do konfliktowych zachowań wobec nauczycieli tudzież uczniów, co trwało od początku 2019 r. i tutaj Sąd zgadza się ze stanowiskiem Wojewody, iż brak wcześniejszej reakcji organu prowadzącego, nie uprawniał go do zastosowania art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe. Natomiast zdarzenie dotyczące opóźnienia wypłaty wynagrodzeń pracownikom szkoły, mające miejsce 27.07.2020 r. spotkało się z natychmiastową reakcją Burmistrza i było, zdaniem Sądu, decydującą okolicznością do natychmiastowego odwołania Dyrektorki z pełnionej funkcji. Ocena Wojewody, że był to jednostkowy incydent jest zbyt pobłażliwa.

Zdaniem Sądu Burmistrz, w uzasadnieniu zakwestionowanego zarządzenia, należycie wykazał, że zaistniało obiektywne zdarzenie, związane z nagannym zachowaniem Dyrektora placówki oświatowej, którego charakter i następstwa (zaistniałe i potencjalne) uzasadniały natychmiastowe odwołanie dyrektora ze stanowiska kierowniczego.

Jednym z obowiązków dyrektora szkoły, oprócz kwestii dydaktycznych i wychowawczych, jest dbałość o finanse publiczne czyli m. in. wypłata wynagrodzeń i terminowa płatność faktur, aby nie narażać placówki na płatność odsetek.

Z wyjaśnień pracowników wynikało, że Dyrektorka wybierając się na urlop w terminie 10.07.2020 r.- 5.08.2020 r. była świadoma, że w tym czasie przypada termin wypłaty wynagrodzeń pracownikom i nauczycielom szkoły. Mało tego, oświadczyła, księgowym w dniu 23.07.2020r., że nie będzie podpisywać żadnych dokumentów w czasie urlopu i nie upoważniła osoby do jej zastępstwa. Tym samym naraziła pracowników na brak wypłaty wynagrodzeń. Tylko dzięki interwencji Burmistrza doszło do wypłat (z jednodniowym opóźnieniem dla pracowników) oraz do terminowej zapłaty faktur.

Sąd podziela stanowisko Burmistrza, że nie można tolerować tak lekkomyślnego i nieodpowiedzialnego stanowiska Dyrektorki. W ocenie Sądu, a wbrew twierdzeniu organu nadzoru, tego typu zaniechanie osoby na stanowisku kierowniczym, odpowiedzialnej za prawidłowe funkcjonowanie szkoły, choćby było jednorazowe, kwalifikuje się jako " szczególnie uzasadniony przypadek" o jakim stanowi art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe.

Skład orzekający nie podziela stanowiska organu nadzoru, że Burmistrz nie wykazał w uzasadnieniu zarządzenia, iż skutki nagannego zachowania Dyrektora doprowadziły do destabilizacji sytuacji w placówce oświatowej. Organ nadzoru zbagatelizował fakt, że to organ prowadzący szkołę jest odpowiedzialny za realizację zadań publicznych w zakresie oświaty przez prowadzoną placówkę oświatową, w tym powierzenie stanowiska kierowniczego placówki oświatowej osobie kompetentnej i dbającej o nienaganną postawę w pracy i dobro jej pracowników. Dyrektor szkoły (placówki) odpowiada przed organem prowadzącym szkołę nie tylko za właściwą realizację zadań oświatowych, ale także za prawidłowe funkcjonowanie placówki. Dla właściwej realizacji zadań związanych z powierzonym stanowiskiem dyrektora szkoły oraz podstawowymi funkcjami szkoły (dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą), konieczne jest by osobie pełniącej stanowisko kierownicze placówki oświatowej nie można było postawić zarzutu lekceważenia praw pracowniczych, a do tego doszło w dniu 23.07.2020 r., kiedy to będąc świadomą zbilżającego się terminu wypłat wynagrodzeń oświadczyła, że nie będzie podpisywać dokumentów finansowych. Przed odejściem na urlop nie zorganizowała zastępstwa w tym zakresie.

Należy zaznaczyć, że negatywna opinia kuratora oświaty (której organ nadzoru nie posiadał, ale niewątpliwie została wydana) nie była wiążąca dla organów obu instancji. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że rozstrzygnięcie nadzorcze zostało wydane z naruszeniem prawa i dlatego orzekł o jego uchyleniu na podstawie art. 148 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.