Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2008 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego oraz uiszczenia należnych opłat i odszkodowań oddala skargę

Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...], działając na podstawie art. 37a w związku z art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t. j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 z późn. zm.) oraz art. 104 § Kodeksu postępowania administracyjnego zobowiązał J. O. do opróżnienia i przekazania w stanie wolnym do dyspozycji organu zajmowanego bez tytułu prawnego lokalu mieszkalnego nr [...], położonego przy ul. [...] w miejscowości H., uiszczania opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich, jak również zapłaty odszkodowań w wysokości 200% wartości należnych opłat za używanie lokalu mieszkalnego za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania bez tytułu prawnego, począwszy od dnia 1 listopada 2005 r. do dnia przekazania lokalu do dyspozycji organu, z zastrzeżeniem zmiany wysokości należnego odszkodowania w przypadku zmiany wysokości należnych opłat za używanie lokalu mieszkalnego jako odpowiadającego 200% wartości należnych opłat, począwszy od daty wydania niniejszej decyzji.

W uzasadnieniu organ podał, iż przedmiotowy lokal został przydzielony decyzją z dnia [...] października 1988 r. nr [...] S. O. Po jej śmierci w lokalu tym pozostał jej wnuk – J. O., który zameldował się w nim na pobyt stały w dniu 10 stycznia 2005 r. Wnioskiem z dnia 3 stycznia 2006 r. wystąpił on do Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. o przyznanie mu tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu. Po przeprowadzeniu przez organ postępowania wyjaśniającego, pismem z dnia 28 marca 2007 r. poinformowano J. O., iż jego sytuacja nie pozwala na uznanie jej za wyjątkową w rozumieniu art. 29 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem zastosowanie tego przepisu nie jest w jego sprawie możliwe. Stosownie natomiast do art. 37a tej ustawy osoby zajmujące lokal mieszkalny bez tytułu prawnego są obowiązane do jego opróżnienia, uiszczenia opłaty za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz zapłaty odszkodowania w wysokości 200 % wartości należnych opłat za używanie lokalu za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania. W takim przypadku dyrektor oddziału regionalnego Agencji wydaje decyzję w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego oraz wysokości należnych opłat i odszkodowań, a więc, w ocenie organu, wydanie decyzji z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] było zasadne.

W odwołaniu, skierowanym do Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, J. O. nie zgodził się z powyższą decyzją i wniósł o jej uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, iż decyzja ta jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego i bardzo dla niego krzywdząca.

Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia [...] września 2007 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, w pełni podzielając zawartą tam argumentację. Stwierdził ponadto, iż tryb postępowania, o którym mowa w art. 37a ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nie jest trybem fakultatywnym, lecz obligatoryjnym, w sytuacji zaistnienia stanu faktycznego określonego w tym przepisie i dlatego decyzja organu I instancji została wydana w sposób prawidłowy.

Na powyższą decyzję J. O. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i wniósł o jej uchylenie. Podniósł, iż wnioskiem z dnia 3 stycznia 2006 r. wystąpił o uregulowanie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu mieszkalnego, jednak nie wszczęto w tej sprawie postępowania i nie wydano żadnej - pozytywnej lub negatywnej - decyzji administracyjnej. Ponadto wskazał, że nigdy nie otrzymał pisma informującego z dnia 28 marca 2007 r. o niespełnianiu przez niego przesłanek określonych w art. 29 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, na które to pismo powołuje się organ. Skarżący zarzucił organowi naruszenie zasady udziału strony w postępowaniu, poprzez brak zawiadomienia, przed wydaniem decyzji, o możliwości wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego oraz nieustalenie, czy faktycznie nie posiada on tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu mieszkalnego, pomimo tego, iż płaci czynsz i jest w tym mieszkaniu zameldowany. W ocenie skarżącego jego sytuację można uznać za wyjątkową w rozumieniu art. 29 ustawy, zaś z posiadanych przez niego informacji wynika, iż lokal ten nie jest przeznaczony na wyłączne zakwaterowanie kadry zawodowej.

W odpowiedzi na skargę Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej wniósł o jej oddalenie, powołując się na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne. Zaznaczył, iż zarzut ograniczenia skarżącemu udziału w postępowaniu jest bezzasadny, ponieważ w piśmie organu z dnia 24 kwietnia 2007 r., stanowiącym zawiadomienie o wszczęciu postępowania administracyjnego w trybie art. 37a ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, doręczonym skarżącemu w dniu 21 maja 2007 r., precyzyjnie i wyczerpująco pouczono go o przysługujących uprawnieniach wynikających z art. 10 oraz art. 73 kpa. Organ stwierdził ponadto, iż pozostałe zarzuty zawarte w skardze są bezprzedmiotowe, gdyż nie dotyczą zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania. Innymi słowy, sąd administracyjny kontroluje legalność rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i obowiązującymi przepisami prawa procesowego.

Skarga analizowana w aspekcie tych podstaw nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa.

Na samym wstępie zaakcentować należy, iż przedmiotem niniejszej sprawy jest decyzja w sprawie opróżnienia i przekazania do dyspozycji Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. zajmowanego bez tytułu prawnego lokalu mieszkalnego oraz uiszczenia należnych opłat i odszkodowań. Podstawę materialnoprawną powyższej decyzji stanowi przepis art. 37a ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Według brzmienia ust. 1 tego przepisu, osoby zajmujące lokal mieszkalny bez tytułu prawnego są obowiązane do jego opróżnienia, uiszczenia opłaty za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz zapłaty odszkodowania w wysokości 200% wartości należnych opłat za używanie lokalu za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania.

Przedmiotowy lokal mieszkalny, na podstawie decyzji z dnia [...] października 1988 r. nr [...], został przydzielony S. O. - babci skarżącego, a przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej uwzględniono jedynie jej syna – Z. O. Skoro zatem skarżący nie był w tej decyzji uwzględniony, to nie posiadał on tytułu prawnego do zajmowania powyższego lokalu mieszkalnego. Takiego tytułu nie uzyskał również podczas zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu, bowiem sam fakt zameldowania nie powoduje nabycia uprawnień do zajmowanego mieszkania. Z tego powodu organ zobligowany był treścią art. 37a ust. 2 ustawy do wydania decyzji w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego oraz wysokości należnych opłat i odszkodowań. Zatem zarzut skarżącego, iż organ nie zbadał, czy posiada on tytuł prawny do lokalu nie jest uzasadniony. Należy również zauważyć, iż rozstrzygnięcia w zakresie należnych opłat i odszkodowań J. O. nie kwestionował.

Czym innym jest natomiast ewentualna zgoda organu na wydanie decyzji o prawie zamieszkiwania skarżącego w lokalu mieszkalnym w trybie art. 29 ustawy. Jak wynika z akt sprawy, decyzja w tej sprawie nie została przez organ wydana, ale, co należy podkreślić, jest to przedmiot oddzielnej, a nie niniejszej sprawy administracyjnej. Zarzuty odnoszące się do tego postępowania wykraczają poza zakres rozpoznawanej sprawy i w związku z tym nie mogą być przedmiotem badania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

W ocenie Sądu nie zostały natomiast naruszone przepisy regulujące udział strony w postępowaniu administracyjnym, który to zarzut był jedynym, odnoszącym się do zaskarżonej, jak i poprzedzającej ją decyzji w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego, bowiem w doręczonym skarżącemu zawiadomieniu o wszczęciu postępowania w trybie art. 37a ustawy z dnia 24 kwietnia 2007 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy), organ w sposób wyczerpujący pouczył stronę o przysługujących jej prawach.

Z tych względów, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w wyroku.