drukuj    zapisz    Powrót do listy

6463 Wzory przemysłowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Uchylono zaskarżoną decyzję, VI SA/Wa 189/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2009-10-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 189/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2009-10-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-02-02
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Czarnecki /przewodniczący/
Olga Żurawska-Matusiak /sprawozdawca/
Urszula Wilk
Symbol z opisem
6463 Wzory przemysłowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 10; art. 15; art. 103 par 2; art. 256 ust. 1;
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 7; art. 8; art. 77; art. 145 par 1 pkt 5; art. 145a par 1;
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant Aneta Stefaniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2009 r. sprawy ze skargi A. K. i A. D. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji na wzór przemysłowy pt. "Tkanina meblowa" 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżących A. K. i A. D. kwotę 1617 (tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] listopada 2008 r. Urząd Patentowy RP po rozpoznaniu sprawy z wniosku R. H. i K. D. przeciwko A. K. i A. D. o unieważnienie prawa z rejestracji na wzór przemysłowy pt. "Tkanina meblowa" nr [...] na podstawie art. 103 w zw. z art. 102 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. Nr 119/2003r. poz. 1117 ze zm., dalej jako p.w.p.) unieważnił prawo z rejestracji powyższego wzoru przemysłowego.

Do wydania wskazanej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Pismem z [...] stycznia 2008 r. R. H. i K. D. (dalej jako wnioskodawcy) wnieśli przeciwko A. K. i A. D. (dalej jako uprawnione bądź skarżące) o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt. "Tkanina meblowa" nr [...] (dalej sporny wzór).

Interes prawny wywodzili z toczącego się przeciwko nim postępowania karnego, wszczętego na skutek zawiadomienia uprawnionych, w związku z naruszeniem prawa z rejestracji spornego wzoru oraz z wezwania przedsądowego, w którym uprawnione domagały się od wnioskodawców m.in. wypłacenia kwoty 250 tys. zł tytułem naprawienia szkody, w związku z naruszeniem ww. prawa z rejestracji.

Spornemu wzorowi wnioskodawcy zarzucili brak nowości i brak spełnienia charakteru indywidualnego wytworu, powołując art. 102 i art. 103 p.w.p. i na tę okoliczność przestawili fakturę nr [...] z dnia [...] listopada 2006 r., stanowiącą dowód zakupu w firmie [...] B. materiału o nazwie E., tożsamego ze spornym wzorem.

W odpowiedzi na powyższy wniosek uprawnione podniosły, że tkaninę o nazwie Y., według spornego wzoru, wyprodukowała firma [...] D. w oparciu o ich projekt. Zakup tkaniny Y. nastąpił [...] stycznia 2006 r. i na tę okoliczność uprawnione przedstawiły umowę z [...] listopada 2005 r., oświadczenie firmy D. z [...] lutego 2008 r., fakturę nr [...] z [...] stycznia 2006 r. z dokumentem S. i datą [...] stycznia 2006 r. oraz specyfikację celną m.in. z nazwą tkaniny - Y. Uprawnione oświadczyły, że do marca 2006 r. wzór w przygotowanych przez nie wersjach kolorystycznych nie był znany w Polsce, nie występował też w żadnych kolekcjach i katalogach oraz nie był prezentowany publicznie i na tę okoliczność przedstawiły oświadczenia pracowników i byłych pracowników firmy.

Uprawnione przedłożyły również pismo z [...] listopada 2008 r. adresowane do Prokuratury Rejonowej w K., w którym podniosły zarzut sfałszowania przez wnioskodawcę faktury z [...] listopada 2006 r.

W toku postępowania wnioskodawcy podtrzymali zarzut braku nowości spornego wzoru, a na okoliczność, że faktura nie była sfałszowana przedstawili oświadczenia [...] firmy B., poświadczające sprzedaż [...] listopada 2006 r. wnioskodawcom materiału o symbolu E., wytworzonego w 2005 r. Wyjaśnili nadto, że wskutek zagięcia papieru podczas kopiowania, zamiast prawidłowej daty faktury tj. [...] listopada 2006 r. powstała błędna data - tj. [...] grudnia 2006 r., przy czym Komenda Powiatowa Policji nie stwierdziła sfałszowania oryginału faktury.

W związku ze zobowiązaniem organu, celem wykazania braku nowości spornego wzoru, wnioskodawcy nadesłali oświadczenie firmy [...] wraz z dołączonymi do niego zdjęciami tkaniny E.

Na rozprawie [...] listopada 2008 r. Przewodniczący Kolegium Orzekającego poinformował strony, iż w podaniu o rejestrację spornego wzoru wskazano jako datę wystawienia tego wzoru we wszystkich odmianach dzień [...] stycznia 2006 r.

W związku z powyższym uprawnione wyjaśniły, że upublicznienie spornego wzoru nastąpiło w marcu 2006 r., zatem w myśl przepisu art. 103 ust. 3 pkt 2 p.w.p. został zachowany 12-miesięczny termin tzw. ulgi w nowości. W tej sytuacji - zdaniem uprawnionych - wszelkie okoliczności po marcu 2006 r. nie mogą być skutecznie podnoszone w uzasadnieniu zarzutu braku nowości. Uprawnione nie kwestionowały faktury przedstawionej przez wnioskodawców z [...] listopada 2006 r., czyli przed datą zgłoszenia do rejestracji spornego wzoru, ale po dacie jego upublicznienia oraz nie kwestionowały okoliczności sprzedaży towaru potwierdzonego tą fakturą. Zakwestionowały natomiast posiadanie przez podmiot wystawiający fakturę w sprzedaży od 2005 r. materiału o symbolu E., akcentując, że na tę okoliczność wnioskodawcy nie przedstawili dowodów. Jednocześnie uprawnione wyjaśniły, że nie rozumiały rubryki wskazanej przez organ i wpisały w niej datę sprowadzenia tkaniny do Polski.

Wskazaną na wstępie decyzją Urząd Patentowy unieważnił prawo z rejestracji na wzór przemysłowy pt. "Tkanina meblowa".

W ocenie organu po stronie wnioskodawców istnieje interes prawny, o którym mowa w art. 89 ust. 1 w zw. z art. 117 ust. 1 p.w.p. i wynika on wprost z toczącego się przeciwko nim postępowania karnego, wszczętego na skutek zawiadomienia uprawnionych, w związku z naruszeniem prawa z rejestracji spornego wzoru oraz z wezwania przedsądowego, w którym uprawnione domagają się od wnioskodawców m.in. zapłaty 250 tys. zł tytułem naprawienia szkody powstałej wskutek naruszenia spornego prawa z rejestracji.

Analizując podanie o rejestrację spornego wzoru, organ zwrócił uwagę, że podanie to wpłynęło do organu [...] lutego 2007 r., co wynika z prezentaty, oraz że uprawnione w podaniu tym wypełniły rubrykę pt: "Oświadczenie o korzystaniu z pierwszeństwa". Według wpisów w tej rubryce tkanina w czterech odmianach kolorystycznych (Y. rude, miodowe, beżowe i oliwkowe) została wystawiona w hurtowni tkanin obiciowych A., K., ul. W. [...],[...] stycznia 2006 r. Skoro uprawnione wystawiły sporny wzór we własnej hurtowni, a zatem nie była to międzynarodowa wystawa oficjalna lub oficjalnie uznana, o której mowa w cyt. art. 15 p.w.p. organ uznał, że nie musiał domagać się od zgłaszających dowodów na prawdziwość ich oświadczenia o wystawieniu spornego wzoru w ich własnej hurtowni [...] stycznia 2006 r., zwłaszcza, że oświadczenie było dobrowolne i złożone w dobrej wierze.

Zdaniem organu oświadczenia pracowników i byłych pracowników hurtowni tkanin obiciowych A. nie odnoszą się do faktu wystawienia w tej hurtowni spornego wzoru [...] stycznia 2006 r. i nie są sprzeczne z tym faktem.

Wyjaśnienia, że uprawnione nie rozumiały treści rubryki i błędnie wpisały datę sprowadzenia do Polski materiału o nazwie Y. według spornego wzoru - w ocenie organu - nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonych materiałach.

Organ zwrócił przy tym uwagę, iż tytuł rubryki wypełnionej przez uprawnione brzmi: "Oświadczenie o korzystaniu z pierwszeństwa", a więc rubryka ta nie odnosi się ani do daty faktury sprzedaży tkaniny Y. ([...] stycznia 2006 r.) ani do daty urzędu celnego na dokumencie S. ([...] stycznia 2006 r.), przy czym data wystawienia w hurtowni jest późniejsza niż ww. daty i nie jest datą sprowadzenia materiału do Polski.

W tych okolicznościach organ uznał, że skoro sporny wzór został wystawiony w hurtowni A. [...] stycznia 2006 r., a zgłoszony do rejestracji [...] lutego 2007 r., to 12 miesięczny termin, w którym w myśl art. 103 ust. 3 pkt 2 p.w.p. przysługiwała uprawnionym tzw. ulga w nowości został przekroczony. Wobec tego sporny wzór nie spełnia kryterium nowości, o którym mowa w art. 102 ust. 1 p.w.p. w zw. z art. 103 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 2 p.w.p. i dlatego też na podstawie ww. przepisów prawo z rejestracji spornego wzoru - zdaniem organu - należało unieważnić.

W skardze na powyższą decyzję, która wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżące wnosiły o jej uchylenie, względnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu skargi skarżące odwołały się do tego jak wyglądała procedura wytworzenia i wprowadzenia do obrotu spornego wzoru. Ma to bowiem, w ich ocenie, zasadniczy wpływ na kwestię jego "wystawienia", inaczej mówiąc upublicznienia. Zwróciły uwagę, że Urząd Patentowy nie zakwestionował, że są one twórcami spornego wzoru przemysłowego, który to wzór został wyprodukowany przez firmę D. z miasta B. w T. Świadczy o tym m.in. przedłożona przez skarżące umowa z ww. firmą oraz wizy potwierdzające wyjazdy służbowe do T. w listopadzie 2005 r., kiedy zlecono wyprodukowanie spornego wzoru firmie D., a następnie w maju 2006 r., kiedy uzupełniono wzór poprzez dołączenie koordynatów. Po wizycie w listopadzie 2005 r. wyprodukowano pierwszą partię spornego wzoru, która została sprowadzona przez skarżące do Polski w styczniu 2006 r. Po odprawie towaru przez Urząd Celny wzór został przewieziony do magazynu skarżących, gdzie go złożono. Sporny wzór został pocięty, obszyty i prezentowany osobom zajmującym się zawodowo tą dziedziną dopiero w marcu 2006 r. Do marca 2006 r. wzór ten znajdował się w magazynie hurtowni A., był zafoliowany, nie był prezentowany nikomu do czasu wykonania tzw. wzorników. Procedura sprzedaży wzoru w firmie A. polega na tym, że po wykonaniu tzw. wzorników z oferowanymi do sprzedaży tkaninami są one prezentowane i rozwożone bezpośrednio do zakładów tapicerskich. Kontrahenci firmy A. dokonują zakupu wyłącznie na podstawie otrzymanych próbników (wzorników), a zatem dopóki wzorniki nie zostały wykonane i rozwiezione, dopóty nie doszło do upublicznienia nowych wzorów.

Nadto skarżące podniosły, że nie doszłoby do wydania niekorzystnej dla nich decyzji gdyby nie nieprawidłowe działanie Urzędu Patentowego, który rozpoznawał wniosek o rejestrację wzoru przemysłowego. Wskazały, że przepisy ustawy Prawo własności przemysłowej nakładają na Urząd Patentowy obowiązek sprawdzenia prawidłowości zgłoszenia spornego wzoru. Zgodnie bowiem z treścią art. 10 ust. 2 p.w.p. "Wydanie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego następuje po sprawdzeniu w Urzędzie Patentowym prawidłowości zgłoszenia tego wzoru". A zatem w przypadku, gdy Urząd Patentowy stwierdzi, że zgłoszenie zostało sporządzone w sposób prawidłowy, wydaje decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji. W niniejszym przypadku Urząd Patentowy mimo błędnego oznaczenia daty w rubryce "Oświadczenia o korzystaniu z pierwszeństwa", nie wezwał zgłaszających do uzupełnienia tego braku formalnego, mimo tego, że zgłaszające powołały się na "korzystanie z pierwszeństwa". Pośrednio zatem błąd Urzędu Patentowego doprowadził do powstania nieścisłości w przedmiotowej sprawie, która to nieścisłość doprowadziła do unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Skoro zatem zgłaszające wpisały w oświadczeniu o korzystaniu z prawa pierwszeństwa datę wystawienia, przy czym nie wskazały miejsca wystawienia (oficjalnej wystawy) spełniającego warunki określone w art. 14 lub art. 15 p.w.p. Urząd Patentowy winien był wezwać zgłaszające do wyjaśnienia i sprecyzowania złożonego oświadczenia, czego nie uczynił.

Skarżące podniosły, że w rozpoznawanej sprawie należało rozważyć kwestię czy sporny wzór został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie (w rozumieniu wystawienia z art. 14 i 15 p.w.p.) lub ujawnienie, przy czym kwestię tę należało rozważyć z zastrzeżeniem ust. 2 art. 103 p.w.p. Zgodnie z jego treścią "Wzoru nie uważa się za udostępniony publicznie, w rozumieniu ust. 1, jeżeli nie mógł dotrzeć do wiadomości osób zajmujących się zawodowo dziedziną, której wzór dotyczy". A contrario zatem sporny wzór nie został udostępniony publicznie dopóki, dopóty nie mógł dotrzeć do osób zawodowo zajmujących się daną dziedziną. W przedmiotowym przypadku zaś samo sprowadzenie towaru w styczniu 2006 r. i jego złożenie w magazynie hurtowni A. [...] stycznia 2006 r. (data przywiezienia do magazynu z Urzędu Celnego) nie doprowadziło do jego upublicznienia. Sporne wzory mogły zostać upublicznione najwcześniej w marcu 2006 r. tj. gdy wykonano i rozwieziono tzw. wzorniki. Wtedy bowiem dopiero wzór przemysłowy mógł dotrzeć do osób zawodowo zajmujących się daną dziedziną.

Skarżące podały także, iż zakup tkanin odbywa się wyłącznie wg wzorników, w hurtowni nigdy nie organizowano i nie organizuje się prezentacji tkanin czy nowych wzorów ze względów organizacyjnych i lokalowych. Zasadą jest, iż z każdym nowym wzorem dociera się do zakładów produkcyjnych (tapicerskich), prezentując towar w ofercie sprzedaży. Urząd Patentowy błędnie zatem przyjął za datę upublicznienia wzoru datę przywiezienia 524 bel tkaniny z Urzędu Celnego do magazynu hurtowni A. ([...] stycznia 2006 r.), odmawiając wiary twierdzeniom i dokumentom prywatnym złożonym przez skarżące.

Nadto skarżące wyraziły zdziwienie, że organ dał wiarę wnioskującym o unieważnienie prawa z rejestracji, a odmówił jej skarżącym.

W odpowiedzi na skargę organ wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

R. H. w piśmie skierowanym do Sądu z [...] czerwca 2009 r. wskazał, że istnieje sprzedaż i promocja bezpośrednio w hurtowni. Hurtownie są bowiem odwiedzane przez wszystkich kontrahentów, a rozsyłanie próbników jest jednym z elementów merytorycznej współpracy z odbiorcami.

Natomiast skarżące w pismach kierowanych do Sądu podtrzymały swoje dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja narusza prawo. Rolą sądu administracyjnego jest kontrola decyzji administracyjnej pod względem jej zgodności z prawem materialnym i z prawem procesowy, a nie samodzielne rozstrzyganie sprawy na etapie postępowania w Urzędzie Patentowym i samodzielne wyciąganie wniosków z materiału dowodowego.

Jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego jest zasada prawdy obiektywnej, z której to zasady wynika obowiązek organu administracji publicznej wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą, aby w ten sposób uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisu prawa. Prawidłowe i pełne ustalenie stanu faktycznego sprawy, istniejącego w dacie wydania decyzji jest niezbędnym elementem prawidłowego zastosowania prawa materialnego.

W postępowaniu administracyjnym prowadzonym w przedmiocie unieważnienia wzoru przemysłowego nie jest wyłączony obowiązek organu wyjaśnienia okoliczności sprawy, o którym mowa w art. 7 i 77 k.p.a. Powołane przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego mają zastosowanie w takim postępowaniu na zasadzie art. 256 ust. 1 p.w.p. Obowiązek organu wyjaśnienia okoliczności sprawy nie jest sprzeczny z zasadą, że ciężar dowodu ostatecznie spoczywa na tym, kto z określonego faktu wywodzi dla siebie skutki prawne. Jednakże dopiero zaniechanie przedstawienia przez stronę dowodów, pomimo wezwania przez organ, wyłącza możliwość skutecznego podnoszenia zarzutu, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem wskutek naruszenia obowiązku organu wyjaśnienia okoliczności sprawy zgodnie z art. 7 i 77 k.p.a. Na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego postępowanie dowodowe oparte jest bowiem na zasadzie oficjalności, a rola organu nie jest ograniczona tylko do oceny faktów, które przedstawiły strony. Uważa się, że w sprawach, w których na stronie spoczywa ciężar wskazania konkretnych faktów i zdarzeń, a twierdzenia strony w tym zakresie są lakoniczne i ogólnikowe, obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie jest wezwanie strony do uzupełnienia i sprecyzowania tych twierdzeń. Dopiero kiedy strona nie wskaże takich konkretnych okoliczności i dowodów, można z tego wywieść negatywne dla niej wnioski / por. wyrok NSA z 20 grudnia 2006 r., sygn. akt II GSK 210/06 /

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie powyższe reguły nie zostały zachowane. Organ wydając zaskarżone rozstrzygnięcie wziął pod uwagę z urzędu okoliczności faktyczne niepodnoszone przez żadną ze stron. Powiadomił o tym strony na terminie rozprawy, na którym zapadła sporna decyzja. Skarżące wyjaśniły wówczas okoliczności wypełnienia rubryki "Oświadczenie o korzystaniu z pierwszeństwa" i podały, że data tam wskazana to data sprowadzenia towaru do Polski. Organ wbrew obowiązkowi dokładnego wyjaśnienia sprawy i ustalenia prawidłowego stanu faktycznego kwestii tej nie wyjaśnił. W okolicznościach niniejszej sprawy było to o tyle istotne, że niesporne jest, iż skarżące nie mogły skorzystać z instytucji uprzedniego pierwszeństwa, albowiem nie spełniały wymagań przewidzianych w art. 15 p.w.p. Należało zatem ze szczególną starannością wyjaśnić dlaczego wypełniły wskazaną rubrykę i jakie dane w niej zawarły. Nie ulega wątpliwości, że kwestie te powinny być wyjaśnione na etapie postępowania rejestrowego zgodnie z dyspozycją przepisu art. 10 p.w.p., ale skoro tak się nie stało, to winien uczynić to Urząd Patentowy w ramach toczącego się postępowania spornego, tym bardziej, że z okoliczności tych zamierzał wyprowadzić niekorzystne dla skarżących wnioski. W toku postępowania sądowego skarżące przedłożyły, a Sąd przeprowadził dowód z międzynarodowego listu przewozowego CMR, z którego wynika, że przesyłka odprawiona w urzędzie celnym [...] stycznia 2006 r. dotarła do firmy skarżących [...] stycznia 2006 r. Dokument ten koreluje z dokumentem S., który był oceniany przez organ. Wskazana powyżej data widnieje w wypełnionej przez skarżące rubryce dotyczącej korzystania z pierwszeństwa. Organ dowodem tym, który w ocenie Sądu mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy, w toku postępowania nie dysponował. Wynikało to niewątpliwie z tego, że skarżące nie miały możliwości jego zaprezentowania organowi, skoro ten wydał decyzję bezpośrednio po zamknięciu rozprawy, na której de facto poinformował strony jakie okoliczności będzie brał pod uwagę rozstrzygając w sprawie.

W sprawie zakończonej przed Urzędem Patentowym decyzją ostateczną i to niezależnie od tego w jakim postępowaniu została ona wydana, wznawia się postępowanie w przypadku zaistnienia przesłanek enumeratywnie wymienionych w art. 145 § 1 i 145 a § 1 k.p.a. Jedną z takich przesłanek wymienioną w pkt 5 art. 145 § 1 jest wyjście na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji, nieznanych organowi, który wydał decyzję. Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że ujawnione istotne okoliczności i dowody muszą równocześnie być nowe, co oznacza, że zostały one po raz pierwszy zgłoszone przez stronę lub zostały odkryte przez organ administracyjny po wydaniu decyzji. Nie ma przy tym znaczenia, czy wcześniejsze nieujawnienie tych okoliczności czy dowodów wynikało z niewłaściwie prowadzonego przez organ postępowania wyjaśniającego, czy też z zamierzonego nieujawnienia ich przez stronę (tak np. C. Martysz /w:/ G. Łaszczyca, C. Martysz, A. Matan Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Zakamycze 2005, wyrok NSA z 27 stycznia 1984 r. sygn. akt SA/Wr 649/83 ONSA 1984/1/7, wyrok NSA z 10 lutego 1999 r. sygn. akt I SA/Lu 19/98 Lex nr 38139, wyrok NSA z 29 października 1999 r. sygn. akt I SA/Łd 1440/973 POP 2001/2/29, wyrok NSA z 9 kwietnia 2001 r. sygn. akt V SA 831/00, Lex nr 51329). W wyroku 7 sędziów NSA z dnia 18 stycznia 2008 r., sygn. akt I OPS 4/05, wskazano, iż nie można naruszenia prawa (o którym mowa w art. 145 § 1 pkt 1 lit. b p.p.s.a.) ograniczać do sytuacji, gdy zachodzi prosta sprzeczność między treścią przepisu a sposobem jego zastosowania przez organ administracji, W postępowaniu administracyjnym przez wydanie decyzji z naruszeniem prawa rozumie się także takie sytuacje, w których organowi administracji nie można postawić zarzutu naruszenia przepisów w toku wydawania decyzji. Dotyczy to np. niektórych podstaw wznowienia (art. 145 § 1 pkt 5 i 8 k.p.a.).

Rozpoznając sprawę ponownie organ winien szczegółowo wyjaśnić, uwzględniając cały materiał dowodowy, czy doszło do ujawnienia spornego wzoru w sposób szkodzący nowości. Czyniąc te ustalenia powinien mieć na uwadze treść art. 103 § 2 p.w.p., zgodnie z którym wzoru nie uważa się za udostępniony publicznie jeżeli nie mógł dotrzeć do wiadomości osób zajmujących się zawodowo dziedziną, której wzór dotyczy. Nie chodzi zatem o sam fakt ujawnienia wzoru lecz o to, czy faktycznie istniała możliwość zapoznania się z nim przez nieograniczoną liczbę osób zajmujących się daną dziedziną zawodowo /por. Ewa Nowińska, Prawo własności przemysłowej, tom II, Zakamycze 2005/.

Jednocześnie wskazać należy, że Sąd nie przeprowadził dowodu pozostałych dokumentów dołączonych do sprawy, uznając, że nie było to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości związanych z rozpoznawaną sprawą.

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze Sąd na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. b i c Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji orzeczenia. Rozstrzygnięcie w kwestii wykonalności zostało wydane w oparciu o art. 152 p.p.s.a., zaś o kosztach postępowania obejmujących wpis sądowy, koszty zastępstwa prawnego i opłatę skarbową Sąd orzekł na zasadzie art. 200 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt