Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Tomasz Smoleń /spr./ Sędziowie WSA Grzegorz Panek SO del. Jarosław Szaro Protokolant ref. st. Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 września 2012 r. sprawy ze skargi S. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2012r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania - oddala skargę -

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lutego 2012r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie unieważnienia numeru identyfikacji podatkowej nadanego S. Z.

Z uzasadnienia decyzji i akt administracyjnych wynika, że numer identyfikacji podatkowej został nadany S. Z. w związku ze zgłoszeniem identyfikacyjnym osoby fizycznej prowadzącej samodzielną działalność gospodarczą.

W dniu 8 lutego 2012 r. S. Z. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o unieważnienie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej, który nie jest już "identyfikatorem podatkowym", gdyż został zniesiony.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. znak [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił wszczęcia postępowania. Powołując się na art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników ( Dz. U. z 2004 r., Nr 69, poz. 2681 ze zm.), organ I instancji wskazał, że numer PESEL jest identyfikatorem podatkowym w przypadku podatników będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub niebędącymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. W przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi podatkowemu identyfikatorem podatkowym jest numer NIP ( art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy). W związku z tym, że S. Z. prowadzi działalność gospodarczą jak również jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług organ odmówił wszczęcia postępowania na podstawie art. 165a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 8d ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Na powyższe postanowienie wnioskodawca złożył zażalenie, ponownie wskazując, że jego "identyfikatorem podatkowym" jest PESEL.

Wspomnianym na wstępie postanowieniem, Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Nie zgadzając się ze stanowiskiem organów S. Z. złożył do tutejszego Sądu skargę, podnosząc, że nie jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, w związku z czym jedynym identyfikatorem podatkowym powinien być numer PESEL a numer NIP powinien zostać zniesiony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ) zadaniem sądu administracyjnego jest sprawowanie kontroli zaskarżonych aktów i czynności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, obowiązującym w dniu ich wydania.

Poddając zaskarżone postanowienia kontroli legalności, Sąd nie znalazł podstaw do ich uchylenia.

Zarówno zaskarżone postanowienie jak i postanowienie je poprzedzające są wyrazem prawidłowego stosowania prawa.

Zgodnie z art. 165 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8 , poz. 60 ze zm.) w związku z art. 8d ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników ( Dz. U. z 2004 r., Nr 69, poz. 2681 ze zm.)– zwanej dalej w skrócie ustawą organ odmawia wszczęcia postępowania gdy żądanie zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte.

W niniejszej sprawie skarżący S. Z. domagał się unieważnienia nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej.

Kwestia unieważnienia numeru identyfikacji podatkowej została uregulowana w cytowanej wyżej ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Zgodnie z art. 8c ust. 2 tej ustawy: naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku:

1) wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu,

2) nadania NIP na podstawie fałszywych lub fikcyjnych danych.

Żadna z wyżej wskazanych okoliczności, nie została stwierdzona.

S. Z. jako przyczynę stwierdzenia nieważności powołał się na fakt, że jedynym jego "identyfikatorem podatkowym" powinien być wyłącznie nadany mu numer PESEL. Okoliczność ta nie została wskazana jako przyczyna stwierdzenia nieważności numeru identyfikacji podatkowej, a ponadto nie polega na prawdzie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług identyfikatorem podatkowym jest numer PESEL, dla pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, identyfikatorem tym jest numer identyfikacji podatkowej.

Jak wykazało przeprowadzone przez organ postępowanie S. Z. jest zarówno podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą jak również podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczy o tym zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 3 lipca 1996r. pod Nr 280/91 i zaświadczenia o kolejnych zmianach w ewidencji działalności gospodarczej, ostatnie zalęgające w aktach z dnia 6 maja 2009r., jak również zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego z dnia 12 maja 1997r.

Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że jedynym jego "identyfikatorem podatkowym" powinien być numer PESEL.

Nie ma również podstaw do zniesienia w stosunku do S. Z. numeru identyfikacji podatkowej na podstawie art. 67 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r.

o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 171, poz. 1016 ). Zgodnie z tym przepisem z dniem 1 stycznia 2012 r. znosi się numer identyfikacji podatkowej nadany osobom fizycznym objętym rejestrem PESEL, nieprowadzącym działalności gospodarczej lub niebędącym zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 151 p.p.s.a.