drukuj    zapisz    Powrót do listy

6262 Radni 6411 Rozstrzygnięcia nadzorcze dotyczące gminy; skargi organów gminy na czynności nadzorcze, Samorząd terytorialny, Wojewoda, Oddalono skargę, III SA/Łd 344/14 - Wyrok WSA w Łodzi z 2014-05-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Łd 344/14 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2014-05-30 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2014-04-16
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Ewa Cisowska-Sakrajda /przewodniczący/
Krzysztof Szczygielski
Monika Krzyżaniak /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6262 Radni
6411 Rozstrzygnięcia nadzorcze dotyczące gminy; skargi organów gminy na czynności nadzorcze
Hasła tematyczne
Samorząd terytorialny
Sygn. powiązane
II OSK 2769/14 - Wyrok NSA z 2014-11-21
Skarżony organ
Wojewoda
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2013 poz 594 art. 24f ust. 1, ust. 1a, art. 98a ust. 1, ust. 2
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - tekst jednolity.
Dz.U. 2010 nr 176 poz 1190 art. 190 ust. 1 pkt 2a
Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw -tekst jednolity.
Sentencja

Dnia 30 maja 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Cisowska – Sakrajda, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , Protokolant Sekretarz sądowy – Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2014 roku sprawy ze skargi P. B. na zarządzenie zastępcze Wojewody Łódzkiego z dnia 19 lutego 2014 r. nr PNK-I.0552.120.2013 w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] wydanym na podstawie art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594) w zw. z art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2010 r. Nr 176 poz. 1190 ze zm.) i art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2011 r. Nr 21 poz. 113 ze zm.) Wojewoda [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego P. B.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

Wojewoda [...] powziął wiadomość, że P. B. łączy wykonywanie mandatu radnego Rady Miejskiej w [...] z funkcją dyrektora Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...], który prowadzi działalność na nieruchomości będącej własnością Miasta [...]. Tym samym doszło do naruszenia przepisu art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który zabrania prowadzenia przez radnego działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której uzyskał mandat, a także zarządzania taką działalnością oraz bycia przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.

W dniu 25 listopada 2013 r. Wojewoda [...] wezwał Radę Miasta [...] do podjęcia uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego P.B.

Rada Miasta [...] uchwałą z dnia 23 grudnia 2013 r. nr [...] uznała, że brak jest podstaw do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego P.B.

W związku z powyższym Wojewoda [...] pismem z dnia 24 stycznia 2014 r. poinformował Ministra Administracji i Cyfryzacji o zamiarze wydania zarządzenia zastępczego w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.

Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] Wojewoda [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego P.B. Uzasadniając organ nadzoru wskazał, że radny P. B. pełni funkcję dyrektora Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...], który prowadzi działalność w budynku stanowiącym własność Gminy [...]. Budynek jest zajmowany na podstawie umowy użyczenia z dnia 22 grudnia 2009 r., zawartej na czas oznaczony do dnia 31 grudnia 2019 r. Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej działa w formie prawnej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej na podstawie statutu nadanego przez założyciela Radę Powiatu w [...]. Oprócz działalności leczniczej Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...] prowadzi wyodrębnioną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia odpłatnych usług zdrowotnych, wykonywania odpłatnych badań diagnostycznych dla osób i podmiotów z zewnątrz oraz najmu lokali użytkowych. Zgodnie z postanowieniami statutu w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych może być wykonywana działalność gospodarcza inna niż działalność lecznicza, pod warunkiem, że działalność ta nie jest uciążliwa dla pacjenta i przebiegu leczenia. W ocenie organu P.B. jako dyrektor zarządza Powiatowym Zespołem Opieki Zdrowotnej w [...], a zatem również wydzieloną działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego Gminy [...]. Tym samym, zdaniem organu nadzoru, zachodzi sytuacja określona w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, skutkująca wydaniem przedmiotowego zarządzenia zastępczego.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi P. B. zarzucając naruszenie art. 24f ust. 1 i art. 98a ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym poprzez ich niewłaściwą wykładnię i niewłaściwe zastosowanie wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia zastępczego oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Uzasadniając skargę podniósł, że zaskarżone zarządzenie nie uwzględnia wszystkich okoliczności sprawy. W ocenie skarżącego błędne jest twierdzenie organu nadzoru jakoby sam zapis w statucie Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...] umożliwiający prowadzenie działalności gospodarczej, jest wystarczający do uzasadnienia wygaszenia mandatu radnego. W ocenie strony wykładnia celowościowa przepisu art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje, że przepis ten ma chronić interes publiczny gminy poprzez zapobieżenie angażowaniu się radnych w sytuacje mogące poddawać w wątpliwość ich osobistą bezstronność, uczciwość oraz podważać autorytet organów, w których działają. W niniejszej sprawie zajmowany przez PZOZ w [...] budynek został wybudowany przez Fabrykę A na nieruchomości stanowiącej jej własność. Nieruchomość ta została przejęta przez Skarb Państwa w zamian za zwolnienie z powstałych zaległości podatkowych A. Następnie w 2001 r. budynek przychodni został przekazany Miastu [...], które na podstawie umowy użyczenia z dnia 22 grudnia 2009 r. przekazało go do użytkowania dotychczasowemu dzierżawcy Szpitalowi Rejonowemu podległemu Staroście Powiatowemu w [...]. Z treści zawartej umowy użyczenia wynika, że biorący jest zobowiązany korzystać z rzeczy zgodnie z jego przeznaczeniem i nie odda przedmiotu użyczenia osobie trzeciej. Ponadto udostępnianie części budynku oraz wszelkie prace remontowe i modernizacyjne wymagają uprzedniego pozyskania zgody użyczającego. Powyższe w ocenie skarżącego wskazuje, że radny jako dyrektor Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej ma ograniczoną możliwość dysponowania tą nieruchomością. Na dzień wniesienia skargi PZOZ ma zawarte trzy umowy najmu z podmiotami zewnętrznymi prowadzącymi działalność w zakresie sprzedaży aparatów słuchowych, szatni wraz z działalnością handlową oraz prowadzenia apteki. Umowy te, co w ocenie skarżącego jest istotne, zostały zawarte przed objęciem przez niego mandatu radnego. Powyższe umowy stanowią minimalną część zadań PZOZ w [...] i pełnia rolę komplementarną w stosunku do całości zadań przychodni. W dalszej części uzasadnienia skarżący powołując wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 marca 2007 r., sygn. akt K 8/07 zarzucił naruszenie przez Wojewodę [...] konstytucyjnie chronionej zasady proporcjonalności.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie argumentując, jak w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia zastępczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Zasada, że sądy administracyjne dokonują kontroli działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, została również wyartykułowana w art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – dalej: p.p.s.a. Z istoty kontroli wynika, że zasadność zaskarżonego aktu podlega ocenie przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dacie podejmowania tego rozstrzygnięcia.

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] stwierdzające wygaśnięcie mandatu radnego miasta [...] – P. B.wskutek naruszenia przez niego ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności, podjęte na podstawie art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 594) – dalej: u.s.g., w zw. z art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 176, poz. 1190 ze zm.) i art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Przepisy wprowadzające ustawy- Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2011 r. Nr 21 poz. 113 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 98 a ust. 1 u.s.g., jeżeli właściwy organ gminy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów art. 383 § 2 i 6 oraz art. 492 § 2 i 5 ustawy, o której mowa w art. 24b ust. 6, oraz art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, w zakresie dotyczącym odpowiednio wygaśnięcia mandatu radnego, wygaśnięcia mandatu wójta, odwołania ze stanowiska albo rozwiązania umowy o pracę z zastępcą wójta, sekretarzem gminy, skarbnikiem gminy, kierownikiem jednostki organizacyjnej gminy i osobą zarządzającą lub członkiem organu zarządzającego gminną osobą prawną, nie podejmuje uchwały, nie odwołuje ze stanowiska lub nie rozwiązuje umowy o pracę, wojewoda wzywa organ gminy do podjęcia odpowiedniego aktu w terminie 30 dni.

W razie bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 1, wojewoda, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze (art. 98 a ust. 2 u.s.g.).

Wydane na podstawie art. 98 a ust. 2 u.s.g. zarządzenie zastępcze podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia. Do złożenia skargi uprawniona jest gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Ponadto uprawniona do złożenia skargi jest również osoba, której interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy zarządzenie zastępcze (art. 98a ust. 5 w zw. z art. 98 u.s.g.).

Z treści powołanych przepisów wynika zatem, że zarządzenie zastępcze stanowi środek nadzoru nad działalnością samorządu terytorialnego. Ma ono na celu wypełnienie luki powstałej wskutek braku działania organu samorządowego.

Natomiast w myśl art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, wygaśnięcie mandatu radnego następuje wskutek naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw znajdują zastosowanie do postępowań w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnych kadencji 2010 - 2014, na podstawie art. 16 w związku z art. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2011 r. Nr 21, poz. 113 ze zm.). Kwestie intertemporalne związane z datą wejścia w życie ustawy Kodeks wyborczy były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny (wyrok TK z dnia 20 lipca 2011 r., K 9/11). Przytoczone przepisy ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy, w brzmieniu nadanym po wejściu w życie cytowanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, nakazują stosowanie do niniejszego postępowania przepisów ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. W orzecznictwie NSA podkreśla się, że w kadencji organów samorządu terytorialnego rozpoczętej w 2010 r., do wygaśnięcia mandatów radnych oraz wójtów, burmistrzów, prezydentów mają zastosowanie przepisy Ordynacji wyborczej do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (wyroki NSA z dnia 19 czerwca 2012 r., II OSK 1304/12, LEX nr 1216332 i II OSK 1305/12, LEX nr 1216722, wyrok NSA z dnia 17 lipca 2012 r., II OSK 1501/12, LEX nr 1219249).

Dokonując wstępnej oceny dopuszczalności skargi Sąd stwierdził, że skarga P.B. została wniesiona w ustawowym terminie określonym w art. 98 ust. 1 u.s.g. Jak wynika bowiem z akt sprawy zaskarżone zarządzenie zastępcze zostało doręczone skarżącemu w dniu 24 lutego 2014 r. (kserokopia zwrotnego potwierdzenia odbioru – akta administracyjne), a skarga została złożona na dzienniku podawczym [...] Urzędu Wojewódzkiego w [...] w dniu 25 marca 2014 r.

Skoro zaskarżonym zarządzeniem zastępczym stwierdzono wygaśnięcie mandatu radnego P. B., to nie ulega wątpliwości, że radny ten jest legitymowany do złożenia na to zarządzenie skargi do sądu administracyjnego. Jest on bowiem osobą, której interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy zarządzenie zastępcze w rozumieniu art. 98a ust. 5 u.s.g

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że radny P.B.pełni funkcję dyrektora Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...], który prowadzi działalność w budynku stanowiącym własność Gminy [...] .Budynek jest zajmowany na podstawie umowy użyczenia z dnia 22 grudnia 2009 r., zawartej na czas oznaczony do dnia 31 grudnia 2019 r. Oprócz działalności leczniczej Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...] prowadzi wyodrębnioną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia odpłatnych usług zdrowotnych, wykonywania odpłatnych badań diagnostycznych dla osób i podmiotów z zewnątrz oraz najmu lokali użytkowych. Powyższe oznacza, że skarżący jako dyrektor zarządza Powiatowym Zespołem Opieki Zdrowotnej w [...] a zatem również wydzieloną działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego Gminy [...]. Tym samym, w ocenie Sądu, zachodzi sytuacja określona w art. 24f ust. 1 u.s.g. Zgodnie bowiem z treścią powołanego przepisu, radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny uzyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Jeżeli radny przed rozpoczęciem wykonywania mandatu prowadził działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany do zaprzestania prowadzenia tej działalności gospodarczej w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia ślubowania. Niewypełnienie obowiązku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, stanowi podstawę do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego (art. 24f ust. 1a u.s.g.).

Bezsporny pozostaje również fakt, iż Rada Miasta [...], pomimo obowiązku wynikającego z treści przepisu art. 190 ust. 6 ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, nie stwierdziła wygaśnięcia mandatu P. B. w miesięcznym terminie, biegnącym od dnia wystąpienia przesłanek wygaśnięcia mandatu, jak również w 30 dniowym terminie, o którym mowa w art. 98 a ust. 1 u.s.g.

Konieczne i zasadne było zatem, w ocenie Sądu, wydanie przez Wojewodę [...] zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego z dnia [...] które potwierdzało jedynie skutek prawny jaki nastąpił z mocy ustawy. Zawarta bowiem w powołanym art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw regulacja jednoznacznie przesądza o tym, że brak rezygnacji skarżącego z określonej funkcji w ustawowym terminie rodziła wprost skutek w postaci wygaśnięcia mandatu radnego, zaś uchwała Rady Miasta [...] w tej kwestii miałaby charakter deklaratoryjny. Natomiast milczenie organu stanowiącego gminy, w sytuacji gdy spełnione zostały przesłanki określone w w/w przepisie, skutkowało wydaniem przez Wojewodę [...] zarządzenia zastępczego, które nie narusza interesu społeczności lokalnej, wyrażonego w działaniu organu samorządu na podstawie i w granicach obowiązującego prawa. Istotą zarządzenia zastępczego jest bowiem gwarancja osiągnięcia skutku wymaganego przez prawo w sytuacji, gdy właściwy organ samorządowy nie wykonując swoich kompetencji skutek ten udaremnia.

Podkreślić również należy, że przepis art. 24f ust. 1 u.s.g. nie pozostawia luzu decyzyjnego organowi stanowiącemu gminy, co oznacza, że nawet jednorazowe działanie, polegające na wykorzystaniu mienia gminy przy prowadzeniu, czy zarządzaniu działalnością gospodarczą, musi skutkować wygaśnięciem mandatu radnego. Ponadto przewidziany w art. 24f ust. 1a u.s.g. trzymiesięczny termin do zaprzestania prowadzenia działalności, jest w ocenie Sądu wystarczający dla wyjaśnienia wszelkich wątpliwości związanych z charakterem, zakresem i mieniem wykorzystywanym w prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast, co do podniesionych w skardze zarzutów Sąd uznał je za bezzasadne.

Skarżący uzasadniając zarzut naruszenia przez organ nadzoru art. 24f ust. 1 u.s.g. podniósł, że przepis ten ma chronić interes publiczny gminy poprzez zapobieżenie angażowaniu się radnych w sytuacje mogące poddawać w wątpliwość ich osobistą bezstronność, uczciwość oraz podważać autorytet organów, w których działają. Powołując się na treść umowy użyczenia, na podstawie której Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...] zajmuje budynek przy ul. B wskazał, że radny jako dyrektor Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej ma ograniczoną możliwość dysponowania tą nieruchomością. Natomiast zawarte trzy umowy najmu z podmiotami zewnętrznymi prowadzącymi działalność w zakresie sprzedaży aparatów słuchowych, szatni wraz z działalnością handlową oraz prowadzenia apteki zostały zawarte przed objęciem przez niego mandatu radnego.

W ocenie Sądu powyższe okoliczności nie wyłączają odpowiedzialności skarżącego za naruszenie zakazu zarządzania działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, skutkującej obowiązkiem rady gminy do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.

Należy podkreślić za Wojewodą [...], że Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...], którego skarżący jest dyrektorem, działa w formie prawnej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej i jest wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego - rejestr stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych pod numerem KRS [...]. Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej wpisany jest również do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Organem założycielskim podmiotu jest Rada Powiatu w [...]. Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej - w dacie objęcia mandatu radnego przez P. B. - działał na podstawie statutu nadanego uchwałą Nr [...] Rady Powiatu w [...] z dnia 29 października 2012 r. w sprawie nadania Statutu Powiatowemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej w [...]. Jak wynika z załącznika Nr 1 do Statutu w skład PZOZ wchodzi Przedsiębiorstwo Ambulatoryjne obejmujące Przychodnię Specjalistyczną oraz Zakład Rehabilitacji Leczniczej i Przychodnia nr 5 których siedziby usytuowane są w budynku przy ul. B w [...]. Budynek wraz z nieruchomością stanowi natomiast własność Gminy [...].

Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...] prowadzi działalność w tym budynku na podstawie umowy użyczenia Nr [...] zawartej w dniu 22 grudnia 2009 r. pomiędzy Miastem [...] reprezentowanym przez Wiceprezydenta Miasta, a Szpitalem Rejonowym w [...] reprezentowanym przez dyrektora - P B. Rada Powiatu w [...], korzystając z przysługujących uprawnień wynikających z art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217, z 2014 r. poz. 24) określiła dla podmiotu leczniczego jakim jest Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...] w § 6 Statutu, stanowiącym załącznik do uchwały Nr [...] z dnia 7 czerwca 2013 r., wyodrębnioną działalność gospodarczą, którą ten podmiot może prowadzić. Działalność tę może stanowić:

- świadczenie odpłatnych usług zdrowotnych,

- wykonywanie odpłatnych badań diagnostycznych dla osób i podmiotów z zewnątrz,

- najem lokali użytkowych.

Ponadto Rada określiła, że w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych może być wykonywana działalność gospodarcza inna niż działalność lecznicza, pod warunkiem, że działalność ta nie jest uciążliwa dla pacjenta i przebiegu leczenia (§ 6 ust. 4 Statutu).

Jak wynika z treści skargi i załączonych do niej dokumentów PZOZ w [...] ma zawarte trzy umowy najmu z podmiotami zewnętrznymi, prowadzącymi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży aparatów słuchowych, prowadzeniu szatni i działalności handlowej oraz sprzedaży leków.

Powyższe ustalenia w sposób niebudzący wątpliwości wskazują, iż P. B. - jako dyrektor - zarządza Powiatowym Zespołem Opieki Zdrowotnej w [...] , a zatem również wydzieloną działalnością gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego Gminy [...]. Nie sposób się zgodzić ze skarżącym, iż zapisy § 5 i 6 umowy użyczenia Nr [...] z dnia 22 grudnia 2009 roku na mocy której Miasto [...] oddało Powiatowemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej w [...] (dawniej Szpital Rejonowy) w nieodpłatne użyczenie udział wynoszący 2068/3028 części przedmiotowej nieruchomości, powodują, iż nie można uznać, aby dyrektor Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...]miał swobodę korzystania z przedmiotowej nieruchomości. Wprawdzie możliwość dokonywania remontów musiała być uzgadniana z właścicielem, a jakiekolwiek udostępnienie części budynku mogło odbywać się tylko za jego zgodą, jednak ostateczny sposób remontu (w tym wybór wykonawcy tegoż remontu) oraz wybór podmiotu któremu będzie oddana część budynku przychodni, mogła należeć do Dyrektora Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...], którym jest P.B. Ponadto, skoro (jak sam skarżący podkreśla) Dyrektor Powiatowego Zespołu Opieki Zdrowotnej w [...] ma ograniczoną możliwość dysponowania nieruchomością gminną, to powyższe oznacza, iż wszelkie działania związane z wykorzystaniem tej nieruchomości podlegają uzgodnieniu z właścicielem, czyli Gminą [...], w której skarżący uzyskał mandat. Niewątpliwie zatem sytuacja podmiotu korzystającego z mienia gminnego, jakim jest Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w [...], którym zarządza radny gminy, będącej właścicielem tego mienia, może rodzić uprzywilejowanie po stronie takiego podmiotu, chociażby przy dokonywaniu uzgodnień, co do dysponowania częściami nieruchomości.

Trzeba mieć na uwadze, iż przy ocenie prawnej okoliczności w jakich znajduje się skarżący należy mieć na uwadze antykorupcyjny cel rozwiązań zawartych w ustawach samorządowych, w tym w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, tj. wyeliminowanie związków pomiędzy mieniem jednostki samorządowej a jej radnym, w tym niedopuszczenie do sytuacji, gdy radny poprzez wykorzystywanie swojej funkcji, uzyskiwałby nieuzasadnione korzyści, np. na rzecz zarządzanego mienia przychodni lekarskiej. Podkreślić też należy, że ustawodawca w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, nie wprowadza kryterium bezpośredniego związku funkcjonalnego wykorzystywania mienia komunalnego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Korzystanie to nie musi stanowić istoty działalności gospodarczej, może to być korzystanie z mienia komunalnego w celu prowadzenia określonej części działalności gospodarczej. Z powołanego przepisu nie można wywodzić również innych przesłanek, które miałyby zawęzić zakres jego stosowania. Sam fakt wykorzystywania mienia komunalnego jest wystarczającą przesłanką do wygaśnięcia mandatu radnego, patrz: wyrok NSA z dnia 1 lipca 2010 r. sygn. akt II OSK 921/10.

Sąd nie odniósł się do zarzutu naruszenia przez organ art. 98a ust. 2 u.s.g., bowiem skarżący nie wyjaśnił na czym to naruszenie polega. Sąd natomiast nie stwierdził, aby działanie Wojewody [...] w niniejszej sprawie powyższy przepis naruszało.

Natomiast co do podniesionego zarzutu naruszenia konstytucyjnej zasady proporcjonalności, Sąd uznał, że sankcja w postaci utraty przez skarżącego mandatu nie stanowi naruszenia właściwej relacji miedzy negatywnymi dla jego praw, wolności i interesów rezultatami rozstrzygnięcia a celem, który przesadził o wydaniu tego rozstrzygnięcia. Występująca w niniejszej sprawie przyczyna wygaśnięcia mandatu jest zdaniem Sądu na tyle poważna, aby uznać, że zniweczenie wyników wyborów jest usprawiedliwione w świetle konstytucyjnego standardu. Ograniczenie biernego prawa wyborczego radnego czy wójta nie oznacza bowiem unieważnienia wyniku wyborów. Jest to jedynie następstwo późniejszego, w stosunku do aktu wyborczego, zachowania (zaniechania) osoby, która uzyskała mandat w wyniku przeprowadzonych wyborów. Ponadto zastosowanie tej sankcji nie powoduje, iż dotknięta nią osoba traci bierne prawo wyborcze na przyszłość, choćby w ponownych wyborach uzupełniających do danej rady. Nie można też mówić o przekreśleniu wyniku wyboru dokonanego przez wyborców. Utrata mandatu jest bowiem konsekwencją niedopełnienia ustawowego obowiązku przez osobę wybraną, a wybór przez obywateli nie może być traktowany jako mandat do nieprzestrzegania prawa.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargę.

ab/



Powered by SoftProdukt