Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Złotoryja od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 września 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wr 138/14 w sprawie ze skargi K. N. na bezczynność Burmistrza Miasta Złotoryja w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: 1. umorzyć postępowanie kasacyjne; 2. zwrócić Burmistrzowi Miasta Złotoryja z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.

Wyrokiem z 16 września 2014 r., IV SAB/Wr 138/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu skargi K. N. na bezczynność Burmistrza Miasta Złotoryja w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w punkcie pierwszym wyroku zobowiązał Burmistrza Miasta Złotoryja do rozpatrzenia wniosku strony skarżącej z 14 kwietnia 2014 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy; w punkcie drugim stwierdził, że bezczynność o jakiej mowa w punkcie pierwszym wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; w punkcie trzecim oddalił wniosek o wymierzenie organowi grzywny; a w punkcie czwartym zasądził od Burmistrza Miasta Złotoryja na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Skargę kasacyjną od opisanego wyroku wniósł Burmistrz Miasta Złotoryja, zaskarżając go w części, to jest co do punktu pierwszego i czwartego wyroku oraz wnosząc o jego zmianę w zaskarżonej części, a także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Pismem z 23 grudnia 2014 r. pełnomocnik organu cofnął skargę kasacyjną, wniesioną od powyższego wyroku. W uzasadnieniu pełnomocnik podniósł, że postępowanie stało się bezprzedmiotowe z uwagi na "udostępnienie przez Gminę rejestru umów".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 60 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych (art. 193 p.p.s.a.). Odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 p.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego jedynie w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego wyroku wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 czerwca 2008 r., II FSK 575/07 i z 23 września 2010 r., I OSK 1517/10).

W rozpoznawanej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z przesłanek nieważności postępowania, o jakich mowa w art. 183 § 2 p.p.s.a., dlatego Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dopuszczalne jest cofnięcie skargi kasacyjnej w tej sprawie. Skoro konsekwencją cofnięcia skargi kasacyjnej jest rezygnacja strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego, to postępowanie takie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 p.p.s.a.

Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.

O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.