Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy Łagiewniki od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2014 r. sygn. akt IV SAB/Wr 218/14 w sprawie ze skargi P.K. na bezczynność Wójta Gminy Łagiewniki w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.

Pismem z dnia 8 sierpnia 2014 r. P.K. (skarżący) wniósł do Gminy Łagiewniki wniosek o udostępnienie informacji: czy Gmina w okresie od 2012 r. do chwili obecnej zawierała umowy dotyczące obsługi prawnej, zastępstwa procesowego z kancelariami, radcami prawnymi, adwokatami, a jeśli tak to wnosi o udostępnienie treści umów.

W związku z tym, że skarżący, nie otrzymał odpowiedzi na ten wniosek wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy Łagiewniki w zakresie udostępnienia informacji publicznej. W skardze wskazano m.in., że dnia 8 sierpnia 2014 r. potwierdzono dostarczenie poczty elektronicznej.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Łagiewniki wniósł o jej oddalenie. Zdaniem Wójta udostępnianiu podlegają jedynie dokumenty urzędowe, które charakteryzują się tym, że zostały wytworzone przez organ w ramach powierzonych mu zadań, a więc w związku z prowadzeniem konkretnych spraw oraz stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Umowa na obsługę prawną takiego waloru w jego ocenie nie posiada, zatem nie podlega udostępnieniu w trybie i na zasadach określonych we wniosku, a zatem organ nie pozostaje w bezczynności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 listopada 2014 r. o sygn. akt I OSK 634/15 zobowiązał Wójta Gminy Łagiewniki do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 8 sierpnia 2014 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku. Ponadto Sąd stwierdził, że bezczynność Wójta Gminy Łagiewniki w rozpoznaniu wniosku skarżącego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądził od Wójta Gminy Łagiewniki na rzecz skarżącego kwotę 117 (słownie: sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zdaniem Sądu informacje żądane przez skarżącego posiadały status informacji publicznej. Dotyczyły one bowiem udostępnienia treści umów dotyczących obsługi prawnej jakie Gmina zawarła w latach 2012–2014. WSA przypomniał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, iż informacją publiczną jest treść umów cywilnoprawnych dotyczących majątku publicznego. Pojęcie "informacji publicznej" definiuje art. 1 ust. 1 ustawy, a jej przedmiot konkretyzuje nietworzący katalogu zamkniętego rodzajów informacji art. 6. Z art. 6 ust. 1 pkt. 2 lit. f/ ustawy wynika, że udostępnieniu podlega informacja publiczna o podmiotach wymienionych w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., w tym o majątku, którym podmioty te dysponują. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, informacja może dotyczyć sprawy publicznej, nie tylko wtedy, gdy została wytworzona przez podmioty wskazane w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., ale również wtedy, gdy odnosi się do nich w zakresie wykonywanych przez nie zadań publicznych i gospodarowania majątkiem publicznym. W konsekwencji informacją publiczną jest też – jak wspomniano – treść umów cywilnoprawnych dotyczących majątku publicznego. Ich nieudostępnienie przez organ na wniosek skarżącego oznaczało, że pozostaje on w bezczynności.

Odnosząc się do kwestii, czy w niniejszej sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa w zwłoce co do udostępnienia przez podmiot do tego zobowiązany żądanej informacji publicznej Sąd pierwszej instancji uznał, że naruszenie prawa w tym zakresie nie miało charakteru rażącego. Wprawdzie wniosek skarżącego z dnia 8 sierpnia 2014 r. powinien zostać rozpatrzony w ustawowym terminie wynoszącym co do zasady 14 dni, to bezczynność Wójta Gminy Łagiewniki trwająca niespełna miesiąc nie uzasadnia tego, że miała ona rażący charakter.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Gmina Łagiewniki. Zarzuciła w niej orzeczeniu naruszenie art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p. przez przyjęcie, że wnioskowane informacja stanowią informację publiczną, co wiąże się z koniecznością ich udostępnienia w trybie i na zasadach u.d.i.p., podczas gdy umowy dotyczące obsługi prawnej, zastępstwa procesowego z kancelariami, radcami prawnymi oraz adwokatami nie stanowią dokumentów urzędowych, które podlegałyby udostępnieniu na zasadach określonych w ww. ustawie

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

W orzecznictwie sądów administracyjnych zostało przesądzone, że treść umów cywilnoprawnych dotyczących majątku publicznego jest informacją publiczną (zob. wyroki NSA z dnia: 12 lutego 2015 r. sygn. akt I OSK 759/14; 6 lutego 2015 r. sygn. I OSK 650/14; 4 lutego 2015 r. sygn. I OSK 531/14; 11 grudnia 2014 r. sygn. I OSK 213/14).

Zgodzić należy się z Sądem I instancji, że udostępnieniu w ramach dostępu do informacji publicznej podlegają informacje o majątku publicznym. Umowy cywilnoprawne w zakresie w jakim dotyczą dysponowania środkami publicznymi stanowią podstawę do zmniejszenia aktywów, którymi dysponuje organ, podlegają zatem udostępnieniu zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f/ ustawy. Umowy te obrazują zasady funkcjonowania organu administracji publicznej i sposób gospodarowania środkami publicznymi, którymi dysponuje organ. Należy podkreślić, że fakt, że określona informacja zawiera dane dotyczące prywatności lub tajemnicę przedsiębiorcy, czy też inne prawem chronione tajemnice, nie oznacza, że traci ona w ogólności charakter informacji publicznej. Nadal jest informacją publiczną, ale zgodnie z art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej prawo do jej uzyskania podlega stosownym ograniczeniom. W takiej sytuacji organ może odmówić udostępnienia danej informacji, ale stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy zobligowany jest wydać stosowną decyzję w tym przedmiocie.

Mając wszystko to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.