Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Małgorzata Wolska /spr./ Sędziowie WSA Maciej Kobak WSA Paweł Zaborniak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi L. S. na decyzje Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych -skargę oddala-

Przedmiotem skargi L. S. jest decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: WINB) z dnia [...] września 2017 r. nr [...], którą uchylono decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...] maja 2017 r. nr [...] i jednocześnie zatwierdzono projekt budowlany i udzielono pozwolenia na wznowienie robót budowalnych oraz nałożono obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

W podstawie prawnej decyzji organ powołał art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. oraz art. 51 ust. 4 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 – zwana dalej "P.b.").

Z akt administracyjnych sprawy i uzasadnienia wynika, że PINB w [...] prowadził postępowanie w sprawie zgodności budowy budynku mieszkalnego na działce nr 419/8 położonej w S. z udzielonym przez Starostę [...] pozwoleniem na budowę decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr 4/2011 dla Z. i J. B. i zatwierdzonym tą decyzją projektem budowlanym. Wobec ustalenia, że inwestor dokonał istotnego odstąpienia od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę (dokonano zmiany ukształtowania terenu działki poprzez wykonanie skarp-nasypu od strony południowo-wschodniej oraz dokonano obniżenia terenu od strony północno-zachodniej, w wyniku czego powstała skarpa), PINB w [...] decyzją z [...] grudnia 2012 r. ([...]) nałożył na Z. i J. B. obowiązek sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego, uwzględniającego zmiany wynikające z dotychczas wykonanych robót budowlanych.

Dnia [...] września 2013 r. Starosta [...] z urzędu wydał decyzję nr [...] którą uchylił decyzję z [...] stycznia 2011 r. nr [...] o pozwoleniu na budowę.

W dalszej kolejności po przedłożeniu przez inwestora wymaganych dokumentów PINB w [...] decyzją z [...] października 2013 r. ([...]) zatwierdził projekt budowlany zamienny obejmujący budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (kat. I) oraz muru oporowego (kat. VIII) na działce nr 419/8 położonej w S. i udzielił Z. i J. B. pozwolenia na wznowienie robót budowlanych.

Decyzją z [...] marca 2016 r. ([...]) WINB stwierdził z urzędu nieważność powyżej opisanej decyzji. Wskazał, że zatwierdzenie projektu budowlanego zamiennego muru oporowego (kat. VIII) wykracza poza zakres przedmiotowy postępowania w sprawie istotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego i stanowi rażące naruszenie prawa. Nadto przedłożony przez inwestorów projekt budowlany zamienny nie był kompletny i nie odpowiadał przepisom prawa.

PINB w [...] pismem z [...] lipca 2016 r. wezwał inwestorów do przedłożenia kompletnych 4 egzemplarzy projektu budowlanego zamiennego obejmującego budowę budynku mieszkalnego na działce nr 419/8 położonej w S.

W dniu [...] lutego 2017 r. J. B. przedłożył do organu I instancji 4 egzemplarze projektu budowlanego zamiennego.

PINB w [...] stwierdzając, że obowiązek nałożony decyzją z [...] grudnia 2012 r. został wykonany oraz, że roboty budowlane związane z budową budynku mieszkalnego na działce nr 419/8 położonej w S. zostały zakończone,

a przedłożony projekt budowlany zamienny jest kompletny i spełnia wszystkie wymogi zgodnie z art. 35 P.b., decyzją z [...] maja 2017 r. nr [...], działając na podstawie art. 51 ust. 4 P.b. zatwierdził projekt budowlany zamienny obejmujący budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (kat. I) na działce nr 419/8 położonej w S. i jednocześnie nałożył obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku mieszkalnego.

W uzasadnieniu podał, że przedłożony projekt budowlany zamienny zawiera opis robót budowlanych związanych z zabezpieczeniem skarpy od strony działki sąsiedniej nr 419/13 stanowiącej własność B. i L. S., jednak przepisy ustawy P.b. nie upoważniają organu nadzoru budowlanego do udzielenia pozwolenia na wykonanie dodatkowych robót budowlanych, które nie były objęte projektem "pierwotnym".

Odwołanie od tej decyzji złożyli B. i L. S. – reprezentowani przez pełnomocnika r. pr. A. M. i wnieśli o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Zaskarżonej decyzji zarzucili naruszenie art. 51 ust. 3 w zw. z art. 35 P.b. poprzez zaniechanie weryfikacji przedłożonego projektu zamiennego z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy oraz zaniechanie oceny projektowanych prac budowlanych związanych

z zabezpieczeniem skarpy. W ich ocenie w uzasadnieniu decyzji brak jest wskazania przyczyn, dla których organ uznał, że przedłożony projekt budowlany zamienny jest zgodny w zakresie dyspozycji art. 35 P.b. Ich zdaniem organ nie dokonał sprawdzenia tego projektu, co w konsekwencji narusza art. 35 ust. 1 pkt 1 P.b. Zarzucili także, że uzasadnienie decyzji nie spełnia wymogów wskazanych w art. 107 K.p.a. Jako niezrozumiałe uznali stanowisko organu w zakresie kwestii związanych

z zabezpieczeniem skarpy. Ich zdaniem w przypadku, gdy decyzja o pozwoleniu na budowę i pierwotny projekt budowlany zostały wyeliminowane z obrotu prawnego, to wobec stanu faktycznego sprawy tj., podcięcia skarpy, na której posadowiony jest budynek i utworzenia niezabezpieczonych nawisów ziemi, projekt budowlany zamienny nie będzie kompletny jeżeli nie zawiera rozwiązań dla tego problemu. Zdaniem odwołujących zabezpieczenie zbocza w postaci określonego rodzaju mat zabezpieczających jest niewystarczające, to powoduje, że projekt zamienny jest sprzeczny z materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy.

WINB wskazaną na wstępie decyzją z [...] września 2017 r. uchylił decyzję organu I instancji i jednocześnie w pkt I) zatwierdził projekt budowlany budynku mieszkalnego jednorodzinnego (kat. I) położonego na działce nr 419/8

w S., w pkt 2) udzielił Z. i J. B. pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy ww. obiekcie, w pkt 3) nałożył obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie ww. budynku mieszkalnego.

Organ odwoławczy stwierdził, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa,

a argumenty zawarte w odwołaniu nie mają wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, natomiast uzupełnienia i sprostowania wymaga uzasadnienie decyzji.

Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 51 ust. 4 P.b. po upływie terminu lub na wniosek inwestora, organ nadzoru budowlanego sprawdza wykonanie obowiązku,

o którym mowa w ust. 1 pkt 3, i wydaje decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na wznowienie robót budowlanych albo - jeżeli budowa została zakończona - o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego. W decyzji tej nakłada się obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

W rozpoznawanej sprawie po dokonaniu sprawdzenia przedłożonego przez zobowiązanych projektu budowlanego zamiennego obejmującego budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr 419/8 położonej w S., stwierdzono braki w ww. projekcie budowlanym zamiennym, w związku z czym WINB pismem z dnia [...] lipca 2017 r. ([...]) wezwał inwestorów do uzupełnienia i dostosowania do obowiązujących przepisów ww. projektu budowlanego zamiennego. W dniu [...] września 2017 r. inwestorzy uzupełnili ww. projekt budowlany zamienny. Po dokonaniu sprawdzenia przedłożonego uzupełnionego projektu zamiennego budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr 419/8 położonej w S. WINB stwierdził, że spełnia on wymagania określone w art. 34 P.b. oraz w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego obowiązującego w dacie przedłożenia przez zobowiązanych projektu budowlanego.

Organ odwoławczy wskazał, że projekt został sporządzony przez osoby legitymujące się odpowiednimi uprawnieniami, zawiera oświadczenia projektanta

o zgodności tego projektu z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Projekt zawiera wyodrębniony projekt zagospodarowania terenu sporządzony na kopii aktualnej mapy do celów projektowych wraz z jego opisem, zawiera również informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz projekt architektoniczno-budowlany. Projekt zagospodarowania terenu nie narusza obowiązujących przepisów, w tym techniczno-budowlanych. Projekt budowlany zamienny jest zgodny z decyzją o warunkach zabudowy Burmistrza [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. ([...]).

W tych okolicznościach WINB uznał, że przedłożony projekt spełnia wymogi co do jego kompletności i zgodności z wymaganiami określonymi w art. 35 ust. 1 P.b. a obowiązkiem organu jest zatwierdzenie projektu budowlanego w myśl art. 51 ust. 4 P.b. Zauważył, że co prawda roboty budowlane zostały zakończone, jednakże konieczne jest wykonanie dodatkowych robót budowlanych związanych

z zagospodarowaniem terenu ww. działki tj. wykonanie zabezpieczenia istniejącej skarpy. Powyższe powodowało konieczność zreformowania sentencji zaskarżonej decyzji poprzez zatwierdzenie projektu budowlanego przedmiotowego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, udzielenie inwestorom pozwolenia na wznowienie robót budowlanych i nałożenie obowiązku uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

Jednocześnie jako nieznajdujące uzasadnienia uznano stwierdzenie organu

I instancji o braku upoważnienia organu nadzoru budowlanego do udzielenia pozwolenia na wykonanie dodatkowych robót budowlanych, które nie były objęte projektem pierwotnym. Wyjaśniono, że projektowane zabezpieczenie istniejącej skarpy poprzez wyłożenie istniejącej skarpy geokompozytami wypełnionymi humusem i obsianymi trawą nie jest obiektem budowlanym, lecz stanowi element zagospodarowania terenu działki nr 419/8 położonej w [...]. Z tej przyczyny argumentów podnoszonych w odwołaniu organ nie uwzględnił.

Skargę do WSA w Rzeszowie złożył L. S. – zastępowany przez pełnomocnika r. pr. A. M., wnosząc o uchylenie decyzji WINB z [...] września 2017 r. i decyzji PINB w S. z [...] maja 2017 r. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Kwestionowanej decyzji zarzucił naruszenie art. 51 ust. 3 P.b. poprzez zaniechanie weryfikacji przedłożonego projektu zamiennego z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy oraz zaniechanie oceny projektowanych prac budowlanych związanych z zabezpieczeniem skarpy.

W uzasadnieniu skarżący rozwinął ww. zarzuty, podtrzymując w tym zakresie argumentację odwołania. Zarzucił nadto brak sprawdzenia projektu budowlanego zamiennego pod kątem jego kompletności i zgodności z ustaleniami decyzji

o warunkach zabudowy dla działki nr 419/8. Zauważył, że istota sprawy

w postępowaniu sprowadza się do ustalenia czy dokonana przez inwestora zmiana planu zagospodarowania była prawnie dopuszczalna. Jak wskazał w aktach sprawy brak rozstrzygnięcia tego zagadnienia. Nadto w jego ocenie rozwiązanie przedstawione w projekcie zamiennym dotyczące prac ziemnych związanych

z zabezpieczeniem zbocza w postaci mat zabezpieczających jest niewystarczające. W aktach sprawy znajduje się bowiem opinia geologiczna wskazująca na konieczność wybudowania muru oporowego posadowionego poniżej poziomu przemarzania na podłożu skalnym do wysokości wychodni skał wraz z drenażem.

W odpowiedzi na skargę WINB wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu kwestionowanego rozstrzygnięcia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 ze zm.) wojewódzki sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji, obejmującą badanie zaskarżonych aktów pod względem ich zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zakres tej kontroli wyznacza art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. – zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a."), stanowiący, że Sąd orzeka w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Uwzględnienie skargi następuje jedynie wówczas, gdy zaskarżony akt narusza prawo w sposób określony w ostatnio cytowanej ustawie. W przypadku zaskarżenia decyzji Sąd zobowiązany jest zgodnie z art. 145 P.p.s.a. do jej uchylenia - jeśli stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania, inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy – lub do stwierdzenia nieważności takiej decyzji, jeśli zachodzą przesłanki przewidziane w art. 156 k.p.a. lub innych przepisach.

Dokonując takiej kontroli w niniejszej sprawie Sąd tego rodzaju wad i uchybień nie stwierdził, co przesądziło o oddaleniu skargi.

W rozpatrywanej sprawie bezsporne jest, że inwestorzy Z. i J. B. rozpoczęli budowę budynku mieszkalnego na działce 419/8 położonej w S., na podstawie udzielonego pozwolenia na budowę decyzją Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr 4/2011. Z ustaleń organu I instancji wynika również niespornie, że w trakcie prowadzenia robót budowlanych odstąpili oni od udzielonego pozwolenia na budowę, zmienili ukształtowanie terenu działki poprzez wykonanie skarp-nasypu od strony południowo-wschodniej oraz dokonano obniżenia terenu od strony północno-zachodniej, w wyniku czego powstała skarpa. Z akt sprawy wynika także, że wobec uznania, że dokonana zmiana ukształtowania terenu stanowi zmianę w zakresie objętym projektem zagospodarowania działki PINB w [...] przeprowadził postępowanie w trybie art. 50-51 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U z 2017 r., poz. 1332 ze zm. – zwana dalej "P.b."). Nadto decyzją z [...] września 2013 r. Starosta [...] uchylił decyzję z [...] stycznia 2011 r. o pozwoleniu na budowę.

Zauważyć należy, że wykonanie robót na podstawie ostatecznej decyzji

o pozwoleniu na budowę, która została następnie wyeliminowana z obrotu prawnego, nie może być uznane za samowolę budowlaną. W konsekwencji nie znajduje w takiej sytuacji zastosowania art. 48 P.b., a podstawą rozstrzygnięć organów winny być art. 50 i 51 tej ustawy (por. wyroki NSA z dnia 31.10.2000 r., sygn. akt IV SA 1814/98, System orzecznictwa LEX Nr 53393, z dnia 7.06.2001 r., sygn. akt IV SA 952/99, LEX Nr 54192 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z dnia 28.05.2001 r., OSA 2/01, ONSA 2001/4/143). Przepisy te normują szczególny tryb legalizacji wszelkich robót budowlanych prowadzonych z naruszeniem przepisów ustawy Prawo budowlane, innych niż budowa obiektu budowlanego bez wymaganego pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, bądź pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ.

Tryb ten dotyczy zatem również budowy obiektu budowlanego z istotnymi odstępstwami od zatwierdzonego projektu budowlanego, co ma miejsce

w rozpatrywanym przypadku.

Sytuację istotnego odstąpienia od projektu budowlanego lub warunków pozwolenia budowę reguluje art. 51 ust. 1 pkt 3 P.b. W takim przypadku organ nakłada, określając termin wykonania – obowiązek sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego, uwzględniającego zmiany wynikające

z dotychczas wykonanych robót budowlanych oraz – w razie potrzeby – wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonywanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem; przepisy dotyczące projektu budowlanego stosuje się odpowiednio do zakresu tych zmian.

Kolejnym etapem postępowania legalizacyjnego w przedmiocie istotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego jest weryfikacja nałożonych na inwestora obowiązków. Stosowną regulację w tym zakresie zawiera art. 51 ust. 4 ustawy Prawo budowlane. Przepis ten stanowi, iż po upływie terminu lub na wniosek inwestora, właściwy organ sprawdza wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i wydaje decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na wznowienie robót budowlanych albo – jeżeli budowa została zakończona –

o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego. W decyzji tej nakłada się obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

Dodać do tego wypada, że w art. 51 ust. 5 P.b., ustawodawca określił konsekwencje prawne niewykonania obowiązku sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego, uwzględniającego zmiany wynikające

z dotychczas wykonanych robót budowlanych. Otóż w myśl tej regulacji, w przypadku niewykonania w terminie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą zaniechanie dalszych robót budowlanych bądź rozbiórkę obiektu lub jego części, bądź doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego.

Biorąc pod uwagę istotę i cel postępowania naprawczego zgodzić się należy, iż w trakcie procedury zatwierdzającej projekt zamienny (art. 51 ust. 4 P.b.), zadaniem organ nadzoru budowlanego jest skontrolowanie zgodności przedłożonego projektu budowlanego zamiennego z przepisami techniczno - budowlanymi, a nie tylko sprawdzenie jego kompletności. Wykonanie nałożonego obowiązku poprzez złożenie przez inwestora projektu zamiennego, nie powoduje w sposób automatyczny wydania decyzji o zatwierdzeniu tego dokumentu. Jest też oczywistym, że projekt budowlany zamienny podlega merytorycznej ocenie organu, tak jak projekt "pierwotny", tj. zatwierdzony przy wydaniu pozwolenia na budowę. Obowiązujące regulacje P.b. nie dają najmniejszych podstaw do różnicowania pod tym względem projektu zamiennego oraz pierwotnego.

Za niezasadny Sąd uznał zarzut skargi dotyczący naruszenia przez organ art. 51 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 35 P.b. Zaskarżona decyzja WINB w sposób jednoznaczny dokonuje oceny złożonego przez inwestorów projektu budowlanego zamiennego. Organ stwierdza jego zgodność z wymogami art. 34, 35 P.b. oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy w postaci rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. z 2012 r. poz. 462).

Co istotne, w toku sprawdzenia przedłożonego przez inwestorów projektu budowlanego zamiennego, stwierdzono braki w ww. projekcie, wobec czego wezwano do uzupełnienia i dostosowania do obowiązujących przepisów ww. projektu budowlanego zamiennego.

Przedłożony przez inwestorów projekt budowlany zamienny dotyczy inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego (kat. I) wraz

z zabezpieczeniem istniejącej skarpy (kat. VIII) oraz z wewnętrzną instalacją wod.-kan. oraz elektryczną. Projekt ten określa także zakres robót, które są niezbędne do wykonania w celu doprowadzenia dokonanej zmiany ukształtowania terenu działki oraz dokonanego obniżenia terenu od strony północno-zachodniej, w wyniku czego powstała skarpa, do stanu zgodnego z prawem.

Głównym zarzutem podnoszonym przez skarżącego jest zaniechanie przez organ oceny projektowanych prac budowlanych związanych z zabezpieczeniem skarpy oraz brak wyjaśnienia rozbieżności w zakresie przyjętych rozwiązań w obu projektach (w pierwszym projekcie budowlanym zamiennym wskazano na konieczność wykonania muru oporowego).

Zauważyć należy, że w aktach sprawy w uzupełnionym i poprawionym projekcie budowlanym znajduje się opis techniczny do projektu zabezpieczenia istniejącej skarpy oraz opis techniczny do projektu zagospodarowania działki. Zdaniem organów projekt zagospodarowania nie narusza obowiązujących przepisów, w tym techniczno-budowlanych a sam projekt zamienny jest zgodny z decyzją o warunkach zabudowy z [...] czerwca 2010 r. znak: [...]. W opisie tym, sporządzonym przez projektanta W. J. szczegółowo przedstawiono opis projektowanych rozwiązań. Opis techniczny (zarówno do projektu zabezpieczenia istniejącej skarpy jak i do projektu zagospodarowania działki) został sporządzony prawidłowo, w sposób przekonywujący i w nawiązaniu do obowiązujących przepisów prawa, polskich norm budowlanych, dokumentacji geologicznej (znajdującej się w aktach sprawy) przez osobę posiadającą wiedzę specjalistyczną o potwierdzonych uprawnieniach. Stąd organy nie miały podstaw do kwestionowania przyjętych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia skarpy, jak również do kwestionowania rzetelności czy fachowości sporządzonego opisu. Zresztą sam skarżący na żadnym etapie postępowania nie przedstawił przeciwdowodów, wskazujących na niezasadność czy nieprawidłowość przyjętych w projekcie budowlanym rozwiązań odnośnie zabezpieczenia zbocza, w postaci mat zabezpieczających (geokompozytów).

Nie można zarzucić organom naruszeń prawa w zatwierdzeniu przedłożonego projektu budowlanego zamiennego. Organy wykazały podstawę do wydania decyzji w oparciu o art. 51 ust. 4 P.b. Słusznie organ odwoławczy zauważył, że projektowane zabezpieczenie istniejącej skarpy poprzez wyłożenie istniejącej skarpy geokompozytami wypełnionymi humusem i obsianymi trawą nie jest obiektem budowlanym, lecz stanowi element zagospodarowania terenu działki nr 419/8 położonej w S. Z tej przyczyny zasadnie organ odwoławczy zreformował decyzję organu I instancji i wobec konieczności wykonania dodatkowych robót budowlanych związanych z zabezpieczeniem skarpy i udzielił inwestorom także pozwolenia na wznowienie robót.

W odpowiedzi na zarzut skarżącego dotyczący rozbieżności w obu projektach odnośnie zabezpieczenia skarp, wypada wyjaśnić, że przewidziana w art. 51 ust. 4 P.b. instytucja projektu budowlanego zamiennego, nie zakłada zgodności tego projektu z projektem pierwotnym, zatwierdzonym przy wydawaniu pozwolenia na budowę. Otóż projekt budowlany zamienny ma przewidywać jedynie dostosowanie wykonanych z odstępstwem robót do stanu zgodnego z obowiązującymi przepisami.

Nie znalazły potwierdzenia także pozostałe zarzuty skargi, bowiem zaskarżona decyzja odpowiada standardom dotyczącym wymogów uzasadnienia – art. 107 § 1 i 3 K.p.a. Decyzja WINB zawiera logiczny wywód wraz z przytoczeniem przepisów prawa, przekonujący do wydanego w sprawie rozstrzygnięcia

o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego i pozwoleniu na wznowienie robót oraz uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowania budynku mieszkalnego, na podstawie art. 51 ust. 4 P.b.

Reasumując, skarga okazała się niezasadna, zaś Sąd działając z urzędu nie dopatrzył się takich naruszeń prawa materialnego jak i procesowego, które powodowałyby konieczność uchylenia zaskarżonej decyzji.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 P.p.s.a.