Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.) Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej Eugeniusz Wasilewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącej M.W. kwotę 200 zł (dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] na podstawie art 127 § 2 kpa w zw. z art. 17 pkt 1 kpa,

art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.).

Po rozpatrzeniu odwołania M.W. od decyzji Burmistrza L. z dnia [...] marca 2015 r. odmawiającej udostępnienia informacji publicznej w zakresie wynagrodzenia P. R. z rozbiciem na elementy składowe. Utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji podał, że wnioskiem z dnia [...] grudnia 2014 r. Pani M.W. wystąpiła do Burmistrza L. o udzielenie informacji publicznej w zakresie obowiązków służbowych pracowników Urzędu Miejskiego w L. Pana R. i Pana R. oraz wynagrodzenia ww. pracowników.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2015 r., znak: [...], Burmistrz L. odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie obowiązków służbowych pracowników Urzędu Miejskiego w L. Pana R. i Pana R. oraz wynagrodzenia ww. pracowników.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, iż żądana informacja ma charakter informacji przetworzonej, a wnioskodawczyni nie wykazała, że przetworzenie informacji będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Pani M.W., kwestionując stanowisko organu I instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lutego 2015 r., znak: [...], uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji podano, że organ I instancji skoncentrował swoją ocenę wniosku o udzielenie informacji publicznej z punktu widzenia zaistnienia szczególnego interesu publicznego w przekazaniu informacji przetworzonej wnioskodawcy. Jednakże skład orzekający zwrócił uwagę, że aby oceniać występowanie tej przesłanki, warunkującej udostępnienie informacji przetworzonej, niezbędnym jest przede wszystkim stwierdzenie, że żądane informacje są rzeczywiście informacją przetworzoną. Tymczasem w aktach sprawy nie znajdują się żadne dokumenty, z których wynikałoby jak wyglądają informacje źródłowe (proste)

w niniejszej sprawie, jaka jest ich ilość, jakie konkretnie czynności w stosunku do tych informacji muszą zostać przeprowadzone aby wytworzyć "informację przetworzoną". Również w samej decyzji organ nie zawarł żadnej informacji, czy też wyjaśnienia w tym zakresie.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Burmistrz L. decyzją z dnia [...] marca 2015 r., znak: [...], odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie wynagrodzenia Pana P.R. z rozbiciem na elementy składowe. W pozostałym zakresie na wniosek Pani M.W. z dnia [...] marca 2015 r. Burmistrz L. odpowiedział pismem z dnia [...] marca 2015 r.

Odwołanie od decyzji Burmistrza L. z dnia [...] marca 2015 r. wniosła Pani M.W., kwestionując stanowisko organu jakoby informacja o wynagrodzeniu Pana P.R. podlegała ochronie ze względu na ochronę prywatności. W tym zakresie strona powołała się na okoliczności pełnienia przez Pana P.R. funkcji publicznych. Nadto podniesiono, że w decyzji nie zostały wskazane osoby, które brały udział przy podejmowaniu decyzji odmawiającej udzielania informacji publicznej.

Rozpatrując powyższą sprawę Kolegium zważyło co następuje. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2014 r., poz. 782) każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.

W świetle tego przepisu informacją publiczną jest każda informacja

o sprawach publicznych. Definicja informacji publicznej odsyła zatem do pojęcia "sprawy publicznej", której definicji legalnej brak w przedmiotowej ustawie. Pewną pomocą dla określenia znaczenia "sprawy publicznej" może służyć katalog zawarty

w art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej, w którym wymieniono szereg informacji stanowiących informację publiczną, wyliczenie to ma jednak charakter przykładowy. Dlatego też przy wykładni tego pojęcia należy posłużyć się art. 61 Konstytucji RP, zgodnie z którym prawo do informacji jest publicznym prawem obywatela, zrealizowanym na zasadach skonkretyzowanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Uwzględniając powyższe organ stwierdził, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych lub innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa.

Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela pogląd prezentowany

w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, że informacje dotyczące kwot wynagrodzeń, jak i składników tych wynagrodzeń pracowników urzędów administracji rządowej i samorządowej, jako że finansowane są ze środków publicznych stanowią informację publiczną niezależnie od tego, czy są to stale elementy wynagrodzenia, czy fakultatywne lub uznaniowe. Zgodnie bowiem z zasadą wyrażoną w art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.) gospodarka środkami publicznymi jest jawna (por. wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia: 26 czerwca 2013 r., sygn. akt II SAB/Kr 52/13 i z dnia 5 czerwca 2013 r., sygn. akt II SAB/Kr 41/13, CBOSA).

Stosownie do art. 5 ust. 1 tej ustawy prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych.

Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa (art. 5 ust. 2).

Nie jest przy tym możliwe przyjęcie nieskrępowanej swobody interpretacyjnej. W każdym wypadku musi być wyraźne powiązanie określonych faktów z życia prywatnego z funkcjonowaniem osoby, której dotyczą, w instytucji publicznej. Pewne informacje istotne np. z punktu widzenia interesu społecznego, dotyczące sfery życia prywatnego osoby publicznej, mogą być bowiem ujawnione także wtedy, kiedy nie pozostają w związku z pełnieniem funkcji, ale mają znaczenie dla oceny tego związku. Ustawodawca nakłada na podmioty stosujące art. 5 ust. 2 ustawy obowiązek szczególnie starannej jego interpretacji i badania indywidualnie w każdej sprawie, czy dopuszczalna ingerencja w chronioną sferę prywatności nie wykracza poza ramy nakreślone konstytucyjne (I. Kamińska, M. Rozbicka - Ostrowska, Komentarz do art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej, LexPolonica 2010 r.).

W warunkach rozpatrywanej sprawy wnioskodawczyni złożyła wniosek

o udzielenie informacji m.in. dotyczącej wynagrodzenia Pana P. R. - pracownika Urzędu Miasta L.

Ze strony internetowej Urzędu Miejskiego w L. wynika, że Pan P. R.zajmuje stanowisko Pełnomocnika Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych.

Zgodnie z informacjami zawartymi w Biuletynie Informacji Publicznej do zadań Pełnomocnika Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych należy prowadzenie zadań określonych ustawą o ochronie informacji niejawnych, a w szczególności:

- zapewnienie przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych,

- zapewnienie ochrony systemów teleinformatycznych, w których są przetwarzane informacje niejawne,

- zarządzanie ryzykiem bezpieczeństwa informacji niejawnych, w szczególności szacowanie ryzyka,

- kontrola ochrony informacji niejawnych oraz przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji, w szczególności okresowa (co najmniej raz na trzy lata) kontrola ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów,

- opracowywanie i aktualizowanie, wymagającego akceptacji kierownika jednostki organizacyjnej, planu ochrony informacji niejawnych w jednostce organizacyjnej, w tym w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego i nadzorowanie jego realizacji,

- prowadzenie aktualnego wykazu osób zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostce organizacyjnej albo wykonujących czynności zlecone, które posiadają uprawnienia do dostępu do informacji niejawnych, oraz osób, którym odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub je cofnięto,

- określenie dokumentu kończącego procedurę, datę jego wydania oraz numer,

- przekazywanie odpowiednio ABW lub SKW do ewidencji, danych osób uprawnionych do dostępu do informacji niejawnych, a także osób, którym odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub wobec których podjęto decyzję o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa,

- podejmowanie działań zmierzających do wyjaśnienia okoliczności naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych,

- prowadzenie zwykłych oraz kontrolnych postępowań sprawdzających,

- opracowanie sposobu i trybu przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli "poufne" w podległych komórkach organizacyjnych,

- opracowanie instrukcji dotyczącej sposobu i trybu przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli "zastrzeżone" w podległych komórkach organizacyjnych oraz zakresu i warunków stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego w celu ich ochrony.

Pełnomocnikowi Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych podlega Kancelaria Tajna oraz Referat Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego.

Kancelarią kieruje kierownik kancelarii, wyznaczony przez kierownika jednostki organizacyjnej na wniosek Pełnomocnika Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych.

Do podstawowych zadań kierownika kancelarii należy: bezpośredni nadzór nad obiegiem dokumentów, udostępnianie lub wydawanie dokumentów osobom do tego uprawnionym, egzekwowanie zwrotu dokumentów, kontrola przestrzegania właściwego oznaczania i rejestrowania dokumentów w kancelarii oraz jednostce organizacyjnej, prowadzenie bieżącej kontroli postępowania z dokumentami, wykonywanie poleceń pełnomocnika ochrony, nadzór nad pracą oddziałów kancelarii.

Z kolei do zakresu działania Referatu Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego należy w szczególności:

1) w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego: analiza stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego na terenie gminy, opracowywanie informacji i wniosków o stanie bezpieczeństwa i porządku publicznego dla burmistrza lub innych upoważnionych osób, opracowywanie projektów programów poprawy bezpieczeństwa obywateli i porządku publicznego oraz ich wdrażanie i realizacja, realizacja zadań dotyczących bezpieczeństwa imprez masowych oraz zgromadzeń publicznych,

2) współpraca z Policją, administracją rządową, organizacjami pozarządowymi oraz innymi podmiotami w celu poprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego;

3) w zakresie zarządzania kryzysowego, spraw obronnych i ochrony ludności: realizacja zadań dotyczących planowania cywilnego, w tym opracowywanie i aktualizowanie Planu zarządzania kryzysowego, monitorowanie, analiza i ocena zagrożeń, obsługa i merytoryczne wsparcie Gminnego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, w tym uruchamianie procedur i planów działania, w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych lub wprowadzenia stanów nadzwyczajnych, współpraca z Państwową Strażą Pożarną oraz Ochotniczymi Strażami Pożarnymi w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz bezpośredniej ochrony przed powodzią, wykonywanie zadań z zakresu obrony cywilnej i powszechnej samoobrony, całodobowe monitorowanie stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego na terenie gminy, realizacja zadań dotyczących planowania obronnego i operacyjnego na okres zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny, prowadzenie spraw związanych z organizacją rejestracji i kwalifikacji wojskowej na terenie gminy, prowadzenie spraw związanych z planowaniem świadczeń na rzecz obrony, w tym świadczeń osobistych i rzeczowych, opracowywanie rocznych wytycznych oraz planu zasadniczych zamierzeń w zakresie wykonywania zadań obronnych, opracowywanie planów i programów szkolenia obronnego, a także organizowanie szkolenia i prowadzenie dokumentacji szkoleniowej, opracowywanie i uaktualnianie planów przygotowań służby zdrowia gminy na potrzeby obronne, prowadzenie spraw związanych z reklamowaniem kierowniczej kadry urzędu i radnych będących żołnierzami rezerwy do obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w czasie ogłoszenia mobilizacji i wojny, opracowywanie dokumentacji oraz realizacja przedsięwzięć przygotowawczych do prowadzenia akcji kurierskiej związanej z doręczeniem kart powołania żołnierzom rezerwy w czasie mobilizacji.

Dodatkowo w Referacie Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego prowadzone są spraw dotyczących wydawania zezwoleń na zbiórki publiczne, zgromadzenia i zabawy publiczne organizowane na terenie gminy, a także sprawy z zakresu funkcjonowania i dofinansowania Ochotniczych Straży Pożarnych na terenie gminy.

Jak wskazano wyżej prawo do informacji o sprawach publicznych nie jest prawem nieograniczonym. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji.

Z treści tego przepisu wynika, że na prawo do prywatności można powołać się tylko w odniesieniu do informacji o osobach niepełniących funkcji publicznych.

Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie zawiera definicji legalnej pojęcia "osoba pełniąca funkcje publiczne".

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że osoba pełniąca funkcję publiczną lub mająca związek z pełnieniem takiej funkcji to "każdy, kto pełni funkcję w organach władzy publicznej lub w strukturach osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, jeśli funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządowym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań przez władze publiczne,

a także inne podmioty, które tę władzę realizują lub gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Funkcję publiczną pełnią osoby, które wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samorządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze ogólnospołecznym" (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca

2004 r., sygn. II SAB/Ka 144/03 cyt. w komentarzu do ustawy o dostępie do informacji publicznej pod red Ireny Kamińskiej i Mirosławy Rozbickiej - Ostrowskiej, do art. 5, str. 87; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. II SA/Gd 545/12). Cechą wyróżniająca osobę pełniącą funkcję publiczną jest, więc posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści wykonywanych zadań w sferze publicznej.

W niniejszej sprawie Pan P. R. jest zatrudniony na samodzielnym stanowisku związanym z ochroną informacji niejawnych, a także nadzoruje pracę Kancelarii Tajnej oraz referatu Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego. Z przywołanego wyżej opisu zadań i kompetencji wynika jednak, że w zakresie jego czynności nie leży ani dysponowanie środkami publicznymi, ani podejmowanie żadnych władczych rozstrzygnięć związanych ze sferą publiczną. Pan P.R. nie posiada żadnych uprawnień pozwalających na kształtowanie treści wykonywanych zadań w sferze publicznej, co potwierdzono również w treści zaskarżonego rozstrzygnięcia. Wbrew zatem wywodom zawartym w odwołaniu skład orzekający stwierdził, że zajmowane przez niego stanowisko ma charakter wyłącznie usługowy - wspomagający.

Należy uznać, że osoba ta nie pełni funkcji publicznych, a w konsekwencji nie są spełnione przesłanki ustawy do wyłączenia ochrony prywatności i udostępnienia żądanej informacji dotyczącej wynagrodzenia.

Odnosząc się zaś do zarzutu, że w treści decyzji nie zostały wskazane osoby, które brały udział w podejmowaniu decyzji należy stwierdzić, że z ostatniej strony uzasadnienia decyzji wynika, że jej projekt przygotował Pan D.P.(główny specjalista ds. prawno-administracyjnych), zaś rozstrzygnięcie podpisała Pani B. D. (Sekretarz Miasta L.).

Z kolei ze strony Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. udział w podejmowaniu niniejszej decyzji wzięli członkowie składu orzekającego wymienieni na stronie 1 podjętego rozstrzygnięcia.

Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej, oraz poprzedzającej ją decyzji. Decyzji zarzuciła niewłaściwe zastosowanie art. 5 ust. 2 oraz art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U z 2014 r., poz. 782 ze zm.), oraz art. 7, art. 11, art. 77 § 1, art. 80

i art. 107 § 3 kpa.

W uzasadnieniu skargi podkreśliła, że nie zgadza się ze stanowiskiem,

iż P.R. zajmuje stanowisko o charakterze wyłącznie usługowo-wspomagającym i powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 marca 2006 r. sygn. K 17/05. Przypomniała, że zarówno doktryna jak i judykatura prawa administracyjnego stoją na stanowisku, że osobą pełniącą funkcję publiczną w rozumieniu ustawy jest nie tylko funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art. 115 § 13 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.), ale że pojęcie to należy na gruncie art. 5 ust. 2 udip rozumieć znacznie szerzej rozumieć znacznie szerzej. Na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej osobą pełniącą funkcję publiczną będzie bowiem każdy, kto pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach jakichkolwiek osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli funkcja ta ma związek

z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządowym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań przez władze publiczne,

a także inne podmioty, które tę władzę realizują lub gospodarują mieniem komunalnym, lub majątkiem Skarbu Państwa. Funkcję publiczną pełnią osoby, które wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samorządowe zadania

i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze ogólnospołecznym. Cechą wyróżniającą osobę pełniącą funkcję publiczną jest posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści wykonywanych zadań

w sferze publicznej (tak I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska w: "Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz", Warszawa 2012, s. 87; zob. też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca 2004 r., sygn. akt II SAB/Ka 144/03; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku

z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt II SA/Gd 503/13, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.gov.pl).

Zgodnie z informacją zamieszczoną w BIP Urzędu Miejskiego w L. "do zadań pełnomocnika Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych należy prowadzenie zadań określonych ustawą o ochronie informacji niejawnych". Tak wiec status prawny pełnomocnika pod względem powierzonych zadań jest regulowany, w pierwszej kolejności, przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 182, poz. 1228, z późn. zm.), dalej "u.o.i.n.". Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa administracyjnego utworzenie stanowiska pełnomocnika ochrony jest obligatoryjne w każdej jednostce organizacyjnej, w której są przetwarzane informacje niejawne. Nazwa "pełnomocnik ochrony" może być nieco myląca - nie chodzi tu bowiem o pełnomocnictwo w znaczeniu art. 98 Kodeksu cywilnego i należy je rozumieć jako powierzenie szczególnych zadań publicznych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 7 u.o.i.n. do zadań pełnomocnika ochrony należy prowadzenie zwykłych postępowań sprawdzających oraz kontrolnych postępowań sprawdzających. Istotą postępowania sprawdzającego, po wyeliminowaniu wątpliwości co do okoliczności wymienionych w art. 24 ust. 2 i 3 u.o.i.n., jest wydanie poświadczenia bezpieczeństwa. Poświadczenie umożliwia nabycie prawa dostępu do informacji niejawnych, czyli wpływa na możliwość dopuszczania do pracy lub pełnienia służby, z którymi wiąże się dostęp do tych informacji. Zgodnie bowiem z art. 28 pkt 2 u.o.i.n. postępowanie sprawdzające może się zakończyć odmową wydania poświadczenia bezpieczeństwa, które z kolei zgodnie z art. 30 ust. 3 u.o.i.n. ma formę decyzji.

Wskazała, że zarówno Burmistrz L. jak i Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w swoich rozstrzygnięciach całkowicie pominęli fakt, iż status prawno-pracowniczy pełnomocnika ds. ochrony informacji niejawnych w Urzędzie Miejskim w L. regulowany jest przepisami dotyczącymi pracowników samorządowych.

W przepisach tych stanowisko pełnomocnika ds. ochrony informacji niejawnych zaliczane jest do stanowisk urzędniczych kierowniczych. Powyższe wynika wprost z załącznika nr 3 (tabela IV Stanowiska, na których stosunek pracy nawiązano na podstawie umowy o pracę, lit. F) do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1786). W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie powołując argumenty jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Żądana przez skarżącego informacja o wysokości wynagrodzenia P. R. pełniącego funkcję Pełnomocnika Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych stanowi, informację o wysokości środków pieniężnych wypłacanych z zasobów publicznych na rzecz osób pełniących funkcje publiczne jest więc informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Mieści się bowiem w pojęciu zasad funkcjonowania organu władzy publicznej (art. 6 ust. 1 pkt 3) w odniesieniu do ciężarów publicznych ponoszonych na utrzymanie aparatu administracyjnego (art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. h).

Istota przedmiotowej sprawy sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy prawo do wnioskowanej informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej (art. 5 ust. 2 ustawy).

Wobec stanowiska zajętego przez organ w zaskarżonej decyzji podnieść należy, iż Konstytucyjne prawo do informacji publicznej winno służyć jak najszerszemu obywatelskiemu dostępowi do danych publicznych. Zatem normy regulujące zarówno tryb, jak i zasady dostępu do informacji publicznej winny być wykładane z poszanowaniem podstawowej reguły in dubio pro libertate. Zasada jawności życia publicznego i transparentności działań władzy publicznej, które to zasady legły u podstaw obywatelskiego prawa do informacji publicznej, realizowanego w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, mają bowiem sprzyjać sprawowaniu społecznej kontroli przez wszystkich obywateli. Toteż zainteresowany obywatel, kierując swój wniosek do podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej, nie musi wykazywać interesu faktycznego, czy prawnego w żądaniu uzyskania informacji publicznej, nie musi więc podawać,

w jakim celu żądana informacja publiczna jest mu potrzebna.

Nie sposób podzielić argumentacji organu, iż funkcja Pełnomocnika Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych ma charakter usługowy, co wynika

z jego usytuowania i przyznanych mu kompetencji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 7 u.o.i.n. do zadań pełnomocnika ochrony należy prowadzenie zwykłych postępowań sprawdzających oraz kontrolnych postępowań sprawdzających. Istotą postępowania sprawdzającego, po wyeliminowaniu wątpliwości co do okoliczności wymienionych w art. 24 ust. 2 i 3 u.o.i.n., jest wydanie poświadczenia bezpieczeństwa. Poświadczenie umożliwia nabycie prawa dostępu do informacji niejawnych, czyli wpływa na możliwość dopuszczania do pracy lub pełnienia służby, z którymi wiąże się dostęp do tych informacji. Zgodnie bowiem z art. 28 pkt 2 u.o.i.n. postępowanie sprawdzające może się zakończyć odmową wydania poświadczenia bezpieczeństwa, które z kolei zgodnie z art. 30 ust. 3 u.o.i.n. ma formę decyzji. Tak rozumiany charakter postępowania sprawdzającego niewątpliwie wpływa na sytuację prawną innych osób.

Z powyższego wynika, że zadania pełnomocnika ochrony zostały określone

w art. 15 ust. 1 pkt 1-9 u.o.i.n. Pełnomocnik ochrony realizuje je przy pomocy wyodrębnionej i podległej mu komórki organizacyjnej do spraw ochrony informacji niejawnych (pion ochrony), jeżeli jest ona utworzona w jednostce organizacyjnej. W przypadku nieutworzenia pionu ochrony pełnomocnik wykonuje zadania samodzielnie. Samodzielne wykonywanie zadań przez pełnomocnika, w mojej ocenie, nie może skutkować uznaniem, jak uczyniło to Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., iż osoba taka zajmuje stanowisko wyłącznie usługowo-wspomagające.

Ponadto wskazać należy, iż status prawno-pracowniczy pełnomocnika ds. ochrony informacji niejawnych w Urzędzie Miejskim w L. regulowany jest przepisami dotyczącymi pracowników samorządowych.

Wskazać należy, że ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 223, poz. 1458 z późn. zm.) w art. 4 ust. 1 dzieli pracowników samorządowych w zależności od formy ich zatrudnienia na: pracowników z wyboru (pkt 1), powołania (pkt 2), umowy o pracę (pkt 3), zaś w art. 4 ust. 2 dokonany został podział ze względu na zajmowane stanowiska na: urzędników, w tym zatrudnionych na kierowniczych stanowiskach urzędniczych (pkt 1), doradców i asystentów (pkt 2), pomocniczych i obsługi (pkt 3). W przepisach tych stanowisko pełnomocnika ds. ochrony informacji niejawnych zaliczane jest do stanowisk urzędniczych kierowniczych. Powyższe wynika wprost z załącznika nr 3 (tabela IV Stanowiska, na których stosunek pracy nawiązano na podstawie umowy

o pracę, lit. F) do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1786).

Powyższe oznacza, że Pełnomocnik Burmistrza ds. Ochrony Informacji Niejawnych jest pracownikiem administracji rządowej, a wykonywane przez niego czynności nie mają charakteru wyłącznie usługowego, skoro wiążą się również z wykonywaniem obowiązków nałożonych ustawą o dostępie do informacji publicznej. Obowiązki te wykonywane są także poprzez odmowę udzielenia informacji publicznej, dla której ustawa zastrzega formę decyzji administracyjnej. Z tego względu pełnomocnik posiada pewien zakres kompetencji decyzyjnej, co jest równoznaczne z podejmowaniem działań wpływających bezpośrednio na sytuację prawną innych osób lub chociażby z uprawnieniem do przygotowywania decyzji wywierających takie skutki, na co zwrócił uwagę Trybunał Konstytucyjny w wyroku

z dnia 20 marca 2006 r. sygn. akt K 17/05.

W tych okolicznościach nieuprawnione było powołanie się przez organ na przepis art. 5 ust. 2 udip ograniczający dostęp do informacji publicznej m. in. ze względu na prywatność osoby fizycznej. Ograniczenie to nie dotyczy bowiem informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenie i wykonywanie funkcji.

Rozpoznając wniosek ponownie organ winien uwzględnić wyżej dokonana ocenę prawną, a następnie podjąć środki prawne przewidziane w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270

ze zm.), orzekł jak w wyroku. O kosztach postępowania rozstrzygnięto zgodnie z art. 200 i art. 205 § 1 powołanej ustawy.