Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Roman Wiatrowski, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 803/17 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. z dnia 3 lipca 2017 r. UNP: [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2016 r. oraz zwrotu podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2015 r. postanawia: podjąć zawieszone postępowanie kasacyjne z udziałem P. J. jako następcy prawnego zmarłego J.J.

1. Wyrokiem z 30 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 803/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę J. J. (dalej Skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. z 3 lipca 2017 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2016 r. oraz zwrotu podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2015 r.

2. Od powyższego wyroku skargę kasacyjna wywiódł Skarżący.

3. Pismem z 3 sierpnia 2019 r. Skarżący złożył dodatkowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych, wskazując jednocześnie na rozważanie przez Naczelny Sąd Administracyjny zasadności przedłożenia składowi poszerzonemu w trybie art. 15 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej p.p.s.a.) pytania prawnego w zakresie budzącego poważne wątpliwości zagadnienia prawnego.

4. Postanowieniem z 9 grudnia 2021 r., sygn. akt I FSK 565/18 Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 187 § 1 p.p.s.a. przedstawił do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłaniające się na tle rozpoznawanej sprawy następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy akt (postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności) doręczony stronie, która miała ustanowionego pełnomocnika, z naruszeniem art. 145 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), można uznać za wiążący w rozumieniu art. 212 w zw. z art. 239 tej ustawy w przypadku gdy strona lub jej pełnomocnik wnieśli od niego środek zaskarżenia (zażalenie)?".

5. Naczelny Sąd Administracyjny 7 marca 2022 r. podjął uchwałę I FPS 4/21 wskazując, że "Postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności doręczone stronie, która miała ustanowionego pełnomocnika, z naruszeniem art. 145 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), należy uznać za niewiążące w rozumieniu art. 212 w zw. z art. 239 tej ustawy także wtedy, gdy strona lub jej pełnomocnik wnieśli od niego zażalenie".

6. Pismem z 1 kwietnia 2022 r. uprzednio ustanowiony w sprawie pełnomocnik Skarżącego poinformował Naczelny Sąd Administracyjny o śmierci Skarżącego. Informacja ta została potwierdzona przez organ w piśmie z 5 maja 2022 r., do którego dołączono kopię odpisu skróconego aktu zgonu Skarżącego. Z dokumentu tego wynika, że zmarł on 31 marca 2022 r.

7. Postanowieniem z 10 czerwca 2022 r., sygn. akt I FSK 565/18 Naczelny Sąd Administracyjny z uwagi na śmierć Skarżącego zawiesił postępowanie sądowoadministracyjne.

8. Pismem z 17 czerwca 2024 r. Sąd Rejonowy w K. poinformował Naczelny Sąd Administracyjny o prawomocnym postanowieniu w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po J. J. Postanowieniem częściowym z 25 marca 2024 r., sygn. akt [...], Sąd ten orzekł, że spadek po Skarżącym nabył jego brat P. J. Orzeczenie stało się prawomocne z dniem 2 kwietnia 2024 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

9. Z uwagi na okoliczność, że Sąd Rejonowy w Kutnie wydał postanowienie stwierdzające nabycie spadku przez brata Skarżącego tym samym ustała przyczyna uzasadniająca zawieszenie postępowania.

10. Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 128 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.