drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 1830/17 - Wyrok NSA z 2018-02-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 1830/17 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2018-02-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2017-08-01
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Iwona Bogucka
Jacek Hyla /sprawozdawca/
Marek Stojanowski /przewodniczący/
Symbol z opisem
6480
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
II SAB/Kr 221/16 - Wyrok WSA w Krakowie z 2017-04-13
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2016 poz 1764 art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt. 3 art. 4 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jedn.
Dz.U. 2017 poz 1369 art. 184
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. NSA Jacek Hyla (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2017r., sygn. akt II SAB/Kr 221/16 w sprawie ze skargi M.B. na bezczynność Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Kr 221/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M.B. na bezczynność Rektora Akademii [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu wskazano, że M.B. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę "na bezczynność innej jednostki organizacyjnej określonej zgodnie z art. 4.1 punkt 5 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej". W uzasadnieniu skargi wyjaśnił, że zwraca się o stwierdzenie bezczynności uczelni publicznej, tj. Akademii [...] w Krakowie w udzieleniu informacji publicznej. Skarżący podał dalej, że w dniu [...] października 2016r. złożył wniosek do Akademii o udzielenie kilku różnych informacji, w tym stosownie do art. 3 ust.1 punkt 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej zwrócił się o udzielenie informacji, w jakich terminach będą się odbywać posiedzenia Senatu Akademii, czyli kolegialnego organu władzy "innej jednostki organizacyjnej", oraz o umożliwienie dostępu do posiedzeń wspomnianego organu. Skarżący wyjaśnił następnie, że Akademia przesłała do niego list, w którym stwierdzono, iż Senat Akademii nie stanowi ciała kolegialnego w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i Akademii nie będzie takiej informacji udzielało. Skarżący przedstawił pogląd, że informacja o terminach posiedzeń stanowi niewątpliwie prostą informację publiczną, do której udzielenia uczelnia publiczna jest zobowiązana, natomiast interpretacja, że Senat Akademii nie pochodzi z wyborów powszechnych jest błędna. Zgodnie z art. 71 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym "Statut uczelni publicznej określa skład kolegium elektorów oraz tryb wyboru jego członków, tryb wyboru organów jednoosobowych, przedstawicieli do organów kolegialnych oraz osób pełniących inne funkcje z wyboru", z zachowaniem zasad wskazanych następnie w tym przepisie. Skarżący zaznaczył, że w statucie Akademii wskazane jest wyraźnie, że Senat jest najwyższym organem kolegialnym uczelni, a w skład Senatu wchodzą m. in. przedstawiciele poszczególnych grup społeczności akademickiej wybrani zgodnie z ordynacją wyborczą. Zdaniem skarżącego, tak określona procedura jest analogiczna do procedury wyborczej w wyborach samorządowych, np. do Rady Gminy, gdzie również istnieją pewne ograniczenia w zakresie biernego i czynnego prawa wyborczego (terytorialne), natomiast jeżeli chodzi o wstęp na posiedzenia Rady Gminy, to każdy obywatel ma prawo wstępu na posiedzenia tego organu.

W odpowiedzi na skargę Rektor Akademii [...]wniósł o jej oddalenie w całości. W uzasadnieniu organ wskazał, że Akademia jest uczelnią publiczną, którą na mocy art. 66 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym na zewnątrz reprezentuje rektor. Organ wyjaśnił, że skarżący od kilku lat "zasypuje" go różnego rodzaju pismami, z których wiele jest formułowanych w trybie wniosku o udzielenie informacji publicznej. W pismach kierowanych do Uczelni skarżący żąda informacji, które są mu doskonale znane, bowiem otrzymał je już wcześniej, nadto jako współuprawniony do patentu ma zawsze możliwość weryfikacji dokumentów go dotyczących w Centrum Transferu Technologii Akademii. Skarżący w dniu [...] października 2016 r. złożył kolejny wniosek o udzielenie informacji publicznej. W pierwszej części wniosku zażądał szczegółowych informacji, którymi organ nie dysponuje w prostej formie. Są to więc informacje przetworzone w rozumieniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. W drugiej części wniosku skarżący zażądał informacji o terminach posiedzeń Senatu Akademii oraz umożliwienia mu udziału w nich. W odpowiedzi na to pismo organ poinformował skarżącego, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy - informacji publicznej o charakterze przetworzonym udziela się w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Organ zobowiązał się jednocześnie do udostępnienia informacji po wykazaniu przez skarżącego szczególnej jej istotności dla interesu publicznego. Odnosząc się do żądania dopuszczenia skarżącego do udziału w posiedzeniach Senatu Akademii organ wyjaśnił, że Statut Akademii określa krąg osób uprawnionych do udziału w obradach Senatu, a jakiekolwiek inne niż wymienione w Statucie osoby mogą uczestniczyć w posiedzeniach Senatu wyłącznie na zaproszenie Rektora. Przepis art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy nie dotyczy senatu uczelni, bowiem jego członkowie nie pochodzą z wyborów powszechnych. Organ podtrzymał stanowisko, że skarżący nie posiada uprawnienia do uczestniczenia w posiedzeniach Senatu Akademii, bowiem krąg osób uprawnionych ściśle określa Statut Uczelni, który nie przewiduje udziału w obradach publiczności. Odmowa skarżącemu udziału w posiedzeniu senatu nie narusza przepisu art. 3 ust. 1 pkt 3, bo senat nie jest organem kolegialnym pochodzącym z powszechnych wyborów, jak choćby organy kolegialne samorządu terytorialnego. Odnosząc się do zarzutu niepoinformowania skarżącego o terminach posiedzeń Senatu Akademii, organ wyjaśnił, że terminy te nie są z góry ustalone na cały rok akademicki, a wyznaczane doraźnie, o czym osoby uprawnione do udziału w obradach są powiadamiane imiennie drogą elektroniczną.

Skarżący zarzucił organowi w skardze wniesionej do WSA w Krakowie rażącą obrazę art.10 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1764) polegającą na nieudostępnieniu w terminie 14 dni informacji publicznej i wniósł o: 1) zobowiązanie Rektora Akademii [...]do rozpoznania wniosku w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku, 2) zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa z urzędu, według norm prawem przepisanych, 3) wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 w zw. z art. 149 § 1 p.p.s.a.

W uzasadnieniu podniesiono, że Akademia jest uczelnią publiczną (art. 1 ust. 1 Statutu Uczelni). Tak więc jest podmiotem, o jakim mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 572) uczelnie, pełniąc misję odkrywania i przekazywania prawdy poprzez prowadzenie badań i kształcenie studentów, stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki. Tym samym, skoro uczelnia publiczna w zakresie realizacji zadań publicznych - edukacji jest podmiotem wskazanym w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. to jest też zobowiązana do udzielania informacji publicznej w związku z wykonywanymi zadaniami publicznymi i faktem dysponowania majątkiem publicznym. Dalej wyjaśniono, że przedmiotem wniosku skarżącego była informacja o terminach posiedzeń Senatu Akademii oraz żądanie umożliwienia dostępu do tych posiedzeń. Organ przyznał, że nie poinformował skarżącego o terminach posiedzeń, ponieważ stwierdził, iż nie są one z góry ustalone na cały rok akademicki, a wyznaczane doraźnie, o czym osoby uprawnione do udziału w obradach są powiadamiane imiennie drogą elektroniczną. Odnośnie uczestnictwa w posiedzeniach Senatu stwierdzono, że skarżący nie posiada uprawnienia do uczestniczenia w posiedzeniach Senatu Akademii, bowiem krąg osób uprawnionych ściśle określa Statut Uczelni, który nie przewiduje udziału w obradach publiczności. Stanowisko Rektora jest w ocenie skarżącego nieprawidłowe, gdyż informacje objęte wnioskiem podlegają udostępnieniu. W orzecznictwie przyjęto bowiem, że informację publiczną stanowi każda informacja wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter ma również wiadomość niewytworzona przez podmioty publiczne, lecz odnosząca się do tych podmiotów. Zdaniem skarżącego, informacja o terminach posiedzeń organu kolegialnego uczelni, jakim jest Senat, stanowi przedmiot informacji publicznej w świetle art. 6 pkt 3 a u.p.i.p., gdyż dotyczy trybu działania władz publicznych. Protokoły posiedzeń władz kolegialnych uczelni są dokumentami wytworzonymi przez szeroko rozumiane władze publiczne. A zatem jako odnoszące się do działania podmiotów publicznych stanowią informacje publiczną w rozumieniu ustawy. Informacją jest nie tylko prawo do informacji przetworzonej, ale też prawo wglądu do dokumentów /akt, materiałów/ będących w posiadaniu tego organu. Skoro uczelnia ma obowiązek udostępnić protokoły posiedzeń Senatu, to tym bardziej winna udzielić informacji o terminach posiedzeń umożliwiając udział w tych posiedzeniach. Biorąc pod uwagę realia funkcjonowania wyższej uczelni nie sposób uznać – zdaniem skarżącego – aby posiedzenia Senatu były organizowane doraźnie. W ocenie skarżącego, wiadomym jest, że posiedzenia Senatu uczelni takiej jak Akademia odbywają się regularnie, w określone dni, zwykle z wcześniej ustaloną częstotliwością. Jednakże nawet jeżeli by tak nie było, jak wynika z odpowiedzi na skargę, organ winien był poinformować skarżącego o najbliższym posiedzeniu Senatu, którego termin z pewnością był znany.

W konsekwencji brak było również podstaw do odmowy skarżącemu udziału w posiedzeniu Senatu. Skoro bowiem udostępnieniu podlega informacja publiczna o zasadach funkcjonowania uczelni, to powinien być także możliwy udział w posiedzeniu organu Uczelni, który rozpatruje sprawy istotne dla Uczelni. Ponadto skarżący domagał się wyłącznie dopuszczenia do udziału w posiedzeniu Senatu w charakterze publiczności, natomiast nie domagał się udziału w posiedzeniach Senatu z głosem doradczym. Niezależnie od powyższego Senat Akademii jest – zdaniem skarżącego – organem pochodzącym z wyborów powszechnych, a co za tym idzie skarżący winien mieć dostęp do jego posiedzeń.

W uzasadnieniu wyroku oddalającego skargę Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 4 ust. 1 u.d.i.p. Rektor Akademii jest podmiotem obowiązanym do udostępniania informacji publicznej, co też nie jest kwestionowane przez żadną ze stron niniejszego postępowania.

Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. udostępnianie informacji publicznych następuje w szczególności w drodze wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia. Z kolei art. 18 ust. 1 stanowi, że posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów są jawne i dostępne. Organy te – zgodnie z ust. 3 powołanego przepisu – są obowiązane zapewnić lokalowe lub techniczne środki umożliwiające wykonywanie prawa, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3. W miarę potrzeby zapewnia się transmisję audiowizualną lub teleinformatyczną z posiedzeń organów, o których mowa w ust. 1. Ograniczenie dostępu do posiedzeń organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów z przyczyn lokalowych lub technicznych nie może prowadzić do nieuzasadnionego zapewnienia dostępu tylko wybranym podmiotom (art. 18 ust. 4 u.d.i.p.).

Kolegialnymi organami władzy publicznej pochodzącymi z powszechnych wyborów, w rozumieniu powyższych przepisów, są: Sejm i Senat, rada gminy, rada powiatu i sejmik województwa, a w przypadku samorządowych jednostek pomocniczych – zebranie wiejskie, rada dzielnicy i rada osiedla. W świetle przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1842 ze zm.) senat jest organem kolegialnym uczelni publicznej, którego skład i kompetencje określa statut uczelni z wyjątkiem spraw uregulowanych w ustawie (art. 61 ust. 1 i art. 62 ust. 1). Statut Akademii (tekst jednolity z dnia [...] czerwca 2015 r.) stanowi, że w skład Senatu wchodzą: 1) Rektor jako jego przewodniczący; 2) prorektorzy; 3) dziekani wydziałów; 4) przedstawiciele poszczególnych grup społeczności akademickiej wybrani zgodnie z ordynacją wyborczą. Z głosem doradczym w posiedzeniach Senatu biorą udział: 1) kanclerz; 2) kwestor; 3) dyrektorzy innych niż wydział podstawowych jednostek organizacyjnych; 4) dyrektor Biblioteki Głównej; 5) przewodniczący Konwentu; 6) przedstawiciele związków zawodowych działających w Uczelni, po jednym z każdego związku; 7) rektorzy Uczelni poprzednich kadencji; 8) przedstawiciel Rady Seniorów; 9) przewodniczący Zarządu Głównego Stowarzyszenia Wychowanków Akademii; 10) inne osoby zaproszone przez Rektora (art. 11 ust. 1 i 4). Senat Akademii [...] jest zatem kolegialnym organem władzy w ramach uczelni publicznej czy też – patrząc z perspektywy prawa administracyjnego – kolegialnym organem zakładu administracyjnego. Nie jest natomiast kolegialnym organem władzy publicznej w rozumieniu art. 3. ust. 1. pkt 3 u.d.i.p. Część składu Senatu – "przedstawiciele poszczególnych grup społeczności akademickiej" – pochodzi wprawdzie z wyborów, ale nie są to wybory powszechne, o których mowa w powołanym przepisie u.d.i.p. Z organami objętymi hipotezą art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. Senat Akademii łączy jedynie cecha kolegialności.

Senat uczelni publicznej, w tym Senat Akademii [...], nie jest "kolegialnym organem władzy publicznej pochodzącym z powszechnych wyborów", a zatem nie można – z powołaniem się na przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej – domagać się dostępu do jego posiedzeń. Konkluzja ta dotyczy nie tylko dostępu rozumianego jako udział w posiedzeniu z możliwością zabierania głosu, ale także dostępu rozumianego jako udział w posiedzeniu w charakterze publiczności.

Odnosząc się do wniosku skarżącego o udzielenie informacji o terminach posiedzeń Senatu Akademii [...] Sąd zauważył, że wspomniane terminy potencjalnie mogą stanowić przedmiot informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 u.d.i.p. Dotyczy to terminów, w których posiedzenia już się odbyły (ale ich podania skarżący się nie domagał, co wynika z użycia przez skarżącego czasu przyszłego zarówno we wniosku, jak i w skardze), oraz terminów, w których posiedzenia mają się odbyć – przy czym w tym drugim przypadku o informacji publicznej można mówić tylko wtedy, gdy są one ustalone. Zgodnie z art. 14 ust. 1 Statutu Akademii [...] posiedzenia Senatu zwołuje Rektor, z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej 25% statutowego składu Senatu, z podaniem porządku obrad w zawiadomieniu o posiedzeniu, przesyłanym co najmniej tydzień przed posiedzeniem; porządek ten może być zmieniony i uzupełniony przez Senat. Uchwały Senatu mogą być podejmowane tylko wtedy, gdy informację o nich zawiera porządek obrad zatwierdzony na początku posiedzenia. Z kolei ust. 2 tego przepisu stanowi, że w wyjątkowych przypadkach, dla omówienia konkretnego zagadnienia, Rektor może zwołać posiedzenie Senatu w trybie pilnym.

W ocenie Sądu powołane uregulowanie potwierdza wyjaśnienia organu, w świetle których terminy posiedzeń Senatu nie są z góry ustalone, lecz wyznaczane doraźnie, a osoby uprawnione do udziału w obradach są powiadamiane imiennie drogą elektroniczną. Wszak w art. 14 ust. 1 Statutu mowa właśnie o zawiadomieniu o konkretnym posiedzeniu, a nie o posiedzeniach czy też o harmonogramie posiedzeń. Ustawowe i statutowe kompetencje Senatu obejmują tylko sprawy o szczególnym znaczeniu, które nie są związane z bieżącym administrowaniem czy zarządzaniem Uczelnią, co sprawia, że częstotliwość jego posiedzeń nie musi być duża. Bieżące sprawy należą do kompetencji organów jednoosobowych oraz do rad podstawowych jednostek organizacyjnych Uczelni (rad wydziałów).

Skoro terminy przyszłych posiedzeń Senatu Akademii [...] nie są z góry ustalone i tym samym nie są znane, nie można organowi zarzucić bezczynności w ich udostępnieniu; nie można organowi zarzucić bezczynności w zakresie udostępnienia informacji, która nie istnieje. Zdaniem Sądu I instancji niepodobna również przyjąć, by wniosek skarżącego na przyszłość obligował organ do zawiadamiania skarżącego o każdym kolejnym terminie posiedzenia Senatu, ilekroć będzie on ustalony. Nie ma też, w ocenie Sądu, dostatecznych podstaw do przyjęcia, że w czasie złożenia przez skarżącego wniosku jakiś konkretny, jednostkowy termin posiedzenia był ustalony i organowi znany.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł M.B., domagając się uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Krakowie, a także zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

- naruszenie prawa materialnego tj. art. 3 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.) poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że Senat uczelni publicznej nie może zostać uznany za kolegialny organ władzy publicznej.

- obrazę przepisów prawa procesowego, mającą istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez naruszenie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na nie uwzględnieniu skargi, pomimo iż organ, pomimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, pozostał w sprawie bezczynny.

W uzasadnieniu wskazano, że Sąd I instancji błędnie przyjął, że Senat Uczelni nie jest szeroko pojętym organem administracyjnym, co z kolei implikuje niemożność udzielenia przez Rektora Akademii informacji w przedmiocie terminów posiedzeń Senatu oraz wzięcia udziału w tychże posiedzeniach. Powyższe koliduje z ugruntowanym w orzecznictwie pojęciem informacji publicznej, zgodnie z którym informację publiczną stanowi każda informacja wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter mają również wiadomości niewytworzone przez podmioty publiczne, lecz odnoszące się do tych podmiotów.

W ocenie skarżącego, jeżeli Akademia [...] jest uczelnią publiczną, to bez wątpienia organy utworzone w jej strukturach, w tym Senat Uczelni, zakwalifikować można do szeroko rozumianego pojęcia innych podmiotów administracyjnych, podlegających ustawie o dostępie do informacji publicznej. W tym miejscu podnieść należy, iż skoro uczelnia publiczna w zakresie realizacji zadań publicznych - edukacji jest podmiotem wskazanym w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., to pozostaje zobowiązana do udzielania informacji publicznej w związku z wykonywanymi zadaniami publicznymi i faktem dysponowania majątkiem publicznym.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Rektor Akademii [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w odpowiedzi na skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej jako "p.p.s.a."), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W sprawie nie występują enumeratywnie wyliczone w art. 183 § 2 p.p.s.a. przesłanki nieważności postępowania sądowoadministracyjnego. Z tego względu, przy rozpoznaniu sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Skarga kasacyjna nie opiera się na usprawiedliwionych podstawach.

Podniesiony w skardze kasacyjnej jedyny zarzut o charakterze prawnomaterialnym dotyczy naruszenia art. 3 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (u.d.i.p.), przez błędną wykładnię tego przepisu polegającą na przyjęciu, że Senat uczelni publicznej nie może zostać uznany za kolegialny organ władzy publicznej.

Już na wstępie niniejszych rozważań należy zwrócić uwagę, że sąd I instancji stwierdził wprost w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że: "Senat Akademii [...] jest kolegialnym organem władzy w ramach uczelni publicznej czy też – patrząc z perspektywy prawa administracyjnego – kolegialnym organem zakładu administracyjnego. Nie jest natomiast kolegialnym organem władzy publicznej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p.".

Przepis art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. stanowi, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. Przepis ten stanowi zatem szczególną formę prawa do informacji publicznej polegającą na dostępie do posiedzeń organów kolegialnych władzy publicznej, z tym ograniczeniem, że regulacja ta dotyczy wyłącznie organów pochodzących z powszechnych wyborów.

Wybory powszechne to wybory, w których mogą wziąć udział wszyscy uprawnieni pełnoletni obywatele. Nie czyni zadość pojęciu wyborów powszechnych wybór członków senatu uczelni wyższej, skoro do udziału w tych wyborach uprawnieni są jedynie nauczyciele akademiccy, doktoranci, studenci oraz pracownicy niebędący nauczycielami akademickimi (art. 60 ust. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym). Uprawnieni do tego by brać udział w procesie wyborczym nie są zatem wszyscy obywatele, a jedynie określeni członkowie społeczności uczelnianej. Z tego już powodu powołany wyżej przepis nie może znaleźć zastosowania do żądania skarżącego.

Cytowany wcześniej fragment uzasadnienia zaskarżonego wyroku słusznie kwestionuje, wbrew zarzutowi skargi kasacyjnej, jedynie charakter Senatu Akademii, jako organu kolegialnego pochodzącego z wyborów powszechnych (w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p.), nie podważając w żadnej mierze statusu Rektora jako podmiotu obowiązanego do udzielenia informacji publicznej w formach innych niż opisane w wymienionym przepisie.

Z art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. wynika bowiem, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Nie budzi żadnych wątpliwości to, że organy publicznych uczelni wyższych należą do podmiotów określonych w art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. Nie zanegował tego bynajmniej sąd I instancji w zaskarżonym wyroku. Należy natomiast ponownie podkreślić, że uznał słusznie, że Rektor Akademii, pozostając zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej na zasadach ogólnych, nie jest zobowiązany do udzielenia skarżącemu dostępu do posiedzeń senatu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p., gdyż posiedzenia te nie są objęte dyspozycją powyższego przepisu.

Należy ponadto podkreślić, że w skardze kasacyjnej nie podniesiono zarzutów, które mogłyby prowadzić do podważenia twierdzenia organu co do tego, że terminy posiedzeń senatu nie są ustalane z wyprzedzeniem, czy w regularnych odstępach czasu. Z uwagi na związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej brak było możliwości, by twierdzenia te poddać weryfikacji.

W tym stanie sprawy Naczelny Sąd Administracyjny uznając skargę kasacyjną za pozbawioną usprawiedliwionych podstaw oddalił ją na podstawie art.184 § 1 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt