Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska (spr.), , Sędzia WSA Joanna Gierak – Podsiadły, Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Protokolant st. ref. Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2015 r. sprawy ze skargi [...] z siedzibą w Ś. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

I. Stan sprawy

1. Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania podmiotu leczniczego [...] Spółka Jawna [...] z siedzibą w Ś. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r. znak [...] w sprawie nałożenia kary finansowej za niezgłoszenie w terminie do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zmiany danych objętych wpisem - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Decyzja została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013 r. poz. 267) - dalej "kpa".

2. W uzasadnieniu decyzji Minister Zdrowia podał, że w dniu [...] września 2014 r. Wojewoda [...] wydał decyzję o nałożeniu kary pieniężnej za niezgłoszenie do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zmiany danych objętych wpisem na podmiot leczniczy [...] Spółka Jawna [...].

Odwołanie od tej decyzji złożył podmiot leczniczy, a pismem z dnia 12 listopada 2014 r. strona wniosła o wezwanie Wojewody [...] do wskazania konkretnych osób, które zostały wprowadzone w błąd, co do miejsca wykonywania usług przez ten podmiot leczniczy, oraz do wykazania, na czym polegało określone w decyzji "utrudnienie poszkodowanym zaspokojenia roszczeń odszkodowawczych".

3. W uzasadnieniu decyzji Minister Zdrowia stwierdził, że skarżący miał obowiązek wynikający z przepisów ustawy o działalności leczniczej nanieść zmiany w księdze rejestrowej i wykreślić jednostkę organizacyjną w odpowiednim terminie. Ponadto, zgodnie z przedmiotową decyzją, kara dotyczy również braku wykreślenia trzech komórek organizacyjnych. Fakt świadczenia usług medycznych przez inny podmiot leczniczy w miejscu, które zgodnie z zapisami księgi rejestrowej były przypisane stronie, w znaczący sposób uwidacznia złamanie przepisów przez skarżącego. Jednocześnie lekceważący stosunek strony do obowiązku wynikającego z art. 25 ust. 3 ustawy i nieskładanie w terminie dokumentu ubezpieczenia do organu rejestrowego potwierdza zasadność nałożenia kary.

Odnosząc się do wniosków strony zawartych w piśmie z dnia 12 listopada 2014 r. organ wskazał, iż istotnie w treści decyzji organ I instancji wskazał na konieczność zamieszczania w rejestrze aktualnych danych m.in. w zakresie informacji o zakończeniu działalności jednostki organizacyjnej i komórek organizacyjnych oraz informacji o aktualnym obowiązkowym ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej, a także poinformował, jakie skutki może powodować brak aktualnych informacji w powyższym zakresie, jednakże w ocenie organu odwoławczego organ I instancji zamieszczając powyższe zapisy w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji kierował się potrzebą objaśnienia stronie ratio legis przepisów prawa dotyczących obowiązku aktualizacji danych w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Organ wskazał, iż przesłanką nałożenia kary jest niezgłoszenie zmiany danych objętych wpisem, a nie wystąpienie skutku jaki może powodować brak aktualnych informacji w księdze rejestrowej podmiotu leczniczego, a zatem dokonanie ustaleń jakich żąda strona w piśmie z dnia 12 listopada 2014 r. nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. Odnosząc się do zarzutu, iż przepis art. 107 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej nie może być zastosowany ponad pół roku po samodzielnym dokonaniu zmian w rejestrze przez podmiot leczniczy organ wskazał, że postępowanie w sprawie nałożenia kary na [...] Spółka Jawna [...] zostało wszczęte przed upływem dwóch miesięcy od zgłoszenia zmian w rejestrze pismem organu rejestrowego z dnia [...] maja 2014 r. Zgodnie z przepisami ustawy o działalności leczniczej podmioty lecznicze miały czas do dnia 31 grudnia 2012 r. na dostosowanie zapisów księgi rejestrowej do obowiązujących przepisów. Dodatkowo pismem z dnia 14 listopada 2013 r. Wojewoda [...] poinformował o braku aktualizacji ww. zapisów w księdze rejestrowej skarżącego. Z ustaleń organu wynika, że złożenie wniosku o wpis zmian w dniu 28 marca 2014 r. było przekroczeniem terminu ustawowego o prawie 15 miesięcy i nastąpiło dopiero po ponagleniu organu rejestrowego.

4. Zdaniem Sądu, stan faktyczny przyjęty za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia nie budzi wątpliwości.

II. Zarzuty podniesione w skardze i stanowisko organu

5. Skargę na decyzję Ministra Zdrowia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła [...] Spółka Jawna [...] z siedzibą w Ś.; zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych mających istotny wpływ na wynik sprawy, a tym samym naruszenie art. 7 kpa, oraz naruszenie art. 8, 10, 12 § 1 i 75 kpa poprzez pominięcie wniosków strony zawartych w piśmie z dnia 12 listopada 2014 r. -

- domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji i umorzenia postępowania.

6. W odpowiedzi na skargę Minister Zdrowia wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

III. Podstawa prawna rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

7. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji orzekając w sprawie nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.

Przez prawo należy rozumieć prawo materialne oraz przepisy postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej decyzji.

Stosownie do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej "ppsa", sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Podkreślić należy, że sąd administracyjny, kontrolując zgodność zaskarżonego rozstrzygnięcia z prawem, czyni to na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy w postępowaniu administracyjnym. Obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego spoczywa na organie orzekającym, a sąd administracyjny nie zastępuje organu administracji w wypełnieniu tego obowiązku, ponieważ do kompetencji sądu należy wyłącznie kontrola legalności rozstrzygnięcia administracyjnego. Oznacza to, że sąd administracyjny nie rozstrzyga merytorycznie o zgłoszonych przez stronę żądaniach. Zgodnie z art. 145 § 1 ppsa, wyeliminowanie przez sąd z porządku prawnego zaskarżonego aktu może nastąpić w razie stwierdzenia naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, innego naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 1 lit. a-c), a także wówczas, gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (pkt 2) lub też stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w kpa lub w innych przepisach. W razie jednak nieuwzględnienia skargi sąd skargę oddala, na mocy art. 151 ppsa.

8. Zaskarżoną decyzją Minister Zdrowia utrzymał w mocy decyzję organu I instancji o nałożeniu na podmiot leczniczy [...] Spółka Jawna [...] z siedzibą w Ś. kary finansowej za niezgłoszenie w terminie do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zmiany danych objętych wpisem.

Dokonując oceny zaskarżonej decyzji w świetle powołanych wyżej kryteriów Sąd uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ zaskarżona decyzja nie narusza prawa.

Sąd podziela stanowisko organu przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, zarówno w zakresie ustalonego stanu faktycznego jak również zastosowanych przepisów prawa.

9. Zgodnie z art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.), podmiot wykonujący działalność leczniczą, wpisany do rejestru jest obowiązany zgłaszać organowi prowadzącemu rejestr wszelkie zmiany danych objętych rejestrem w terminie 14 dni od dnia ich powstania. Zgodnie zaś z art. 107 ust. 2 tej ustawy, w przypadku nie zgłoszenia zmiany danych objętych rejestrem w terminie, o którym mowa w ust. 1, organ prowadzący rejestr może, w drodze decyzji administracyjnej, nałożyć na podmiot wykonujący działalność leczniczą karę pieniężną w wysokości do dziesięciokrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Przytoczony przepis w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości nakłada na wpisany do rejestru podmiot wykonujący działalność leczniczą, obowiązek zgłaszania, w określonym terminie, organowi prowadzącemu rejestr wszystkich zmian danych objętych wpisem.

Słusznie zatem organ uznał, że skarżący [...] Spółka Jawna [...] miał obowiązek wynikający z przepisów ustawy o działalności leczniczej nanieść zmiany w księdze rejestrowej i wykreślić tę jednostkę organizacyjną w odpowiednim terminie, skoro z akt sprawy wynika, że działalność jednostki organizacyjnej oraz komórek organizacyjnych została zakończona z dniem 30 września 2013 r., natomiast zmiany zostały zgłoszone do rejestru w formie wniosku o wpis zmian w dniu 26 marca 2014 r., czyli po upływie 5 miesięcy, a nie w terminie 14 dni zakreślonym przez art. 107 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 107 ust. 8 tej ustawy, przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej organ prowadzący rejestr jest obowiązany uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych naruszeń. Zdaniem Sądu, słusznie również uznał Minister Zdrowia, że nałożona przez organ I instancji kara pieniężna jest adekwatna do rodzaju i wagi stwierdzonych naruszeń.

Podkreślić należy, iż przesłanką nałożenia kary jest samo niezgłoszenie zmiany danych objętych wpisem, a nie jest konieczne wystąpienie skutku, jaki może powodować brak aktualnych informacji w księdze rejestrowej podmiotu leczniczego. Z art. 107 ust. 1 i 2 ustawy o działalności gospodarczej wynika, w przypadku niezgłoszenia zmiany danych objętych rejestrem w terminie 14 dni od dnia ich powstania, organ prowadzący rejestr może, w drodze decyzji administracyjnej, nałożyć na podmiot wykonujący działalność leczniczą karę pieniężną. Oznacza to, że decyzja ta wydawana jest na zasadzie uznania administracyjnego. Przy kontrolowaniu decyzji o charakterze uznaniowym sąd administracyjny bada zgodność z prawem takiej decyzji, ale nie wnika w celowość wydania takiej decyzji i rozstrzygnięcia w niej zawartego. Obowiązkiem sądu jest natomiast ustalenie, czy na podstawie zastosowanych przepisów prawnych dopuszczalne było wydanie decyzji uznaniowej, i czy organ przy jej wydaniu nie przekroczył granic uznania administracyjnego, czy uzasadnił podjęte rozstrzygnięcie wystarczająco zindywidualizowanymi przesłankami (v. B. Adamiak, J. Borkowski – Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. 10. Wydanie. Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2009, k. 404-405).

Zdaniem Sądu, organ nie przekroczył granic uznania administracyjnego, i uzasadnił podjęte rozstrzygnięcie wystarczająco zindywidualizowanymi przesłankami. Ostatecznie więc stwierdzić trzeba, że co do zasady zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

10. Wobec powyższego, odnosząc się do zarzutów skargi stwierdzić należy, iż są one niezasadne. Zdaniem Sądu postępowanie administracyjne zostało przeprowadzone wnikliwie, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oceniony został właściwie, a mające zastosowanie w sprawie przepisy zostały prawidłowo zinterpretowane.

Sąd nie doszukał się naruszeń przepisów prawa materialnego czy procesowego, w tym wskazanych w skardze, które miałyby jakikolwiek wpływ na wynik sprawy, a zatem skutkowałyby koniecznością uchylenia zaskarżonej decyzji.

11. Mając powyższe na uwadze, Sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270), orzekł jak w sentencji.