Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Marcin Kamiński /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. S. na uchwałę Zarządu Województwa z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Województwa na rzecz skarżącego M. S. kwotę 997 zł /słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Przedmiotem skargi M. S. (skarżący) jest uchwała Zarządu Województwa [...] w [...] (Zarząd Województwa/organ) Nr [...] z dnia [...] lipca 2018 r. w sprawie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego na kandydata na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego w [...].

Stan faktyczny i prawny sprawy ze skargi na powyższą uchwałę przedstawia się następująco:

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. Zarząd Województwa powołał Komisję Konkursową do przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego w [...].

W trakcie posiedzenia w dniu 11 czerwca 2018 r. Komisja Konkursowa stwierdziła, że na konkurs wpłynęło 9 ofert, w tym jedna w kopercie nie zawierającej danych kandydata: imienia i nazwiska, adresu do korespondencji i numeru telefonu. W protokole posiedzenia wpisano, że po zasięgnięciu opinii radcy prawnego Komisja Konkursowa stwierdziła, że taka wadliwa koperta nie powinna być otwierana przez Komisję.

W dniu 21 czerwca 2018 r. do Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...] wpłynęło pismo skarżącego zatytułowane jako "protest" od czynności związanej z nie rozpatrzeniem kandydatury skarżącego w ramach przedmiotowego konkursu.

Skarżący w piśmie tym podniósł, że w trakcie postępowania konkursowego doszło do naruszenia § 4 ust. 1 pkt 4 oraz § 8 ust. 1 pkt 2 i 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 lutego 2012 r. w sprawie sposobu przeprowadzania konkursu na niektóre stanowiska kierownicze w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą (dalej w skrócie: rozporządzenie z dnia 6 lutego 2012 r.) oraz innych przepisów prawa, co jest podstawą do stwierdzenia nieważności prowadzonego konkursu.

W uzasadnieniu pisma skarżący stwierdził, że czynność Komisji Konkursowej powinna być unieważniona ze względu na dokonanie jej z naruszeniem przepisów rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r., naruszeniem przepisów prawa dotyczących ochrony danych osobowych oraz praw obywatelskich skarżącego.

Skarżący wyjaśnił, że zgodnie z treścią ogłoszenia konkursowego złożył w dniu 22 maja 2018 r. w sekretariacie Departamentu Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej wymagane dokumenty. Na kopercie zaznaczył: "Konkurs na stanowisko Dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego w [...]". W kopercie umieścił swoje imię i nazwisko, adres, numer telefonu oraz zgodę na przetwarzanie danych osobowych na potrzeby konkursu. Skarżący stwierdził, że nie wyrażał zgody na dostęp osób trzecich do jego danych osobowych zamieszczonych na kopercie.

Skarżący stwierdził, że wszelkich czynności związanych z przetwarzaniem danych osobowych kandydatów na potrzeby konkursu dokonują członkowie komisji konkursowej w sposób określony w Regulaminie Przeprowadzania Konkursu na Stanowisko Dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego w [...].

Zdaniem skarżącego, oznaczenie koperty (nie podanie na niej danych osobowych przez kandydata) w żaden sposób nie mogło być przesłanką do nie rozpatrzenia jego kandydatury. Skarżący dodał, iż ze względu na to, że pozostaje nadal w zatrudnieniu, jego dane teleadresowe są w zasobach danych osobowych Urzędu Marszałkowskiego i zakładu pracy, o czym poinformował Przewodniczącego Komisji oddzielnym pismem w dniu 6 czerwca 2018 r., do którego załączył kopię strony adresowej złożonej koperty z dokumentami na konkurs, z potwierdzeniem jej wpływu. Skarżący podniósł, że żaden z przepisów rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r. nie stanowi, iż brak ujawnienia danych osobowych na kopercie - do czego każdy obywatel ma niezbywalne prawo zgodnie z przepisami prawa wyższego rzędu oraz prawami zasadniczymi - należy uznać za podstawę do nie rozpatrzenia kandydatury. Ponadto skarżący podkreślił, że dane umieszczone przez skarżącego na kopercie jednoznacznie wskazywały, jakiego postępowania dotyczą przedkładane dokumenty. Dane kontaktowe znajdowały się w kopercie ze zgodą na przetwarzanie danych wrażliwych przez uprawnione osoby i zgodnie z celem. W pełni umożliwiało to prawidłowe procedowanie postępowania konkursowego. Dalej skarżący stwierdził, że przepisy prawa stanowią, iż postępowanie konkursowe jest nieważne w przypadku niedokonania jednej lub więcej czynności określonych w rozporządzeniu z dnia 6 lutego 2012 r., tj. nie rozpatrzenia zgłoszonej kandydatury, jak też w przypadku niepowiadomienia kandydata o terminie posiedzenia komisji, co miało miejsce. Dlatego też prowadzone postępowanie konkursowe należy uznać za nieważne. Skarżący wskazał również, że obowiązujące od 25 maja 2018 roku przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE stanowią, iż każdy podmiot żądający przedstawienia danych osobowych może to robić zgodnie z zasadą ograniczenia celu. Oznacza to, że dane osobowe mogą być zbierane jedynie w konkretnym, wyraźnym i prawnie uzasadnionym celu, którego osiągnięcie nie jest możliwe przy użyciu innych sposobów. Jeśli podstawą przetwarzania danych jest zgoda, to odnosi się ona jedynie do konkretnie wskazanego celu i uzasadnionego sposobu przetwarzania. W ocenie skarżącego, dane wymagane w tym przypadku do zamieszczenia na kopercie przewyższały cel, jakiemu mają służyć. Wskazanie konkursu, na jaki były składane dokumenty, w zupełności pozwalały na realizację celu. Koperty z dokumentami konkursowymi odbierane były w sekretariacie Departamentu Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...]. Osoby pracujące tam nie zostały powołane w skład Komisji Konkursowej. Ich rolą było zarejestrowanie wpływu koperty na konkurs z datą i nadanie kolejnego numeru z książki podawczej oraz przekazanie dalej koperty merytorycznemu członkowi Komisji. Skarżący podniósł, że obywatelom RP zapewnia się ochronę tajemnicy komunikowania się, a jej ograniczenie może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w ustawie i w sposób w niej określony. Jednocześnie nikt nie może być zmuszany do ujawniania osobom trzecim informacji dotyczących jego osoby oraz tajemnicy korespondencji, poza okolicznościami opisanymi ustawowo. Władze publiczne nie mogą pozyskiwać informacji o obywatelach w inny sposób, niż zapewniający ww. tajemnicę korespondencji i w sposób faktycznie niezbędny do zrealizowania określonych działań. 

Skarżący zauważył, że koperty składane były przez kandydatów do 23 maja 2018 r. Otwarcie kopert nastąpiło w dniu 11 czerwca 2018 r. Do czasu otwarcia kopert dane osobowe kandydatów były przetwarzane bez formalnego, a w przypadku braku w kopercie zgody (lub jej wady) faktycznego upoważnienia. Każdy zgłaszający się do konkursu ma prawo do wyrażenia zgody na udostępnienie swoich danych osobowych tylko osobom i w sposób niezbędny do procesowania konkursu na danym etapie. Inne podejście do analizowanego stanu faktycznego narusza ustawowe przepisy szczególne oraz prawa zasadnicze protestującego zawarte w Konstytucji RP. W konsekwencji, poprzez niedopuszczenie do konkursu, doszło też do nieuprawnionego ograniczenia wykonania praw publicznych protestującego.

Zaskarżoną uchwałą Zarząd Województwa działając na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa i na podstawie § 8 ust. 2 i 3 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r., odrzucił w całości wniosek skarżącego o stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego na kandydata na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego w [...].

W uzasadnieniu uchwały Zarząd Województwa stwierdził, że zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r. stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego następuje wyłącznie na wniosek, który zgłasza się do właściwego podmiotu nie później niż w terminie 14 dni od dnia wybrania przez komisję konkursową kandydata na stanowisko objęte konkursem.

Przyczyny nieważności określone zostały w ust. 1 tegoż paragrafu, zgodnie z którym postępowanie konkursowe jest nieważne w przypadku:

1) niezachowania kolejności czynności, o których mowa w § 4 ust. 1;

2) niedokonania jednej lub więcej czynności określonych w § 4 ust. 1;

3) niespełnienia warunków określonych w § 9;

4) rozpatrzenia kandydatury osoby, która nie złożyła jednego lub więcej dokumentów, o których mowa w § 12;

5) ujawnienia, po zakończeniu postępowania konkursowego, że do składu komisji konkursowej powołane zostały osoby, o których mowa w § 5 ust. 1;

6) naruszenia tajności głosowania;

7) niepowiadomienia kandydata lub członka komisji konkursowej o terminie posiedzenia komisji.

Zarząd Województwa wyjaśnił, że Komisja Konkursowa w dniu 11 czerwca 2018 r. odbyła posiedzenie, podczas którego rozpatrzyła złożone przez kandydatów oferty oraz odbyła rozmowy z kandydatami.

Ponadto zgodnie z § 12 ust. 2 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r. dokumenty konkursowe kandydaci zgłaszający się do konkursu składają właściwemu podmiotowi, na kopercie kandydat umieszcza swoje imię i nazwisko oraz adres i numer telefonu kontaktowego a także adnotację o treści "Konkurs na stanowisko ...". Zarząd Województwa podkreślił fakt, że brak podania którejkolwiek ze wskazanej powyżej informacji stanowi poważne naruszenie przepisów przez osobę składającą i powoduje, że jego kandydatura nie będzie rozpatrywana. Taka wadliwa koperta nie powinna być otwierana przez komisję. Zdaniem Zarządu Województwa niemożliwym jest uzupełnienie danych na kopercie po terminie składania ofert. Przepisy nie przewidują żadnych czynności naprawczych czy też uzupełnień wadliwie złożonych dokumentów konkursowych. Ponadto skarżący podejmując próbę uzupełnienia błędów formalnych poprzez wystąpienia pisemne do komisji konkursowej w dalszym ciągu nie umieścił brakujących danych, ograniczając się jedynie do stwierdzenia, że dane teleadresowe nie uległy zmianie i są tożsame z pozostającymi w zasobach danych osobowych Urzędu Marszałkowskiego.

Zarząd Województwa podkreślił, że rola komisji jest ściśle określona w rozporządzeniu z dnia 6 lutego 2012 r. i do jej obowiązku nie należy ustalanie danych osób kandydujących. To kandydat na kopercie powinien wskazać wszystkie wymagane przepisami dane.

Skarżący wniósł skargę na powyższą uchwałę, zaskarżając ją w całości.

Zaskarżonej uchwale skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania, t. j.:

- art. 49 ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 8 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej w zw. z § 12 ust. 2 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r. poprzez pozostawienie kandydatury skarżącego bez rozpatrzenia w sytuacji, gdy uchybienie temu przepisowi nie stanowi przesłanki do pozostawienia kandydatury bez rozpatrzenia,

- art. 49 ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 8 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej w zw. z § 8 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r. poprzez nie stwierdzenie nieważności postępowania lub bezskuteczności czynności Komisji Konkursowej wskutek pozostawienia kandydatury skarżącego bez rozpoznania i nie powiadomienia skarżącego o terminie posiedzenia Komisji pomimo przysługiwania mu statusu kandydata w postępowaniu konkursowym.

Wobec powyższego skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały.

W uzasadnieniu skargi skarżący stwierdził, że jego legitymacja do zaskarżenia uchwały wynika z art. 90 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa w zw. z art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a. Wprawdzie przepis ten statuuje generalną zasadę zaskarżenia wyłącznie uchwał zawierających przepisy prawa miejscowego, jednak w ocenie skarżącego przepis ten należy interpretować przez pryzmat prawa do sądu i potrzeby objęcia kontrolą jak najszerszego obszaru działania administracji publicznej. Za możliwością zaskarżenia także uchwał nie będących aktami prawa miejscowego przemawia też brzmienie art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie województwa. Zdaniem skarżącego, uwzględniając zatem wyniki wykładni celowościowej i systemowej należy przyjąć, że w trybie art. 90 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa dopuszczalne jest zaskarżanie uchwał z zakresu administracji publicznej a godzących w interes prawny skarżącego, także tych nie będących aktami prawa miejscowego. Skarżący wskazał, że w podobne sprawie stanowisko takie wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. II OSK 1584/14.

Skarżący podniósł, że naruszenie jego interesu prawnego wyraża się w tym, że wskutek podjęcia zaskarżonej uchwały został pozbawiony prawa do udziału w przeprowadzonym konkursie na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego w [...], które to prawo wywieść można z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej.

Zdaniem skarżącego, złożenie oferty w kopercie z adnotacją konkretyzującą postępowanie konkursowe, natomiast bez podania danych osobowych kandydata, nie uprawniało Komisji Konkursowej do pozostawienia koperty nie otwartej, a kandydatury skarżącego bez rozpatrzenia. Niewątpliwie adnotacja umieszczona na kopercie pozwalała na stwierdzenie, że znajduje się w niej zgłoszenie kandydatury do udziału w tym właśnie, konkretnym postępowaniu. Po otwarciu koperty możliwe było zapoznanie się także z danymi osobowymi kandydata. Skarżący wskazał, że sposób pobierania danych osobowych od kandydatów, uniemożliwiający weryfikację oświadczeń o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych przed otwarciem koperty (tj. przed pobraniem tych danych), jest niezgodny z obowiązującym prawem wyższego rzędu (zwłaszcza Ogólnym Rozporządzeniem o Ochronie Danych) i tym również motywował się skarżący umieszczając te dane wewnątrz koperty oraz składając tę kopertę osobiście. W ocenie skarżącego w sytuacji, gdy kopertę z dokładnym adresem zamieszkania, numerem telefonu, przesyła się przesyłką pocztową bądź składa się w sekretariacie dochodzi do narażenia danych osobowych na nieuprawnione przetwarzanie. W trakcie takiego obiegu koperty osoby nie upoważnione uzyskują możliwość uzyskania danych w postaci numeru telefonu osoby zgłaszającej bez żadnego upoważnienia oraz w zakresie z pewnością przewyższającym rzeczywiste potrzeby i niezbędną konieczność, np. jedynie do wykonania usługi pocztowej.

Skarżący wskazał, że koperta nie stanowi dokumentu w rozumieniu przedmiotowego rozporządzenia, o czym świadczyć może wykładnia językowa § 12 ust. 2. Zdaniem skarżącego trudno więc uznać za trafne stwierdzenie Komisji Konkursowej, jakoby naruszenie tego przepisu stanowiło ciężkie naruszenie przepisów postępowania, które skutkuje pozostawieniem kandydatury bez rozpatrzenia. Skarżący wskazał, że ustawodawca nie operuje żadną sankcją dla osoby zgłaszającej za naruszenie tego przepisu, a w szczególności sankcją pozostawienia zgłoszenia bez rozpatrzenia. Również regulamin konkursu nie reguluje takich sankcji. Co za tym idzie działanie Komisji Konkursowej polegające na pozostawieniu zgłoszenia bez rozpatrzenia, pozostawało bez oparcia w przepisach postępowania. 

Skarżący wskazał, że jeszcze przed posiedzeniem Komisji wyraźnie wskazał jej Przewodniczącemu, że przedmiotowa koperta dotyczy jej osoby. Ten fakt powinien wynikać z wiedzy powziętej przez Komisję oraz właściwy podmiot z urzędu. Skarżący złożył bowiem przedmiotową kopertę osobiście, a jednocześnie był osobą dobrze znaną zarówno Komisji, jak i właściwemu podmiotowi, gdyż pełnił on wówczas funkcję dyrektora jednostki, tj. piastował stanowisko, na które miał zostać przeprowadzony konkurs. Komisja Konkursowa dysponowała zarówno wiedzą, kto złożył przedmiotową ofertę, jak również danymi osobowymi tej osoby, koniecznymi do dokonania zawiadomienia, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r.

Zdaniem skarżącego, pozostawienie jego kandydatury bez rozpatrzenia (nie otwarcie koperty), a tym samym nie dopuszczenie go do udziału w konkursie, stanowiło bezpodstawny przejaw nadmiernego formalizmu ze strony Komisji Konkursowej, legitymizowany następnie zaskarżoną uchwałą Zarządu Województwa.

Ponadto skarżący podniósł, że przysługiwał mu status kandydata, Komisja Konkursowa jednocześnie dysponowała danymi umożliwiającymi zawiadomienie skarżącego, powinien on zatem zostać zawiadomiony o posiedzeniu Komisji. Nie zawiadomienie skarżącego stanowi więc wadę skutkującą nieważnością powstępowania konkursowego.

W odpowiedzi na skargę Zarząd Województwa wniósł o jej oddalenie.

Zdaniem Zarządu Województwa, wbrew twierdzeniom skarżącego należy uznać, iż złożenie oferty (koperty) w sposób nie zawierający wymaganych danych stanowiło podstawę do pozostawienia oferty bez rozpatrzenia. Trudno również uznać, iż w takim stanie faktycznym i prawnym skarżącemu przysługiwał przymiot "uczestnika konkursu". Jego ofertę w konkursie należy traktować jako anonimową. Ponadto Zarząd Województwa stwierdził, że skarżący nie mógł zostać poinformowany o terminie posiedzenia Komisji z uwagi na fakt, iż po pierwsze jego oferta nie odpowiadała wymogom formalnym, a po drugie technicznie byłoby to niemożliwe, gdyż na kopercie nie było jego danych tj. imienia, nazwiska, adresu i telefonu kontaktowego. Zarząd Województwa stwierdził więc, że w przedmiotowej sprawie nie doszło do naruszenia przepisów, a podjęta uchwała nie mogła być w swojej treści odmienna w takim stanie faktycznym i prawnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd administracyjny pozostając związany kryterium legalności oraz nie będąc związany granicami skargi, w tym podniesionymi w niej zarzutami, jest upoważniony w toku kontroli przedmiotu zaskarżenia do uwzględnienia z urzędu wszelkich stwierdzonych naruszeń prawa oraz do ich sankcjonowania w granicach wyznaczonych w art. 145-150 p.p.s.a. lub w przepisach szczególnych.

Uwzględnienie skargi na uchwałę organu jednostki samorządu terytorialnego, niebędącą aktem prawa miejscowego i podjętą w sprawie z zakresu administracji publicznej, polega zasadniczo na stwierdzeniu jej nieważności w całości albo w części, chyba że przepis szczególny wyłącza stwierdzenie nieważności (art. 147 § 1 w zw. z art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a.). Negatywne przesłanki stwierdzenia nieważności – w odniesieniu do niebędących aktami prawa miejscowego uchwał organów samorządu województwa – wynikają przede wszystkim z art. 82 ust. 5 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (u.s.w.). Po pierwsze, w przypadku nieistotnego naruszenia prawa nie stwierdza się nieważności uchwały, a jedynie stwierdza się jej wydanie z naruszeniem prawa. Po drugie, nie stwierdza się nieważności niebędących aktami prawa miejscowego uchwał organu samorządu województwa po upływie jednego roku od dnia ich podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały organowi nadzoru w terminie określonym w art. 81 ust. 1 u.s.w.

W niniejszej sprawie przedmiotem rozpoznania jest skarga na uchwałę zarządu województwa o odmowie stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego na stanowisko kierownicze w wojewódzkim podmiocie leczniczym (błędnie nazwana przez skarżony organ uchwałą "o odrzuceniu wniosku o stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego"), podjęta na podstawie art. 49 ust. 8 w zw. ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (u.d.l.) w zw. § 8 ust. 2 z rozporządzenia Ministra Zdrowia dnia 6 lutego 2012 r. w sprawie sposobu przeprowadzania konkursu na niektóre stanowiska kierownicze w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą (rozporządzenie z dnia 6 lutego 2012 r.) oraz w zw. z art. 2 pkt 6 w zw. z art. 6 ust. 2 u.d.l. i w zw. z art. 41 ust. 1 i ust. 2 pkt 6 u.s.w.

Przedmiotem odrębnego rozpoznania w sprawie o sygn. II SA/Rz 1364/18 stała się natomiast czynność Komisji Konkursowej z dnia 11 czerwca 2018 r. w przedmiocie pozostawienia kandydatury skarżącego bez rozpoznania. Postanowieniem z dnia 11 lutego 2019 r. tut. Sąd odrzucił skargę na powyższą czynność.

Poddana ocenie w niniejszej sprawie uchwała w sprawie stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego na stanowisko kierownicze w wojewódzkim podmiocie leczniczym została podjęta w sprawie z zakresu administracji publicznej (dotyczy bowiem kierowania działalnością wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym zatrudniania i zwalniania kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych). Przesłanka przedmiotowa z art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a. została zatem spełniona. Należy również uznać, że skarżący zrealizował także przesłankę podmiotową dopuszczalności zaskarżenia, to jest przesłankę legitymacyjną z art. 50 § 1 p.p.s.a. Niewątpliwie zaskarżona uchwała dotyczy bezpośrednio interesu prawnego skarżącego, który jako kandydat na stanowisko kierownicze uczestniczył w postępowaniu konkursowym, jednak jego kandydatura nie została rozpatrzona. Skarżący ma więc interes prawny we wniesieniu skargi na uchwałę zarządu województwa o odmowie uwzględnienia jego wniosku o stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego.

Przechodząc do oceny legalności zaskarżonej uchwały, należy stwierdzić, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem art. 49 ust. 8 u.d.l. w zw. § 8 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 4 ust. 1 pkt 4 i § 8 ust. 1 pkt 7 oraz w zw. z § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia dnia 6 lutego 2012 r. Skarżony organ pomimo zaistnienia wad nieważności postępowania konkursowego, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i pkt 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia dnia 6 lutego 2012 r., nie uwzględnił wniosku skarżącego o stwierdzenie nieważności tego postępowania.

Oceniając negatywnie stanowisko skarżonego organu co do istnienia podstaw do stwierdzenia nieważności spornego postępowania konkursowego, trzeba zgodzić się w pierwszej kolejności z organem, że skarżący złożył w dniu 22 maja 2018 r. kopertę zawierającą dane identyfikujące jego ofertę częściowo niezgodnie z wymogami wynikającymi z § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia dnia 6 lutego 2012 r. Istotnie w powyższym przepisie wyraźnie stwierdzono, że dokumenty konkursowe kandydaci zgłaszający się do konkursu składają właściwemu podmiotowi, a na kopercie kandydat umieszcza swoje imię i nazwisko oraz adres i numer telefonu kontaktowego, a także adnotację o treści: "Konkurs na stanowisko ..." (należy podać nazwę stanowiska objętego konkursem)". Skarżący składając osobiście w dniu 22 maja 2018 r. ofertę konkursową w sekretariacie Departamentu Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego zamieścił dokumenty konkursowe w kopercie, która nie zawierała danych dotyczących jego imienia, nazwiska, adresu oraz numeru telefonu kontaktowego. W ocenie skarżonego organu, w takiej sytuacji ofertę skarżącego należało pozostawić bez rozpatrzenia, nie otwierając "anonimowej koperty" na posiedzeniu komisji konkursowej. Tym samym również – zdaniem organu – brak było możliwości zawiadomienia kandydata o terminie posiedzenia komisji konkursowej, skoro nie doszło do otwarcia koperty i zapoznania się z danymi kandydata, a formalne otwarcie kopert następuje dopiero w toku posiedzenia komisji konkursowej.

Stanowisko skarżonego organu nie zasługuje na uwzględnienie w stanie faktycznym przedmiotowej sprawy.

Uwzględniając argumentację strony skarżącej trzeba było mieć na względzie, że strona ta była do dnia 23 marca 2018 r. Dyrektorem Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznego, którego to podmiotu dotyczył sporny konkurs. Skarżący z racji zajmowanego stanowiska był zatem osobą, której dane identyfikacyjne (co najmniej w zakresie imienia i nazwiska oraz danych kontaktowych) były znane pracownikom Departamentu Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej [...] Urzędu Marszałkowskiego. Osobiste złożenie koperty przez skarżącego na ręce upoważnionego pracownika tego Departamentu nie budzi wątpliwości. Tym samym niezależnie od ewentualnego zaniedbania obowiązku przełożonych co do pouczenia pracownika Urzędu Marszałkowskiego o przyjmowaniu jedynie prawidłowo opisanych kopert konkursowych, trudno uznać, że osoba lub osoby zatrudnione w Departamencie tego Urzędu, zajmujące się obsługą postępowania konkursowego, nie miały wiedzy co do tożsamości skarżącego, który sam w piśmie z dnia 6 czerwca 2018 r. potwierdził swoją tożsamość oraz – w celu usunięcia jakichkolwiek wątpliwości – załączył kserokopię złożonej wcześniej koperty oraz wskazał, że wszystkie konieczne dane osobowe są znane Przewodniczącemu Komisji Konkursowej, gdyż skarżący do dnia 23 marca 2018 r. zajmował stanowisko, którego dotyczył konkurs. Wobec powyższego należy przyjąć, że najpóźniej 6 czerwca 2018 r. ustała przeszkoda do zawiadomienia skarżącego o posiedzeniu komisji konkursowej oraz do otwarcia koperty konkursowej. Na marginesie można jedynie zauważyć, że już sam fakt, że skarżący pomimo braku formalnych pism kierowanych do niego przez Komisję uzyskał wiedzę o wątpliwościach co do złożonej przez niego koperty oraz co do terminu posiedzenia Komisji (zob. pisma skarżącego z dnia 6 czerwca 2018 r. oraz z dnia 11 czerwca 2018 r.), świadczą jedynie o tym, że określone osoby związane z obsługą lub prowadzeniem postępowania konkursowego udzieliły skarżącemu niezbędnych informacji, nie mając wątpliwości co do jego tożsamości.

Wyznaczenie terminu posiedzenia Komisji na dzień 11 czerwca 2018 r. (pomimo wysłania do pozostałych kandydatów pism informujących o terminie posiedzenia już z dniem 24 maja 2018 r.) umożliwiało zatem zawiadomienie skarżącego o terminie tego posiedzenia. Skarżący w piśmie z dnia 11 czerwca 2018 r. wyraził gotowość stawienia się w tym dniu na posiedzenie Komisji Konkursowej. Pismo to pozostało jednak bez odpowiedzi Komisji, która ostatecznie nie zaprosiła skarżącego na posiedzenie i nie dokonała otwarcia jego koperty konkursowej, uznając ją za "anonimową".

Stanowisko Komisji Konkursowej i – w konsekwencji – także skarżonego Organu okazało się jednak błędne.

Warunkiem ważności postępowania konkursowego jest rozpatrzenie wszystkich kandydatur osób, które złożyły dokumenty, o których mowa w § 12 rozporządzenia Ministra Zdrowia dnia 6 lutego 2012 r. Jeżeli postępowanie konkursowe jest nieważne w przypadku rozpatrzenia kandydatury osoby, która nie złożyła jednego lub więcej dokumentów, o których mowa w § 12, to należy uznać, że podstawą do odmowy rozpatrzenia (nierozpatrzenia) kandydatury może i powinno być tylko niezłożenie dokumentu lub dokumentów, o których mowa w cyt. § 12.

Brak jest podstaw, aby dokonywać wykładni rozszerzającej § 8 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia dnia 6 lutego 2012 r., które w tym właśnie przepisie pośrednio ustanawia jedyną podstawę do nierozpatrzenia kandydatury i formalnego pozostawienia oferty konkursowej bez rozpoznania. W tym zakresie nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu, że do katalogu dokumentów konkursowych należy także koperta, o której mowa w § 12 ust. 2 rozporządzenia. Wymagane dokumenty konkursowe zostały wymienione jedynie w § 12 ust. 1 oraz w § 12 ust. 3 rozporządzenia. Przepis § 12 ust. 2 pełni zupełnie inną funkcję. Ustanawia on techniczne zasady składania dokumentów konkursowych, w tym wymóg, aby dokumenty te złożyć w odpowiednio opisanej kopercie. Taka regulacja nie jest pozbawiona racjonalności, jeśli zważy się, że komisja konkursowa otwiera koperty dopiero na posiedzeniu (zob. § 2 ust. 1 Ramowego Regulaminu Przeprowadzania Konkursu, stanowiącego załącznik do rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r.).

Powstaje zatem wyjaśnić, jakie są konsekwencje niezamieszczenia na kopercie konkursowej wymaganych danych osobowych (np. imienia lub nazwiska, adresu lub telefonu kontaktowego). W takim wypadku – jeśli dane te są niewystarczające do powiadomienia kandydata o terminie posiedzenia komisji lub dane te nie są możliwe do ustalenia – trzeba przyjąć, że kandydat nie będzie mógł zostać powiadomiony o terminie posiedzenia. Okoliczność niezawiadomienia kandydata o terminie posiedzenia komisji konkursowej nie będzie stanowiła podstawy stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego (§ 8 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 6 lutego 2012 r.). Komisja konkursowa nie może jednak w takiej sytuacji uchylić się od obowiązku otwarcia koperty z dokumentami kandydata w celu dokonania formalnej oceny, czy kandydat złożył wymagany komplet dokumentów, o których mowa w § 12 ust. 1 i 3 rozporządzenia (zob. § 2 ust. 1 Ramowego Regulaminu Przeprowadzania Konkursu).

W przedmiotowej sprawie Komisja Konkursowa nie powiadamiając skarżącego o terminie swojego posiedzenia w dniu 11 czerwca 2018 r., pomimo iż wiedzę na temat danych osobowych oraz kontaktowych dotyczących skarżącego posiadała co najmniej od 6 czerwca 2018 r., naruszyła bezpośrednio warunek ważności postępowania konkursowego, określony w § 8 ust. 1 pkt. 7 cyt. rozporządzenia. Również nierozpatrzenie kandydatury skarżącego przez nieotwarcie koperty z dokumentami konkursowymi oraz niedokonanie oceny ich kompletności oraz – w razie stwierdzenia, że wszystkie wymagane dokumenty zostały złożone – niedokonanie oceny merytorycznej tej kandydatury bezpośrednio naruszyło § 4 ust. 1 pkt 4 cyt. rozporządzenia, wyczerpując przyczynę nieważności postępowania konkursowego, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2. W konsekwencji skarżony organ był zobowiązany do stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego w związku z zaistnieniem powyższych przyczyn nieważności.

Odrębnie trzeba zwrócić uwagę na podniesiony ogólnie w skardze problem ochrony danych osobowych skarżącego jako kandydata w spornym konkursie.

Po pierwsze, regulacja zawarta w § 12 cyt. rozporządzenia budzi poważne wątpliwości. Z jednej strony przepis § 12 ust. 2 nakazuje zamieścić dokumenty konkursowe w kopercie zawierającej podstawowe dane osobowe kandydata (nie tylko imię i nazwisko, lecz także adres i numer telefonu kontaktowego), z drugiej zaś przepis § 12 ust. 3 nakazuje kandydatowi złożenie odrębnego dokumentu zawierającego oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych w celu przeprowadzenia postępowania konkursowego. Ten ostatni przepis nie wskazuje jednak, czy powyższe oświadczenie ma zostać złożone odrębnie (poza kopertą), czy też ma zostać zamieszczone w kopercie. Jeśli oświadczenie zostanie złożone w kopercie (a tak było w przedmiotowej sprawie – zob. k. 133 akt administracyjnych), to przed jej otwarciem dochodzi już do przetwarzania danych osobowych, pomimo iż nie ma pewności, czy oświadczenie wyrażające zgodę na to przetwarzanie zostało złożone. Powstaje również wątpliwość, czy w sytuacji przesłania koperty drogą pocztową jest dopuszczalne wymaganie od kandydata, aby umieszczał na kopercie dane dotyczące numeru telefonu kontaktowego. Również w przypadku składania osobistego koperty krąg osób przetwarzających dane może być zbyt szeroki, w tym może obejmować osoby, które nie mają formalnego upoważnienia do przetwarzania danych osobowych kandydatów w zakresie postępowania konkursowego (np. pracownik sekretariatu departamentu urzędu marszałkowskiego nie jest upoważniony do przetwarzania danych osobowych w związku z postępowaniem konkursowym, chyba że dysponuje on imiennym upoważnieniem przewodniczącego komisji konkursowej).

Po drugie, należy pamiętać, że toku przedmiotowego postępowania konkursowego (25 maja 2018 r.) weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych/RODO). Oznacza to, że od dnia 25 maja 2018 r. przetwarzanie danych osobowych kandydatów konkursowych zaczęło podlegać bezpośrednio regulacji wynikającej z powyższego rozporządzenia. Wszystkie podmioty zajmujące się przetwarzaniem danych miały zatem obowiązek przestrzegania zasad wynikających z rozporządzenia unijnego, w tym zasady integralności i poufności danych (art. 5 ust. 1 lit. f RODO). Przetwarzanie danych osobowych jest natomiast legalne w zakresie określonym w art. 6 RODO, co oznacza, że zasadniczo warunkiem rozpoczęcia zgodnego z prawem przetwarzania danych jest uprzednie uzyskanie zgody na to przetwarzanie od osoby, której dane dotyczą (por. art. 6 ust. 1 RODO). W przedmiotowej sprawie brak uprzedniego uzyskania zgody na przetwarzanie danych osobowych zawartych na kopercie uniemożliwiał legalne rozpoczęcie ich przetwarzania dla potrzeb postępowania konkursowego.

W ramach końcowych uwag dotyczących wskazań co do dalszego postępowania (art. 153 p.p.s.a.) należy podkreślić, że stwierdzony wyżej obowiązek stwierdzenia nieważności spornego postępowania konkursowego nie ma wpływa na trwałość stosunku pracy nawiązanego z kandydatem wybranym w wyniku tego postępowania. Orzekanie w sprawach tego rodzaju stosunków pracy nie należy bowiem do właściwości sądów administracyjnych. Stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego nakłada jedynie na skarżony organ obowiązek powołania nowej komisji konkursowej i przeprowadzenie nowego konkursu, w którym może wziąć udział także osoba wyłoniona w poprzednim konkursie. Nowe postępowanie konkursowe powinno przede wszystkim zapewnić skarżącemu – o ile podtrzymuje on wolę ponownego zgłoszenia swojej kandydatury – możliwość rozpatrzenia jego oferty konkursowej i wzięcia udziału w posiedzeniu komisji konkursowej.

Mając na względzie wskazane wyżej argumenty i przesłanki, Sąd – działając na podstawie art. 147 § 1 w zw. z art. w zw. z art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a. – orzekł, jak w pkt. I sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono w pkt. II wyroku na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a.