Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant st. sekr. sąd. Jadwiga Rytych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2012 r. sprawy ze skargi R. z siedzibą w F., Austria na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz R. z siedzibą w F., Austria kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją Urzędu Patentowego z dnia [...] grudnia 2011 r., wydaną po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] grudnia 2011 r. sprawy z wniosku R. GmbH, z siedzibą w F., Austria (wnioskodawcy) o stwierdzenie wygaśnięcia na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A udzielonej na rzecz G., z siedzibą w G., Austria (uprawnionego), na podstawie art. 169 ust. 1 pkt 4, ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.; dalej: p.w.p.) stwierdzono wygaśnięcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A z dniem [...] września 2007 r.

Wnioskodawca stwierdził, że uprawniony został wykreślony z rejestru przedsiębiorców w dniu [...] lipca 2001 r. Na dowód powyższego załączył kopię odpisu z rejestru przedsiębiorców, z którego wynika, że uprawniony po przeprowadzeniu postępowania upadłościowego został wykreślony z rejestru przedsiębiorców oraz tłumaczenie przysięgłe tego dokumentu.

Interesu prawnego wnioskodawca upatruje w fakcie otrzymania wstępnej odmowy uznania ochrony na terenie Polski swego znaku towarowego TAURUS IR-B. Podstawę tejże odmowy stanowi istniejące prawo ochronne dla spornego znaku. Uprawniony nie zajął stanowiska w sprawie.

Na rozprawie przeprowadzonej w dniu [...] grudnia 2011 r. wnioskodawca podtrzymał swój wniosek. Uprawniony prawidłowo powiadomiony nie stawił się.

Urząd Patentowy zważył, że celem instytucji stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego jest eliminowanie praw ochronnych udzielonych na te oznaczenia, które nie są faktycznie używane w obrocie gospodarczym. Udzielenie ochrony na znak towarowy wiąże się bowiem z ustawowym obowiązkiem używania znaku towarowego dla towarów (usług), dla których znak został zarejestrowany. Z kolei nieużywanie znaku towarowego może skutkować w określonych sytuacjach stwierdzeniem wygaśnięcia prawa ochronnego. Instytucja ta została unormowana w art. 169 p.w.p.

Obowiązujące przepisy możliwość stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy wiążą z obowiązkiem wykazania interesu prawnego w żądaniu wygaśnięcia prawa, co wynika z art. 169 ust. 2 wspomnianej ustawy, a więc wskazania takiej normy prawa materialnego, która z uwagi na prawa lub obowiązki wnioskodawcy, bądź też sytuację, w której się znalazł, stanowi podstawę do wystąpienia z takim wnioskiem. Przepisy p.w.p. nie posługują się własną definicją interesu prawnego, dlatego w postępowaniu spornym dotyczącym stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego znajduje zastosowanie art. 28 K.p.a., według którego stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

W dotychczasowym orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że źródłem interesu prawnego w sprawach z zakresu własności przemysłowej mogą być nawet najbardziej ogólne normy prawa kreujące prawo do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. art. 20 i art. 22 Konstytucji RP (zob. m.in. wyroki: Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2002 r., sygn. akt III RN 218/2001, OSNP 2004/2 poz. 23; wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2003 r., II SA 81/2002, nie publ.).

Czyni się jednak założenie, że wspomniane normy prawne, gwarantujące swobodne prowadzenie działalności gospodarczej mogą być źródłem interesu prawnego tylko wtedy, gdy cudzy znak towarowy przeszkadza wnioskodawcy w prowadzeniu działalności gospodarczej (zob. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2006 r., II GSK 163/06), co ma miejsce m.in. wtedy gdy wnioskodawca używa znaku albo ubiega się o udzielenie ochrony na znak kolidujący ze znakiem wskazanym we wniosku. Z taką też sytuacją mamy do czynienia w rozpatrywanej sprawie, bowiem wnioskodawca ubiega się o uznanie ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A na terenie RP, któremu to znakowi Urząd Patentowy RP przeciwstawił sporny znak towarowy.

W ocenie Urzędu Patentowego okoliczność ta uzasadnia działanie wnioskodawcy, a jego interes prawny w żądaniu stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na sporny znak towarowy nie budzi wątpliwości.

Zgodnie z art. 169 ust. 1 pkt 4 p.w.p., prawo ochronne na znak towarowy wygasa na skutek wykreślenia z właściwego rejestru podmiotu mającego osobowość prawną, któremu przysługiwało prawo ochronne na znak towarowy.

W rozpatrywanej sprawie wnioskodawca przedstawił kopię austriackiego wyciągu z rejestru przedsiębiorców wraz z tłumaczeniem przysięgłym, z którego to wynika, że uprawniony, tj. G., z siedzibą w G., Austria, został z niego wykreślony z dniem [...] września 2007 r. Wobec powyższego z tą datą należało stwierdzić wygaśnięcie ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A RP.

Dnia [...] grudnia 2011 r. wnioskodawca – R. GmbH z siedzibą w F., Austria, złożył do Urzędu Patentowego wniosek o sprostowanie oczywistej pomyłki w decyzji Urzędu Patentowego RP, ogłoszonej w dniu [...] grudnia 2011 r., stwierdzającej wygaśnięcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS IR-A.

Na mocy przedmiotowej decyzji, organ stwierdził wygaśnięcie ochrony z uwagi na wykreślenie uprawnionej spółki z rejestracji tego znaku, z właściwego rejestru, z dniem [...] września 2007 r., podczas, gdy zgodnie z przedłożonym przy wniosku z dnia [...] czerwca 2010 r. wypisem z rejestru handlowego, uprawniona spółka została wykreślona z tego rejestru z dniem [...] lipca 2001 r.

Wobec powyższego wnioskodawca wniósł o sprostowanie tej pomyłki poprzez stwierdzenie w przedmiotowej decyzji z dnia [...] grudnia 2011 r., że wygaśnięcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS IR-A, nastąpiło z uwagi na wykreślenie uprawnionej z rejestracji tego znaku spółki prawa austriackiego z właściwego rejestru z dniem [...] lipca 2001 r.

W uzasadnieniu stwierdzono, że przyczyną zaistniałej pomyłki co do daty wykreślenia z właściwego rejestru uprawnionej spółki., a w konsekwencji daty, z którą Urząd Patentowy RP stwierdził na podstawie przepisu art.169 ust. 1 pkt. 4 w zw. z art. 15215 p.w.p. wygaśnięcie ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS IR-A, był błąd w tłumaczeniu wierzytelnym na język polski wyciągu z rejestru handlowego nr [...].

Zgodnie ze złożonym przy wniosku wyciągiem z rejestru handlowego w języku niemieckim, wykreślenie uprawnionej spółki z rejestru nastąpiło z dniem [...] lipca 2001 r. (pozycja [...]w części zatytułowanej "Przegląd akt wykonanych").

Jednak na skutek błędu w tłumaczeniu tego dokumentu, sporządzonym dnia [...] maja 2010 przez tłumacza przysięgłego języka niemieckiego E. W. za nr rep. [...] i złożonym przy wniosku z dnia [...] czerwca 2010, zamiast daty [...] lipca 2001, która widniała w oryginalnym wyciągu z rejestru [...], pojawiła się przypadkowa data [...] września 2007, która pozostała najprawdopodobniej z innego nadpisywanego dokumentu.

W załączeniu wnioskodawca złożył skorygowane tłumaczenie wierzytelne z języka niemieckiego, zawierające wyjaśnienie przyczyn korekty, z prośbą o jego uwzględnienie przy rozpatrywaniu niniejszej sprawy.

Zgodnie z przepisem art. 113 § 1 K.p.a., organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony sprostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste pomyłki w wydanych przez ten organ decyzjach. Przepis ten stosuje się odpowiednio do postępowania spornego przed Urzędem Patentowym na gruncie art. 256 ust. 1 p.w.p.

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. Urząd Patentowy RP w trybie postępowania spornego po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu [...] stycznia 2012 r. sprawy z wniosku R. GmbH, z siedzibą w F., Austria przeciwko uprawnionej spółce z siedzibą w G., Austria, o stwierdzenie wygaśnięcia na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A na podstawie art. 113 § 1 K.p.a. w zw. z art. 126 K.p.a. w zw. z art. 256 ust. 1 p.w.p. oddalił wniosek z dnia [...] grudnia 2011 r. o sprostowanie oczywistej pomyłki w decyzji Urzędu Patentowego RP z dnia [...] grudnia 2011 r.

W uzasadnieniu Urząd Patentowy stwierdził, że organ prostuje błędy i omyłki popełnione przez siebie. W rozpatrywanej sprawie Urząd oparł swą decyzję na dostarczonym przez wnioskodawcę tłumaczeniu przysięgłym. Omyłka pisarska została więc popełniona nie przez Urząd, lecz przez tłumacza. Tym samym nie podlega ona sprostowaniu na podstawie art. 113 § 1 K.p.a.

Dodatkowo, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o języku polskim (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 224) podmioty wykonujące zadania publiczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują wszelkich czynności urzędowych oraz składają oświadczenia woli w języku polskim, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do oświadczeń woli, podań i innych pism składanych organom. Powyższe przepisy wprost determinują stosowanie języka polskiego w postępowaniu, a zostały one sprecyzowane wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 października 2009 r. w sprawie I GSK 894/2008, gdzie zostało stwierdzone, iż "pojęcie czynności urzędowych obejmuje również czynności procesowe podejmowane przez organy administracji publicznej. Oznacza to, że czynności procesowe winny być dokonywane w języku polskim. Organ administracji publicznej zobligowany jest do dokonywania w języku polskim zarówno czynności ustnych, jak i do prowadzenia w tym języku dokumentacji postępowania, a to oznacza prawną powinność posługiwania się w postępowaniu administracyjnym przetłumaczonymi dokumentami". W związku z powyższym Urząd Patentowy prawidłowo wydało decyzję wskazując jako datę wygaśnięcia na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego numerze IR-A dzień [...] września 2007r., bowiem ten dzień przyjęto w tłumaczeniu przysięgłym jako datę wykreślenia uprawnionego z rejestru przedsiębiorcy.

Skargę na powyższą decyzję Urzędu Patentowego z dnia [...] grudnia 2011 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uprawniony – R. GmbH, Austria, zarzucając zaskarżonej decyzji:

1) rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 1,11 § 1, 80 i 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. nr 98 z 2000 r., poz. 1071, z późn. zm.; dalej: K.p.a.) poprzez:

- brak wszechstronnego zbadania okoliczności faktycznych i pominięcie, przy ustalaniu i ocenie przesłanek warunkujących stwierdzenie wygaśnięcia ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A, odpisu wyciągu z rejestru handlowego spółki G. w języku niemieckim, w tym pominięcie treści tego dokumentu w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, które to naruszenie ma istotny wpływ na wynik sprawy, skutkuje bowiem stwierdzeniem wygaśnięcia ochrony tego znaku z przypadkową, omyłkowo podaną datą ([...] września 2007 r.).

2) naruszenie prawa materialnego, to jest przepisu art. 172 w zw. z art. 169 ust. 1 pkt. 4 i art. 15215 p.w.p., poprzez:

- jego niezastosowanie, przy potwierdzaniu w zaskarżonej decyzji daty wygaśnięcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A, które to naruszenie ma wpływ na wynik sprawy, doprowadziło bowiem do stwierdzenia przez Urząd wygaśnięcia ochrony znaku z przypadkową datą, a nie w dacie, w której spełniona została przesłanka wygaśnięcia z art. 169 ust. 1 pkt. 4 w zw. żart. 15215 PWP.

W związku z przedstawionymi zarzutami wniesiono na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 a i c p.p.s.a. o uchylenie zaskarżonej decyzji w części - czyli w zakresie daty, z którą stwierdzone zostało przez Urząd Patentowy RP wygaśnięcie ochrony tego międzynarodowego znaku towarowego.

Z kolei na podstawie art. 106 § 3 p.p.s.a. wniesiono o przeprowadzenie dowodu uzupełniającego z tłumaczenia wierzytelnego na język polski wyciągu z rejestru handlowego [...], sporządzonego w dniu [...] grudnia 2011 r. przez tłumacza przysięgłego języka niemieckiego (...) za nr rep. [...]. Przeprowadzenie tego dowodu nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie, jest natomiast niezbędne dla wolnego od wątpliwości ustalenia prawidłowej daty, z którą powinno nastąpić stwierdzenie wygaśnięcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A, a w konsekwencji stwierdzenia, że zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem przepisu art. 172 w zw. z art. 169 ust. 1 pkt. 4 i art. 15215 p.w.p.

Nadto wniesiono - na podstawie art. 200 p.p.s.a. - o zasądzenie od organu - Urzędu Patentowego RP - na rzecz skarżącego kosztów postępowania, według norm przepisanych.

Z uwagi na to, że samo stwierdzenie wygaśnięcia ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A na terytorium RP zgodne jest z interesem skarżącego, jego gravamen w tej sprawie ograniczony jest aktualnie do stwierdzenia tego wygaśnięcia ochrony z prawidłową datą.

Powodem złożenia przez R. GmbH w dniu [...] czerwca 2010 r. wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia na terytorium RP ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-[...] jest to, że międzynarodowa rejestracja znaku IR-[...] została wskazana przez Urząd Patentowy RP we wstępnej odmowie uzyskania ochrony na obszarze RP z dnia [...].03.2010 r., jako przeszkoda udzielenia ochrony na terytorium Polski na międzynarodowy znak towarowy "TAURUS" IR-B zgłoszony przez R. GmbH w dniu 29 lipca 2005 r.

W świetle brzmienia przepisu art. 132 ust. 2 pkt. 2 p.w.p. tylko stwierdzenie wygaśnięcia ochrony na znak IR-A z dniem [...] lipca 2001 r., to jest w prawdziwej dacie wykreślenia spółki G. z rejestru handlowego, pozwoli na eliminację przeszkody wskazanej przez Urząd Patentowy we wstępnej odmowie rejestracji znaku IR-B.

Okoliczność ta była organowi znana. Przesłanki interesu prawnego wnioskodawcy w żądaniu stwierdzenia wygaśnięcia ochrony na znak IR-A zostały bowiem wskazane we wniosku z dnia [...] czerwca 2010 r. o stwierdzenie wygaśnięcia ochrony i wynikają jednoznacznie z akt postępowania w sprawie udzielenia ochrony na znak IR-B.

Skarżąca podniosła przy tym, że rozpatrując wniosek spółki R. GmbH z dnia [...] czerwca 2010 r. o stwierdzenie wygaśnięcia na terytorium Polski ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A, Urząd Patentowy dopuścił się naruszenia przepisów postępowania.

Wbrew dyspozycji art. 7 i 77 K.p.a. organ zaniechał bowiem dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Przy ustalaniu materialno-prawnych przesłanek wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia ochrony tego znaku, pominął złożony przez skarżącego odpis wyciągu z rejestru handlowego spółki G. w języku niemieckim, w którym wskazana jest prawdziwa data wykreślenia z rejestru spółki G. poprzestając na zapoznaniu się z tłumaczeniem wierzytelnym tego dokumentu na język polski sporządzonym w dniu [...] maja 2010 r. przez tłumacza przysięgłego E. W. (za nr Rep. [...]), do którego to dokumentu wkradł się niestety błąd.

Wadliwość przeprowadzonego postępowania dowodowego potwierdza także następujące sformułowanie z uzasadnienia zaskarżonej decyzji: "W rozpatrywanej sprawie wnioskodawca przedstawił kopię austriackiego wyciągu z rejestru przedsiębiorców wraz z tłumaczeniem przysięgłym, z którego to wynika, że uprawniony, tj. G., z siedzibą w G., Austria, został z niego wykreślony z dniem [...] września 2007 r. Wobec powyższego z tą datą należało stwierdzić wygaśnięcie ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A na terenie RP. "

Należy przy tym zauważyć, iż jest to jedyny fragment tego uzasadnienia, który odnosi się do przeprowadzonej przez Urząd analizy i oceny przesłanek stwierdzenia wygaśnięcia ochrony.

Oceniając przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia znaku Urząd, z naruszeniem przepisu art. 80 K.p.a., a w konsekwencji także - art. 107 § 3 K.p.a., pominął analizę i ocenę dokumentu źródłowego w postaci odpisu z rejestru handlowego spółki G. w języku niemieckim, a ustalenia co do daty wykreślenia tej spółki z rejestru poczynił wyłącznie na podstawie tłumaczenia przysięgłego tego odpisu na język polski.

Z obowiązku analizy całego materiału dowodowego, w tym dokumentów sporządzonych w języku obcym, nie zwalniają organu przepisy ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. Nr 43 z 2011, poz. 224 ze zm.,).

Jeśli dowodem w rozpoznawanej sprawie o stwierdzenie wygaśnięcia ochrony był wyciąg z rejestru handlowego sporządzony w języku niemieckim, to przepis art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o języku polskim nie odbiera temu dokumentowi waloru dowodu, ze względu na język, w którym został on sporządzony. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, przedstawionym w uzasadnieniu wyroków z dnia 10 maja 2007 r. w sprawie sygn. akt I GSK 1613/06 oraz z dnia 31 maja 2007 r. w sprawie sygn. akt I GSK 1651/06, "dowodem jest treść dokumentu obcojęzycznego, a nie jego tłumaczenie".

Konsekwencją nierozpatrzenia przez Urząd całości materiału dowodowego, było dokonanie błędnej oceny, jakoby wykreślenie spółki G. z rejestru nastąpiło z dniem [...] września 2007 r., podczas, gdy z dokumentu źródłowego wynika inna data tego wykreślenia - a mianowicie [...] lipca 2001 r.

Wnioskodawca zauważył przy tym, iż mimo, że na gruncie przepisu art. 255 ust. 4 p.w.p. Urząd Patentowy działający trybie postępowania spornego rozstrzyga sprawy w granicach wniosku, to w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że nie wyłącza to obowiązku organu wyjaśnienia okoliczności sprawy, o którym mowa w art. 7 i 77 § 1 K.p.a. "W sprawach, w których na stronie spoczywa ciężar wskazania konkretnych faktów i zdarzeń, z których wywodzi ona dla siebie określone skutki prawne, a twierdzenia strony w tym zakresie są ogólnikowe i lakoniczne, obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie jest wezwanie strony do uzupełnienia i sprecyzowania tych twierdzeń." (por. wyrok NSA z dnia 19 października 1988 r., sygn. akt II SA 1947/87, ONSA Nr 2/1988, poz. 82 oraz W. Chróścielewski, Organy administracji publicznej w postępowaniu administracyjnym, Warszawa 2002, [cyt. za:] wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 197/08, publ. LEX nr 512880).

Ponadto na gruncie przepisu art. 255 ust. 4 p.w.p. Urząd Patentowy działający trybie postępowania spornego związany jest także podstawą prawną wskazaną przez wnioskodawcę. Czyli w niniejszej sprawie konieczność ustalenia prawdziwej daty wykreślenie podmiotu z rejestru wynikała także z konieczności zbadania, czy zaistniały przesłanki ze wskazanej przez R. GmbH podstawy prawnej wniosku, czyli z art. 169 ust. 1 pkt. 4 w zw. z art. 15215 p.w.p.

Skutkiem przeprowadzenia wybiórczej analizy i oceny dowodów, jest stwierdzenie przez Urząd wygaśnięcia ochrony międzynarodowej znaku IR-A w przypadkowej dacie (która pojawiła się w wyniku przeoczenia i błędu tłumacza), gdy tymczasem przepisy art. 172 w zw. z art. 169 ust. 1 pkt. 4 i art. 152 p.w.p. statuują jednoznaczną przesłankę stwierdzenia wygaśnięcia znaku – którą jest data faktycznego wykreślenia z właściwego rejestru podmiotu, któremu przysługiwała ochrona.

W wyniku wskazanych wyżej uchybień natury procesowej, Urząd dopuścił się obrazy prawa materialnego, tj. art. 172 w zw. z art. 169 ust. 1 pkt. 4 i art. 15215 p.w.p..

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 172 w zw. z art. 15215 p.w.p. ochrona międzynarodowego znaku towarowego wygasa w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie, z którym ustawa wiąże skutek wygaśnięcia.

W przypadku wygaśnięcia ochrony na gruncie przepisu art. 169 ust. 1 pkt. 4 p.w.p. zdarzeniem tym jest wykreślenie z właściwego rejestru podmiotu mającego osobowość prawną, któremu przysługiwała ochrona tego znaku.

Okoliczność, z którą ustawa wiąże skutek prawny w postaci wygaszenia ochrony na znak, winna być przez Urząd stwierdzona po zbadaniu spełnienia ustawowych przesłanek. Orzeczenie stwierdzające wygaśnięcie ochrony z datą inną niż ta, wynikająca z relewantnych przepisów wydane zostało z naruszeniem prawa i jako takie powinno zostać uchylone w części - to jest co do daty wygaśnięcia ochrony potwierdzonej w zaskarżonej decyzji w trybie przepisu art. 172 zd. 2 p.w.p.

Wskutek nierozpatrzenia przez Urząd całego zebranego w sprawie materiału dowodowego i zignorowania wskazywanych przez R. GmbH przesłanek dotyczących jego interesu prawnego w stwierdzeniu wygaśnięcia, doszło bowiem w niniejszej sprawie do wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie ochrony międzynarodowego znaku IR-A z przypadkową datą (która wynikła z omyłki w tłumaczeniu wierzytelnym dokumentu), a nie w dacie, w której spełniona została przesłanka wygaśnięcia z art. 169 ust. 1 pkt. 4 w zw. z art. 15215PWP.

Wskazane naruszenia stanowią, w ocenie skarżącego, podstawę do orzeczenia zgodnie z art. 145 § 1 pkt. 1 a i c p.p.s.a., a niniejszy wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji w części - czyli w zakresie daty, z którą stwierdzone zostało przez Urząd Patentowy RP wygaśnięcie ochrony tego międzynarodowego znaku towarowego jest w tym zakresie uzasadniony.

Skarżący ponownie przedstawił też uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie dowodu uzupełniającego w trybie art. 106 § 3 p.p.s.a.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.

W ocenie Urzędu Patentowego zarzuty podniesione w skardze są nieuzasadnione. Urząd w pełni podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, w której w sposób wyczerpujący wyjaśnione zostało jej rozstrzygnięcie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów odnoszących się do słuszności rozstrzygnięcia.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.– Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.; zwaną dalej p.p.s.a.).

Rozpoznając skargę w świetle powołanych wyżej kryteriów należy uznać, że zasługuje ona na uwzględnienie.

Przedmiotem rozpoznania przez Sąd była skarga na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] grudnia 2011 r., którą stwierdzono wygaśnięcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A z dniem [...] września 2007 r.

Jednocześnie Urząd Patentowy postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. oddalił wniosek R. GmbH o sprostowanie oczywistej omyłki w przywołanej wyżej decyzji Urzędu Patentowego dnia [...] grudnia 2011 r.

Skarżący zarzucił w szczególności, że data wygaśnięcia ochrony powyższego znaku została ustalona błędnie, gdyż uprawniony został wykreślony z odpowiedniego rejestru z dniem [...] lipca 2001 r. i ta właśnie data powinna być przez Urząd Patentowy przyjęta jako data wygaśnięcia spornego znaku. W związku z powyższym skarżący zarzucił decyzji Urzędu wydanie z rażącym naruszeniem przepisów postępowania, tj. tj. art. 1, 11 § 1, 80 i 107 § 3 K.p.a., a także naruszeniem prawa materialnego, to jest art. 172 w zw. z art. 169 ust. 1 pkt. 4 i art. 15215 p.w.p.

Sąd na wniosek skarżącej dopuścił złożony na podstawie art. 106 § 3 p.p.s.a. wniosek skarżącej o przeprowadzenie dowodu uzupełniającego z tłumaczenia wierzytelnego na język polski wyciągu z rejestru handlowego [...], sporządzonego w dniu [...] grudnia 2011 r. przez tego samego tłumacza przysięgłego języka niemieckiego (...) za nr rep. [...]. Przeprowadzenie tego dowodu rzeczywiście nie spowodowało nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie.

W przypisie do powyższego tłumaczenia stwierdzono, co następuje:

"Niniejsze tłumaczenie stanowi korektę tłumaczenia sporządzonego przeze mnie pod nr rep. [...] z dnia [...].05.2010 r., w którym wystąpiły błędy w części zatytułowanej "Przegląd akt wykonanych" najpewniej na skutek przeniesienia fragmentu tłumaczenia z innego tekstu i nie zastąpienia treścią odnoszącą się do niniejszego tekstu rejestru [...]. W związku z powyższym składam skorygowany prawidłowy tekst tłumaczenia."

Z załączonej kopię odpisu z rejestru przedsiębiorców jednoznacznie wynika, że uprawniony (firma G., z siedzibą w G., Austria) po przeprowadzeniu postępowania upadłościowego został z urzędu wykreślony z rejestru przedsiębiorców (poz.[..] i [...] rejestru) z datą wpisu, który nastąpił z dniem [...] lipca 2001 r.

W związku z tym w ocenie Sądu w składzie rozpatrującym niniejszą sprawę należy przyjąć, że uprawniona spółka została wykreślona z austriackiego rejestru przedsiębiorstw z dniem [...] lipca 2001 r. Zgodnie z art. 169 ust. 1 pkt 4 p.w.p., wykreślenie z właściwego rejestru podmiotu mającego osobowość prawną, któremu przysługiwało prawo ochronne na znak towarowy, powoduje również wygaśnięcie tego prawa. Tę też datę należało przyjąć, zgodnie z art. 172 p.w.p., jako datę wygaśnięcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A. Termin ten biegnie od dnia wystąpienia zdarzenia, tzn. wykreślenia z rejestru, i nie jest związany z datą ogłoszenia w "Wiadomościach Urzędu Patentowego"(art. 15215 p.w.p.).

Oznacza to m.in., że w rozpatrywanej sprawie rację – w sensie materialnym, odnoszącym się do daty wygaśnięcia ochrony spornego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A na terytorium RP – miał skarżący – R. GmbH.

Należy jednakże zauważyć, że w rozpatrywanej sprawie Urząd Patentowy trafnie zauważył, że zgodnie z art. 113 § 1 K.p.a. organ administracji publicznej jest z założenia upoważniony do prostowania w drodze postanowienia błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek w wydawanych przez ten organ decyzjach. Tymczasem: 1) data wygaśnięcia ochrony spornego znaku została co prawda ustalona w zaskarżonej decyzji, ale bezpośrednim źródłem tego ustalenia był tekst urzędowego tłumaczenia austriackiego rejestru przedsiębiorstw, który organ zaakceptował zgodnie z wnioskiem, 2) tekst tłumaczenia przysięgłego nie stanowi dokumentu prywatnego, 3) strona skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika - radcę prawnego, do czasu zamknięcia rozprawy przed Urzędem nie wskazywała w swojej argumentacji innej daty niż w zaskarżonej decyzji.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że data wygaśnięcia ochrony spornego znaku towarowego TAURUS o numerze IR-A na terytorium RP nie kwalifikowała się do sprostowania w trybie art. 113 K.p.a., gdyż stanowi ona istotny element tej decyzji, przesądzający w istocie o jej treści.

W orzecznictwo sądów administracyjnych powszechnie przyjęte jest stwierdzenie, że - niezależnie od wymogów zawartych w art. 5 ustawy o języku polskim - dowodem jest treść dokumentu obcojęzycznego, a nie jego tłumaczenie. Tłumaczenie nie zastępuje bowiem dokumentu sporządzonego w języku obcym, lecz służy jedynie ustaleniu, jaka jest treść tego dokumentu.

W ścisłym związku z tym twierdzeniem pozostaje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 maja 2007 r., sygn. akt I GSK 1651/06, LEX nr 351091, zgodnie z którym :

"1. Organ administracji publicznej zobligowany jest do dokonywania w języku polskim zarówno czynności ustnych, jak i do prowadzenia w tym języku dokumentacji postępowania, a to oznacza prawną powinność posługiwania się w postępowaniu administracyjnym przetłumaczonymi dokumentami.

2. Wynik badania treści dokumentu wraz z jego tłumaczeniem powinien być jednoznaczny, gdyż dopiero wówczas możliwe jest stwierdzenie, czy i w jakim zakresie przeprowadzony dowód wpływa na rozstrzygnięcie sprawy. Uchybienie temu obowiązkowi stanowi naruszenie przepisów postępowania, mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy."

Wynika stąd m.in., że organ administracji publicznej, działający zwłaszcza – jak miało to miejsce w rozpatrywanej sprawie – na żądanie strony, nie może się uchylić od zbadania treści dokumentu wraz z jego tłumaczeniem, przy czym wynik tego badania powinien być jednoznaczny, a uchybienie temu obowiązkowi stanowi naruszenie przepisów postępowania, mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W rozpatrywane sprawie takie uchybienie miało niewątpliwie miejsce, prowadząc do naruszenia wskazanych przez stronę skarżącą przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego.

Przyjęcie wykładni przyjętej przez Urząd Patentowy, zawierających niewątpliwie wiele argumentów trafnych, prowadziło niewątpliwie do wydania decyzji sprzecznej w sposób oczywisty ze stanem faktycznym i prawnym, ustalonym m.in. na podstawie kopii prawidłowego tłumaczenia przysięgłego wypisu z austriackiego rejestru przedsiębiorstw. Niezależnie od wszystkiego, prowadziłoby to do wydania decyzji sprzecznej ze zdrowym rozsądkiem.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) orzekł jak w sentencji wyroku.

Na podstawie art. 152 powołanej ustawy orzeczono, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.