Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A. S. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 268/15 ze skargi A. S. na bezczynność Prokuratora Okręgowego [...] w W. w przedmiocie udzielenie informacji publicznej postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania

W dniu 29 lipca 2015 r. A. S. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 268/15 z jego skargi na bezczynność Prokuratora Okręgowego [...] w W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

Z akt sprawy wynika, że ww. oryginał skargi na bezczynność Prokuratora Okręgowego [...] w W. wraz z aktami sprawy złożony został przez organ w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie w dniu 9 stycznia 2015 r. (data prezentaty sądu). Zarządzeniem z dnia 13 stycznia 2015 r. sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt II SAB/Wa 268/15, nadano symbol, wskazano strony i przedmiot postępowania, wyznaczono sędziego sprawozdawcę.

Zarządzeniem z dnia 4 lutego 2015 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu został doręczony skarżącemu w dniu 27 lutego 2015 r.

W dniu 6 marca 2015 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy.

Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2015 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata oraz w pozostałym zakresie odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy.

Od powyższego postanowienia skarżący - w dniu 13 kwietnia 2015 r. (data prezentaty sądu) - wniósł sprzeciw.

Zarządzeniem z dnia 6 maja 2015 r. wezwano skarżącego do nadesłania dodatkowych dokumentów i oświadczeń dotyczących jego stanu majątkowego, dochodów i stanu rodzinnego.

Odpowiedzi na wezwanie Sądu skarżący udzielił pismem z 8 czerwca 2015 r. (data prezentaty sądu).

Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2015 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Odpis postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 17 lipca 2015 r.

Pismem z dnia 29 lipca 2015 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył m.in. zażalenie na postanowienie z dnia 25 czerwca 2015 r., skargę na przewlekłość postępowania w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 268/15 oraz wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W skardze na przewlekłość, A. S. wniósł o stwierdzenie przewlekłości opisanego postępowania sądowego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie oraz zasądzenie na jego rzecz kwoty 20 000 złotych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że jeżeli skargę na przewlekłość postępowania wniesiono w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy, to Naczelny Sąd Administracyjny może rozpoznać skargę na przewlekłość postępowania, mimo że strona nie uiściła opłaty, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., dalej, jako: "ustawa").

W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.

Ustawa nie określa, wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się, więc, że ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy. Przy czym, jeżeli postępowanie trwa dłużej niż 12 miesięcy nie oznacza to samo przez się, że nastąpiła przewlekłość postępowania w rozumieniu tej ustawy (por. postanowienia NSA: z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt II OPP 14/14, z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt II OPP 25/13, z dnia 19 sierpnia 2011 r., II OPP 27/11, z dnia 3 października 2014 r., sygn. akt I OPP 101/14). Istotne są, bowiem również ustalenia faktyczne danej sprawy.

W rozpoznawanej sprawie nie można zarzucić przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy. Od dnia wpływu skargi do Sądu (9 stycznia 2015 r.) do dnia wniesienia przez skarżącego skargi na przewlekłość postępowania (29 lipca 2015 r.) upłynęło niecałe 7 miesięcy. Taki okres oczekiwania na zakończenie sprawy z całą pewnością nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Zauważyć należy, że w tej sprawie to strona zarzucająca Sądowi I instancji przewlekłość zainicjowała postępowania wpadkowe w zakresie prawa pomocy. Sąd I instancji zobowiązany był, zatem w pierwszej kolejności rozpoznać wniosek, co uczynił, zdaniem NSA, bez nieuzasadnionej zwłoki. Obecnie zażalenie na postanowienie o odmowie przyznania skarżącemu prawa pomocy oczekuje w NSA na nadanie mu dalszego biegu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.