Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 28 lipca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. M. na bezczynność Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie rozpoznania odwołania w sprawie wyrażenia zgody na podjęcie przez strażaka zajęcia zarobkowego poza służbą postanawia -odrzucić skargę-

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:

1. decyzje administracyjne;

2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane

w indywidualnych sprawach;

oraz bezczynność organów w wyżej wymienionych przypadkach.

Bezczynność organu administracji zachodzi więc wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie (wskazanych w art. 3 § 1 ppsa) lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu, albo nie podjął stosownej czynności (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym-komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005, s. 86).

Powyższe oznacza, że warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi na bezczynność organu jest możliwość wniesienia skargi na ewentualna decyzję, postanowienie lub na inny akt lub czynność.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że zgodnie z art. 5 ust. 2 p.p.s.a. sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi.

Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest bezczynność Komendanta

2

Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie rozpoznania odwołania w sprawie wyrażenia zgody na podjęcie przez strażaka zajęcia zarobkowego poza służbą.

Zgodnie z art. 57a ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2006 r. Nr 96, poz. 667 ze zm.) strażak nie może podejmować zajęcia zarobkowego poza służbą bez pisemnej zgody przełożonego uprawnionego do mianowania lub powołania strażaka na stanowisko służbowe. Przełożony uprawniony do mianowania lub powołania, wydając zgodę, o której mowa w ust. 1, kieruje się potrzebą zachowania gotowości operacyjnej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, etyką służby oraz zachowaniem przez strażaka zdolności do pełnienia służby, biorąc pod uwagę sytuację osobistą strażaka (ust. 3).

W ocenie Sądu sprawy dotyczące wyrażenia zgody na podjęcie przez strażaka zajęcia zarobkowego poza służbą zaliczają się do spraw wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi, a zatem zgodnie z art. 5 ust. 2 p.p.s.a. nie podlegają kognicji sądów administracyjnych. Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w orzecznictwie (por. postanowienie WSA w W-wie z dnia 17 października 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1847/06, postanowienie NSA z dnia 26 kwietnia 2006 r. sygn. I OSK 303/06).

Skoro zatem niedopuszczalna jest skarga na rozstrzygnięcie dotyczące wyrażenia zgody na podjęcie przez strażaka zajęcia zarobkowego poza służbą, to niedopuszczalna jest również skarga na bezczynność w tym przedmiocie.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 w zw. 5 ust. 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

3