Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Referendarz sądowy – Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. O. na orzeczenie Instytutu Medycyny Pracy w Ł. z dnia [...] znak [...] w przedmiocie stwierdzenia przeciwwskazań do kierowania pojazdami postanawia odmówić przyznania prawa pomocy r.a.

III SA/Łd 188/08

Uzasadnienie

Pismem z dnia 7 kwietnia 2008 r. J.O. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na orzeczenie Instytutu Medycyny Pracy w Ł. z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie stwierdzenia przeciwwskazań do kierowania pojazdami. W treści skargi strona sformułowała wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

Zgodnie z art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) wniosek taki powinien być złożony na urzędowym formularzu. Skarżący nie dopełnił tego wymogu, w związku z czym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wezwał go – stosownie do treści art. 252 i art. 257 powoływanej ustawy – do nadesłania oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach na urzędowym formularzu "PPF" – w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Skarżący w zakreślonym w wezwaniu terminie złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu "PPF".

Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżący wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych. Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinny, majątku i dochodach, skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną A. O., córką J. O. (24 lata), synem R. O. (16 lat). Skarżący jest właścicielem domu o powierzchni 125 m2, nieruchomości rolnej o powierzchni 7,9 ha. Na dochody gospodarstwa domowego składają się dochody skarżącego J. O. i jego żony A. O. z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego w łącznej wysokości 1.300 zł miesięcznie. Podał także, że dysponuje oszczędnościami pieniężnymi w wysokości 9.000 złotych. Do formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy strona załączyła zaświadczenie o dochodowości gospodarstwa rolnego, z którego wynika, że dochód za rok 2006 wyniósł 15.607,82 zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności skarżący spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.

Stosownie do postanowień art. 243 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszej sprawie skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, czyli o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Zgodnie z art. 245 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach. Od Sądu zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania pomocy prawnej.

W stanie faktycznym istniejącym w rozpatrywanej sprawie należy uznać, że brak jest przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, tym samym wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie. Wskazać w związku z tym należy, że skarżący wraz z żoną osiągają stałe dochody z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, których wysokość zadeklarowali na 1.300 zł miesięcznie, posiada także środki finansowe zgromadzone na rachunku bankowym w kwocie 9.000 zł. Przedmiotowe okoliczności w zestawieniu z wysokością kosztów sądowych, do których poniesienia zobligowany jest na tym etapie postępowania skarżący pozwalają na przyjęcie, że poniesienie tych kosztów nie doprowadzi do uszczerbku utrzymania koniecznego dla skarżącego i jego rodziny. Skarżący dysponując stałymi dochodami z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego oraz zgromadzonymi oszczędnościami jest w stanie bez uszczerbku koniecznego dla utrzymania siebie ponieść koszty sądowe w niniejszej sprawie.

Przypomnieć należy w tym miejscu, że instytucja zwolnienia od kosztów sądowych jest rozwiązaniem wyjątkowym i może dotyczyć tylko tych osób, które znalazły się w sytuacji uniemożliwiającej ich poniesienie. Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Tego rodzaju sytuacja nie ma miejsca w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności sąd stwierdził, że skarżący nie wykazał w sposób przekonujący i wystarczający, iż nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, a ich uiszczenie spowoduje uszczerbek dla utrzymania koniecznego dla skarżącego i jego rodziny.

W związku z powyższym, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.

r.a.