Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik Sędziowie sędzia WSA Joanna Borkowska (spr.) sędzia WSA Anita Wielopolska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. K. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie wydania wypisu z ewidencji gruntów i budynków oddala skargę.

W dniu 29 czerwca 2016 r. W. K. (dalej skarżący), działając przez pełnomocnika zwrócił się do Prezydenta [...], Urzędu Miejskiego Miasta [...] (dalej organ) o wydanie wypisu z rejestru gruntów i z rejestru budynków dla działek ewidencyjnych nr [...],[...],[...] z obrębu [...]dla dzielnicy [...] w [...].

W dniu [...] lipca 2016 r. pismem znak: [...] organ zwrócił się do skarżącego w wezwaniem do usunięcia braków formalnych poprzez przedstawienie uwierzytelnionych za zgodność z oryginałem odpisów pełnomocnictw, uprawniających do reprezentowania w niniejszej sprawie.

Pismem z dnia 25 lipca 2016 r. pełnomocnik skarżącego przedstawił poświadczony za zgodność z oryginałem odpis pełnomocnictwa uprawniający go do złożenia wniosku wraz dowodem opłaty skarbowej, jak również postanowienie z dnia [...] października 1986 r. w sprawie o nabycie spadku, sygn. akt [...]oraz postanowienie z dnia [...] stycznia 2007 r. w sprawie nabycia spadku, sygn. akt [...]

W odpowiedzi organ, w piśmie znak: [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. wskazał, że skarżący nie wykazał interesu prawnego w żądaniu wypisu działek objętych wnioskiem, ustanowiony w art. 24 ust. 5 pkt 3) ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Organ wskazał, że F. K. nie figuruje i nie figurowała w informatycznej bazie ewidencji gruntów i budynków prowadzonej dla dzielnicy [...], a w związku z tym W. K., jako spadkobierca F. K., nie posiada interesu prawnego do żądania wypisu z rejestru gruntów i budynków w zakresie działek objętych wnioskiem z 29 czerwca 2016 r. Organ wskazał również, że ewentualne roszczenia odszkodowawcze są uregulowane w kodeksie cywilnym, a tym samym nie uzasadniają stwierdzenia, że skarżącemu przysługuje interes prawny, a co najwyżej faktyczny.

W odpowiedzi na w/w pismo organu skarżący w piśmie z dnia 22 sierpnia 2016 r. wezwał organ do wydania żądanego wypisu z ewidencji gruntów i ewidencji budynków, względnie wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w postaci decyzji administracyjnej. Skarżący wskazał także, że wbrew twierdzeniom organu, wykazał swój interes prawny, m.in. przedstawiając decyzję Wojewody [...] nr [...] znak [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. W ocenie skarżącego, wbrew stanowisku organu, niewykazanie interesu prawnego w zakresie zgłoszonego żądania nie jest brakiem formalnym podania, gdyż następuje po merytorycznym rozpoznaniu sprawy, a tym samym nie uzasadnia sięgnięcia po art. 64 § 2 KPA, tj. pozostawienie sprawy bez rozpoznania. W konsekwencji, zdaniem skarżącego organ powinien wydać wypis z ewidencji obejmujący wskazane działki. Niezależnie od powyższego, skarżący podkreślił, że niewykazanie interesu prawnego nie umożliwia sięgnięcia przez organ po instytucję wskazaną w art. 64 § 2 KPA, ti. pozostawienie wniosku bez rozpoznania, gdyż taka forma załatwienia sprawy może mieć zastosowanie jedynie do braków natury formalnej (np. braku przedłożenia pełnomocnictwa), natomiast niemożliwe jest posłużenie się nią w przypadku przeszkód natury materialnej, takich jak kwestionowany przez organ interes prawny skarżącego.

W piśmie z dnia 8 września 2016r. organ ustosunkował się do argumentacji skarżącego oraz podtrzymał swoje stanowisko w sprawie. W ocenie organu fakt bycia dawnym właścicielem nie uzasadnia posiadania interesu prawnego, lecz jedynie interes faktyczny, a w związku z powyższym, nie uprawnia do żądania wypisu z ewidencji gruntów na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 3) Prawa geodezyjnego i kartograficznego. Organ pouczył jednocześnie skarżącego o możliwości zaskarżenia odmowy wydania żądanych wypisów w drodze skargi do sądu administracyjnego.

Postanowieniem z dnia 6 lutego 2017r, sygn. akt IV SAB/Wa 411/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę W. K. wskazując, że wniesienie skargi powinno zostać poprzedzone złożeniem zażalenia w trybie art. 37 § 1 K.p.a. skierowanego do organu wyższego tj. do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, który jest organem wyższego stopnia w stosunku do organów administracji geodezyjnej i kartograficznej.

Skarżący wystąpił do organu wyższego stopnia, tj. [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie. Postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r., organ II instancji nie stwierdził stanu bezczynności, powtarzając za organem I instancji, iż skarżący uprawniony był do wystąpienia ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego stwierdził, że wydanie wypisu z rejestru jest czynnością materialno-techniczną polegającą w istocie rzeczy na wygenerowaniu dokumentu (elektronicznego lub papierowego) i odpowiednim uwierzytelnieniu go. Powinno to być zatem wykonane niezwłocznie jednak nie później ; niż w terminie określonym w art. 35 K.p.a. W ocenianej sprawie termin rozpatrzenia wniosku z dnia 29 czerwca 2016r. został zachowany, bowiem po odliczeniu terminów na uzupełnienie akt przez stronę ostateczna odpowiedź organu wyszła w dniu 8 września 2016r., a więc z zachowaniem ww. terminów. W przedmiotowej sprawie organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków nie wydal w sprawie rozstrzygnięcia administracyjnego lecz poinformował stronę pismem o braku podstaw do udostępnienia żądanych danych. Jednocześnie w piśmie tym znalazła się informacja, że na odmowę wydania - zgodnie z żądaniem - danych z ewidencji gruntów i budynków, służy prawo zaskarżenia do sądu administracyjnego na warunkach określonych w art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016r. poz. 718 ze zm.). w związku z art. 3 § 2 pkt 4 tejże ustawy. Strona jedynak z tej możliwości nie skorzystała. Złożona, bowiem do sądu administracyjnego skarga dotyczyła bezczynności Prezydent [...], nie zaś odmowy wydania żądanych danych z ewidencji gruntów i budynków.

Skarżący pismem z dnia 5 lipca 2017r., wniósł skargę na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie wydania wypisu z rejestru gruntów i z rejestru budynków dla działek ewidencyjnych nr [...],[...],[...] z obrębu [...] dla dzielnicy [...], wnosząc jednocześnie o:

1. Zobowiązanie Prezydenta [...] do merytorycznego rozstrzygnięcia wniosku skarżącego poprzez:

a. wydanie wypisu z rejestru gruntów i rejestru budynków dla działek ewidencyjnych nr [...],[...],[...] z obrębu [...] dla dzielnicy [...], względnie, w przypadku negatywnego rozstrzygnięcia sprawy przez organ:

b. wydanie decyzji administracyjnej w przedmiocie żądania skarżącego.

2. Stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności;

3. Stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

4. Przeprowadzenie dowodów wskazanych w uzasadnieniu skargi.

5. Zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm prawem przewidzianych.

Zdaniem skarżącego, po stronie Prezydenta [...] niewątpliwie doszło do bezczynności w przedmiocie wydania merytorycznego rozstrzygnięcia wniosku skarżącego. Pomimo bowiem wypełnienia przez skarżącego wszystkich przesłanek formalnych złożonego podania, organ zakończył postępowanie poprzez pozostawienie sprawy bez rozpoznania. Pomimo merytorycznego rozpoznania sprawy i stwierdzenia braku interesu prawnego, Prezydent [...] nie wydał decyzji administracyjnej, która mogła by podlegać kontroli instancyjnej organu wyższego stopnia oraz sądów administracyjnych, w nieuzasadniony sposób stosując art. 64 § 2 KPA.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o:

1) odrzucenie skargi w całości,

2) w przypadku nie uwzględnienia wniosku o odrzucenie skargi wnoszę o wyznaczenie rozprawy i oddalenie skargi w całości.

Organ stanął na stanowisku, że w sprawie nie zachodzi bezczynność, a co najwyżej spór z wnioskodawcami co do przeprowadzanych czynności administracyjnych związanych z odmową wydania wypisu z uwagi na brak interesu prawnego. Skarga powinna zostać oddalona z tego powodu, iż Prezydentowi [...] nie można przypisać winy i zarzucić bezczynności w przedmiotowej sprawie, bowiem organ przeprowadził postępowanie wyjaśniające i udzielił odpowiedzi w dniu 06 lipca 2016r., 03 sierpnia 2016r., 08 września 2016r.

W replice na odpowiedź Prezydenta [...] z dnia [...] września 2017r. skarżący odniósł się do argumentacji organu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) dalej: p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Sprawa, której przedmiotem jest skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania może być rozpoznana w trybie uproszczonym (art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ). W trybie uproszczonym sąd rozpoznaje sprawy na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów (art. 120 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie skarżący przedmiotem skargi uczynił bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie wydania wypisu z rejestru gruntów i z rejestru budynków dla działek ewidencyjnych nr [...],[...],[...] z obrębu [...] dla dzielnicy [...].

Zgodnie z art. 35 § 1 i 3 k.p.a. organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. W myśl natomiast art. 36 § 1 k.p.a. o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub w przepisach szczególnych organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Zwrócić również należy uwagę, że zgodnie z art. 12 § 1 k.p.a. organy administracji publicznej mają obowiązek działać wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, jak również zobowiązane są do podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do jej wyjaśnienia i załatwienia stosownie do art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. Bezczynność organu administracji publicznej ma zatem miejsce nie tylko wówczas, gdy w ustawowym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie, ale również wtedy, gdy je podjął, lecz mimo ustawowego obowiązku nie zakończył postępowania wydaniem decyzji lub innego aktu administracyjnego. Nadto, zgodnie z art. 8 kpa organy administracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania. Organy administracji publicznej bez uzasadnionej przyczyny nie odstępują od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zauważyć należy, że nie zaistniała w niej opisana powyżej sytuacja bezczynności. W ocenie Sądu, nie została także naruszona zawarta w art. 8 kpa zasada prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie uczestników postępowania do władzy publicznej.

Bezczynność oznacza niedotrzymanie przez organ terminu o ile jest on przewidziany przepisami szczególnymi. Bezczynność jest rozumiana jako stan faktyczny i prawny istniejący w dacie upływu terminu, jest zatem sytuacją, gdy przepisy określają termin obligujący organ di podjęcia działania, a organ nie podejmuje żadnych czynności. Sąd podziela stanowisko organu zawarte w odpowiedzi na skargę, że nie można zarzucić Prezydentowi [...] bezczynności bowiem przeprowadził postępowanie wyjaśniające w sprawie i udzielił wskazanych odpowiedzi - w dniach: 06 lipca 2016r., 03 sierpnia 2016r., 08 września 2016r.

Ma rację również organ twierdząc, że okoliczność że strona nie godzi się z podjętym rozstrzygnięciem przez organ nie stanowi podstawy do zarzucenia mu bezczynności. Odnosząc się do żądania skargi wyrażonego w jej pkt 1, należy podzielić stanowisko organu, że na podstawie przedstawionych dokumentów W. K. nie posiada prawnego do uzyskania wypisów z rejestru gruntów i budynków dla działek nr [...],[...] obrębu [...], o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne ( tj. Dz.U. z 2016r., poz. 1629 ). Sąd podziela również stanowisko organu, że fakt bycia dawnym właścicielem nieruchomości nie stanowi interesu prawnego, a jedynie interes faktyczny do wydania wypisów z ewidencji gruntów i budynków zawierających dane podmiotowe.

Sąd nie podziela natomiast twierdzenia organu, że w przedmiotowej sprawie nie zostały wypełnione formalne warunki umożliwiające skuteczne wniesienie skargi do sądu administracyjnego, co uzasadnia wniosek o odrzucenie skargi. Wniesienie skargi zostało poprzedzone złożeniem – w trybie art. 37 § 1 kpa - zażalenia z dnia 20 marca 2017r. skierowanego do organu wyższego stopnia tj. do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, na niezałatwienie sprawy w terminie przez organ I instancji.

W tych okolicznościach nie sposób uznać za skarżącym, że Prezydent [...] pozostaje w bezczynności w wydaniu na jego rzecz decyzji administracyjnej w przedmiocie wydania wypisu z rejestru gruntów i z rejestru budynków dla działek ewidencyjnych nr [...],[...],[...] z obrębu [...] dla dzielnicy [...] w [...].

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddalił skargę jako niezasadną.