W skardze na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] lutego 2008r. B. F. zawarła wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Z treści wniosku złożonego na urzędowym formularzu wynika, iż skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z małżonkiem. Wnioskodawca wraz z mężem utrzymują się z dochodów z tytułu emerytury w wysokości 2655 zł netto miesięcznie. Skarżąca wskazała ponadto w złożonym wniosku na liczne choroby własne i małżonka, które wymagają ponoszenia wydatków na leczenie w kwocie ok. 400 zł miesięcznie.
W tym stanie rzeczy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, stosownie zaś do art. 246 § 1 pkt 2 przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Biorąc pod uwagę sytuację finansową B. F. oceniono, że uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, skarżąca nie jest bowiem w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika z uzyskiwanych dochodów. Brak jest natomiast podstaw do zwolnienia wnioskodawcy z kosztów sądowych. Podkreślić należy, że zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy musi być rozpatrywana w dwóch aspektach, z jednej strony z uwzględnieniem wysokości wymagalnych kosztów sądowych, z drugiej strony - możliwości finansowych strony. W niniejszej sprawie wpis od skargi należny jest w wysokości jedynie 100 zł, taka byłaby również wysokość innych wpisów, które mogłyby się w tej sprawie pojawić w związku z ewentualnym wnoszeniem przez stronę środków odwoławczych od wydawanych w niej orzeczeń. Pozwala to na przyjęcie, iż przy racjonalnym gospodarowaniu uzyskiwanymi środkami pieniężnymi wnioskodawca jest w stanie ponieść koszty sądowe bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).