Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Ewa Kamieniecka- sprawozdawca, Protokolant Specjalista Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2014 r. w Wydziale I sprawy ze skargi A. spółki z o. o. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 17 lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. orzeka, że akt wymieniony w pkt I nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministerstwa Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457,00 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w L. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

(wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej) złożony przez A spółka z o. o.

w przedmiocie interpretacji art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), dalej u.p.d.o.p. oraz art. 12 i art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r.

o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dalej u.s.s.e.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi na terenie B (dalej B) działalność gospodarczą na podstawie dwóch zezwoleń, tj. zezwolenia nr [...] z dnia 21 czerwca 1999 r. oraz zezwolenia nr [...] z dnia 30 marca 2012 r. Oba zezwolenia zostały wydane na prowadzenie na terenie B działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, wskazanych w treści tych zezwoleń (m. in. w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych, mebli do siedzenia i ich części). W związku z rozbudową przedsiębiorstwa, Spółka rozpoczęła starania o objęcie terenem B, będącej w użytkowaniu wieczystym Spółki nieruchomości w G. , na której planowana jest realizacja nowej inwestycji. Spółka poniesie wydatki inwestycyjne o wartości nie niższej iż 20.100.000,00 PLN i zwiększy zatrudnienie netto o 32 osoby. Spółka zamierza też ubiegać się o uzyskanie trzeciego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie B . Podstawowe zakresy działalności wskazane we wszystkich zezwoleniach będą się pokrywać. Spółce w związku z uzyskanymi zezwoleniami i poniesionymi nakładami inwestycyjnymi przysługują określone limity pomocy publicznej, m. in. w postaci zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z działalności gospodarczej na terenie B .

Na wezwanie organu interpretacyjnego Spółka wskazała, że na podstawie dotychczasowych zezwoleń korzysta już ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, działalność jest obecnie prowadzona w zakładzie produkcyjnym

w P. na terenie B , dotychczasowe zezwolenia nie były związane

z objęciem granicami strefy przedsiębiorstwa Spółki lub jego zorganizowanej części,

a zapytanie odnosi się do momentu, w którym teren zakładu w G. zostanie objęty terenem B , ale przed otrzymaniem trzeciego zezwolenia.

Wobec powyższego Spółka zwróciła się z pytaniem: czy po objęciu terenem B zakładu w G. działalność Spółki prowadzona zarówno w zakładzie

w P. , jak i w zakładzie w G. w zakresie przedmiotowym mieszczącym się w dotychczasowych zezwoleniach będzie korzystała ze zwolnienia do wysokości limitów wynikających z inwestycji przeprowadzonych na podstawie tych zezwoleń oraz intensywności obowiązujących w dacie ich wydania.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie, Spółka wskazała, że po objęciu zakładu w G. terenem B prowadzona przez nią działalność w obu zakładach położonych na terenie strefy, tj. w P. i w G. , o ile mieści się w zakresie przedmiotowym obu zezwoleń, będzie korzystać ze zwolnień podatkowych, aż do wyczerpania limitów pomocy przysługujących Spółce na podstawie tych zezwoleń, tj. limitu wynikającego z wydatków poniesionych na podstawie pierwszego zezwolenia oraz intensywności pomocy obowiązującej Spółkę w dacie jego udzielenia oraz limitu wynikającego z wydatków poniesionych na podstawie drugiego zezwolenia oraz intensywności pomocy obowiązującej Spółkę w dacie jego udzielenia. Strona wyjaśniła, że uzyskane zezwolenia nie zawierają ograniczeń terytorialnych i uprawniają do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie całej B . Ani przepisy u.p.d.o.p. ani przepisy u.s.s.e nie stanowią, aby zwolnienie z podatku dochodowego miało być liczone odrębnie dla dochodów uzyskiwanych na podstawie poszczególnych zezwoleń. Nie wymagają wyodrębniania wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna – tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom "wykorzystywania" dostępnej w jego ramach pomocy publicznej. Przepisy nie wymagają też prowadzenia specjalnego rodzaju ewidencji rachunkowej dla dochodu uzyskiwanego z działalności na terenie strefy ekonomicznej dla każdego z zezwoleń osobno, niezależnie od tego, ile ich jest. W chwili objęcia terenem B zakładu w G. ustaną przyczyny prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej, mającej na celu rozdzielenie wyników zakładu w P. i w G. . Dlatego też uzyskany przez Spółkę dochód z działalności na terenie B może korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zezwolenia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej z kolejno następujących po sobie zezwoleń.

Minister Finansów, działając przez Dyrektora Izby Skarbowej w P.,

w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2013 r. nr [...], uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W uzasadnieniu interpretacji organ wskazał, że w § 5 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia

2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), dalej rozporządzenie strefowe, wskazano na różnice między przedsiębiorstwami typu greenfield i brownfield, dotyczące momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku przedsiębiorców, których inwestycja w strefie polega na budowie nowego przedsiębiorstwa (tzw. inwestycje typu greenfield), zwolnienie przysługuje od miesiąca poniesienia wydatków inwestycyjnych bądź rozpoczęcia ponoszenia kosztów pracy. Natomiast dla przedsiębiorców, którzy realizują nową inwestycję na terenie już funkcjonującego przedsiębiorstwa (tzw. inwestycje typu brownfield) zwolnienia w podatku dochodowym przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały poniesione wydatki inwestycyjne i został osiągnięty poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu w okresie od dnia uzyskania zezwolenia aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Przepis ten odracza moment korzystania ze zwolnienia podatkowego do czasu, w którym całkowicie poniesione zostały wydatki inwestycyjne i został osiągnięty poziom zatrudnienia, określone

w zezwoleniu.

Organ interpretacyjny podkreślił, że nie jest możliwe korzystanie ze zwolnienia

z opodatkowania przed uzyskaniem zezwolenia. Brak jest więc podstaw prawnych, aby dochód uzyskany w obu zakładach, tj. w P. i w G. mógł korzystać ze zwolnienia do wysokości limitów wynikających z inwestycji przeprowadzonych na podstawie dotychczasowych zezwoleń oraz intensywności pomocy obowiązującej

w dacie ich wydania. Skoro inwestycja w G. będzie realizowana w istniejącym przedsiębiorstwie, objętym granicami strefy, do momentu kiedy Spółka nie uzyska kolejnego zezwolenia oraz nie spełni jego warunków, nie będzie miała prawa do bieżącego korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych części dotyczącej dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie Głogowa. Moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego odroczony został do czasu spełnienia warunków przewidzianych w zezwoleniu. Na Spółce będzie ciążył też obowiązek odrębnego ewidencjonowania dochodu osiągniętego na terenie G. oraz łącznego dochodu zwolnionego, uzyskanego w ramach dotychczasowych zezwoleń.

Pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. wnioskodawca wezwał organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa i uchylenia interpretacji indywidualnej, zarzucając naruszenie art. 12 ust. 1 u.s.s.e. w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. i § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego przez przyjęcie, że Spółka nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia części dochodu z opodatkowania, pomimo posiadania dwóch zezwoleń

i spełnienia wynikających z nich warunków, naruszenie § 5 ust. 5 rozporządzenia strefowego przez przyjęcie, że dochód uzyskany z działalności Spółki, prowadzonej zarówno w P. , jak i w G. , po objęciu zakładu w G. terenem B będzie musiał być wydzielony organizacyjnie, naruszenie art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej przez niepełną ocenę prawną stanowiska podatnika i niepełne uzasadnienie prawne stanowiska organu oraz naruszenie art. 120 i art. 121 § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej przez dokonanie wykładni przepisów prawa wbrew ich jednoznacznemu brzmieniu.

W odpowiedzi na to wezwanie z dnia 26 sierpnia 2013 r. Minister Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany wyrażonego w interpretacji indywidualnej stanowiska.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skarżąca Spółka wniosła o uchylenie interpretacji w całości, zarzucając naruszenie art. 12 ust. 1 u.s.s.e. w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 u.p.d.o.p. i § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego przez przyjęcie, że Spółka nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia części dochodu z opodatkowania, pomimo posiadania dwóch zezwoleń i spełnienia wynikających z nich warunków, naruszenie § 5 ust. 5 rozporządzenia strefowego przez przyjęcie, że dochód uzyskany z działalności Spółki, prowadzonej zarówno

w P. , jak i w G. , po objęciu zakładu w G. terenem B będzie musiał być wydzielony organizacyjnie, naruszenie art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej przez niepełną ocenę prawną stanowiska podatnika i niepełne uzasadnienie prawne stanowiska organu oraz naruszenie art. 120 i art. 121 § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej przez dokonanie wykładni przepisów prawa wbrew ich jednoznacznemu brzmieniu, wydanie interpretacji nie odnoszącej się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz wydanie interpretacji nie zawierającej pełnego uzasadnienia prawnego stanowiska wnioskodawcy.

W uzasadnieniu skargi strona zaznaczyła, że żadne z posiadanych dotychczasowych zezwoleń, poza wskazaniem B , nie zawiera terytorialnego ograniczenia dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej. Również przepisy prawa nie zawierają ograniczeń terytorialnych, poza wskazaniem, aby działalność była prowadzona na terenie B . Dlatego też § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego nie znajdzie zastosowania w sprawie. Brak jest podstaw prawnych, aby zwolnienie

z podatku miało być liczone odrębnie dla dochodów uzyskiwanych na podstawie poszczególnych zezwoleń. Spółka ma prawo korzystać z pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie B na poszczególne zezwolenia, tj. uzyskiwany dochód z działalności na terenie B najpierw będzie korzystał ze zwolnienia w podatku na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zwolnienia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej. Spółka będzie mogła skorzystać z pomocy publicznej na podstawie trzeciego zezwolenia dopiero po spełnieniu jego warunków. Paragraf 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego odnosi się do zwolnienia z podatku, wynikającego

z trzeciego zezwolenia, a nie do wszystkich posiadanych dotychczas zezwoleń. Przepis ten nie może być rozumiany w sposób, uszczuplający uprawnienia Spółki, wynikające

z zezwoleń już otrzymanych.

Brak jest także podstaw prawnych, aby część uzyskiwanego dochodu była odrębnie ewidencjonowana i opodatkowana. W sytuacji, gdy zakład w G. zostanie objęty obszarem B przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego oraz ustalania odrębnego dochodu ustaną.

Odnośnie naruszenia przepisów prawa procesowego strona zarzuciła, że organ interpretacyjny nie wskazał, z jakich przyczyn część dochodu Spółki nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia podatkowego do wysokości limitów, wynikających

z dotychczasowych zezwoleń. Wydano też interpretację z pominięciem zasadniczych elementów stanu faktycznego, tj. korzystania przez Spółkę ze zwolnienia na podstawie dotychczasowych zezwoleń. Interpretacja nie zawiera też pełnego uzasadnienia prawnego oceny stanowiska podatnika.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej (...). Kontrola,

o której mowa w § 1, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2). Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach, których katalog zawiera art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm. – dalej p.p.s.a.).

W określonych przez ten przepis przedmiotowych granicach kognicji sądów administracyjnych mieści się m. in. orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego, wydane w indywidualnych sprawach (art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a.).

W ramach tak wyznaczonej kompetencji Sąd stwierdza, że skarga jest uzasadniona.

W niniejszej sprawie przedmiotem sporu jest kwestia związana z ustaleniem momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia od podatku dochodu uzyskanego

z działalności gospodarczej prowadzonej w zakładzie produkcyjnym w G. , który zostanie objęty terenem B .

Według skarżącej Spółki, z uwagi na dotychczas posiadane dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w B , dochód uzyskany w zakładzie

w G. będzie zwolniony od dochodu w ramach limitów pomocy publicznej, przyznanych na podstawie dotychczasowych dwóch zezwoleń.

Natomiast zdaniem organu podatkowego moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego dochodu wypracowanego w zakładzie w G. odroczony jest do czasu spełnienia warunków przewidzianych w kolejnym zezwoleniu, które Spółka uzyska w przyszłości.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. wolne od podatku są dochody,

z zastrzeżeniem ust. 4 – 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie

z odrębnymi przepisami. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 17 ust. 4).

Również z art. 12 u.s.s.e. wynika, że dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych

w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunkiem korzystania z powyższego zwolnienia podatkowego jest prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 u.s.s.e. Zgodnie z art. 16 ust. 1 podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem". W myśl art. 16 ust. 2 zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące

w szczególności:

1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

2) dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę,

3) terminu zakończenia inwestycji,

4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy,

5) wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 – w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Powyższe przepisy dotyczące zwolnienia od podatku dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy ekonomicznej nie ustanawiają ograniczeń

w postaci terytorialnego powiązania osiągniętego dochodu z inwestycją zrealizowaną na podstawie konkretnego zezwolenia. Z przepisów tych nie można wyprowadzić wniosku, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód

z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia.

Wręcz przeciwnie, zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie całej strefy ekonomicznej, po spełnieniu przesłanki zrealizowania warunków przewidzianych w uzyskanym zezwoleniu, co potwierdza treść art. 17 ust. 4. Istotny jest przede wszystkim przedmiot działalności gospodarczej określony w zezwoleniu, a więc dochód winien być osiągnięty z działalności gospodarczej, której przedmiot zgodny jest z zakresem działalności określonym

w zezwoleniu.

Jeżeli więc Spółka zrealizowała warunki przewidziane w uzyskanych dwóch zezwoleniach i dochód osiągany z działalności gospodarczej prowadzonej w zakładzie w P. korzysta ze zwolnienia podatkowego, to również dochód osiągany

w zakładzie produkcyjnym w G. jest wolny od podatku, o ile przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej w zakładzie w G. zgodny jest z zakresem działalności określonym w zezwoleniu. Skoro zostały już spełnione warunki przewidziane w dwóch pierwszych zezwoleniach, tj. poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w tych zezwoleniach, to dochód osiągnięty z tytułu działalności prowadzonej w zakładzie w G. może korzystać ze zwolnienia od podatku, po objęciu tego zakładu terenem specjalnej strefy ekonomicznej zgodnie z § 5 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia strefowego, aż do momentu wyczerpania limitów pomocy publicznej przewidzianych w tych zezwoleniach. Zgodnie

z § 5 ust. 1 rozporządzenia strefowego zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, a stosownie do § 5 ust. 3 rozporządzenia strefowego zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6.

Przy określeniu momentu rozpoczęcia zwolnienia dochodu osiągniętego

w zakładzie w G. na podstawie dwóch pierwszych zezwoleń nie będzie miał zastosowania § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego, ponieważ zostały spełnione już przez Spółkę warunki przewidziane w dwóch pierwszych zezwoleniach, co umknęło uwadze organu przy dokonywaniu wykładni § 5 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia strefowego. Zgodnie z § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa

w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone

w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Przepis ten będzie miał natomiast zastosowanie przy rozpoczęciu korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie trzeciego zezwolenia, o które ubiega się Spółka. Na podstawie tego zezwolenia Spółka będzie mogła rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego, dopiero po spełnieniu warunków przewidzianych w tym zezwoleniu, tj. zgodnie z § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego.

Nie można się również zgodzić z organem interpretacyjnym, że na Spółce będzie ciążył obowiązek odrębnego ewidencjonowania dochodu osiągniętego na terenie zakładu w G. oraz łącznego dochodu, uzyskanego w zakładzie w P. . Zgodnie bowiem z § 5 ust. 5 zd. 2 rozporządzenia strefowego w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie,

a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Z przepisu tego nie wynika obowiązek odrębnego ewidencjonowania danych różnych jednostek organizacyjnych podatnika, prowadzących działalność gospodarczą na terenie strefy ekonomicznej.

Organ podatkowy dokonał błędnej interpretacji art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p. oraz § 5 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia strefowego, co upoważniało Sąd do uchylenia zaskarżonej interpretacji.

Ponownie rozpoznając sprawę organ podatkowy winien zastosować wykładnię przedstawioną w uzasadnieniu wyroku.

Nieuzasadniony jest natomiast zarzut strony odnośnie naruszenia przez organ przepisów prawa procesowego, tj. naruszenie art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej przez niepełną ocenę prawną stanowiska podatnika i niepełne uzasadnienie prawne stanowiska organu oraz naruszenie art. 120 i art. 121 § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej przez dokonanie wykładni przepisów prawa wbrew ich jednoznacznemu brzmieniu, wydanie interpretacji nie odnoszącej się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz wydanie interpretacji nie zawierającej pełnego uzasadnienia prawnego stanowiska wnioskodawcy. W zaskarżonej interpretacji organ jasno przedstawił swoje stanowisko w sprawie, a jak wynika z treści skargi Spółka nie miała trudności ze zrozumieniem toku rozumowania organu. Organ interpretacyjny nie ma natomiast obowiązku odrębnego ustosunkowywania się do każdego argumentu strony i jego odrębnego omówienia w treści wydanej interpretacji. Również nie można zgodzić się z zarzutem nie odniesienia się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Nieuwzględnienie przy wykładni § 5 ust. 4 rozporządzenia strefowego spełnienia warunków przewidzianych w dwóch pierwszych zezwoleniach i akcentowanie przesłanki spełnienia warunków z trzeciego zezwolenia, jak również "dokonanie wykładni przepisów prawa wbrew ich jednoznacznemu brzmieniu" stanowi naruszenie wskazanych wyżej przepisów prawa materialnego.

Stosownie do dyspozycji art. 146 § 1 ustawy Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w sentencji wyroku. Zwrot kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej zasądzono na podstawie art. 200 p.p.s.a.