Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

|Sygn. akt I SA/Kr 624/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 8 sierpnia 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Sędziowie: WSA Inga Gołowska (spr.), WSA Wiesław Kuśnierz, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2017 r., sprawy ze skargi V.S.A. w J., na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów, z dnia 28 lutego 2017 r. Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, , , - s k a r g ę o d d a l a -,

[...]

Sygn. akt: I SA/Kr 624/17

Uzasadnienie

I.

Wnioskiem z 28 listopada 2016r. Spółka V. SA w J. zwróciła się do [...]

Dyrektora Izby Skarbowej w K., działającego w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do zastosowania ulgi o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016r., poz. 1888 ze zm., dalej-u.p.d.o.p.) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca będzie mógł włączyć odpisy amortyzacyjne od sprzętu komputerowego oraz licencji wchodzących w skład wdrażanego Systemu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w [...], podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium kraju. Wnioskodawca zajmuje się działalnością produkcyjną, a dla jej potrzeb prowadzi stale m.in. prace zmierzające do projektowania i implementowania nowych, innowacyjnych rozwiązań w oferowanych przez siebie produktach, a także do usprawnienia i unowocześnienia procesu produkcyjnego. Wnioskodawca zawarł w 2015r. z dostawcą oprogramowania umowę na dostawę, sprzedaż i wdrożenie inteligentnego systemu zarządzania produkcją. W ramach przedmiotowej umowy, dostawca zobowiązał się do: dostarczenia do siedziby Wnioskodawcy sprzętu komputerowego niezbędnego do uruchomienia oraz poprawnego działania Systemu, wykonania instalacji, skalowania oraz testów poprawności działania sprzętu komputerowego oraz Systemu, dostosowania Systemu do potrzeb Wnioskodawcy, przeprowadzenia koniecznych migracji danych, udzielenia na czas nieokreślony licencji na używanie Systemu oraz dokumentację towarzyszącą Systemowi, przeprowadzenia szkoleń dla użytkowników oraz administratora Systemu. Proces wdrożenia Systemu rozpoczął się z dniem podpisania umowy i trwa do tej pory, gdyż System osiągnął do tej pory jedynie część zakładanej funkcjonalności. Z tego względu Wnioskodawca przyjął wprawdzie działający sprzęt komputerowy jako środek trwały zdatny do używania i rozpoczął jego amortyzację, natomiast do chwili obecnej nie przyjął licencji na używanie Systemu jako wartości niematerialnej i prawnej. System znajduje się obecnie w fazie testów, a osiągnięcie przez niego pełnej operacyjnej sprawności i rozpoczęcie korzystania z Systemu w pełnym zakresie jest planowane na najbliższe miesiące. Proces wdrożenia Systemu ma charakter długofalowego i systematycznego działania, polegającego na współpracy różnych działów wyodrębnionych w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy z dostawcą, celem zbadania potrzeb Wnioskodawcy oraz zapewnienia jak najlepszego dostosowania Systemu do indywidualnych uwarunkowań istniejących w przedsiębiorstwie. Co więcej, Wnioskodawca oddelegował jednego z pracowników jako koordynatora wszelkich prac związanych z wdrożeniem Systemu. Pracownik ten jest odpowiedzialny za kontakt z dostawcą Systemu, a także za bieżące nadzorowanie i koordynowanie wszystkich działań w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy związanych z wdrożeniem oraz jak najlepsze dostosowanie funkcjonalności Systemu do specyfiki działalności Wnioskodawcy. System jest zintegrowanym narzędziem informatycznym, które samodzielnie steruje produkcją, automatycznie podejmując decyzje operacyjne na podstawie bieżącej sytuacji produkcyjnej i biorąc pod uwagę planowanie na przyszłość. Posiada on zalety systemów APS (ang. Advanced Planning System), stanowiących rozwinięcie systemów MRP II i ERP (ang. Material Requirements Planning/Enterprise Resource Planning), pozwalających wykonywać złożone operacje planistyczne i symulacyjne wraz z optymalizacją produkcji. Jednak, System wdrażany przez Wnioskodawcę posiada innowacyjne i unikatowe rozwiązania rozszerzające znacząco funkcjonalność zwykłego systemu APS. Oprócz tworzenia długo i krótkoterminowych planów produkcji, System w czasie rzeczywistym reaguje na wszystkie odstępstwa od nich i modyfikuje na bieżąco plany produkcji, dostosowując je do nowej sytuacji. Jest to nowatorskie rozwinięcie idei systemów APS, niestosowane dotąd w żadnym innym podobnym systemie. Potwierdza to opinia z 27 czerwca 2011r. wydana przez Politechnikę, Wydział Organizacji i Zarządzania, instytut Inżynierii Produkcji. Tak więc System ma charakter narzędzia informatycznego ściśle dostosowanego do konkretnego przedsiębiorcy, które "uczy się" specyfiki działalności produkcyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę i na bieżąco dostosowuje zarządzanie poszczególnymi etapami produkcji, aby jak najefektywniej wykorzystać dostępne zasoby materiałowe oraz ludzkie. System sam, na podstawie wbudowanego algorytmu, decyduje o przydzieleniu odpowiednich zasobów do poszczególnych zadań. Każdy z pracowników zaangażowanych w proces produkcyjny otrzyma zadania przydzielone automatycznie przez System, według ustalonego klucza. Co więcej, System wskazywać będzie również na konieczność dostarczenia brakujących zasobów, np. poprzez automatyczne zarządzanie stanami magazynowymi i przesłanie użytkownikom informacji o konieczności zamówienia materiałów, narzędzi lub surowców. Podstawowymi celami, jakie Wnioskodawca chce osiągnąć wdrażając System, są; zwiększenie wykorzystania czasu pracy maszyn; optymalizacja wykorzystania czasu pracy pracowników; znaczne odciążenie działów planistycznych; minimalizacja przestojów; pełniejsza kontrola nad terminowością zleceń; kalkulacja przed i powykonawcza zleceń; rozliczanie czasu pracy pracowników; ułatwienie opracowywania przewodników technologicznych zleceń; umożliwienie klientowi samodzielnej kontroli stanu wykonania jego zleceń; zarządzanie produkcją zgodne z wymogami systemów zarządzania jakością ISO 9001 i AQAP; znakowanie i identyfikacja materiałów, półproduktów i produktów; realizacja i zarządzanie zamówieniami materiałów i półproduktów; analiza relacji, kontaktów i współpracy z klientem.

System po zakończeniu procesu wdrożenia będzie w sposób dynamiczny dostosowywał zarządzanie produkcją do bieżących zasobów, a także wskazywał na konieczność zapewnienia dodatkowych zasobów. Oznacza to, że funkcjonalność systemu z biegiem czasu będzie się zmieniać i dostosowywać do rozmiaru działalności Wnioskodawcy oraz jego możliwości technicznych, finansowych, osobowych. System po wdrożeniu i przyjęciu jako wartość niematerialna i prawna nadal będzie rozwijany i uzupełniany o nowe funkcjonalności przez dział informatyczny Wnioskodawcy. Przyjęcie Systemu do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych jest planowane po uzyskaniu przez niego pełnych możliwości operacyjnych w zakresie planowania produkcji. W dalszej kolejności będą wdrażane funkcjonalności dotyczące zarządzania łańcuchem dostaw, remontami i przestojami maszyn, zarządzania narzędziami itd. Tak więc System już po wdrożeniu będzie poszerzany o kolejne funkcjonalności i moduły, które umożliwią jeszcze lepsze zarządzanie procesem produkcyjnym, łańcuchem dostaw oraz kolejnymi obszarami funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, wdrożenie Systemu umożliwi ulepszenie sposobu zarządzania procesem produkcyjnym - odejście od zarządzania "ręcznego", wymagającego dużego zaangażowania ze strony pracowników i przejście do zautomatyzowanego zarządzania procesem produkcji. To z kolei umożliwi wyeliminowanie błędów ludzkich oraz zapewni większą efektywność w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup i wdrożenie Systemu nie zostaną mu zwrócone w żadnej formie. Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Nabyte przez Wnioskodawcę sprzęt komputerowy oraz licencja niezbędne do wdrożenia Systemu, będą przez niego w założeniu użytkowane przez okres dłuższy niż rok i na dzień przyjęcia ich do używania, będą kompletne i zdatne do użytku gospodarczego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres wdrażanego Systemu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. i - co za tym idzie - Wnioskodawca będzie mógł o nie pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. ?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres wdrażanego Systemu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. i Wnioskodawca będzie mógł o nie pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Z kolei art. 18d ust. 3 zd. 1 u.p.d.o.p. stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W pierwszej kolejności rozstrzygnąć należy zatem, czy nabyte przez Wnioskodawcę sprzęt komputerowy oraz licencja na używanie Systemu oraz dokumentację towarzyszącą Systemowi, mogą zostać uznane za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przepisów u.p.d.o.p. W myśl art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wnioskodawca, na podstawie umowy z dostawcą, nabywa na własność sprzęt komputerowy, który na dzień przyjęcia do używania będzie kompletny i zdatny do użytku, a przewidywany okres jego używania jest dłuższy niż rok. Sprzęt ten będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, tj. na potrzeby zarządzania produkcją wyrobów własnych. W związku z powyższym, nabywany przez Wnioskodawcę sprzęt komputerowy spełnia przesłanki do uznania go za środki trwałe podlegające amortyzacji dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych. Podobnie amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospdarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi (art. 16b ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p.). Nabyta przez Wnioskodawcę licencja, w dniu przyjęcia jej do używania nadawać się będzie do gospodarczego wykorzystania (System ma być używany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności produkcyjnej), a okres jej używania będzie z pewnością dłuższy niż rok. Licencja na System będzie też wykorzystywana wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, tj. na potrzeby zarządzania produkcją wyrobów własnych. Przedmiotowa licencja spełnia zatem również przesłanki do uznania jej za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych. Tak więc nabyte przez Wnioskodawcę sprzęt komputerowy oraz licencja, zdaniem Wnioskodawcy spełniają przesłanki do uznania - odpowiednio - za środki trwałe oraz wartość niematerialną i prawną.

W dalszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga, czy poniesione przez Wnioskodawcę ww. koszty wdrożenia Systemu, uznać można za wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową, co jest niezbędnym warunkiem do uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

O działalności badawczo-rozwojowej można zatem mówić w przypadku, gdy spełnione są cztery podstawowe warunki: ma ona charakter twórczy, obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny, jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność, której celem jest wdrożenie Systemu, spełnia wszystkie ww. warunki.

Po pierwsze ma ona bowiem twórczy charakter. Zgodnie z internetowym Wielkim Słownikiem Języka Polskiego PWN (http:// wsjp.pl), "twórczy" znaczy "wnoszący coś nowego". Jak wskazał Wnioskodawca, wdrożenie Systemu ma na celu ulepszenie metod zarządzania procesem produkcyjnym. Efektem prowadzonych działań będzie zatem stworzenie nowego modelu zarządzania produkcją w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, wdrożenie rozwiązań o charakterze nowatorskim. Należy więc uznać, że prowadzony proces wdrożenia Systemu ma charakter twórczy.

Po drugie, wdrożenie Systemu uznać należy za prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wdrożenie Systemu kwalifikować można jako nabywanie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji. System jest bowiem narzędziem stworzonym w wyniku synergii najnowszych technologii informatycznych oraz wiedzy o zarządzaniu produkcją w przedsiębiorstwie, lecz nie ma on charakteru uniwersalnego, a jest ściśle dostosowany do indywidualnych uwarunkowań Wnioskodawcy.

Celem wdrożenia jest lepsze przebudowanie procesu planowania produkcji w taki sposób, aby była ona bardziej efektywna.

Po trzecie, działania podejmowane przez Wnioskodawcę noszą znamiona systematycznego działania. Proces wdrożenia prowadzony jest bowiem w sposób uporządkowany, planowy i metodyczny, według ściśle określonego harmonogramu. Cały proces wdrożenia trwa wiele miesięcy i jest podzielony na etapy i zorganizowany począwszy od analizy przed wdrożeniowej, poprzez dostawę sprzętu, instalację oprogramowania, jego konfigurację, migrację danych oraz przeszkolenie pracowników. Efektem końcowym ma być osiągnięcie przez System zakładanych parametrów i efektywności. Co więcej, System nawet po zakończeniu procesu wdrożenia, będzie nadal nieustannie zmieniany, dostosowywany i rozwijany, aby jak najlepiej odpowiadał zmiennym warunkom produkcyjnym oraz rozwijanej przez Wnioskodawcę bazie produktów (a także w celu usprawnienia innych procesów w przedsiębiorstwie, np. procesu zarządzania łańcuchem dostaw). Po czwarte, celem wdrożenia Systemu jest zwiększenie zasobów wiedzy Wnioskodawcy o zarządzaniu procesem produkcji, a także wykorzystanie możliwości, jakie niosą ze sobą nowoczesne rozwiązania informatyczne, do tworzenia nowych zastosowań - automatycznego planowania procesu produkcyjnego Wnioskodawcy. Dla Wnioskodawcy rozwiązanie takie ma charakter zupełnie nowatorski i umożliwia przejście od tradycyjnego podziału zadań w przedsiębiorstwie i mało efektywnych zarządczo metod planowania, do pełnej automatyzacji i eliminowania błędów ludzkich, niepotrzebnych działań oraz przestojów. To z kolei w założeniu przełożyć się ma na uwolnienie potencjału pracowników i lepsze wyniki finansowe Wnioskodawcy.

Reasumując, spełnione są wszystkie warunki uznania działań podejmowanych przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu u.p.d.o.p. Co za tym idzie, koszty wdrożenia Systemu można uznać za wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową, co jest niezbędnym warunkiem do uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. Art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. za koszty kwalifikowane uznaje dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Odpisy amortyzacyjne stanowią zatem koszt kwalifikowany, o ile dany środek trwały lub wartość niematerialna i prawna jest wykorzystywana w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W analizowanym przypadku warunek ten jest również spełniony, gdyż samo wdrożenie Systemu i jego konfiguracja, jak wskazano powyżej, powinno być uznane za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu u.p.d.o.p. Co więcej, po zakończeniu wdrożenia, System nadal będzie rozwijany w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Tak więc nabyty w celu wdrożenia Systemu sprzęt komputerowy oraz licencja wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej aż do momentu osiągnięcia przez System zakładanej funkcjonalności.

Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres wdrażanego Systemu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. i Wnioskodawca będzie mógł o nie pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.

II.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów, w dniu 28 lutego 2017r. wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: [...] w której stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Uzasadniając wydaną interpretację, organ interpretacyjny wskazał, że z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca zajmuje się działalnością produkcyjną, a dla jej potrzeb prowadzi stale m.in. prace zmierzające do projektowania i implementowania nowych, innowacyjnych rozwiązań w oferowanych przez siebie produktach, a także do usprawnienia i unowocześnienia procesu produkcyjnego. Wnioskodawca w 2015r. zawarł z dostawcą oprogramowania umowę na dostawę, sprzedaż i wdrożenie inteligentnego systemu zarządzania produkcją. Wnioskodawca przyjął działający sprzęt komputerowy jako środek trwały zdatny do używania i rozpoczął jego amortyzację, natomiast do chwili obecnej nie przyjął licencji na używanie Systemu jako wartości niematerialnej i prawnej. Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy zaliczane do kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres wdrażanego Systemu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. i - co za tym idzie-Wnioskodawca będzie mógł o nie pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16. Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. W myśl art. 16b ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje. Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową zwane "kosztami kwalifikowanymi". Ustawodawca w art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., wymienia rodzaje kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową uznawane za koszty kwalifikowane. W konsekwencji, aby wspomniane odliczenie mogło mieć zastosowanie koszty uzyskania przychodów muszą być poniesione na działalność badawczo-rozwojową oraz stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 - 4 doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są: -należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej; nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową; ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010r. o zasadach finansowania nauki (tekst jedn. Dz.U. z 2014r. poz. 1620 oraz z 2015r. poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4. Zgodnie z art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się. Jednocześnie, w art. 18d ust. 4 u.p.d.o.p., ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone z jednostka naukową w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010r. o zasadach finansowania nauki. W art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p., zawarto zastrzeżenie, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie. Aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki: podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p., w/w koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów, koszty na działalność badawczo - rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p.; podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo - rozwojowej, podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p., koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie. Ustawa definiuje również rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., działalność badawczo - rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., badania naukowe oznaczają: badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce, badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych. Zgodnie z art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., prace rozwojowe oznaczają nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności: opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Zdaniem Organu nabyty przez Wnioskodawcę sprzęt komputerowy niezbędny do uruchomienia oraz poprawnego działania Systemu wraz z licencją wchodzącą w zakres wdrażanego Systemu nie stanowią prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p. Nabycie ww. sprzętu oraz licencji umożliwiające lepsze zarządzanie procesem produkcyjnym, łańcuchem dostaw oraz kolejnymi obszarami funkcjonowania przedsiębiorstwa nie stanowi o tym, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Tym samym, odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres wdrażanego Systemu, nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że zgodnie z ww. przepisem kosztem kwalifikowanym są odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, gdyby nawet zgodzić się z Wnioskodawcą (Organ się nie zgadza), że samo nabycie sprzętu komputerowego wraz z licencją i wdrożenie systemu komputerowego noszą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, to należy zauważyć, że wskazane środki trwałe i wartości niematerialne i prawne nie służą działalności badawczo-rozwojowej, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, system będzie służył zarządzaniu procesem produkcyjnym prowadzonym przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie będzie mógł o dokonane odpisy amortyzacyjne pomniejszyć podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, ten stwierdził, że nie ma podstaw do zmiany przedmiotowej interpretacji.

II.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie V. SA w J. zarzucił naruszenie następujących przepisów prawa:

1. art. 18d ust. 1 w zw z art. 18d ust. 3 w zw z art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p. poprzez niewłaściwą ocenę co do ich zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym przez skarżąca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej,

2. naruszenie art. 14c § 2 O.p. poprzez odstąpienie od uzasadnienia prawnego negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Uzasadniając skargę przedstawiono argumentację zbieżną z tą wyrażoną we wniosku o wydanie interpretacji. Wskazując na powyższe zarzuty strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania wg norm prawem przewidzianych w tym kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając skargę jej autor zaprezentował dotychczasową argumentację.

Odpowiadając na skargę organ interpretacyjny wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji.

III.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Jak stanowi art. 1§1 i §2 ustawy z 25 lipca 2002r.-Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016r., poz. 1647 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Natomiast, w myśl art. 145§1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2017r. poz. 935 dalej-p.p.s.a.), sąd uwzględnia skargę wyłącznie w przypadkach wymienionych w tym przepisie. Skarga staje się zatem skuteczna, jeśli wojewódzki sąd administracyjny, w ramach sprawowanej kontroli, stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, a także inne naruszenie przepisów postępowania jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik postępowania.

Postępowanie interpretacyjne jest postępowaniem autonomicznym, do którego stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej. Celem tego postępowania jest ocena stanu faktycznego i proponowanego we wniosku rozstrzygnięcia, a nie rozstrzyganie sytuacji prawnopodatkowej strony składającej wniosek. Stosownie do postanowień art. 14b§1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2017r. poz. 201 ze zm. dalej-O.p.)-minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zgodnie zaś z art. 14b§3 O.p.-składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Na mocy art. 14c§1 O.p.-interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Specyfika postępowania interpretacyjnego polega na tym, że w jego ramach nie jest dopuszczalne ustalenie przez organ podatkowy faktów istotnych dla zastosowania wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji przepisów materialnego prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z postanowieniami przytoczonego powyżej art. 14b§3 O.p. to na składającym wniosek o wydanie interpretacji spoczywa ciężar wyczerpującego opisania stanu faktycznego lub też przedstawienia opisu zdarzenia przyszłego. Rola organu interpretacyjnego sprowadza się do dokonania wykładni wskazanych przez wnioskodawcę przepisów prawa oraz odniesienia wynikających z nich norm do stanowiska zawartego we wniosku o wydanie interpretacji, a przez to w konsekwencji dokonanie oceny czy stanowisko występującego z wnioskiem znajduje oparcie w normach prawa podatkowego. Powyższa konstatacja znajduje również potwierdzenie w postanowieniach art. 14h O.p. zgodnie z którym to-w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121§1, art. 125, art. 126, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165§3b, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. W kontekście przytoczonego przepisu należy wskazać, że w toku postępowania interpretacyjnego nie znajdują zastosowania postanowienia zawarte w art. 188-200 O.p., znajdujące się w rozdziale 11 zatytułowanym "dowody" znajdującym się w dziale IV noszącym tytuł "postępowanie podatkowe".

Zatem istotą wydawania interpretacji indywidualnych jest dokonywanie wykładni konkretnych przepisów prawa podatkowego w powiązaniu z dokładnie określonym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym poprzez ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska wnioskodawcy w kontekście zadanego pytania. W ramach postępowania określonego w Rozdziale 1a O.p. organ podatkowy nie dokonuje analizy stanu faktycznego pod kątem prawdopodobności jego zaistnienia, przyjmując, że stan faktyczny jest przedstawiony w sposób rzetelny-zwłaszcza mając do czynienia z pełnomocnikiem profesjonalnym.

W myśl z art. 57a p.p.s.a. skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisów prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Art. 18 b u.p.d.o.p. stanowił w ust. 1, że od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane ,,kosztami kwalifikacyjnymi". Istota tej ulgi sprowadza się do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określonej kategorii wydatków tzw. kosztów kwalifikowanych jakie zostały poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, pomimo, że wydatki te stanowiły już koszt uzyskania przychodów. Określone kategorie wydatków mogą mieć wpływ na rachunek podatkowy dwukrotnie: po raz pierwszy pomniejszają dochód jako ,,zwykłe" koszty podatkowe a następnie wskutek skorzystania z ulgi, ich określony procent pomniejsza także podstawę opodatkowania stanowiącą punkt wyjścia do kalkulacji należnego podatku.

Przedmiotowe odliczenie należy do kategorii przywilejów podatkowych, obejmujących wszelkie ulgi w spłacie należności podatkowych, zwolnienia od podatków, odliczenia, itp. mechanizmy zmniejszające obciążenia podatkowe. Przepisy ustanawiające tego rodzaju przywileje należy wykładać ściśle, co nie wyklucza posługiwania się także innymi niż językowa (gramatyczna) rodzajami wykładni. Korzystanie z innych metod wykładni uzasadnione jest w sytuacjach wątpliwych, gdy zastosowanie jedynie wykładni językowej nie pozwala ustalić jednoznacznej treści normy prawnej. Dokonując interpretacji art. 18b ust. 1 u.p.d.o.p., nie można dokonać wykładni takiej, która byłaby sprzeczna z sensem słów zawartych w tym przepisie. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa, byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż formuła słowna jest granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukać w tekście przepisów prawa.

Ustawodawca wprowadził definicję legalną działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wedle której działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność taka musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, niepowtarzalnym, specyficznym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana systematycznie i nie dotyczy incydentalnych działań podatnika.

Badania naukowe zdefiniowano w art. 4a pkt 27 lit. a-c u.p.d.o.p. i mogą one dotyczyć badań podstawowych, badań stosowanych i badań przemysłowych. Art. 4a pkt 28 definiuje prace rozwojowe, rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową wyeliminowano te przejawy aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. nie stosuje się. Jednocześnie w art. 18d ust. 4 u.p.d.o.p., ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010r. o zasadach finansowania nauki.

Analiza treści przywołanych wyżej przepisów pozwala stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

-w/w koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo - rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

W stanie faktycznym sprawy-przedstawionym przez podatnika a który był wiążący dla organu interpretacyjnego-podano, że wnioskodawca zajmuje się działalnością produkcyjną i na jej potrzeby prowadzi prace zmierzające do projektowania i implementowania nowych, innowacyjnych rozwiązań swoich produktów. Jednocześnie wskazano, że nabyto system komputerowy, którego zadaniem, generalnie rzecz ujmując jest optymalizowanie procesów produkcji.

Zdaniem Sądu, działalność wnioskodawcy, polegająca na wdrażaniu systemu komputerowego nabytego od podmiotu zewnętrznego nie spełnia definicji działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 4a ust. 26-28 u.p.d.o.p. Wnioskodawca zastosował, zaaplikował do procesów produkcji ,,produkt", wytworzony, wykreowany przez inny podmiot. Sam nie stworzył owego ,,systemu komputerowego". Posłużenie się w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej rozwiązaniami nowoczesnymi, innowacyjnymi pochodzącymi od innego podmiotu, nie świadczy o prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Co więcej, innowacyjność jest nierozerwalnie powiązana z każdą prowadzoną działalnością gospodarczą bowiem wprowadzanie nowych produktów, udoskonalanie dotychczasowych jest elementem konkurencji na rynku. Element innowacyjności wdrażanego systemu nie świadczy, że działalność produkcyjna wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej z art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

Jest to po prostu wykorzystywanie określonej technologii, rozwiązań do własnej produkcji. System komputerowy i jego innowacyjność zostały wykreowane, stworzone przez inny podmiot niż wnioskodawca. System komputerowy nie jest efektem własnej działalności twórczej, obejmującej badania naukowe i prace rozwojowe wnioskodawcy.

Powyższe oznacza, że zaskarżona interpretacja indywidulana przepisów prawa podatkowego jest prawidłowa. Zasadnie bowiem organ interpretacyjny podniósł, że sprzęt komputerowy niezbędny do uruchomienia oraz poprawnego działania Systemu wraz z licencją wchodzącą w zakres wdrażanego Systemu nie stanowią prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p. Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres wdrażanego Systemu, nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. Tym samym, Sąd nie podzielił zarzutu naruszenia art. 14c§2 O.p. bowiem organ interpretacyjny wskazała powody dla których stanowisko wnioskodawcy w kontekście nakreślonego stanu faktycznego, uznano za nieprawidłowe.

Mając na uwadze przytoczone wyżej względy Sąd uznał zarzut skargi za nieuzasadniony i dlatego skargę na zasadzie art. 151 p.p.s.a. oddalił.