Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia ... S.A. z siedzibą w Cieszynie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 530/13 o odmowie dopuszczenia ATAL S.A. z siedzibą w Cieszynie do udziału w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skarg M. K., S. K. i M. Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. nr LXI/859/12 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "..." postanawia oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 10 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 530/13, po rozpoznaniu sprawy ze skarg M. K., S. K. i ... Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 21 listopada 2012 r. nr LXI/859/12 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "...", odmówił dopuszczenia do udziału w sprawie ... S.A. z siedzibą w Cieszynie w charakterze uczestnika postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że z przepisu art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.) wynika, że status uczestnika postępowania przysługuje podmiotowi, który posiada interes prawny w postępowaniu administracyjnym, będącym przedmiotem kontroli sądu. Tymczasem postępowanie w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest postępowaniem administracyjnym, o jakim mowa w art. 33 p.p.s.a. Procedura uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest określona przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, lecz ustawami normującymi materię należącą do planowania i zagospodarowania przestrzennego. W tej sytuacji, w sprawie dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mamy do czynienia z załatwieniem sprawy administracyjnej po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego (nawet w szerokim znaczeniu tego pojęcia) w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego. Postępowanie takie jest bowiem odrębnym postępowaniem, którego zakres reguluje ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Odrębność tego postępowania dotyczy nie tylko podjęcia uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale także wniesienia do wojewódzkiego sądu administracyjnego skargi na tę uchwałę na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.). Pogląd ten jest już utrwalony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2012 r. sygn. akt II OZ 903/12, publ. LEX nr 12703470).

Powyższe postanowienie stało się przedmiotem zażalenia ... S.A. z siedzibą w Cieszynie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym zarzucono naruszenie art. 33 § 2 p.p.s.a., poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że Spółka nie posiada w niniejszym postępowaniu sądowym statusu uczestnika, ponieważ postępowanie w przedmiocie planu zagospodarowania przestrzennego nie jest postępowaniem administracyjnym, o którym mowa w tym przepisie. Wskazując na powyższe ... S.A. z siedzibą w Cieszynie wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i dopuszczenie jej do udziału w niniejszym postępowaniu jako uczestnika oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że Spółka legitymuje się interesem prawnym do udziału w niniejszej sprawie, zaś uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ten interes narusza, ponieważ w sposób niezgodny z prawem ogranicza możliwość wykonywania przez ... S.A. z siedzibą w Cieszynie uprawnień właścicielskich.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 33 § 1 p.p.s.a., osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego, jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony. Udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4 w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności (art. 33 § 2 p.p.s.a.).

Z treści przepisu art. 33 § 2 p.p.s.a. wynika zatem, że dany podmiot może zostać dopuszczony do udziału w charakterze uczestnika wyłącznie w tym postępowaniu sądowym, które w wyniku złożenia skargi stało się niejako następstwem postępowania administracyjnego. Tymczasem w niniejszym postępowaniu skarżący złożyli skargę na uchwałę wydaną w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uchwała ta zapadła nie wskutek przeprowadzonego postępowania administracyjnego, ale została podjęta w trybie przewidzianym dla stanowienia prawa, na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Nie mamy więc tutaj do czynienia z załatwieniem sprawy administracyjnej w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, bowiem procedura planistyczna uregulowana jest odrębnie i nie prowadzi do załatwienia sprawy administracyjnej, ale do uchwalenia prawa miejscowego. Pogląd ten jest już utrwalony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienia NSA: z dnia 14 grudnia 2011 r. sygn. akt II OZ 1306/11, z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. akt II OZ 644/11, z dnia 21 stycznia 2014 r. sygn. akt II OZ 3/14, z dnia 5 listopada 2010 r. sygn. akt II OZ 703/10, z dnia 22 stycznia 2008 r. sygn. akt II OZ 1361/07, dostępne: https://cbois.nsa.gov.pl).

Mając powyższe na uwadze podzielić należy pogląd Sądu pierwszej instancji, że przepis art. 33 § 2 p.p.s.a. nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania, a przepis art. 101 ustawy o samorządzie gminnym nie daje podstaw do dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowym innego pomiotu, niż wnoszący skargę na akt prawa miejscowego. Ocena miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dokonywana jest natomiast tylko pod kątem naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia podmiotu, który wniósł skargę.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.