Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Cezary Koziński Asesor WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 listopada 2021 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] znak [...] w przedmiocie zgłoszenia sprzeciwu w sprawie zamiaru przystąpienia do użytkowania części rozbudowanej budynku 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. dc

II SA/Łd 580/21

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. (dalej: skarżąca lub Spółka) na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z [...] r. (Nr [...]), którą utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z [...] r. (Nr [...], znak: [...]) odmawiającą skarżącej Spółce udzielenia pozwolenia na użytkowanie części rozbudowanej budynku szkoły wraz z przebudową i rozbudową wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanych na nieruchomości przy ul. A 70 w Ł. (dz. [...],[...],obręb [...]).

Z akt sprawy wynika, że decyzją z [...] lipca 2005 r. (Nr [...]) Prezydent Miasta Ł. udzielił [...] pozwolenia na rozbudowę budynku szkoły oraz przebudowę i rozbudowę wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej, na nieruchomości położonej w Ł. przy ul. A 70, dz. [...],[...], obręb [...].

Następnie 13 stycznia 2020 r. inwestor wniósł o wydanie pozwolenia na użytkowanie przedmiotowej inwestycji przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł.

Po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli organ stwierdził, że inwestycja została zrealizowana niezgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym w zakresie wykonania zasadniczych elementów wyposażenia budowlano-instalacyjnego, zapewniających użytkowanie obiektu budowlanego zgodnie z przeznaczeniem (kanały i urządzenia do wentylacji). Ponadto stwierdzono istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego w postaci zmiany sposobu użytkowania hallu rekreacyjnego na salę lekcyjną z wymurowaniem ściany oddzielającej pomieszczenie od korytarza oraz nieistotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego: zmiana kanałów wentylacyjnych w pomieszczeniach, zamontowanie wentylatorów kanałowych z podłączeniem zasilania.

Postanowieniem z [...] lutego 2020 r. (Nr [...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. w oparciu o normę art. 57 ust. 7 w zw. z art. 59f ust. 1 i art. 59g ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2019 r, poz. 1186 z późn. zm.) wymierzył Spółce karę z tytułu nielegalnego użytkowania spornego obiektu budowlanego w wysokości 20.000,00 zł.

Powyższe postanowienie zostało postanowieniem [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego nr [...] z [...] maja 2020 r. uchylone w całości, a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Z kolei postanowieniem z [...] lutego 2020 r. (Nr [...]) organ I instancji w oparciu o normę art. 59g ust. 1 w zw. z art. 59f ust. 1-5 ustawy - Prawo budowlane wymierzył Spółce karę za stwierdzone w trakcie obowiązkowej kontroli nieprawidłowości w związku z rozbudową spornego obiektu w wysokości 4.000 zł.

Następnie, decyzją z [...] r. (Nr [...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł., w oparciu o normy art. 59f ust. 6 ustawy - Prawo budowlane odmówił Spółce udzielenia pozwolenia na użytkowanie części rozbudowanej budynku szkoły wraz z przebudową i rozbudową wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanych na nieruchomości przy ul. A 70 w Ł. (dz. [...],[...], obręb [...]). Decyzją z [...] maja 2020 r. (Nr [...])[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy w/w decyzję. Postanowieniem z 30 października 2020 r., sygn. akt II SA/Łd 656/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę [...] na decyzję organu odwoławczego.

Pismem z 8 grudnia 2020 r. (doręczonym organowi 10 grudnia 2020 r.) [...] złożyła do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. – powołując się na art. 55 ust. 1. w zw. z art. 56, 57, 59, 59c, 59d ustawy - Prawo budowlane oraz protokół obowiązkowej kontroli zakończonej budowy obiektu budowlanego z 30.01.2020 r. - prośbę o pozwolenie na użytkowanie części rozbudowanej budynku szkoły wraz z przebudową i rozbudową wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej przy ul. A 70 (dz. o nr ewid. [...],[...], obręb [...]).

Postanowieniem z [...] grudnia 2020 r. (Nr [...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. wezwał inwestora do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia - powyższego wniosku poprzez przedłożenie:

- oryginału oświadczenia kierownika budowy o zgodności wykonania obiektu z projektem budowlanym i warunkami pozwolenia na budowę, doprowadzeniu do należytego stanu i porządku terenu budowy oraz sąsiedniej nieruchomości oraz o zmianach dokonanych w toku wykonywania robót potwierdzonych przez inspektora nadzoru oraz projektanta;

- kopie rysunków wchodzących w skład zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu lub projektu architektoniczno-budowlanego, z naniesionymi zmianami, a w razie potrzeby - uzupełniający opis tych zmian,

- aktualną opinię kominiarza wraz z kopią uprawnień.

Na powyższe wezwanie, przy piśmie z 28 stycznia 2021 r., inwestor przedłożył dokumenty uzupełniające wniosek.

Decyzją z [...] r. (Nr [...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł., na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane w zw. z art. 31 zy1 ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. 2020r. poz. 374 z późń. zm.) zgłosił sprzeciw [...] w sprawie zamiaru przystąpienia do użytkowania części rozbudowanej budynku szkoły wraz z przebudową i rozbudową wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej w Ł. przy ul. A 70 (dz. nr ewid. [...],[...], obręb [...]).

W ustawowym terminie odwołanie wniósł Inwestor nie zgadzając się z jej treścią i zarzucając, że ustalenia wynikające z protokołu z kontroli obowiązkowej są błędne. Zdaniem skarżącej Spółki do wniosku z 10 grudnia 2020 r. załączono projekt budowlany części elektrycznej wraz z decyzją o przyjęciu tego projektu przez organ budowlany oraz ekspertyzę ze stycznia 2013 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. sprawdził dokumenty i stwierdził, że w oświadczeniu kierownika budowy brak jest wyszczególnienia wszystkich zmian nieistotnych wprowadzonych w trakcie budowy. Ponadto przedłożone kopie rysunków zmian nieistotnych są niekompletne - brak jest naniesionej prawidłowej wentylacji w obiekcie.

Spółka wskazywała na to, że ustalenia w protokole kontroli obowiązkowej z 30 stycznia 2020 r. są błędne. Kominiarz stwierdził, że wentylacja została wykonana zgodnie z projektem, stąd zarzut nieprawidłowo naniesionej wentylacji jest chybiony. Zaprojektowana wentylacja była i jest zgodna z projektem, a ciągi powietrza prawidłowe.

Wspomnianą na wstępie decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. utrzymano w mocy decyzję organ I instancji.

W ocenie organu odwoławczego w analizowanej sprawie do zawiadomienia o zakończeniu budowy nie dołączono oświadczenia kierownika budowy, uwzględniającego wszystkie zmiany wprowadzone w trakcie realizacji inwestycji, zgodnego z przepisem art. 57 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane, ani kopii rysunków wchodzących w skład zatwierdzonego projektu z naniesionymi wszystkimi zmianami z uzupełniającym opisem.

Organ zauważył, że braki wniosku wskazane przez organ I instancji w postanowieniu z [...] grudnia 2020 r. (Nr [...]) nie zostały przez inwestora uzupełnione w całości.

Z protokołu z kontroli obowiązkowej z 30 stycznia 2020 r. wynika, że inwestor dopuścił się istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę w postaci zmiany sposobu użytkowania hallu rekreacyjnego na salę lekcyjną z wymurowaniem ściany oddzielającej pomieszczenie od korytarza (pkt 8.6. protokołu) oraz nieistotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę w postaci: zmiany kanałów wentylacyjnych w pomieszczeniach, zamontowano wentylatory kanałowe z podłączeniem zasilania (pkt 8.7 protokołu). Wbrew twierdzeniom skarżącej spółki z opinii kominiarskiej nr [...] z 22 stycznia 2021 r. nie wynika, aby wentylacja została wykonana zgodnie z projektem. W treści w/w opinii kominiarskiej wskazano, że "przedłużono 17 kanałów wentylacyjnych wybudowanych według projektu z dnia 20.07.2005 r., kanały wentylacyjne przedłużono rurami o średnicy wewnętrznej 0150 izolowanymi na całej długości i wyprowadzono ponad dach wyższego budynku. Wentylacyjne zostały wykonane z materiałów niepalnych. Przewody wentylacyjne są drożne i szczelne, ciąg prawidłowy".

Norma art. 54 ustawy - Prawo budowlane nie określa wprost okoliczności uzasadniających wniesienie sprzeciwu odnośnie zawiadomienia o zakończeniu budowy. Jednakże przesłanką taką może być stwierdzenie, że załączone do zawiadomienia o zakończeniu budowy dokumenty są niekompletne.

W tej sytuacji organ I instancji nie mógł przyjąć zawiadomienia inwestora o zakończeniu budowy i zobligowany był przepisem art. 54 ustawy - Prawo budowlane do wniesienia sprzeciwu w formie decyzji co też uczynił.

W skardze do sądu [...] spółka z o.o. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu spółka podniosła, że zgodnie z art. 31zy¹ ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu i zwalczaniem COVID-19 przepisów art. 55 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy - Prawo budowlane nie stosuje się (Dz.U. z 2020 r. poz.1333).

Spółka podkreśliła, że zawiadomienie zostało doręczone do organu 10 grudnia 2020 r., a Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wezwał inwestora postanowieniem z [...] grudnia 2020 r. (Nr [...]), dostarczonym 25 stycznia 2021 r. do uzupełnienia dokumentów. Dokumenty uzupełniono 28 stycznia 2021 r. W dniu 10 lutego 2021 r. bez przeprowadzenia obowiązkowej kontroli Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. zgłosił sprzeciw na użytkowanie obiektu. Skarżąca zaakcentowała, że 22 lutego 2021 r. wpłynęło do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego uzupełnienie jej odwołania, gdzie wyraźnie podkreślono, że ustalenia z 30 stycznia 2020 r. są błędne, zaś organ odwoławczy nie ustosunkował się do tego zarzutu, co jest jawnym pogwałceniem przepisu art. 59a ustawy – Prawo budowlane. Wystąpienie inwestora z 8 grudnia 2020 r. nie było kontynuacją postępowania wywołanego wystąpieniem inwestora ze stycznia 2020 r., które zostało zakończone w maju 2020 r. decyzjami [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Zdaniem Spółki jest to nowe wystąpienie inwestora, gdyż opierało się na dokumentach dostarczonych 28 stycznia 2021 r., które powinny być poddane nowej, obowiązkowej kontroli, o której mowa w art. 59a ustawy – Prawo budowlane, a nie odnoszone do kontroli z 30 stycznia 2020 r. bo była nieaktualna i nie może być dowodem w tej sprawie.

Inwestor telefonicznie zabiegał o ponowną kontrolę wykazując błędy dowodami (pozwolenie na budowę, projekty budowlane, instalacyjne), opinie kominiarza. Jak wskazał, chyba z powodu pomyłki wywołanej zbiegiem daty dostarczonej dokumentacji (28.01.2021 r.) z datą wcześniejszego protokołu kontroli obowiązkowej (30.01.2020 r.) były przyczyną, że podnoszone argumenty nie miały wpływu na podjęcie przez organ zaskarżonej decyzji. Norma art. 54 ustawy - Prawo budowlane nie określa wprost okoliczności uzasadniających wniesienia sprzeciwu odnośnie zawiadomienia o zakończeniu budowy i przesłanką do takiej decyzji może to być stwierdzenie, że załączone do zawiadomienia o zakończeniu budowy dokumenty są niekompletne, lecz decyzja musi wskazać brak co najmniej jednego takiego dokumentu wymaganego przez Prawo budowlane.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazane w skardze.

Tytułem wstępu należy wyjaśnić, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z 28 września 2021 r. niniejsza sprawa została skierowana do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1842) [dalej: ustawa covidowa]. W związku ze zmianą art. 15 zzs4 tej ustawy wynikającą z art. 4 pkt 3 ustawy z 28 maja 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1090), która weszła w życie 3 lipca 2021 r., w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w ciągu roku od odwołania ostatniego z nich wojewódzkie sądy administracyjne oraz Naczelny Sąd Administracyjny przeprowadzają rozprawę przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie jej na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku, z tym że osoby w niej uczestniczące nie muszą przebywać w budynku sądu. Zgodnie zaś z art. 15 zzs4 ust. 3 wskazanej ustawy covidowej przewodniczący może zarządzić przeprowadzenie posiedzenia niejawnego, jeżeli uzna rozpoznanie sprawy za konieczne, a nie można przeprowadzić jej na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku. Na posiedzeniu niejawnym w tych sprawach sąd orzeka w składzie trzech sędziów.

Jednocześnie należy wskazać, że na tle powołanego przepisu w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażono pogląd, iż "prawo do publicznej rozprawy nie ma charakteru absolutnego i może podlegać ograniczeniu, w tym także ze względu na treść art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, w którym jest mowa o ograniczeniach w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw, gdy jest to unormowane w ustawie oraz tylko wtedy, gdy jest to konieczne w demokratycznym państwie m.in. dla ochrony zdrowia. Nie ulega wątpliwości, że celem stosowania konstrukcji przewidzianych przepisami uCOVID-19 jest m.in. ochrona życia i zdrowia ludzkiego w związku z zapobieganiem i zwalczaniem zakażenia wirusem COVID-19 (...). Z perspektywy zachowania prawa do rzetelnego procesu sądowego najistotniejsze jest zachowanie prawa przedstawienia przez stronę swojego stanowiska w sprawie (gwarancja prawa do obrony). (...) Dopuszczalne przepisami szczególnymi odstępstwo od posiedzenia jawnego sądu administracyjnego na rzecz formy niejawnej winno bowiem następować z zachowaniem wymogów rzetelnego procesu sądowego" (zob. uchwała NSA z 30 listopada 2020 r., II OPS 6/19).

W okolicznościach niniejszej sprawy należy stwierdzić wypełnienie się warunków określonych w art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy covidowej. Rozpoznanie przedmiotowej sprawy jest konieczne, co znajduje potwierdzenie w zarządzeniu o rozprawie zdalnej z 2 września 2021 r., jednakże rozprawy tej, wymaganej przez ustawę, nie można przeprowadzić na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku z uwagi na fakt, że strona skarżąca oświadczyła, że nie ma możliwości technicznych w zakresie uczestniczenia w tej rozprawie, mimo wezwania, co skutkowało skierowaniem sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym w trybie wskazanego przepisu, o czym strony zostały zawiadomione w drodze zarządzenia z 28 września 2021 r.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że wymagany przywołaną wyżej uchwałą NSA standard ochrony praw stron i uczestników w niniejszej sprawie został zachowany, skoro wskazanym powyżej zarządzeniem strony zostały powiadomione o skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne i miały możliwość zajęcia stanowiska w sprawie, względnie uzupełnienia dotychczasowej argumentacji (zarządzenie o rozprawie zdalnej z 2 września 2021 r.).

Przechodząc zatem do kontroli legalności zaskarżonej decyzji należy wyjaśnić, że stosownie do treści art. 1 § 1 i 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tj.: Dz.U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.) w zw. z art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) [dalej: ustawa p.p.s.a.], sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach owej kontroli sąd administracyjny nie przejmuje sprawy administracyjnej do jej końcowego załatwienia, lecz ocenia, nie będąc przy tym związany granicami skargi, czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie naruszono reguł postępowania administracyjnego i czy prawidłowo zastosowano prawo materialne.

Sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art.145 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a.). Przy czym stosownie do art. 134 § 1 ustawy p.p.s.a. rozstrzygając daną sprawę sąd, co do zasady, nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi, może zastosować przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 ustawy p.p.s.a.). Natomiast w razie nieuwzględnienia skargi, sąd skargę oddala odpowiednio w całości albo w części (art. 151 ustawy p.p.s.a.).

Dokonując kontroli w ramach tak zakreślonej kognicji sądów administracyjnych, Sąd doszedł do przekonania, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa w sposób określony w powołanych przepisach, co uzasadnia jej uchylenie w całości.

Przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stała się skarga na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł., mocą której utrzymał on w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. dotycząca zgłoszenia sprzeciwu w sprawie zamiaru przystąpienia do użytkowania części rozbudowanej budynku szkoły wraz z przebudową i rozbudową wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej w Ł. przy ul. A 70 (dz. nr ewid. [...],[...], obręb [...]), której to inwestorem była [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.

Przechodząc do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy na wstępie wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 31zy1 ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przepisów art. 55 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 1333) nie stosuje się, a wnioski o udzielenie pozwolenia na użytkowanie złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli nie wydano decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, traktuje się jak zawiadomienie o zakończeniu budowy o którym mowa w art. 54 powoływanej ustawy - Prawo budowlane. Mając zatem powyższe na uwadze, co też nie wzbudzało wątpliwości organu i na bazie tych przepisów organ orzekał w sprawie, wniosek Inwestora ([...] ) z 8 grudnia 2020 r. o "pozwolenie na użytkowanie części rozbudowanej budynku szkoły wraz z przebudową i rozbudową wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej przy ul. A 70 (dz. o nr ewid. [...],[...], obręb [...])" należało potraktować jak zawiadomienie o zakończeniu budowy.

Przepis art. 54 ustawy - Prawo budowlane wskazuje, że do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Istotne jest zatem przede wszystkim ustalenie, czy organ I instancji w przewidzianym we wskazanym przepisie terminie wniósł sprzeciw, tak aby mógł on zostać uznany za skuteczny.

Tymczasem z akt administracyjnych w ogóle nie wynika, czy sprzeciw został wniesiony z zachowaniem ustawowego terminu 14 dni (wskazany przepis art. 54 ustawy – Prawo budowalne) z zachowaniem warunków określonych w art. 30 ust. 6a ustawy – Prawo budowlane. W okolicznościach analizowanej sprawy bowiem zgłoszenie od inwestora wpłynęło do organu I instancji w dniu 10 grudnia 2020 r., zatem termin do wniesienia sprzeciwu upływał z dniem 24 grudnia 2020 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. w dniu 24 grudnia wezwał co prawda inwestora do uzupełnienia dokumentów zgłoszenia, co przerywałoby bieg terminu 14 dni do wniesienia sprzeciwu zakreślony dla organu. Przypomnieć bowiem należy, że z przepisów art. 54 ust. 1 i art. 57 ust. 4 ustawy – Prawo budowlane wynika, że organ nadzoru budowlanego może w terminie do zgłoszenia sprzeciwu wezwać inwestora do uzupełnienia zawiadomienia o zakończeniu budowy, co powoduje, że termin do zgłoszenia sprzeciwu zaczyna biec na nowo od dnia odpowiedzi na wezwanie o uzupełnienie zawiadomienia albo od dnia upływu wyznaczonego przez organ administracji terminu na uzupełnienie zawiadomienia, jeżeli inwestor żadnej odpowiedzi na wezwanie nie udzieli (por. m.in. wyrok NSA z 28 kwietnia 2020 r.).

Jednak w realiach niniejszej sprawy wskazana data nie jest miarodajna dla oceny zachowania przez organ terminu. Należy bowiem pamiętać, że zgodnie z powoływany już wyżej art. 30 ust. 6a ustawy – Prawo budowlane, za dzień wniesienia sprzeciwu uznaje się dzień nadania decyzji w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. z 2020 r., poz. 1041) albo w przypadku, o którym mowa w art. 391 k.p.a., dzień wprowadzenia do systemu teleinformatycznego. W konsekwencji bez jednoznacznego, potwierdzonego stosownymi dokumentami ustalenia, kiedy faktycznie organ skierował (nadał w urzędzie pocztowym) wezwanie do uzupełnienia zawiadomienia o zakończeniu budowy, ewentualnie - w przypadku doręczenia w formie elektronicznej - kiedy została wprowadzona do systemu teleinformatycznego, przedwczesne jest przeprowadzanie przez organ odwoławczy jakichkolwiek merytorycznych ocen co do zasadności sprzeciwu.

Sąd zwraca uwagę, że organ odwoławczy w świetle art. 77 § 1 w zw. z art. 136 k.p.a., jest uprawniony a zarazem zobowiązany do przeprowadzenia własnych ustaleń niezbędnych do rozpatrzenia sprawy, o ile zakres tych ustaleń nie wykracza poza granice uzupełniającego postępowania dowodowego. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. winien zatem ustalić opisaną wyżej okoliczność, jako że ma ona istotne znaczenie w sprawie. Nie ulega bowiem wątpliwości, że kwestia zachowania terminu nie została w postępowaniu odwoławczym zweryfikowana.

Wskazać jedynie należy, że analiza dokumentacji zgromadzonej w aktach niniejszej sprawy wskazuje, że dla Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego termin na złożenie sprzeciwu (względnie wezwanie do usunięcia braków) rozpoczął bieg 11 grudnia 2020 r. a zakończył 24 grudnia 2020 r. Skoro bowiem zastosowanie ma art. 30 ust. 6a ustawy – Prawo budowlane, to oznacza, że liczy się data nadania w placówce pocztowej. Nie sposób natomiast ustalić, jak wskazano powyżej, czy organ dochował tego terminu, albowiem brak jest w aktach administracyjnych właściwych dokumentów potwierdzających.

Odnosząc się do zarzutów skargi Sąd zaznacza, że procesowy charakter uchybień, jakimi dotknięta jest zaskarżona decyzja, czyni przedwczesnym przeprowadzanie przez Sąd oceny merytorycznej sprawy. Przeprowadzenie merytorycznej oceny stanowiska organów dopuszczalne będzie dopiero w sytuacji zebrania kompletnego materiału dowodowego pozwalającego ustalić, czy sprzeciw w ogóle został wniesiony w terminie.

Z uwagi na powyższe zaskarżoną decyzję należało uznać za przedwczesną i wydaną z naruszeniem art. 77 § 1 w zw. z art. 136 k.p.a. oraz art. 138 § 1 k.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Tym samym wystąpiła podstawa do uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (pkt 1 sentencji wyroku).

W ponownie prowadzonym postępowaniu [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. uzupełni materiał dowodowy celem ustalenia, czy został zachowany przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. termin do wniesienia sprzeciwu.

Rozstrzygnięcie o kosztach (punkt 2 wyroku) zapadło na podstawie art. 200 powoływanej ustawy p.p.s.a. Na zasądzone koszty złożyła się kwota wpisu od skargi (500 złotych).

dc