drukuj    zapisz    Powrót do listy

6119 Inne o symbolu podstawowym 611, Podatkowe postępowanie, Minister Finansów, Uchylono postanowienie I i II instancji, I SA/Lu 238/12 - Wyrok WSA w Lublinie z 2012-05-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Lu 238/12 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2012-05-30 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-03-12
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Krystyna Czajecka-Szpringer
Małgorzata Fita
Wiesława Achrymowicz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne
Podatkowe postępowanie
Sygn. powiązane
II FSK 2524/12 - Wyrok NSA z 2014-11-14
Skarżony organ
Minister Finansów
Treść wyniku
Uchylono postanowienie I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2005 nr 8 poz 60 art. 14b par. 1, art. 21 par. 2, 3
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - tekst jedn.
Dz.U. 2011 nr 74 poz 397 art. 26 ust. 1a, 4, art. 27 ust. 1, art. 28a
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jednolity
Dz.U. 2011 nr 177 poz 1054 art. 99 ust. 1, 14
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, WSA Małgorzata Fita, Protokolant Asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 maja 2012r. sprawy ze skargi a Spółki Akcyjnej na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów z dnia [....], nr [...]; II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz A Spółki Akcyjnej kwotę ... zł / ... złotych / tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Lu 238/12

UZASADNIENIE

1. Zaskarżonym postanowieniem Minister Finansów, reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej, na podstawie art. 221, art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa / Dz.U.05.8.60 ze zm. – o.p. / utrzymał w mocy postanowienie Ministra Finansów, reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej z [...], odmawiające A. / Spółka / wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie podpisywania deklaracji podatkowych.

Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie podpisywania deklaracji podatkowych. Przedstawiła stan faktyczny, w którym statut Spółki stanowi, że do składania oświadczeń woli i podpisywania zobowiązań w imieniu Spółki wymagane jest współdziałanie dwóch osób spośród członków zarządu, prokurentów i pełnomocników. Zgodnie z Krajowym Rejestrem Sądowym uprawnienie do reprezentacji Spółki należy do dwóch członków zarządu. Zarząd jest dwuosobowy. Spółka pytała kto powinien podpisywać deklaracje podatkowe: VAT-7, CIT-8, aby były one prawnie skutecznie.

Zdaniem Ministra Finansów, reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej, merytoryczne rozpatrzenia wniosku Spółki i wydanie indywidualnej interpretacji wykracza poza uprawnienie, przysługujące w ramach postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wskazał art. 14b § 1, § 3, art. 14c § 1, § 2, art. art. 14k § 1 o.p. Uzasadniał, że w świetle powołanych przepisów przedmiotem interpretacji indywidualnej może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Wskazał art. 3 pkt 1, 2, 8 o.p. Uzasadniał, że powyższe nie oznacza jednak, iż każdy i w jakiejkolwiek sprawie może o taką interpretację wystąpić. Wniosek o wydanie interpretacji może złożyć zainteresowany podmiot w swojej indywidualnej sprawie. Wymagane jest istnienie związku między sprawą, w której wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji a wnioskodawcą, wyrażającego się w tym, że przedstawiony we wniosku problem musi dotyczyć sfery opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania wnioskodawcy. Wnioskodawca ma uprawnienie do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej. Odnośnie każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, normujących ten podatek w jego indywidualnej sprawie, który indywidualizuje zakres jego sprawy. W szczególności żądanie uzyskania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego odnosi się do stanów faktycznych przedstawionych przez wnioskodawcę, co do których wykładnia znajdujących w nich zastosowanie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe rozliczenie wnioskodawcy w ramach tego podatku. W efekcie wnioskodawca ma uzyskać rzetelną informację jak w dotyczącym go stanie faktycznym organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość rozliczenia podatku.

Z treści powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż przedmiotem wykładni dokonywanej przez organ podatkowy w trybie art. 14b § 1 w związku z art. 14k § 1 o.p. mogą być jedynie przepisy materialnego prawa podatkowego, gdyż wydana interpretacja indywidualna winna spełnić określone funkcje, informacyjną i ochronną / gwarancyjną / dla wnioskodawcy, który wystąpił o udzielnie interpretacji w swojej, indywidualnej a zarazem konkretnej sprawie podatkowej. Uznać należy, iż interpretacja indywidualna może być wydana tylko zainteresowanemu, który w jej wydaniu ma konkretny, zindywidualizowany interes wyznaczony przez przepisy prawa materialnego, związany bezpośrednio z uzyskaniem nie tylko wyjaśnienia treści przepisów prawa, ale także uzyskaniem ochrony prawnej, jeżeli wnioskodawca zastosuje się do interpretacji. Urzędowa wykładnia przepisów dotyczyć może jedynie takich przepisów prawa podatkowego, których interpretacja może wywoływać określone skutki nie tylko informacyjne, ale przede wszystkim ochronne, gwarancyjne w sferze opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania bądź odpowiedzialności podatkowej wnioskodawcy, który zastosował się do interpretacji. Interpretacja ma spełniać dwie funkcje: informacyjną i gwarancyjną / ochronną /. Pierwsza z nich służy wyjaśnieniu treści przepisów prawa podatkowego materialnego. Druga ma na celu stworzenie takiej sytuacji prawnej podatnika, w której będzie on mógł powołać się na korzystną dla siebie interpretację, gdyby w toku konkretnego postępowania podatkowego organ podatkowy zaprezentował inny pogląd, niż wynikający z interpretacji. Te dwie funkcje interpretacji są nierozłączne. Przedmiotem interpretacji indywidualnych mogą być jedynie przepisy prawa podatkowego materialnego, co uzasadnia zakres ochrony prawnej związanej z interpretacją. W art. 14k, art. 14l, art. 14m, art. 14n i art. 14p o.p., stanowiących zasadę nieszkodzenia w związku z zastosowaniem się do interpretacji, określone zostały skutki ochronne w zakresie materialnego prawa podatkowego. Z powołanych przepisów nie wynika jakakolwiek ochrona natury procesowej. W przypadku dopuszczenia możliwości wydawania interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów procesowych, ustawodawca przewidziałby odpowiadającą im sferę ochrony prawnej. Wobec powyższego zakres, sposób, realizacja tej ochrony pozwalają stwierdzić, iż ochrona ta związana jest z zastosowaniem się do interpretacji przepisów prawa podatkowego materialnego, nie procesowego. Interpretacja indywidualna wydana w wyniku merytorycznego rozpatrzenia wniosku musi zawierać rozstrzygnięcie / ocenę / czy stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, czy nieprawidłowe. Funkcją wydawanych interpretacji przepisów prawa podatkowego jest wyjaśnianie podatnikom wątpliwości związanych z prawnopodatkową oceną przedstawianych przez nich stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, przy czym instytucja interpretacji indywidualnych gwarantuje ochronę prawną w zakresie unormowanym w art. 14k - 14n o.p. podatnikom, którzy zastosowali się do wydanych na ich rzecz rozstrzygnięć. Takiemu celowi służyć ma instytucja indywidualnej interpretacji. Nie istnieje potrzeba wszczynania postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, gdy wynikiem postępowania nie może być interpretacja spełniająca taki cel.

Kwestię funkcjonowania spółek akcyjnych, w tym prowadzenia spraw i reprezentowania, regulują przepisy ustawy Kodeks spółek handlowych / Dz.U. 94.1037 ze zm. – k.s.h. / oraz w zakresie nieuregulowanym przepisy ustawy Kodeks cywilny / Dz.U.64.16.93 ze zm. – k.c. /.

Wobec tego, na podstawie art. 165a § 1 w związku z art. 14h o.p. należało postanowić o odmowie wszczęcia postępowania. Niemożliwe było wydanie prawidłowej interpretacji indywidualnej, zawierającej niezbędne elementy przewidziane przez ustawodawcę dla tego rodzaju rozstrzygnięcia i spełniającej funkcje przypisane tej instytucji. Analiza przesłanek odmowy wszczęcia postępowania wskazanych w art. 165a § 1 o.p. prowadzi do wniosku, że w pojęciu jakichkolwiek innych przyczyn braku możliwości wszczęcia postępowania mieszczą się wszelkie okoliczności uniemożliwiające wydanie prawidłowej interpretacji indywidualnej. Przeszkoda dla wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej istnieje w sytuacji, w której: przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego; przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów prawa podatkowego w sprawach pozostających poza zakresem przedmiotowym upoważnienia organu wydającego interpretacje indywidualne; wniosek dotyczy zagadnienia, unormowanego przepisami prawa podatkowego, którego rozwiązania nie może dostarczyć interpretacja indywidualna; wydanie interpretacji indywidualnej wymagałoby oceny / zinterpretowania / stanu faktycznego, nie przepisu prawa podatkowego.

2. Spółka złożyła skargę na postanowienie Ministra Finansów, reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej. Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i o zasądzenie kosztów postępowania sądowego. Zarzuciła naruszenie art. 14b § 1 o.p. przez stwierdzenie, że wniosek Spółki wykracza poza ustawowe granice postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji.

Zdaniem Spółki z orzecznictwa sądowego jednoznacznie wynika, że zeznania podatkowe nie są oświadczeniem woli a oświadczeniem wiedzy. Skoro zeznanie podatkowe nie jest oświadczeniem woli, nie wiąże się z reprezentacją Spółki. Dlatego pytanie Spółki, sformułowane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, miało na celu uzyskanie informacji czy w ramach prawa do zarządzania Spółką zeznanie może być podpisane wyłącznie przez jednego członka zarządu. Uzasadnienie Ministra Finansów, dotyczące reprezentacji Spółki według KRS, nie wyjaśnia zagadnienia. Interpretacja organu podatkowego we wnioskowanym zakresie byłaby zbędna gdyby wszystkie deklaracje podatkowe wyraźnie wymagały podpisu podatnika zgodnie z KRS. Tak nie jest. Zeznania i deklaracje podatkowe są drukami urzędów skarbowych i ich prawidłowe podpisanie ma konsekwencje prawne w zakresie prawa podatkowego.

3. Minister Finansów, reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej, w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. Podtrzymał stanowisko, argumenty przyjęte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

4. Zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie, odmawiające wszczęcia postępowania z wniosku Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej, nie odpowiadają prawu.

5. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka pytała jak podatnik o statusie spółki akcyjnej ma podpisywać zeznanie dla podatku dochodowego od osób prawnych CIT - 8 i deklarację dla podatku od towarów i usług VAT - 7.

6. Stosownie do art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego / interpretację indywidualną /. Dla celów postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ustawodawca nie wprowadził definicji pojęcia przepisów prawa podatkowego. Dlatego zasadnym jest wskazanie i posłużenie się w ocenie prawnej definicjami zawartymi w tej samej ustawie, w Ordynacji podatkowej. Taki zabieg jest uzasadniony względami wykładni systemowej w obrębie tego samego aktu prawnego. Stosownie do art. 3 pkt 1 o.p. ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Stosownie do art. 3 pkt 2 o.p. ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

7. Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych / Dz.U.11.74.397 – u.p.d.o.p. / podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a/ i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu / straty / osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1/ deklaracji i informacji, o których mowa w art. 26 ust. 3 i 6 oraz w art. 26a, 2/ zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, 3/ oświadczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1a, 4/ informacji, o której mowa w art. 18 ust. 1f pkt 1 - wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania. Stanowi o tym art. 28a u.p.d.o.p. Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

/ Dz.U.11.265.1575 / w § 1 pkt 6 określiło wzór zeznania o wysokości osiągniętego dochodu / poniesionej straty / przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych / CIT-8 /, który stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. Wzór zeznania CIT – 8 w załączniku nr 6 tego rozporządzenia wymaga w pozycji 102 podpisu osoby lub osób uprawnionych lub upoważnionych do reprezentacji podatnika.

8. Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług / Dz.U.11.177.1054 – u.p.t.u. / podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku. Stanowi o tym art. 99 ust. 14 u.p.t.u. Rozporządzenie Ministra Finansów, zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług / Dz.U.10.250.1681 / w § 2 ust. 1 stanowi, że wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług wraz z objaśnieniami, określone w załącznikach nr 1-6 do niniejszego rozporządzenia, stosuje się, począwszy od rozliczenia za pierwszy okres rozliczeniowy 2011 r. W załączniku nr 1 określony został wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT – 7. Wzór tej deklaracji w pozycji 74 wymaga podpisu podatnika lub osoby reprezentującej podatnika.

9. Stosownie do art. 21 § 2 o.p. jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1 / jak zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych czy w podatku od towarów i usług /, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3 / który daje kompetencje organowi podatkowemu do wydania decyzji określającej zobowiązanie podatkowe także w sytuacji niezłożenia przez podatnika deklaracji czy złożenia przez podatnika deklaracji niezgodnej z prawem /. Stosownie do art. 3 pkt 5 o.p. ilekroć w ustawie Ordynacja podatkowa jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

10. W tym stanie prawnym deklaracja czy zeznanie podatkowe to instytucje przewidziane w przepisach prawa podatkowego. Złożenie deklaracji czy zeznania podatkowego, prawidłowo wypełnionych i podpisanych, to obowiązek nałożony na podatnika przepisami prawa podatkowego. Wymóg podpisania deklaracji, zeznania przez osobę uprawnioną czy upoważnioną do reprezentacji podatnika, przez osobę reprezentującą podatnika, został przewidziany w przepisach prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 1, 2 i 5 o.p., które podlegają indywidualnej interpretacji przewidzianej w art. 14b § 1 o.p. Organ powołany do wydania interpretacji indywidualnej stosownie do art. 14b § 1 o.p. jest zobowiązany dokonać interpretacji obowiązku nałożonego na podatnika przepisami prawa podatkowego, w tym obowiązku sporządzenia przez podatnika deklaracji czy zeznania podatkowego w sposób zgodny z przepisami prawa podatkowego. Właściwy organ jest zobowiązany do interpretacji wymogu podpisania deklaracji czy zeznania podatkowego w przypadku podatnika, będącego spółką akcyjną, przez osobę uprawnioną, upoważnioną do reprezentacji, przez osobę reprezentującą podatnika. Właściwy organ jest zobowiązany do przedstawienia interpretacji pojęć uprawnienia, upoważnienia do reprezentacji, reprezentacji podatnika, którymi Minister Finansów posłużył się przy określeniu wzorów deklaracji, zeznania, w rozporządzeniach wydanych z odwołaniem do upoważnień zawartych w ustawach podatkowych. Minister Finansów te pojęcia wpisał w konieczny warunek deklaracji, zeznania podatkowego zgodnych z przepisami prawa podatkowego, o skutkach opisanych w art. 21 § 2 o.p. Prawidłowa interpretacja tych pojęć na gruncie przepisów prawa podatkowego wyznaczy sposób wykonania przez podatnika obowiązku złożenia deklaracji czy zeznania, obowiązku nałożonego na podatnika mocą przepisów prawa podatkowego. Punktem wyjścia dla interpretacji pojęć uprawnienia, upoważnienia do reprezentacji, reprezentacji podatnika, użytych przez Ministra Finansów we wzorach deklaracji czy zeznania określonych w aktach wykonawczych, powinno być rozważenie charakteru deklaracji podatkowej, zeznania podatkowego, instytucji przewidzianych w ustawach podatkowych. Należy mieć na względzie, że tylko prawidłowo podpisana deklaracja czy zeznanie podatkowe są prawnie skuteczne, dowodzą wywiązania się przez podatnika z obowiązków nałożonych nań przepisami prawa podatkowego, w następstwie wyznaczają kwotę podatku do zapłaty przez podatnika, przy braku sporu z organem podatkowym o zgodność z prawem złożonej deklaracji czy zeznania. Podatek zapłacony w wykonaniu deklaracji czy zeznania zgodnego z przepisami prawa podatkowego / których organ podatkowy nie zastąpił decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego / co do zasady uwalnia podatnika od dodatkowej odpowiedzialności podatkowej w zakresie odsetek od zaległości podatkowej / art. 21 § 2, art. 51 § 1, art. 53 § 1 o.p. /. Tylko zgodna z przepisami prawa podatkowego deklaracja czy zeznanie podatkowe mogą wyznaczyć co do zasady rozmiar nadpłaty podatku, przy braku sporu z organem podatkowym / art. 75 § 1, § 2 lit. a/ - b/, § 3, § 4 o.p. /. Zgodna z przepisami prawa podatkowego deklaracja, zeznanie, to takie, które spełniają wymogi przewidziane przepisami prawa podatkowego, także te przewidziane przez Ministra Finansów w aktach wykonawczych do ustaw podatkowych w zakresie podpisu deklaracji czy zeznania.

Wbrew stanowisku Ministra Finansów, złożenie przez podatnika deklaracji czy zeznania jest rozliczeniem podatnika z tytułu podatku / od towarów i usług, dochodowego /, do którego podatnik jest zobowiązany mocą ustaw podatkowych, w formie wyznaczonej przez akty wykonawcze do tych ustaw podatkowych. Dlatego nie spełnia kryterium legalności stanowisko przyjęte w kontrolowanym postanowieniu, w którym organ stwierdza, że złożenie przez podatnika deklaracji czy zeznania nie wpływa na prawidłowość rozliczenia podatku. Wbrew temu stanowisku organu należy stwierdzić, że co do zasady złożenie przez podatnika deklaracji czy zeznania podatkowego wyznacza rozliczenie podatku / dla rozpatrywanych podatków / i jest ono przyjmowane za prawidłowe w myśl art. 21 § 2 o.p. do czasu zakwestionowania w warunkach art. 21 § 3 o.p.

Sąd kontrolujący legalność zaskarżonego postanowienia stoi na stanowisku, że błędnie Minister Finansów utożsamia wydanie interpretacji indywidualnej na wniosek Spółki z interpretacją przepisów k.s.h. czy k.c. w zakresie reprezentacji spółki akcyjnej. Po pierwsze, Spółka nie pytała o sposób reprezentacji wynikający dla niej z k.s.h. czy k.c. Spółka pytała czy wymóg podpisania deklaracji, zeznania w sposób określony przez przepisy prawa podatkowego należy wiązać ze sposobem reprezentacji Spółki ujawnionej w KRS, wynikającym z k.s.h., k.c. Po drugie, stanowisko wynikające z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia w istocie stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie wymogu podpisania deklaracji czy zeznania podatkowego przez podatnika o statusie spółki akcyjnej. W treści tego stanowiska Minister Finansów w istocie zawarł pogląd, zgodnie z którym podatnik o statusie spółki akcyjnej powinien prawidłowo podpisać deklarację czy zeznanie dla celów podatkowych tylko w sposób odpowiadający reprezentacji określonej w k.s.h., k.c., dalej ujawnionej w KRS. W tym miejscu, pomijając kwestię merytorycznej zasadności tej treści stanowiska, należy stwierdzić, że co do zasady mogło ono zostać zawarte wyłącznie w interpretacji indywidualnej, natomiast nie w postanowieniu odmawiającym wszczęcia postępowania w sprawie wydania takiej interpretacji przy zastosowaniu art. 165a o.p.

Sąd kontrolujący legalność zaskarżonego postanowienia stoi na stanowisku, zgodnie z którym prawidłowo odczytywane cele, jakie ma realizować interpretacja indywidualna, wymagają od właściwego organu przede wszystkim wydawania interpretacji indywidualnej w sytuacjach opisanych w art. 14b § 1 o.p. Błędne jest takie odczytywanie celów interpretacji indywidualnej, które w sytuacji opisanej w art. 14b § 1 o.p. prowadzi do odmowy wszczęcia postępowania, zamiast do wydania takiej interpretacji. W okolicznościach wydania zaskarżonego postanowienia brak jest uzasadnienia, argumentów dla zaakceptowania legalności niezastosowania art. 14b § 1 o.p. w sytuacji opisanej w tym przepisie.

Wbrew argumentacji Ministra Finansów w sytuacji, w której podatnik podpisze deklarację, zeznanie podatkowe zgodnie z treścią wydanej interpretacji indywidualnej będzie objęty ochroną z art. 14k § 1, § 3 o.p. W granicach tej ochrony będzie podlegał potraktowaniu przez organ tak, jakby podpisał deklarację czy zeznanie podatkowe zgodnie z przepisami prawa podatkowego, jakby wykonał obowiązki, wynikające z przepisów prawa podatkowego, dotyczące złożenia podpisanych deklaracji czy zeznania dla celów podatkowych.

11. Podsumowując przedstawione wyżej stanowisko prawne, przyjęte u podstaw sądowej kontroli legalności zaskarżonego postanowienia należy stwierdzić, że wniosek Spółki wszczynał postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Wymagał od właściwego organu wydania interpretacji indywidualnej, wyjaśniającej pojęcia osoby uprawnionej, upoważnionej do reprezentacji podatnika, osoby reprezentującej podatnika dla celów podpisania deklaracji, zeznań podatkowych przez podatnika o statusie spółki akcyjnej. Wymagał wyjaśnienia pojęć, z których Minister Finansów w aktach wykonawczych do ustaw podatkowych uczynił konieczny wymóg deklaracji, zeznania podatkowego. W konsekwencji tymi pojęciami opisał sposób w jaki podatnik o statusie spółki akcyjnej ma wywiązać się z ustawowego obowiązku składania deklaracji, zeznań dla celów podatkowych.

Wniosek Spółki wymagał wyjaśnienia przez organ podstawy tego uprawnienia, upoważnienia, reprezentacji. Należało dokonać wykładni czy dla celów podpisania deklaracji, zeznania podatkowego treść tych pojęć wyznacza ustawa Kodeks spółek handlowych, Kodeks cywilny, statut, stan ujawniony w KRS. Czy też dla celów podpisania deklaracji, zeznania podatkowego treść tych pojęć stanowi o uprawnieniu, upoważnieniu, reprezentacji z odejściem od k.s.h., k.c., KRS, w sposób całkowicie autonomiczny dla prawa podatkowego i kiedy mamy do czynienia z podpisem osoby uprawnionej, upoważnionej czy reprezentującej podatnika o statusie spółki akcyjnej, po spełnieniu jakich warunków w myśl przepisów prawa podatkowego. Czy też na gruncie przepisów prawa podatkowego podatnik o statusie spółki akcyjnej ma dowolność w wyznaczaniu osób podpisujących deklarację, zeznanie podatkowe oraz ma dowolność w formie tego wyznaczania.

Wobec tego zaskarżone postanowienie odmówiło wszczęcia postępowania z wniosku Spółki w sposób, który nie spełnia kryterium legalności, bo przy braku respektowania treści art. 14b § 1 o.p. W sytuacji opisanej w art. 14b § 1 o.p. wykluczone jest stosowanie art. 14h i dalej art. 165a o.p. w warunkach legalności.

12. Z tych względów zaskarżone postanowienie, poprzedzające je postanowienie podlegały uchyleniu na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ przy zastosowaniu art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz.U.12.270 – p.p.s.a. /. Orzeczenie o kosztach postępowania sądowego uzasadnia art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt