Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska (spr.), Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, , Protokolant Starszy sekretarz sądowy Dominika Człapińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi A. P. na bezczynność Rady Osiedla A w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. zobowiązuje Radę Osiedla A w Ł. do załatwienia wniosku A. P. z dnia 14 kwietnia 2015 r. w zakresie punktu 9 i 11 wniosku w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Rady Osiedla A w Ł. na rzecz A. P. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS

W dniu 26 stycznia 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła, złożona za pośrednictwem organu, skarga A. P. na bezczynność Rady Osiedla [...] w sprawie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu skargi strona obszernie opisała stan faktyczny, który w jej ocenie przyczynił się do wystąpienia na drogę sądową. Wyjaśniła, iż pismem z dnia 22 sierpnia 2016 r. zatytułowanym "wezwanie przedsądowe" zwróciła się do Rady Osiedla [...] o wykonanie w pełnym zakresie wniosków strony składanych w okresie od 14 kwietnia 2015 do dnia 23 lutego 2016 r. dotyczących dostępu do informacji publicznej, zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz art. 61 i art. 63 Konstytucji RP. W przedmiotowym wniosku strona zaznaczyła, iż wnosi o udostępnienie informacji poprzez przekazanie kserokopii, pocztą tradycyjną na wskazany z piśmie adres. Strona zwróciła się o udostępnienie informacji m.in. o działalności Rady Osiedla [...] z okresu kilku lat, protokołów obrad wraz z listami obecności, dokumentacji związanej ze stanem majątkowym Rady w czasie kadencji 2010-2014, protokołów pokontrolnych, uchwał podejmowanych cyklicznie przez całą kadencję 2015-2019, z tego też okresu protokołów komisji rewizyjnej, porządku obrad z listami obecności, sprawozdań z realizacji uchwał Rady Osiedla i uchwał Zarządu. Nadto sprawozdań Zarządu za 2014 i 2015 rok, kserokopie dziennika dyżurów od początku kadencji, pełnej dokumentacji współpracy z Kółkiem Rolniczym [...], ze SM [...] oraz z TPD.

Obszernie opisując wymianę korespondencji z Radą Osiedla i sposób traktowania przez przedstawicieli Rady strona wskazała, iż odpowiedzi jakie uzyskiwała od Rady Osiedla nie dotyczyły zakresu określonego we wnioskach, odpowiedzi były lakoniczne i niespójne. Przytoczyła okoliczności związane z kolejną interwencją w sprawie udzielenia informacji publicznej. Podała, iż ponowiła wniosek w dniu 22 sierpnia 2016 r. wskazując, iż oczekuje udzielenia informacji w formie papierowej lub elektronicznej. W odpowiedzi, otrzymała e-mail z prywatnego adresu sekretarza Rady Osiedla, w którym została poinformowana, iż żądana dokumentacja zostanie przygotowana do dnia 27 września 2016 r. i będzie do odbioru w tym dniu przed posiedzeniem Rady. We wskazanym dniu strona udała się do siedziby lecz okazało się, iż około 18:35-18:40 siedziba była zamknięta, w terminie późniejszym strona uzyskała informacje, iż posiedzenie odbyło się w innej siedzibie, o czym nie została poinformowana. Następnie w dniu 22 października 2016 r. strona udała się na dyżur Rady aby złożyć skargę do sądu na bezczynność ale wówczas otrzymała część dokumentacji z brakami (protokoły Rady Osiedla +listy obecności do 26 stycznia 2016r. oraz protokoły Zarządu+listy do 23 lutego 2016r.). Strona dodała, iż wówczas Przewodnicząca Zarządu poprosiła aby nie składała skargi do sądu i na następny dyżur obiecała przygotować całą dokumentację. W dniu 11 sierpnia 2016 r. okazało się, że żadnych dokumentów strona nie otrzymała, przy czym umożliwiono sporządzenie skanów lub zdjęć. Strona skorzystała z możliwości zeskanowania dokumentów, przy której to czynności nie zostały zachowane żadne ustawowe zasady zabezpieczenia danych. Strona oświadczyła, iż zeskanowała: protokoły Zarządu Osiedla [...] z okresu od 11 marca do 25 października 2016 r. (brak było protokołu z dnia 11 października 2016 r.), protokoły Rady Osiedla [...] z okresu od 23 lutego do 27 września 2016 r. (brakowało listy obecności z dnia 30 czerwca 2016 r. tzn. była lista, która jak okazało się w domu jest listą obecności studentów a nie listą radnych) oraz brak było protokołu i listy obecności z października 2016 r.

Reasumując skarżąca podniosła, iż organ nie udostępnił wnioskowanych informacji, nie dostarczył w tym zakresie stosownej decyzji administracyjnej a taka sytuacja jest niedopuszczalna i czyni skargę do sądu zasadną. Skarżąca wniosła o zobowiązanie Rady Osiedla do dokonania czynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę Rada Osiedla [...] wniosła o uznanie skargi za niedopuszczalną i odrzucenie skargi. Organ wskazał, iż pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r. Przewodnicząca udzieliła odpowiedzi na złożony wniosek. W odpowiedzi podkreślono w szczególności cykliczny sposób zwoływania obrad Rady i ustalenia porządku obrad, sposób udostępniania protokołów z obrad Rady i brak możliwości techniczno-organizacyjnych przekazania ich papierowej wersji z jednoczesnym wskazaniem, iż mogą zostać udostępnione łącznie z żądanymi listami obecności w godzinach dyżurów Rady w jej siedzibie. Nadto organ wskazał na fakt publikowania uchwał w BIP. Dalej Rada podała, iż podobnych informacji udzielono w odniesieniu do obrad Zarządu, protokołów z tych obrad, list obecności i uchwał zarządu, sprowadzań z realizacji uchwał oraz protokołów kontroli komisji rewizyjnej. Rada dodała, iż z uwagi na kolejne pisma jakie składała strona, Rada zaprosiła skarżącą, pismem z dnia 15 marca 2016 r., na dzień 22 marca 2016 r. do siedziby Rady w celu udostępnienia żądanych dokumentów. Stronie udostępniono kserokopie protokołów i listy obecności od 15 stycznia do 28 kwietnia 2015 r., których odbiór pokwitowała.

Rada wyjaśniła dodatkowo, iż nie ma warunków organizacyjnych i technicznych aby udostępniać w formie papierowej olbrzymie ilości dokumentów żądanych przez skarżącą. Nie oznacza to jednak, iż Rada nie chce lub utrudnia stronie dostęp do tych dokumentów o czym świadczy umożliwienie stronie ich skanowania w dniu 22 marca 2016 r. Rada zwróciła uwagę, iż skarżąca bierze czynny udział w posiedzeniach i sesjach Rady i czynnie uczestniczy niemalże w każdej decyzji podejmowanej przez Radę. Kończąc wywody Rada powołała orzeczenia sądów administracyjnych w oparciu o analizę których stwierdziła, iż jako jednostka pomocnicza jest wyłączona z kręgu podmiotów zobowiązanych w świetle ustawy do udostępnienia informacji publicznej.

W dniu 10 kwietnia 2017 r. wpłynęło pismo procesowe skarżącej, w którym ustosunkował się do odpowiedzi na skargę. Do wskazanego pisma załączyła szereg kserokopii dokumentów m.in. wnioski z dnia 14 kwietnia 2015 r., z dnia 26 czerwca 2015 r., z dnia 19 stycznia 2016 r., z dnia 26 stycznia 2016 r., z dnia 3 lutego 2016 r., z dnia 8 marca 2016 r. oraz z dnia 22 sierpnia 2016r., wnioski kierowane do komisji rewizyjnej przy Radzie, spis protokołów Rady i Zarządu wraz z listami obecności, które otrzymała strona w formie skanów.

Na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017 r. skarżąca sprecyzowała do protokołu, iż żądanie stwierdzenia bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej objętej skargą dotyczy punktu 9, 10 i 11 wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. W pozostałym zakresie wniosła o umorzenie postępowania, gdyż jak oświadczyła, pozostałe dokumenty na datę 14 kwietnia 2015 r. uzyskała.

Pełnomocnik organu wniósł o oddalenie skargi. Wskazał, iż terminarz spotkań cyklicznych organów osiedla (pkt 10 wniosku) udostępniany jest w Biuletynie Informacji Publicznej. Wyjaśnił, iż o ile następuje zmiana w terminach, radni są informowani indywidualnie telefonicznie lub e-mailem bądź osobiście. W zakresie pkt 11 pełnomocnik organu oświadczył, że sprawozdanie z wykonania uchwał sporządzane jest raz do roku w kwietniu za rok miniony. Kwartalne sprawozdania nie są sporządzane i taki dokument nie istnieje. Wskazał również, że protokoły komisji rewizyjnej (pkt 9 wniosku) zostały skarżącej udostępnione przez radnego M. Z. w formie kserokopii w dacie 8 listopada 2016 r., co dokumentuje oświadczenie w/w radnego.

Skarżąca zaprzeczyła, że otrzymała protokoły komisji rewizyjnej. Wskazała, że w zakresie pkt 11 wniosku żąda doręczenia także sprawozdań kwartalnych, gdyż inne Rady je sporządzają, a jako mieszkaniec osiedla ma prawo wiedzieć na co są wydatkowane pieniądze publiczne. Nie kwestionuje, że na BIP-ie są podane terminy spotkań, zdarza się jednak, że Rada spotyka się również w innej siedzibie oraz w innych terminach niż wskazane w BIP-ie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Właściwość sądów administracyjnych w sprawach wniosków o udzielenie informacji publicznej wynika z przepisu art. 21 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowiącego, że do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. – przywoływanej dalej jako: p.p.s.a.). Stosownie do treści art. 3 § 1 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych (art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.).

Podkreślić należy, iż bezczynność organu ma miejsce wówczas, gdy organ będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym w przepisach prawa i w konsekwencji pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu lub podjęcia określonej czynności. Zatem, aby można było mówić o bezczynności organu należy przede wszystkim stwierdzić, że ciąży na nim podmiotowy i przedmiotowy, a wynikający z przepisów prawa obowiązek działania (ewentualnie wszczęcia postepowania) i podjęcia stosownego rozstrzygnięcia (stosownej czynności), a dopiero później, iż obowiązku tego - w nakazanym terminie - organ nie wypełnia. Od "milczenia" (niedziałania) organu trzeba odróżnić sytuację, w której odpowiada on na wniosek o udostępnienie informacji publicznej, wskazując formę, sposób i termin udostępnienia żądanych informacji. Zatem jakikolwiek przejaw działania ze strony podmiotu zobowiązanego w sprawie o udostępnienie informacji publicznej wyklucza zarzut bezczynności (por. wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r., sygn. akt I OSK 1135/12; wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SAB/Sz 19/11 - dostępne, jak i pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu, w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl).

Realizując powinności wynikające z ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. 2016 r., poz. 1764, dalej jako: ustawa), organ podejmuje dwojakiego rodzaju działania - załatwia sprawę w drodze czynności materialno-technicznej lub wydaje decyzję. Czynnością materialno-techniczną (pismem) udziela żądanej informacji lub informuje o tym, że: wniosek nie znajduje oparcia w przepisach prawa, żądana informacja nie jest informacją publiczną, organ nie jest w posiadaniu informacji lub obowiązuje inny tryb udostępniania (np. BIP i itp.), nie ma podstaw do zastosowania trybu określonego w art. 14 ust. 2 ustawy. Decyzję natomiast wydaje się w przypadku: odmowy udostępnienia informacji publicznej z uwagi na przesłanki ograniczające dostępność (np. art. 5 ust. 2 ustawy); odmowy udostępnienia informacji przetworzonej z powodu nie wykazania interesu publicznego; umorzenia postępowania, jeżeli wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy.

Z kolei sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a:

1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;

2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa;

3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania (art. 149 § 1 p.p.s.a.).

Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a p.p.s.a.). Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 (art. 149 § 2 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie skarżąca na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017 r. sprecyzowała zakres skargi, wyjaśniając, iż skarga dotyczy bezczynności Rady Osiedla [...] w zakresie pkt 9, 10 i 11 wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. Wyjaśnić zatem należy, iż w pkt 9 przedmiotowego wniosku strona zwróciła się o udostępnienie protokołu kontroli Komisji Rewizyjnej (cyklicznie przez całą kadencję 2015-2019), w pkt 10 o udostępnienie terminarza spotkań cyklicznych, zaś w pkt 11 o udostępnienie sprawozdań z realizacji uchwał Rady Osiedla i uchwał Zarządu – zgodności wykonania uchwał ze stanem faktycznym (nie później niż do końca pierwszego kwartału z jego realizacji). W przywołanym wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. strona wskazała, iż wyliczoną dokumentację w formie papierowej należy przekazywać na ręce A. P. w terminach wskazanych ustawą. Wyjaśnić dodatkowo należy, iż strona skarżąca jako inicjująca postępowanie sądowe ma prawo do modyfikacji żądań i wniosków skargi a także określenia, czego w istocie skarga dotyczy w przypadku, gdy treść jej nasuwa wątpliwości. Oznacza to, iż po sprecyzowaniu skargi, jakie miało miejsce na rozprawie w dniu 2 czerwca 2017 r. rozważania sądu i zakres rozpoznania, a przede wszystkim orzeczenia sądu ograniczone zostały z woli strony skarżącej do oceny realizacji obowiązku organu jedynie w tak sprecyzowanym zakresie.

Przechodząc do merytorycznych rozważań, zdaniem sądu w pierwszej kolejności wskazać trzeba, iż nie sposób się zgodzić ze stanowiskiem Rady Osiedla [...], iż jako jednostka pomocnicza gminy nie jest podmiotem zobowiązanym w rozumieniu ustawy do udostępnienia informacji publicznej. Sąd podziela w tym względzie orzecznictwo sądowe, które wskazuje, iż rada osiedla jako jednostka pomocnicza gminy, jest w świetle art. 4 ustawy "innym" podmiotem wykonującym zadania publiczne, a więc i podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej (vide: wyroki WSA: w Opolu z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn.akt II SAB/Op 38/15; w Łodzi z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn.akt II SAB/Łd 259/16 - dostępne, jak i pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu, w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl).

Po wtóre, sąd nie ma wątpliwości, iż informacje o udostępnienie których występowała strona - opisane w pkt 9, 10 i 11 wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. – stanowią informacje publiczne w rozumieniu ustawy. Strona wystąpiła bowiem o udostępnienie protokołu kontroli Komisji Rewizyjnej, terminarza spotkań cyklicznych oraz sprawozdań z realizacji uchwał Rady Osiedla i uchwał Zarządu. Nie budzi wątpliwości sądu, iż są to dokumenty wiążące się bezpośrednio z funkcjonowaniem i trybem działania rady osiedla jako innego podmiotu wykonującego zadania publiczne, dokumenty wytworzone przez ten podmiot, używane przy realizacji przewidzianych prawem zadań.

Przypomnieć bowiem trzeba, że na gruncie art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy, informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Informacją publiczną będzie zatem każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej, treść wystąpień i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie, do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą (wyrok NSA z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I OSK 2904/12; wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt II SAB/Rz 48/12). Udostępnieniu podlega więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej bądź w jakikolwiek sposób dotyczących organu, bez względu na to, co jest ich przedmiotem. W pojęciu informacji publicznej mieści się zarówno treść dokumentów bezpośrednio wytworzonych przez organ, jak i tych, których organ używa przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet gdy nie pochodzą wprost od niego.

Z tych wszystkich względów stwierdzić trzeba, iż Rada Osiedla [...] obowiązana była w świetle ustawy do udostępnienia informacji o jakie występowała skarżąca, którym jednocześnie nie sposób odmówić charakteru informacji publicznej w rozumieniu ustawy.

Z uwagi na powyższe sąd, na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a., w pkt 1 wyroku zobowiązał Radę Osiedla [...] w Ł. do załatwienia wniosku skarżącej z dnia 14 kwietnia 2015 r. w zakresie pkt 9 i pkt 11 wniosku w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku. Sąd ma wprawdzie na uwadze wyjaśnienia pełnomocnika organu złożone do protokołu rozprawy, niemniej jednak w świetle zapisów ustawy o dostępie do informacji publicznej podniesione przez pełnomocnika okoliczności nie zwalniały Rady Osiedla [...] od zastosowania się do zapisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pełnomocnik wskazywał bowiem, iż sprawozdania z wykonania uchwał sporządzane jest raz do roku w kwietniu za rok miniony, kwartalne sprawozdania nie są sporządzane i taki dokument nie istnieje. Okoliczność, iż Rada Osiedla [...] sporządza przedmiotowe sprawozdania za inne okresy, a sprawozdań kwartalnych nie sporządza winna znaleźć przełożenie na dopuszczalne ustawą o dostępie do informacji publicznej formę załatwienia wniosku skarżącej. Nie można zaakceptować także wyjaśnień w odpowiedzi na skargę, iż Rada Osiedla nie ma możliwości techniczno – organizacyjnych przekazania dokumentów w formie papierowej. Jak zostało wcześniej wskazane, realizując swe powinności określone zapisami ustawy Rada Osiedla jako podmiot zobowiązany winna podjąć dwojakiego rodzaju działania - załatwić sprawę w drodze czynności materialno-technicznej lub wydając decyzję. Czynnością materialno-techniczną (pismem) udziela żądanej informacji lub informuje o tym, że: wniosek nie znajduje oparcia w przepisach prawa, żądana informacja nie jest informacją publiczną, organ nie jest w posiadaniu informacji lub obowiązuje inny tryb udostępniania (np. BIP i itp.), nie ma podstaw do zastosowania trybu określonego w art. 14 ust. 2 ustawy. Decyzję wydaje zaś w przypadku: odmowy udostępnienia informacji publicznej z uwagi na przesłanki ograniczające dostępność (np. art. 5 ust. 2 ustawy; odmowy udostępnienia informacji przetworzonej z powodu nie wykazania interesu publicznego; umorzenia postępowania, jeżeli wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy. Niedopuszczalne jest również uwzględnienie wyjaśnień pełnomocnika, iż protokoły komisji rewizyjnej zostały skarżącej udostępnione przez radnego M. Z. w formie kserokopii w dacie 8 listopada 2016 r., co dokumentuje oświadczenie radnego. Temu oświadczeniu skarżąca zaprzeczyła. W tej sytuacji to organ powinien wykazać, że udostępnił skarżącej zadaną informację zgodnie z wnioskiem. We wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. skarżąca jasno określiła, iż dokumentacja ma być udostępniona w formie papierowej na ręce wskazanej w piśmie osoby, w terminach wskazanych ustawą. Ustawodawca w przepisie art. 14 ust. 1 ustawy sformułował jasną wytyczną, z której wynika, iż udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. Przy czym należy podkreślić, iż co do zasady powinnością organu jest udzielenie informacji, jakie na dzień złożenia wniosku posiada.

Zdaniem sądu oceniając stan bezczynności organu, stwierdzić trzeba w oparciu o analizę całokształtu okoliczności niniejszej sprawy, iż bezczynność ta miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa. Ocenie tej sąd dał wyraz w pkt 2 wyroku stosownie do art. 149 § 1a p.p.s.a. Zdaniem składu orzekającego, rażącym naruszeniem prawa będzie stan, w którym wyraźnie, ewidentnie, bezdyskusyjnie i drastycznie naruszono treść obowiązku wynikającego z przepisu prawa. W orzecznictwie akcentuje się, iż rażącym naruszeniem prawa będzie stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań można stwierdzić, że naruszono prawo w sposób oczywisty. Kwalifikacja naruszenia jako rażące musi posiadać pewne dodatkowe cechy w stosunku do stanu określanego po prostu jako naruszenie, bądź zwykłe naruszenie. Podkreśla się także, iż dla uznania rażącego naruszenia prawa nie jest wystarczające samo przekroczenie przez organ ustawowych obowiązków, czyli także terminów załatwienia sprawy. Wspomniane przekroczenie musi więc być znaczne i niezaprzeczalne. Rażące opóźnienie w podejmowanych przez organ czynnościach ma być oczywiście pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia. Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela w pełni przywołane poglądy, czyniąc je własnym stanowiskiem w sprawie (por. np. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 roku, I OSK 675/12; postanowienie NSA z dnia 27 marca 2013 roku, II OSK 468/13 oraz wyroki WSA: we Wrocławiu z dnia 10 kwietnia 2014 roku, II SAB/Wr 14/14; w Poznaniu z dnia 11 października 2013 roku, II SAB/Po 69/13; w Szczecinie z dnia 16 maja 2013 roku, II SAB/Sz 34/13 i inne). W okolicznościach niniejszej sprawy dostrzec należy, iż na wniosek z dnia 14 kwietnia 2015 r. Rada Osiedla [...] odpowiedziała pismem z dnia 28 kwietnia 2015 r., zatem z zachowaniem terminu ustawowego. Okoliczność, iż udzielono niepełnej lub niewystraczającej, czy też nie w pełni oczekiwanej przez stronę informacji nie świadczy o rażącym naruszeniu przepisów prawa. W ocenie sądu, w niniejszej sprawie nie zachodzi zatem przypadek oczywistego braku podejmowania przez podmiot zobowiązany jakichkolwiek czynności, czy też lekceważenia wniosku strony skarżącej i braku woli załatwienia sprawy, które to przypadki można ewentualnie rozpatrywać w kategoriach rażącego naruszenia prawa. Sąd miał także na uwadze, że organy Rady Osiedla nie działają codziennie, co stanowi znaczne utrudnienie w terminowym załatwieniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

W pkt 3 wyroku sąd oddalił skargę w pozostałym zakresie, na podstawie art. 151 p.p.s.a. mając na uwadze wyjaśnienie pełnomocnika Rady Osiedla niekwestionowane przez skarżącą, iż na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej publikowany jest terminarz spotkań cyklicznych, o co wnosiła strona w pkt 10 wniosku. Z zapisu art. 10 ust. 1 ustawy wywieść należy, iż udostępnienie wnioskowanej informacji w BIP zwalnia od powtórnego jej wydania, jednak w żadnym razie nie można przyjąć, że zwalnia również od udzielenia wnioskodawcy jakiejkolwiek odpowiedzi. Jeżeli podmiot będący adresatem wniosku uznał, że zakres żądania wyrażony we wniosku i zakres informacji znajdujący się w Biuletynie uprawnia do twierdzenia, iż są one identyczne, powinien powiadomić wnioskodawcę, że żądana informacja znajduje się w Biuletynie (wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2017 r. sygn.akt I OSK 1789/16). Taką informację o publikacji terminarza spotkań cyklicznych strona otrzymała przy piśmie z dnia 28 kwietnia 2015r.

O kosztach postępowania sąd orzekł w pkt 4 na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a., uwzględniając poniesiony przez stronę skarżącą koszt wpisu sądowego (100 zł).

B.A.