drukuj    zapisz    Powrót do listy

6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania 6560, Interpretacje podatkowe, Minister Finansów, Uchylono zaskarżoną interpretację, III SA/Wa 2769/12 - Wyrok WSA w Warszawie z 2013-06-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Wa 2769/12 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2013-06-21 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2012-09-17
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Ewa Radziszewska-Krupa
Katarzyna Golat /przewodniczący sprawozdawca/
Marek Krawczak
Symbol z opisem
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
6560
Hasła tematyczne
Interpretacje podatkowe
Sygn. powiązane
II FSK 3140/13 - Wyrok NSA z 2016-02-04
Skarżony organ
Minister Finansów
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną interpretację
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 361 art. 21 ust. 1 pkt 68
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Golat (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Marek Krawczak, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w T. na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną zmianę interpretacji indywidualnej, 2) stwierdza, że uchylona zmiana interpretacji indywidualnej nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz V. Sp. z o.o. z siedzibą w T. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną zmianą interpretacji indywidualnej z [...] czerwca 2012 r. nr [...], Minister Finansów stwierdził nieprawidłowość interpretacji indywidualnej z [...] listopada 2009 r. nr [...], dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), powoływanej dalej w skrócie jako "u.p.d.o.f".

Przebieg postępowania przedstawiał się następująco.

2. W dniu 13 sierpnia 2009 r. V. Sp. z o. o., zwany dalej "Spółką", "Skarżącą" złożył wniosek do Dyrektora Izby Skarbowej w B. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. w pkt 68 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku Spółka wskazała, że w ramach prowadzonej działalności zamierza przeprowadzać konkursy. Konkursy te będą organizowane i emitowane (ogłaszane) na stronach internetowych ogólnodostępnej sieci Internet pod adresami domen internetowych należących do Spółki. Konkursy będą o różnej tematyce i nie będą podlegały przepisom ustawy o grach i zakładach wzajemnych. Wspólną cechą konkursów będzie ich związek z działalnością prowadzoną przez Spółkę (sprzedaż hurtowa i detaliczna napojów alkoholowych), uczestnictwo osób pełnoletnich oraz przyznawanie przez komisje konkursową nagród zwycięzcom konkursów. Nagrody będą miały charakter pieniężny lub niepieniężny, a ich wartość nie będzie przekraczała kwoty 760 zł (w przypadku nagród niepieniężnych liczonej brutto z podatkiem od towarów i usług).

W sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Spółka wyraziła stanowisko, że nagrody przyznawane przez Spółkę w konkursach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez Internet jako środek masowego przekazu (w sposób przedstawiony we wniosku) będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.

Dodatkowo, opierając się na interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. w dniu [...] marca 2008 r. Nr [...], Spółka zauważyła, że Internet jest środkiem masowego przekazu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Jak wskazała, ustawa nie definiuje pojęcia "środki masowego przekazu", a w obowiązującym systemie prawnym brak jest legalnej definicji tego pojęcia. Podniosła, że według definicji przytoczonych w ww. interpretacji indywidualnej z [...] marca 2008 r. środki masowego przekazu to środki komunikowania masowego, mass media, środki masowej informacji i propagandy, urządzenia, instrukcje, za pomocą których kieruje się pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności. W rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.) - "prasa" oznacza publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości, ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą, a w szczególności: dzienniki i czasopisma, serwisy agencyjne, stałe przekazy tekstowe, biuletyny, programy radiowe i telewizyjne oraz kroniki filmowe; prasą są także wszelkie istniejące i powstające w wyniku postępu technicznego środki masowego przekazywania, w tym także rozgłośnie oraz tele i radiowęzły zakładowe, upowszechniające publikacje periodyczne za pomocą druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania; prasa obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalności dziennikarską (art. 7 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Skarżąca argumentowała, że pojęciu: "środki masowego przekazu" użytemu w przedmiotowej ustawie należy przypisać otwarty charakter, wywodząc, że Internet jest takim nowym środkiem przekazu, który dzięki swojej powszechności, dostępności i łatwości korzystania jest medium daleko bardziej powszechnym i często używanym niż prasa, a w pewnych grupach wiekowych nawet niż radio czy telewizja. Obecnie środki masowego przekazu wzajemnie się przenikają, a Internet jest globalną platformą dla gazet, radia i telewizji. Stąd wniosek, że dzięki postępowi technologicznemu Internet staje się najbardziej powszechnym medium będąc tym samym często używanym środkiem masowego przekazu.

Powyższe przymioty Internetu Spółka postanowiła wykorzystać do organizowania i emitowania w Internecie konkursów na stronach internetowych ogólnodostępnej sieci Internet pod adresami domen internetowych należących do Spółki (np. www.vinpol.pl,www.ginlubuski.pl).

3. Dyrektor Izby Skarbowej w B. [...] listopada 2009 r. wydał w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną Nr [...] uznając stanowisko Spółki wyrażone we wniosku z 10 sierpnia 2009 r. za prawidłowe, tj. potwierdzając stanowisko Spółki, że:

- nagrody przyznawane przez Spółkę w konkursach organizowanych i emitowanych na stronach internetowych ogólnodostępnej sieci Internet pod adresami domen internetowych należących do Spółki, stanowią nagrody w konkursach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio, telewizja),

- nagrody przyznawane przez Spółkę w konkursach organizowanych i emitowanych na stronach internetowych ogólnodostępnej sieci Internet pod adresami domen internetowych należących do Spółki, o wartości nieprzekraczającej 760 zł korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.,

- Internet jest środkiem masowego przekazu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.o.d.o.f.

4. Na mocy art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister Finansów wydał [...] czerwca 2012 r. zmianę interpretacji indywidualnej Nr [...], stwierdzającą nieprawidłowość stanowiska Spółki i tym samym nieprawidłowość interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. [...] listopada 2009 r.

W zmianie interpretacji indywidualnej Minister Finansów stwierdził, iż wygrane w konkursach organizowanych i emitowanych przez Spółkę pod adresami domen internetowych należących do Spółki nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.

Minister Finansów dokonując wykładni art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. zastosował wykładnię językową, której wynik prowadzi do jednoznacznego wniosku, że zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., ze zwolnienia od podatku - w przypadku konkursów emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu - korzystają wyłącznie wygrane w tych konkursach, których zarówno organizatorem jak i emitentem są środki masowego przekazu. Powyższe wynika z użycia spójnika "i" w wyrażeniu "organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja)". Jednocześnie zważywszy, iż omawiany przepis stanowi wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania, a jego sens językowy jest spójny, jasny i precyzyjny - posłużenie się wyłącznie wykładnią literalną nie jest błędne. Wykładnia językowa jest bowiem podstawowym warunkiem funkcjonowania prawa w państwie prawa. Organ argumentował, że gdyby wolą ustawodawcy było, aby zamiast ww. spójnika "i" pomiędzy wyrazami "organizowanych" i "emitowanych" był spójnik "lub", to tego rodzaju zmiana zostałaby wprowadzona w drodze nowelizacji przepisów u.p.d.o.f. Zatem do czasu jej wprowadzenia, odczytywanie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. w sposób inny niż językowy byłoby działaniem nieuprawnionym i sprzecznym z powszechnie obowiązującym kanonem wykładni prawniczej. Dla odkodowania art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. wystarczającym jest posłużenie się wykładnią językową.

W ocenie Ministra Finansów stanowisko spółki jest nieprawidłowe bowiem zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do wygranych w konkursach i grach, które łącznie spełniają te dwie przesłanki, czyli są zarówno emitowane (ogłaszane) przez środki masowego przekazu, jak też organizowane przez te środki, ewentualnie są konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu.

Organ uznał, że zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy mogłoby nastąpić tylko wówczas, gdyby organizatorem, jak i miejscem ogłoszenia konkursów, były środki masowego przekazu.

Minister Finansów podkreślił, że jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, organizatorem konkursów jest Spółka, która nie jest instytucją zaliczaną do środków masowego przekazu. Spółka prowadzi bowiem działalność polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej napojów alkoholowych, i w ramach tej działalności zamierza przeprowadzać konkursy, wykorzystując w tym celu współczesne narzędzie komunikowania się jakim jest Internet (informacja o konkursach będzie emitowana na ogólnodostępnych stronach internatowych pod adresami domen należących do Spółki).

W tym stanie rzeczy Minister Finansów stwierdził, iż do wygranych w konkursach organizowanych przez Spółkę (tj. konkursach, które nie są zarówno organizowane jak i ogłaszane przez środki masowego przekazu, jak również nie są konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu), nie ma zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Tego rodzaju wygrane podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

5. Spółka złożyła do Ministra Finansów wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, wraz z załącznikami. Minister Finansów w piśmie z 24 lipca 2012 r. nr DD3/033/32/MCA/11/PK-242, stanowiącym odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa odmówił zmiany stanowiska zajętego w zmianie interpretacji indywidualnej z [...] czerwca 2012 r. nr [...].

6. Skarżąca 29 sierpnia 2012 r. złożyła za pośrednictwem Ministra Finansów, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na zmianę interpretacji indywidualnej z [...] czerwca 2012 r. nr [...].

Wnosząc o uchylenie zaskarżonej zmiany interpretacji indywidualnej z [...] czerwca 2012 r. oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych, sformułowano następujące zarzuty naruszenia:

- pominięcie przy wydawaniu zmiany interpretacji indywidualnej faktu, iż Spółka jest wydawcą treści zamieszczonych w Internecie jako środka masowego przekazu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f, ergo jest organizatorem konkursów i gier emitowanych przez Internet jako środek masowego przekazu,

- błędnej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f poprzez zastosowanie li tylko literalnej wykładni tego przepisu, mimo iż prowadzi ona do nieracjonalnych i nielogicznych skutków oraz nieuzasadnionego różnicowania sytuacji podatkowej podmiotów.

7. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym akcie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

8. Skarga okazała się uzasadniona albowiem wydana przez Ministra Finansów zmiana interpretacji podatkowej naruszała prawo.

Zmiana dokonana w trybie art. 14e O.p. interpretacji indywidualnej stanowi w istocie kolejną wydaną w sprawie interpretację indywidualną, która winna odpowiadać wymogom określonym między innymi w art. 14 c O.p.

Stosownie do art. 14 c § 1 i 2 O.p. interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Z przepisów powyższych wynika wyraźnie, że negatywna ocena stanowiska wnioskodawcy obliguje Ministra Finansów zarówno do oceny tego stanowiska, jak i wskazania prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym. Ocena ta nie może być fragmentaryczna, lecz winna w sposób wyczerpujący odnieść się do stanowiska wnioskodawcy wskazując prawidłowe stanowisko.

9. W niniejszej sprawie kwestią sporną jest, to czy wygrane w konkursach organizowanych i emitowanych przez Spółkę pod adresami domen internetowych należących do Spółki nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.

Sąd, mając na względzie opisaną kognicję, uchylił zaskarżoną zmianę interpretacji indywidualnej ponieważ narusza ona przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. W myśl tego przepisu, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "środki masowego przekazu". Również w obowiązującym systemie prawnym brak jest legalnej definicji tego pojęcia.

W ocenie Spółki wygrane, o ile wartościowo nie przekraczają kwoty 760 zł, korzystają ze zwolnienia podatkowego ponieważ są nagrodami w konkursach organizowanych i emitowanych przez środek masowego przekazu jakim jest Internet.

W ocenie Ministra Finansów stanowisko spółki jest nieprawidłowe, bowiem zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do wygranych w konkursach i grach, które łącznie spełniają te dwie przesłanki, czyli są zarówno emitowane (ogłaszane) przez środki masowego przekazu, jak też organizowane przez te środki, ewentualnie są konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu. Minister Finansów podkreślił, że Spółka nie jest instytucją zaliczaną do środków masowego przekazu, bowiem prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej napojów alkoholowych, i w ramach tej działalności zamierza przeprowadzać konkursy, wykorzystując w tym celu współczesne narzędzie komunikowania się jakim jest Internet (informacja o konkursach będzie emitowana na ogólnodostępnych stronach internatowych pod adresami domen należących do Spółki).

W tym stanie rzeczy Minister Finansów stwierdził, iż do wygranych w konkursach organizowanych przez Spółkę (tj. konkursach, które nie są zarówno organizowane jak i ogłaszane przez środki masowego przekazu, jak również nie są konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu), nie ma zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Tego rodzaju wygrane podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

10. Zdaniem Sądu stanowisko Ministra Finansów nie jest zgodne z wykładnią przepisu. Zauważyć należy, że wskazanie przez ustawodawcę środków masowego przekazu ma charakter przykładowy, bowiem jego odnośny fragment nie stanowi zamkniętego, enumeratywnie wyliczonego katalogu. Wobec tego uzupełnienie zawartych w nawiasie pojęć nowym, współczesnym środkiem masowego przekazu jakim jest Internet nie stanowi nadużycia prawa. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych pochodzi z 26 lipca 1991 r., zapis w punkcie 68 został wprowadzony w życie również z dniem 1 stycznia 1992 r. aczkolwiek inna była wówczas kwota nagród wolnych od podatku, a mianowicie była to trzykrotność najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłoszona za grudzień roku poprzedniego. Obecnie obowiązująca wersja – 760 zł, została wprowadzona ustawą z dnia 21 listopada 2001 r. (Dz. U. 134, poz. 1509) i zmieniona ustawą z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679). Uwzględniając datę powstania przepisu należy zasadnie przypuszczać, że Internet nie był wówczas środkiem komunikacji, a na pewno o charakterze masowym.

Za taką koncepcją przemawiają również słowniki języków obcych wskazujące, że środki masowego przekazu to środki komunikowania masowego czyli instytucje za pomocą których kieruje się pewne treści do nieograniczonej liczby osób. Określenie "mass" pochodzi z łaciny – co oznacza "masowy", a "media" z angielskiego co oznacza "pośrednictwo", a więc masowe środki przekazu (por. Władysław Kopaliński – Słownik Wyrazów Obcych Wydanie XXI str. 322). Taki pogląd, podzielany przez skład orzekający w rozpatrywanej sprawie, wyraził WSA w Warszawie w wyroku z 15 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2988/12, CBOSA).

W treści zaskarżonej zmianie interpretacji zawarto stwierdzenie, że zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy mogłoby nastąpić tylko wówczas, gdyby organizatorem, jak i miejscem ogłoszenia konkursów, były środki masowego przekazu. W ocenie Sądu nie jest to właściwa wykładnia. Jak wiadomo zarówno prasa, radio jak i telewizja są przekaźnikami najprzeróżniejszych artykułów programów i reklam, które tworzy określony właściciel środka masowego przekazu lub wydawca konkretnego programu. Tak więc właścicielem i/lub wydawcą jest określona organizacja np. spółka, przedsiębiorstwo państwowe, stowarzyszenie, fundacja, a nawet osoba fizyczna jako przedsiębiorca. To właściciel lub wydawca za zgodą właściciela jest technicznym organizatorem konkursu określonego rodzaju, nie może być organizatorem sieć połączeń, a więc sieć nośników. Nośniki stanowią sieć technicznego przekazu tak jak dla prasy drukowanej stanowi ją gazeta. Internet to połączenie słów "Inter" z łacińskiego między i "net" - z angielskiego sieć - Słownik Wyrazów Obcych Europa 2001 r., str. 330,331. Zdaniem Sądu interpretowany przepis należy rozumieć w ten sposób, że na łamach środka masowego przekazu jest organizowany i ogłaszany dany konkurs, a organizuje go autor konkursu, a publikuje wraz z techniczną organizacją właściciel nadajnika albo osoba działająca na jego zlecenie. Internet tym różni się od telewizji czy radia, że każdy może być nadawcą, o ile zarejestruje się u użytkownika sieci. Sieci mogą być sieciami telefonicznym (jeszcze), satelitarnymi czy też światłowodami (tak również WSA powołanym wyżej wyroku z 15 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2988/12, CBOSA).

Przyjmując powyższy pogląd należy uznać, że minister Finansów nieprawidłowo odczytał podmiotowy warunek zawarty w przedmiotowym przepisie. Stwierdzenie Ministra Finansów, że organizatorem konkursów jest Spółka, która nie jest instytucją zaliczaną do środków masowego przekazu, bowiem prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej napojów alkoholowych, i w ramach tej działalności zamierza przeprowadzać konkursy, wykorzystując w tym celu współczesne narzędzie komunikowania się jakim jest Internet (informacja o konkursach będzie emitowana na ogólnodostępnych stronach internatowych pod adresami domen należących do Spółki) nie jest prawidłowa.

W rezultacie skoro nieprawidłowość interpretacji uzasadniająca jej zmianę wystąpi wówczas, gdy przyjęte w niej wyjaśnienie przepisów prawa podatkowego nie znajduje dostatecznego uzasadnienia we wnioskach wypływających z poprawnej wykładni tego prawa (jak ocenił NSA w Warszawie w wyroku z 14 lutego 2012 r., sygn. akt II FSK 1604/10, LEX nr 1116123), to w przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie zachodzi, co przesądza o konieczności uchylenia zaskarżonego aktu.

11. Osobną kwestię stanowi brak wystarczającego uzasadnienia stanowiska zaprezentowanego przez Ministra Finansów w zmianie zaskarżonej interpretacji. Jest ono zbyt lakoniczne.

Ponadto organ wydający interpretacje indywidualne winien również analizować własne wydane dotychczas akty w innych sprawach dotyczących analogicznych sytuacji prawnopodatkowych i odnieść się do nich, gdy strona powołuje je na poparcie swojego stanowiska. Brak stanowiska organu co do jego własnych rozstrzygnięć zapadłych w tożsamych przedmiotowo sprawach, które powołał wnioskodawca, należy uznać za naruszenie zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych (w art. 121 § 1 o.p.).

12. Jeżeli nagrody nie będą przekraczać 760 zł, to otrzymujący nagrody będą mogli korzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Każdy bowiem odbiorca internetowy może korzystać z tej formy przekazu i w ten sposób brać udział w konkursie poprzez stosowną rejestrację swojego nośnika. W ocenie Sądu celem zwolnienia, co nie jest bez znaczenia, jest premiowanie uczestników konkursów społecznie użytecznych nie zaś właścicieli poszczególnych środków masowego przekazu w zależności od ich cech technicznych. Wobec tego Spółka dokonała właściwej wykładni analizowanego przepisu i z tej przyczyny Sąd uchylił zaskarżoną zmianę interpretacji indywidualnej na podstawie art. 146 § 1 p.p.s.a., a na podstawie art. 152 "p.p.s.a" orzekł, iż nie podlega ona wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 200 § 2 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt