Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2017 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną interpretacją z dnia [...] 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że stanowisko A Sp. z o.o. przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku określonego w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT w przypadku wewnątrz wspólnotowego nabycia wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym – jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu powyższej interpretacji przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania. W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął do organu wniosek (uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku określonego wart. 103 ust. 5a ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub A) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji szerokiej gamy kosmetyków, dezodorantów, odświeżaczy powietrza, repelentów, itp. Spółka nie produkuje kosmetyków pod własną marką lecz na zlecenie największych producentów kosmetyków i artykułów chemii gospodarczej na świecie. W ramach wykonywanej działalności Spółka zużywa różne wyroby akcyzowe, których część nabywa wewnątrzwspólnotowo. Wśród wyrobów nabywanych wewnątrzwspólnotowo są również wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Przedmiotowe wyroby Spółka nie przeznacza do celów napędowych lub opałowych. Wyroby te nie są również w żaden sposób spalane. Wyroby akcyzowe są wykorzystywane w procesie produkcji i stanowią składnik kosmetyków. Z dniem 1 sierpnia 2016 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. póz. 1052 dalej: pakiet paliwowy). Ustawa określa m.in. nowe warunki rozliczania podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, których wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne. Obowiązki dotyczą m.in. terminu dokonywania rozliczeń należnego podatku VAT, składania deklaracji oraz właściwości organu podatkowego do dokonywania wpłat. Dotychczasowo, nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę wyroby akcyzowe nie były objęte obowiązkami w zakresie rozliczania podatku VAT wprowadzonymi pakietem paliwowym. Niemniej jednak z dniem 2 września 2016 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. póz. 1165 dalej: pakiet energetyczny), która m.in. szczegółowo reguluje w ustawie Prawo energetyczne paliwa ciekłe. Ponadto z dniem 16 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Energii, w którym zostały szczegółowo wskazane, stosownie do kodu Nomenklatury Scalonej, wyroby stanowiące paliwa ciekłe, których wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji. Przedmiotowe rozporządzenie obejmuje swoim zakresem również wyroby nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę. W konsekwencji wytwarzanie lub obrót nimi wymaga uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne. Zatem biorąc powyższe pod uwagę, Spółka rozważa czy w przypadku gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej zostały objęte regulacjami pakietu energetycznego, w efekcie ich wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji, to czy Spółka zostanie objęta obowiązkami wynikającymi z pakietu paliwowego w zakresie rozliczania podatku VAT, a szczególnie art. 103 ust. 5a ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy w rozumieniu art. 2 pkt 35 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., póz. 710, z późn. zm.). Jednocześnie Zainteresowany podał, iż Spółka nie jest zarejestrowanym odbiorcą w rozumieniu art. 2 pkt 36 ww. ustawy.

3. Przedmiotem pytania zadanego we wniosku o interpretację indywidualną na formularzu ORD-IN są wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy akcyzowej - Ustawa o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 43. dalej: ustawa akcyzowa), tj.: mieszaniny propanu i butanu klasyfikowane do pozycji CN 2711, oraz izopentan/izobutan klasyfikowany do kodu Nomenklatury Scalonej CN 2901 10 00. Powyższe wyroby wykorzystywane są w toku działalności Spółki do produkcji dezodorantów i aerozoli jako czynnik nośny wypychający substancje zapachowe z pojemnika (puszki).

4. Spółka będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wskazanych we wniosku, z Niemiec — w przypadku wyrobów o kodzie 2711 oraz Niemiec i Francji - w przypadku wyrobów o kodzie CN 2901 10 00. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości zdecyduje się dokonywać WNT przedmiotowych wyrobów również z innych Państw Członkowskich UE.

5. Mieszaniny propanu i butanu klasyfikowane do kodu CN 2711 nabywane będą w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Natomiast izopentan/izobutan klasyfikowany do kodu CN 2901 10 00 nabywany będzie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku podkreślił, że przy czym, jak Spółka wskazywała we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, przedmiotowe wyroby objęte są zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie ich do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych (art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Spółka będzie związana obowiązkiem określonym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z ustawą Prawo energetyczne zostaną przeznaczone do celów innych niż napędowe lub opałowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywając wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z ustawą Prawo energetyczne, wykorzystywane do celów innych niż opałowe lub napędowe nie będzie związana obowiązkiem określonym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT. Wyroby nabywane przez Spółkę nie stanowią bowiem paliw silnikowych, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT. Spółka stanęła na stanowisku, że wewnątrz wspólnotowe nabycie wyrobów wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, wykorzystywanych do celów innych niż napędowe lub opałowe nie zostanie objęte obowiązkami określonymi w pakiecie paliwowym w zakresie rozliczeń VAT. Przedmiotowe wyroby wprawdzie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym niemniej jednak wyroby te nie są paliwami silnikowymi. Podkreślono, że nabywane przez Spółkę wyroby są wyrobami energetycznymi. Zostały bowiem wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej określającym wyroby energetyczne. Spółka zaznaczyła, że ustawowa definicja paliw silnikowych jasno również wskazuje, że konieczne jest dla uznania danego wyrobu energetycznego za paliwo silnikowe ich faktyczne przeznaczenie, faktyczne oferowanie na sprzedaż lub faktyczne użycie do napędu silników spalinowych. Wskazano, że ustawa akcyzowa nie definiuje terminu "przeznaczenie", a w ocenie Spółki należy wykluczyć przyjęcie, że pod pojęciem "przeznaczenia" należy również rozumieć cele zastosowania, czy zamiar wykorzystania o charakterze hipotetycznym, potencjalnym, możliwym czy teoretycznym. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy wyroby nabywane przez Spółkę nie są paliwem silnikowym. Reasumując wskazano, że pomimo tego, iż nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, a ich wytwarzanie lub obrót zgodnie z wydanym przez Ministra Energii rozporządzeniem wymagać będzie uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne, to nie mogą one zostać uznane za paliwo silnikowe, ponieważ nie są wykorzystywane do napędu silników spalinowych. Biorąc powyższe pod uwagę, wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów opisanych w zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegało obowiązkom wprowadzonym pakietem paliwowym, a szczególnie obowiązkowi określonemu w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT. Powyższe stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego zostało ocenione w zaskarżonej interpretacji jako nieprawidłowe. Powołując się na treść stosownych przepisów stawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", ustawy z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. póz. 1052, z późn. zm.) organ wydający interpretację podkreślił, iż zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Wśród paliw silnikowych znajdują się zatem wyroby energetyczne przystosowane do napędu silników spalinowych, które spełniają określone w odrębnych przepisach wymagania jakościowe określone dla paliw, dla których w ustawie o podatku akcyzowym została określona stawka akcyzy. Przystosowanie tych wyrobów do napędu silników spalinowych decyduje o ich przeznaczeniu do użycia do napędu silników spalinowych. Są to wyroby co do zasady oferowane na sprzedaż i używane do napędu silników spalinowych. Wyroby te bez względu na to do czego zostaną wykorzystane są paliwami silnikowymi. Wśród paliw silnikowych są również wyroby energetyczne, które nie są przystosowane do napędu silników spalinowych, ponieważ nie spełniają określonych w odrębnych przepisach wymagań jakościowych. Wyroby te pomimo, że nie powinny, są niekiedy oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Wyroby te są paliwami silnikowymi tylko w przypadku oferowania ich na sprzedaż lub używania do napędu silników spalinowych. Wobec powyższego należy, zdaniem organu, stwierdzić, że wskazane we wniosku takie towary jak: mieszanina propanu i butanu klasyfikowana do pozycji CN 2711 oraz izopentan/izobutan klasyfikowany do kodu Nomenklatury Scalonej CN 2901 10 00 — wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - stanowią wyroby energetyczne przystosowane do napędu silników spalinowych, gdyż spełniają określone w odrębnych przepisach wymagania jakościowe określone dla paliw, dla których w ustawie o podatku akcyzowym została określona stawka akcyzy. A zatem ww. towary stanowią paliwa silnikowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Przy czym podkreślono, że powstanie obowiązku zapłaty podatku, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy, uzależnione jest od samego faktu dokonania przez podatnika wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy - Prawo energetyczne. Zatem decydująca jest w tym przypadku kwalifikacja towarów, które są przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego w momencie powstania obowiązku zapłaty podatku (np. wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego), nie zaś faktyczne przeznaczenie mieszaniny propanu i butanu oraz izopentanu/izobutanu nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia.

A zatem powoływanie się przez Wnioskodawcę na okoliczność, iż przedmiotowych wyrobów, tj. mieszaniny propanu i butanu oraz izopentanu/izobutanu, Spółka nie przeznacza do celów napędowych lub opałowych, nie może – zdaniem organu - stanowić przesłanki do wyłączenia stosowania art. 103 ust. 5a ustawy. Wobec powyższego stwierdzono, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego towarów takich jak: mieszanina propanu i butanu sklasyfikowana według kodu Nomenklatury Scalonej jako CN2711 oraz izopentan/izobutan sklasyfikowany jako CN2901 10 00, które - jak wskazał Wnioskodawca - stanowią towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym oraz ich wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami Prawa energetycznego, a ponadto towary te stanowią paliwa silnikowe, to w okolicznościach niniejszej sprawy zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy. W konsekwencji w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem ww. towarów Wnioskodawca będzie obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego. Po uprzednim wezwaniu Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej do usunięcia naruszenia prawa skarżącą spółka wniosła na interpretację z dnia [...] r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Zaskarżonej interpretacji zarzucono naruszenie prawa w interpretacji, polegające na:

– błędnej wykładni art. 103 ust. 5a ustawy o VAT w zw. z art. 86 ust. 2 ustawy akcyzowej, polegającej na uznaniu, że Spółka powinna rozliczać podatek VAT w trybie przewidzianym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, mimo że wyroby wskazane przez [...] nie są paliwami silnikowymi;

– błędnej wykładni art. 103 ust. 5a ustawy o VAT w zw. z § 1 Rozporządzenia w sprawie wykazu paliw ciekłych , poprzez uznanie, że Spółka powinna rozliczać podatek VAT w trybie przewidzianym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, mimo że wyroby klasyfikowane do kodu CN 2901 10 00 są wyrobami, których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji w rozumieniu Prawa Energetycznego;

– niewłaściwym zastosowaniu art. 14b § 2 oraz art. 14c § 1 Ordynacji podatkowe w zw. Z art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, poprzez uznanie w Interpretacji, że nabywane przez Spółkę wyroby spełniają określone w odrębnych przepisach wymagania jakościowe dla paliw i w konsekwencji stanowią paliwa silnikowe w rozumieniu ustawy akcyzowej, mimo że we wniosku o wydanie Interpretacji okoliczność ta nie była przez Spółkę podnoszona;

– niewłaściwym zastosowaniu art. 14c w zw. z art. 14h w zw. z art. 120 i art 121 Ordynacji podatkowej, poprzez uznanie, że wszystkie wskazane przez Spółkę wyroby podlegają obowiązkowi koncesjonowania, pomimo że wyrób o kodzie CN 2901 10 00 nie podlega temu obowiązkowi, co wynika wprost z treści Rozporządzenia w sprawie wykazu paliw ciekłych.

Z uwagi na wskazane powyżej naruszenia prawa, wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości oraz orzeczenie o kosztach postępowania. W odpowiedzi na skargę organ wydający interpretacje wniósł o jej oddalanie prezentując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1647) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Stosownie do art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: "p.p.s.a."), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach. Zakres rozpoznania sprawy ze skargi na interpretację indywidualną normuje przepis art. 134 § 1 p.p.s.a., który w stanie prawnym obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r. odsyła do art. 57a ww. ustawy.

Przepis art. 57a stanowi, że skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, że organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach zagadnienia prawnego zawartego w pytaniu podatnika, stanu faktycznego przedstawionego przez niego oraz wyrażonej przez podatnika oceny prawnej (stanowisko podatnika). Organ wydający interpretację nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które winno być ustosunkowaniem się do stanowiska prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę, a w razie negatywnej oceny stanowiska wyrażonego we wniosku winno wskazywać prawidłowe stanowisko z uzasadnieniem prawnym (art. 14b § 3 i art. 14c § 1 i Ordynacji podatkowej).

Z kolei kontrola sądu administracyjnego w przedmiocie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach polega w swojej istocie na ocenie, czy za podstawę udzielonej interpretacji podatkowej posłużył stan faktyczny przedstawiony przez podatnika we wniosku o interpretację, a jeśli tak, to czy organ prawidłowo zinterpretował - mające zastosowanie w przedstawionej przez podatnika sytuacji - przepisy prawa.

Będąc związany zarzutami skargi, Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Istota sporu ogniskuje się wokół regulacji art. 103 ust. 5 a VAT, tj. czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie on miał zastosowanie wobec strony a więc wówczas gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę A wyroby w postaci mieszaniny propanu i butanu klasyfikowane do poz. CN 2711 oraz izopentan / izobutan klasyfikowany do poz. CN 2901 10 00 , wymienione w zał. nr 2 do ustawy akcyzowej , których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga koncesji po myśli ustawy Prawo energetyczne , zostaną wykorzystane w procesie produkcji dezodorantów i aerozoli jako czynnik nośny , a więc do celów innych niż napędowe lub opałowe.

Zdaniem strony skarżącej nie będzie na niej ciążył obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. wyrobów akcyzowych w terminach wynikających z art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabywane wyroby nie stanowią paliw silnikowych , o których mowa w cyt. regulacji prawnej.

W zaskarżonej interpretacji organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem wyrobów akcyzowych za nieprawidłowe. Jak zauważył , towary te stanowią paliwa silnikowe w rozumieniu art. 86 ust 2 ustawy o podatku akcyzowym , a o takim ich charakterze decyduje ich przeznaczenie do użycia do napędu silników spalinowych , a zatem bez względu na to do czego zostaną wykorzystane, są paliwami silnikowymi.

Strona skarżąca trafnie podnosi, że przy wydawaniu zaskarżonego aktu dokonano błędnej wykładni powołanego przepisu w związku z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Stosownie do art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej "ustawa o VAT") w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

1) w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych - jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;

2) w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;

3) z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Powołany przepis ma więc zastosowanie tylko w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.).

Nie jest kwestionowane to , że spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych oznaczonych według powołanej wyżej Nomenklatury Scalonej wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym . Jednak nie oznacza to jeszcze, że w każdym przypadku nabywane mieszaniny propanu i butanu oraz izopentan/izobutan są paliwem silnikowym w rozumieniu przepisów ustawy.

Wobec tego , że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "paliwa silnikowego", należy sięgnąć do ustawy o podatku akcyzowym, które to pojęcie zostało zdefiniowane w art. 86 ust. 2 , mając na uwadze chociażby odesłanie z art. 103 ust. 5a VAT .

Zgodnie ze wskazanym przepisem paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W przedstawionym przez wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe są i będą wykorzystywane w procesie produkcji i stanowią składnik kosmetyków. Nie są więc przeznaczane do użycia , oferowane na sprzedaż czy używane do napędu silników spalinowych.

Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela utrwalony pogląd w judykaturze ,że przez przeznaczenie rozumie się praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy. Przeznaczenia nie należy rozumieć jako hipotetycznej, czy też potencjalnej możliwości wykorzystania danego wyrobu, ale jako zamiar wykorzystania wyrobów do określonych celów (nie samą możliwość ich wykorzystania do tych celów) – zobacz wyrok WSA we Wrocławiu z 22 lutego 2017r., sygn. akt I SA/Wr 1233/16, wyrok WSA w Białymstoku z 4.07.2017 r. sygn. akt I SA/Bk 411/17, wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 376/17 )

Nie można więc podzielić poglądu organu, że o zaliczeniu przedmiotowych wyrobów do paliw silnikowych decyduje wyłącznie przystosowanie tych wyrobów do użycia do napędu silników spalinowych, a więc potencjalna możliwość takiego ich wykorzystania , bez względu na to, do czego zostały przeznaczone, czy też jak wskazano w odpowiedzi na skargę , a wiec poza wydanym aktem , decydująca jest kwalifikacja towarów w momencie powstania obowiązku zapłaty podatku.

Oznacza to ,że w zaskarżonej interpretacji dopuszczono się błędu wykładni i niewłaściwej oceny, co do zastosowania wskazanych przepisów prawa materialnego , tj. art. 103 ust. 5a VAT w zw. z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym .

Odnosząc się do pozostałych zarzutów stwierdzić należy , że zasadny jest zarzut naruszenia przepisów postępowania ( art. 14b § 2 w zw. z art. 14 c § 1 Op.) albowiem zagadnienie wymagań jakościowych określonych dla paliw dla wyrobów nabywanych przez spółkę nie było elementem stanu faktycznego. Wskazanie w odpowiedzi na skargę na treść art. 89 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym jest niezrozumiałe na usprawiedliwienie wywodu interpretacji w zakresie tego zagadnienia ( str. 13 ab initio). Sąd nie podzielił ostatniego z zarzutów skargi traktującego o nie odnotowania przez organ , iż wyrób o kodzie CN 2901 10 00 nie podlega obowiązkowi koncesjonowania, co jest cechą relewantną z punktu widzenia treści art. 103 ust 5a VAT , i już z tego powodu wyklucza jego zastosowanie wobec spółki. Zgodzić należy się z organem ,że skarżąca expresis verbis w treści wniosku wskazała ,że wyroby wewnątrzwspółnotowo nabywane przez spółkę wymagają uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne ( str. 3/8 wniosku ) , powielając to stwierdzenie. Oznacza to , że organ zobowiązany był przyjąć po myśli art. 14 c § 1 w zw. z art. 14 b § 3 Op. tę kwestię jako element stanu faktycznego , który strona poddała ocenie prawnej , i tak też odniósła się do tego zagadnienia. Sąd nie dopatrzył się w tym działaniu organu naruszenia wskazanych przepisów prawa formalnego.

Mając na uwadze powyższe względy, na podstawie art. 146 § 1 oraz art. 200 p.p.s.a. należało orzec jak sentencji wyroku.

Przy ponownym rozpatrzeniu wniosku strony skarżącej organ uwzględni zawartą w wyroku wykładnię przepisów prawa, a w szczególności fakt, że sporne wyroby akcyzowe nie są paliwem silnikowym w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, co determinuje ich ocenę na gruncie ustawy o VAT , wskazanej regulacji prawnej.

E.B.