Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 10 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 czerwca 2008r., sygn. akt II SAB/Łd 11/08 o wezwaniu do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w sprawie ze skargi A. W. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. w przedmiocie zmiany sposobu użytkowania budynku postanawia oddalić zażalenie

Wyrokiem z dnia 20 maja 2008r. sygn. akt II SAB/Łd 11/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę A. W. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. w przedmiocie zmiany sposobu użytkowania budynku. Pismem z dnia 26 maja 2008r. skarżący wystąpił o pisemne uzasadnienie wyroku. Zarządzeniem z dnia 13 czerwca 2008r. Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wezwał A. W. do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 100zł. (sto złotych) za odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonym na skutek zgłoszonego żądania, na podstawie art. 234 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r., Nr 153, poz. 1270 ze zm), zwanej dalej Ppsa.

Zażalenie na wskazane zarządzenie wniósł A. W., zarzucając długotrwałe postępowanie przed organem budowlanym, niezasadne oddalenie skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, niepoinformowanie przez Sąd o konieczności poniesienia opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem. Wnoszący zażalenie skierował ponadto wniosek do Naczelnego Sądu Administracyjnego o zwolnienie go z "kosztów orzeczenia z uzasadnieniem".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 234 § 2 Ppsa za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonym na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się opłatę kancelaryjną. Stosownie do § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. z 2003r. Nr 221, poz. 2192) opłata kancelaryjna za odpis orzeczenia z uzasadnieniem wynosi 100 zł. Opłata kancelaryjna należy do kosztów sądowych (art. 212 § 1 Ppsa), od których skarżący nie został w niniejszym postępowaniu zwolniony.

Odnosząc się do zarzutów zażalenia należy stwierdzić, że długotrwałe postępowanie administracyjne oraz zasadność rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi nie mogą być przedmiotem badania Naczelnego Sądu Administracyjnego w postępowaniu zażaleniowym na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału. Wymienione argumenty mógłby podnosić skarżący jedynie w postępowaniu kasacyjnym od wyroku Sądu I instancji.

Co do następnego zarzutu zażalenia, to jest niepoinformowania skarżącego przez Sąd o konieczności uiszczenia opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem trzeba stwierdzić, że jest on chybiony. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na rozprawie w dniu 20 maja 2008r. pouczył skarżącego A. W., iż uzasadnienie pisemne ogłoszonego wyroku zostanie doręczone na wniosek zgłoszony przez stronę w ciągu 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku, wniosek ten podlega opłacie 100,- zł. (zob. protokół z rozprawy k. 44 akt sądu). Skarżący wniósł wniosek o pisemne uzasadnienie wyroku w przepisanym terminie (k. 46 akt sądu) i dlatego nie można dać wiary aby nie wiedział on o opłacie kancelaryjnej.

Wniosek skarżącego "o zwolnienie z kosztów orzeczenia z uzasadnieniem" skierowany do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może być poddany ocenie, gdyż w myśl 254 § 1 Ppsa rozpoznawanie wniosków o przyznanie prawa pomocy należy do wojewódzkiego sądu administracyjnego, w którym sprawa ma się toczyć lub już się toczy. Prawo pomocy stosownie do art. 244 § 1 Ppsa obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika, zatem może dotyczyć zwolnienia od uiszczenia opłaty kancelaryjnej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać zaskarżone zarządzenie tak co do zasady jak i wysokości określonej opłaty kancelaryjnej, za zgodne z prawem.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 i 198 Ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia.