Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędziowie Sędzia WSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 listopada 2010 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. z siedzibą w G. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 19 maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1. uchyla zaskarżoną indywidualną interpretację; 2. określa, że zaskarżona indywidualna interpretacja nie może być wykonana; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

STRONA SKARŻĄCA "A" SP. Z O.O. Z SIEDZIBĄ W G., PRZEDSTAWIŁA WE WNIOSKU DO MINISTRA FINANSÓW Z DNIA 19 LUTEGO 2010 R., O UDZIELENIE PISEMNEJ INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ, UZUPEŁNIONYM PISMEM Z DNIA 11 MAJA 2010 R., NASTĘPUJĄCE ZDARZENIE PRZYSZŁE:

SKARŻĄCA POSIADA ZADŁUŻENIE Z TYTUŁU POŻYCZEK UDZIELONYCH PRZEZ WSPÓLNIKA W WYSOKOŚCI 15 MLN EUR. NALEŻNE ODSETKI OD TYCH POŻYCZEK NA DZIEŃ DZISIEJSZY WYNOSZĄ OKOŁO10 MLN EUR. ŁĄCZNE ZADŁUŻENIE WRAZ Z ODSETKAMI STANOWI ZATEM KWOTĘ OK. 24 MLN EUR. SPÓŁKA NIE POSIADA ŚRODKÓW, BY UREGULOWAĆ POWYŻSZE ZADŁUŻENIE. PLANOWANE JEST PODNIESIENIE KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO SPÓŁKI NOMINALNIE O KWOTĘ 50 000 PLN. UDZIAŁ W PODWYŻSZONYM KAPITALE OBEJMIE DOTYCHCZASOWY WSPÓLNIK, WNOSZĄC NA POKRYCIE WKŁADU WW. WIERZYTELNOŚĆ POŻYCZKOWĄ WOBEC SPÓŁKI O WARTOŚCI RYNKOWEJ ODPOWIADAJĄCEJ PODWYŻSZONEMU KAPITAŁOWI (50 000 PLN), NATOMIAST NOMINALNIE WYNOSZĄCEJ 24 MLN EUR. NASTĄPI ZATEM PODWYŻSZENIE KAPITAŁU POPRZEZ KONWERSJĘ WIERZYTELNOŚCI POŻYCZKOWEJ NA UDZIAŁY W SPÓŁCE.

W EFEKCIE POWYŻSZEJ OPERACJI DOJDZIE DO NASTĘPUJĄCYCH ZDARZEŃ NA GRUNCIE PRAWNO-PODATKOWYM:

- PO STRONIE DŁUŻNIKA, CZYLI SPÓŁKI, NASTĄPI WYGAŚNIĘCIE CAŁOŚCI DŁUGU W WYSOKOŚCI 24 MLN EUR ORAZ PODWYŻSZENIE KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO O 50 000 PLN,

- PO STRONIE WIERZYCIELA TJ. UDZIAŁOWCA NASTĄPI UMORZENIE NALEŻNYCH WIERZYTELNOŚCI POŻYCZKOWYCH I ODSETEK W ŁĄCZNEJ KWOCIE 24 MLN EUR I PODWYŻSZENIE ILOŚCI POSIADANYCH UDZIAŁÓW.

WSPÓLNIK OBEJMUJĄCY NOWO UTWORZONE UDZIAŁY TO AUSTRIACKA OSOBA PRAWNA Z SIEDZIBĄ I REZYDENCJĄ PODATKOWĄ W AUSTRII.

UMOWY POŻYCZKI ORAZ KREDYTU BANKOWEGO ZOSTAŁY ZAWARTE PRZEDE WSZYSTKIM W 1994 R., W MNIEJSZEJ CZĘŚCI W LATACH 1994-1999 R. OD UMÓW POŻYCZEK OD WSPÓLNIKÓW UISZCZONO NALEŻNĄ W TYM OKRESIE OPŁATĘ SKARBOWĄ, W STOSUNKU DO UMOWY KREDYTU BANKOWEGO ZASTOSOWANO ZWOLNIENIE Z OPŁATY SKARBOWEJ PRZYWIDZIANE W ÓWCZESNYCH PRZEPISACH WYDANYCH NA PODSTAWIE USTAWY O OPŁACIE SKARBOWEJ (WG JEJ BRZMIENIA NA DZIEŃ ZAWARCIA UMOWY KREDYTU BANKOWEGO). USTAWA O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH OBOWIĄZUJE POCZĄWSZY OD 1 STYCZNIA 2001 R., ZATEM UMOWY TE NIE ZOSTAŁY OPODATKOWANE TYM PODATKIEM, LECZ JEGO POPRZEDNIKIEM.

MAJĄC POWYŻSZE NA UWADZE SKARŻĄCA ZADAŁA NASTĘPUJĄCE PYTANIA:

1) CZY PODWYŻSZENIE KAPITAŁU SPÓŁKI O 50 000 PLN I POKRYCIE GO WIERZYTELNOŚCIAMI O NOMINALE 24 MLN EUR, JEDNAKŻE O WARTOŚCI RYNKOWEJ 50 000 PLN, SPOWODUJE OBOWIĄZEK ZAPŁATY PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH W WYSOKOŚCI 0,5% OD WARTOŚCI PODWYŻSZONEGO KAPITAŁU TJ. 50 000 PLN?

2) CZY PODSTAWĘ OPODATKOWANIA PODATKIEM OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH STANOWI W TYM PRZYPADKU WARTOŚĆ O KTÓRĄ PODWYŻSZONO KAPITAŁ ZAKŁADOWY TJ. 50 000 PLN, A NIE WARTOŚĆ NOMINALNA APORTOWANEJ WIERZYTELNOŚCI (24 MLN EUR)?

ZDANIEM STRONY, PODWYŻSZENIE KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO W SPÓŁCE JEST TRAKTOWANE JAK ZMIANA UMOWY SPÓŁKI I STOSOWNIE DO ART. 1 UST. 1 PKT 1) LIT. K) I PKT 2) ORAZ UST. 3 PKT 2) USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH PODLEGA OPODATKOWANIU.

W MYŚL ART. 2 PKT 4 USTAWY NIE PODLEGAJĄ PODATKOWI CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNE, JEŻELI PRZYNAJMNIEJ JEDNA ZE STRON Z TYTUŁU DOKONANIA TEJ CZYNNOŚCI:

- JEST OPODATKOWANA PODATKIEM OD TOWARÓW I USŁUG LUB

- ZWOLNIONA Z TEGO PODATKU ZA WYJĄTKIEM M.IN. UMÓW SPÓŁKI I JEJ ZMIANY.

APORT WIERZYTELNOŚCI POŻYCZKOWYCH NIE PODLEGA OPODATKOWANIU VAT, GDYŻ NIE STANOWI USŁUGI W ROZUMIENIU ART. 8 UST. 1 USTAWY O PODATKU VAT. POD POJĘCIEM ŚWIADCZENIA USŁUG ROZUMIE SIĘ KAŻDE ŚWIADCZENIE NIE STANOWIĄCE DOSTAWY TOWARÓW. NATOMIAST WEDŁUG ART. 8 UST. 3 USŁUGI WYMIENIONE W KLASYFIKACJACH WYDANYCH NA PODSTAWIE PRZEPISÓW O STATYSTYCE PUBLICZNEJ SĄ IDENTYFIKOWANE ZA POMOCĄ TYCH KLASYFIKACJI. JAK WYNIKA Z OPINII OŚRODKA INTERPRETACJI STANDARDÓW KLASYFIKACYJNYCH URZĘDU STATYSTYCZNEGO W ŁODZI UDZIELONEJ W PIŚMIE Z DNIA 31 SIERPNIA 2004 R., SPRZEDAŻ WŁASNYCH WIERZYTELNOŚCI NIE JEST USŁUGĄ W ROZUMIENIU PKWIU. SPRZEDAWCA WIERZYTELNOŚCI NIE WYKONUJE BOWIEM ŻADNEGO ŚWIADCZENIA NA RZECZ NABYWCY A JEDYNIE CHCE ODZYSKAĆ SWOJE NALEŻNOŚCI. CO NAJWYŻEJ USŁUGA MOŻE BYĆ W TAKIM PRZYPADKU ŚWIADCZONA PRZEZ NABYWCĘ (POR. WYROKI WSA W WARSZAWIE: Z DNIA 18 WRZEŚNIA 2009 R. SYGN. AKT III SA/WA 266/09, Z DNIA 18 CZERWCA 2009 R. SYGN. AKT III SA/WA 696/09).

GDYBY NAWET PRZYJĄĆ, ŻE W TYM PRZYPADKU MAMY DO CZYNIENIA ZE ŚWIADCZENIEM USŁUGI, TO W OPINII SPÓŁKI - ZGODNIE Z ART. 28B UST. 1 USTAWY O VAT MIEJSCEM ŚWIADCZENIA USŁUG NA RZECZ PODATNIKA JEST MIEJSCE SIEDZIBY USŁUGOBIORCY. W NINIEJSZYM PRZYPADKU, SKORO USŁUGĘ ŚWIADCZY SPÓŁKA POLSKA NA RZECZ SPÓŁKI AUSTRIACKIEJ, MIEJSCEM JEJ OPODATKOWANIA WINNA BYĆ AUSTRIA.

O ILE, ZGODNIE Z REGULACJAMI AUSTRIACKIMI CZYNNOŚĆ TAKA PODLEGAŁABY OPODATKOWANIU PODATKIEM OD WARTOŚCI DODANEJ, WÓWCZAS NIE PODLEGAŁABY PODATKOWI OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH W POLSCE NA MOCY ART. 2 PKT 4 LIT. A) W ZW. Z ART. 1A PKT 7 USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH. W RAZIE NATOMIAST ZWOLNIENIA Z TEGO PODATKU W AUSTRII, CZYNNOŚĆ TA BĘDZIE PODLEGAĆ OPODATKOWANIU OMAWIANYM PODATKIEM W POLSCE NA MOCY ART. 2 PKT 4 LIT. B) USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH.

CO DO PYTANIA DRUGIEGO WSKAZANO, ŻE PRZY PODWYŻSZENIU KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO SPÓŁKI PODSTAWĘ OPODATKOWANIA PCC STANOWI WARTOŚĆ, O KTÓRĄ PODWYŻSZONO KAPITAŁ ZAKŁADOWY, A NIE WARTOŚĆ RYNKOWĄ (ART. 6 UST. 1 PKT 8 USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH). WARTOŚĆ TA WYNIKA Z UCHWAŁY O PODWYŻSZENIU KAPITAŁU SPÓŁKI MAJĄCEJ OSOBOWOŚĆ I PRAWNĄ I NIE STOSUJE SIĘ DO NIEJ KOREKT PRZEWIDZIANYCH W ART. 6 UST. 3 I 4 USTAWY, KTÓRY TO PRZEPIS DOTYCZY WYŁĄCZNIE PRZYPADKÓW NIE OKREŚLENIA PRZEZ PODATNIKA WARTOŚCI PRZEDMIOTU CZYNNOŚCI, TUB GDY PODANA WARTOŚĆ ODBIEGA OD WARTOŚCI RYNKOWEJ.

W DNIU 19 MAJA 2010 R. DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ, DZIAŁAJĄC W IMIENIU MINISTRA FINANSÓW, WYDAŁ INTERPRETACJĘ INDYWIDUALNĄ NR [...], W KTÓREJ STWIERDZIŁ, ŻE W PRZYPADKU SPÓŁKI KAPITAŁOWEJ PODWYŻSZENIE KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO Z WKŁADÓW LUB ZE ŚRODKÓW SPÓŁKI STANOWI, ROZUMIANĄ W MYŚL ART. 1 UST. 3 PKT 2 USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH ZMIANĘ UMOWY SPÓŁKI, KTÓRA TO PODLEGA OPODATKOWANIU OMAWIANYM PODATKIEM ZGODNIE Z ART. 1 UST. 1 PKT 2 W ZWIĄZKU Z UST. 1 PKT 1 LIT. K) TEGOŻ ARTYKUŁU POWOŁANEJ USTAWY. STOSOWNIE ZAŚ DO ART. 3 UST. 1 PKT 2 ORAZ ART. 4 PKT 9 WW. USTAWY OBOWIĄZEK PODATKOWY Z TYTUŁU PODWYŻSZENIA KAPITAŁU SPÓŁKI MAJĄCEJ OSOBOWOŚĆ PRAWNĄ, POWSTAJE - Z ZASTRZEŻENIEM UST. 2 - Z CHWILĄ PODJĘCIA UCHWAŁY O PODWYŻSZENIU KAPITAŁU I CIĄŻY NA SPÓŁCE.

W DALSZEJ CZĘŚCI ZASKARŻONEJ INTERPRETACJI TUTEJSZY ORGAN WSKAZAŁ, ŻE W MYŚL ART. 6 UST. 1 PKT 8 LIT B) USTAWY, PODSTAWĘ OPODATKOWANIA STANOWI PRZY UMOWIE SPÓŁKI PRZY WNIESIENIU LUB PODWYŻSZENIU WKŁADÓW DO SPÓŁKI OSOBOWEJ ALBO PODWYŻSZENIU KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO - WARTOŚĆ WKŁADÓW POWIĘKSZAJĄCYCH MAJĄTEK SPÓŁKI OSOBOWEJ ALBO WARTOŚĆ, O KTÓRĄ PODWYŻSZONO KAPITAŁ ZAKŁADOWY, PRZY CZYM STOSOWNIE DO ART. 7 UST. 1 PKT 9 USTAWY STAWKA PODATKU OD UMOWY SPÓŁKI WYNOSI 0,5%.

NATOMIAST W KWESTII WYŁĄCZENIA Z OPODATKOWANIA NA PODSTAWIE ART. 2 PKT 4 USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH, DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ STANĄŁ NA STANOWISKU, ŻE Z PRZYWOŁANEGO PRZEPISU (W BRZMIENIU OBOWIĄZUJĄCYM OD DNIA 22 KWIETNIA 2010 R.), WYNIKA JEDNOZNACZNIE, IŻ PRZY SPEŁNIENIU OKREŚLONYCH W NIM WARUNKÓW PRZEDMIOTOWEMU WYŁĄCZENIU ZASADNICZO PODLEGAJĄ CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNE INNE NIŻ UMOWA SPÓŁKI I JEJ ZMIANY, WOBEC CZEGO PLANOWANA PRZEZ SPÓŁKĘ CZYNNOŚĆ PODWYŻSZENIA KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO POPRZEZ KONWERSJĘ WIERZYTELNOŚCI POŻYCZKOWO-KREDYTOWEJ NA JEJ UDZIAŁY, KWALIFIKOWANA JAKO ZMIANA UMOWY SPÓŁKI (W MYŚL ART. 1 UST. 3 PKT 2 WW. USTAWY), NIE MOŻE KORZYSTAĆ Z DOBRODZIEJSTWA OMAWIANEJ REGULACJI.

WYJAŚNIŁ RÓWNIEŻ, ŻE USTAWODAWCA NOWELIZOWAŁ Z DNIEM 1 STYCZNIA 2009 R. USTAWĘ O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH, W ZWIĄZKU Z CZYM W MYŚL ART. 9 PKT 11 LIT. B) ZWOLNIŁ OD OMAWIANEGO PODATKU UMOWY SPÓŁKI I ICH ZMIANY ZWIĄZANE Z PODWYŻSZENIEM KAPITAŁU ZAKŁADOWEGO POKRYTEGO Z NIEZWRÓCONYCH WSPÓLNIKOM LUB AKCJONARIUSZOM DOPŁAT ALBO Z NIEZWRÓCONEJ POŻYCZKI UDZIELONEJ SPÓŁCE KAPITAŁOWEJ PRZEZ WSPÓLNIKA LUB AKCJONARIUSZA, KTÓRE BYŁY UPRZEDNIO OPODATKOWANE PODATKIEM OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH LUB PODATKIEM OD WKŁADÓW KAPITAŁOWYCH DO SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH NA TERYTORIUM PAŃSTWA CZŁONKOWSKIEGO INNEGO NIŻ RZECZPOSPOLITA POLSKA.

JEDNAKŻE, MAJĄC NA UWADZE TREŚĆ PRZEPISU ART. 9 PKT 11 LIT. B) USTAWY O PODATKU OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH, OPISANE ZWOLNIENIE DOTYCZY - JAK WSKAZAŁ TUTEJSZY ORGAN - JEDYNIE NIEZWRÓCONYCH POŻYCZEK UDZIELONYCH SPÓŁCE KAPITAŁOWEJ PRZEZ WSPÓLNIKA, KTÓRE BYŁY UPRZEDNIO OPODATKOWANE PODATKIEM OD CZYNNOŚCI CYWILNOPRAWNYCH LUB PODATKIEM OD WKŁADÓW KAPITAŁOWYCH DO SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH NA TERYTORIUM PAŃSTWA CZŁONKOWSKIEGO INNEGO NIŻ RZECZPOSPOLITA POLSKA.

PISMEM Z DNIA 7 LIPCA 2010 R., SKARŻĄCA WNIOSŁA WEZWANIE DO USUNIĘCIA NARUSZENIA PRAWA W MYŚL ART. 52 § 3 USTAWY Z DNIA 30 SIERPNIA 2002 R. - PRAWO O POSTĘPOWANIU PRZED SĄDAMI ADMINISTRACYJNYMI, W KTÓRYM ZARZUCIŁA ZASKARŻONEJ INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ NARUSZENIE ART. 14C § 2 ORDYNACJI PODATKOWEJ W TEN SPOSÓB, ŻE NIE WSKAZUJE ONA PRAWIDŁOWEGO STANOWISKA WRAZ Z NALEŻYTYM UZASADNIENIEM PRAWNYM.

W WYNIKU PONOWNEJ ANALIZY SPRAWY, PRZY UWZGLĘDNIENIU ZARZUTÓW PRZYTOCZONYCH W WEZWANIU DO USUNIĘCIA NARUSZENIA PRAWA, DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ, DZIAŁAJĄC W IMIENIU MINISTRA FINANSÓW STWIERDZIŁ BRAK PODSTAW DO ZMIANY WW. INDYWIDUALNEJ INTERPRETACJI PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO, CO PRZEDSTAWIŁ W ODPOWIEDZI NA WEZWANIE . DO USUNIĘCIA NARUSZENIA PRAWA Z DNIA 21 LIPCA 2010 R.

NA POWYŻSZE ROZSTRZYGNIĘCIE STRONA WNIOSŁA SKARGĘ DO WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W GDAŃSKU, W KTÓREJ PEŁNOMOCNIK SKARŻĄCEJ ZARZUCA WYDANEJ INTERPRETACJI NARUSZENIE ART. 14C § 2 ORDYNACJI PODATKOWEJ W TEN SPOSÓB, ŻE NIE WSKAZUJE ONA PRAWIDŁOWEGO STANOWISKA WRAZ Z NALEŻYTYM UZASADNIENIEM PRAWNYM.

JEDNOCZEŚNIE W OPARCIU O POWYŻSZE ZARZUTY WNOSI O UCHYLENIE INTERPRETACJI Z DNIA 19 MAJA 2010 R., I WYDANIE NOWEJ INTERPRETACJI SPEŁNIAJĄCEJ WYMOGI ART. 14C § 2 ORDYNACJI PODATKOWEJ.

UZASADNIAJĄC SWOJE ŻĄDANIE, SKARŻĄCA STWIERDZA, ŻE ORGAN, WYDAJĄC INTERPRETACJĘ INDYWIDUALNĄ, BYŁ ZOBOWIĄZANY DO WSKAZANIA PRAWIDŁOWEGO STANOWISKA WRAZ Z UZASADNIENIEM PRAWNYM. TAKIEGO PRAWIDŁOWEGO STANOWISKA JEDNAKŻE - JEJ ZDANIEM - W PRZEDMIOTOWEJ INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ BRAK. PODATNIK NIE DOWIADUJE SIĘ BOWIEM, JAKIE JEST PRAWIDŁOWE STANOWISKO WOBEC PYTAŃ PRZEDSTAWIONYCH WE WNIOSKU O WYDANIE INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ.

DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ, DZIAŁAJĄC W IMIENIU MINISTRA FINANSÓW PODTRZYMAŁ STANOWISKO ZAWARTE W INTERPRETACJI Z DNIA 19 MAJA 2010 R.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W GDAŃSKU ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

W ŚWIETLE PRZEPISÓW ART. 1 § 1 I § 2 USTAWY Z 25 LIPCA 2002 R. - PRAWO O USTROJU SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH (DZ. U. NR 153, POZ. 1269 ZE ZM.) - SĄDY ADMINISTRACYJNE SPRAWUJĄ WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI PRZEZ KONTROLĘ DZIAŁALNOŚCI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ, A KONTROLA TA - JEŻELI USTAWY NIE STANOWIĄ INACZEJ - SPRAWOWANA JEST POD WZGLĘDEM ZGODNOŚCI Z PRAWEM. ZADANIEM SĄDU ADMINISTRACYJNEGO JEST WIĘC, NA PODSTAWIE ART. 3 § 2 PKT 4A USTAWY Z DNIA 30 SIERPNIA 2002 R. - PRAWO O POSTĘPOWANIU PRZED SĄDAMI ADMINISTRACYJNYMI (DZ. U. NR 153, POZ. 1270 ZE ZM. - DALEJ W SKRÓCIE "P.P.S.A."), ZBADANIE PRAWIDŁOWOŚCI INTERPRETACJI LUB ZASTOSOWANIA PRZEZ ORGANY ADMINISTRACJI PRZEPISÓW OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA PROCESOWEGO. W PRZYPADKU STWIERDZENIA PRZEZ SĄD NARUSZENIA PRZEPISÓW PRAWA MATERIALNEGO, JEŻELI MIAŁO ONO WPŁYW NA WYNIK SPRAWY, LUB NARUSZENIA PRZEPISÓW PRAWA PROCESOWEGO, JEŻELI MOGŁO ONO MIEĆ ISTOTNY WPŁYW NA WYNIK SPRAWY, A TAKŻE DAJĄCE PODSTAWĘ DO WZNOWIENIA POSTĘPOWANIA. SĄD UWZGLĘDNIA SKARGĘ NA PISEMNĄ INTERPRETACJĘ PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO, WYDAWANĄ W INDYWIDUALNEJ SPRAWIE I UCHYLA TAKĄ INTERPRETACJĘ NA PODSTAWIE ART. 146 § 1 P.P.S.A. ZGODNIE Z ART. 134 § 1 P.P.S.A. SĄD ROZSTRZYGA W GRANICACH DANEJ SPRAWY, NIE BĘDĄC JEDNAK ZWIĄZANY ZARZUTAMI I WNIOSKAMI SKARGI ORAZ POWOŁANĄ W NIEJ PODSTAWĄ PRAWNĄ. WYKŁADNIA POWOŁANEGO PRZEPISU WSKAZUJE, ŻE SĄD MA NIE TYLKO PRAWO, ALE I OBOWIĄZEK DOKONANIA OCENY ZGODNOŚCI Z PRAWEM ZASKARŻONEGO AKTU ADMINISTRACYJNEGO, NAWET WÓWCZAS, GDY DANY ZARZUT NIE ZOSTAŁ W SKARDZE PODNIESIONY. Z DRUGIEJ JEDNAK STRONY, GRANICĄ PRAW I OBOWIĄZKÓW SĄDU, WYZNACZONĄ W ART. 134 § 1 P.P.S.A. JEST ZAKAZ WKRACZANIA W SPRAWĘ NOWĄ. GRANICE TE ZAŚ WYZNACZONE SĄ DWOMA ASPEKTAMI, MIANOWICIE: LEGALNOŚCIĄ DZIAŁAŃ ORGANU PODATKOWEGO ORAZ CAŁOKSZTAŁTEM ASPEKTÓW PRAWNYCH TEGO STOSUNKU PRAWNEGO, KTÓRY BYŁ OBJĘTY TREŚCIĄ ZASKARŻONEGO ROZSTRZYGNIĘCIA. TAK ROZUMIEJĄC SWOJĄ ROLĘ, SĄD UZNAŁ, ŻE W PRZEDSTAWIONYM STANIE FAKTYCZNYM SKARGA ZASŁUGUJE NA UWZGLĘDNIENIE.

ROZPATRZENIE SKARGI NALEŻY ROZPOCZĄĆ OD KWESTII PROCESOWYCH, ALBOWIEM KWESTIE MERYTORYCZNE WINNY BYĆ ROZPOZNANE PRZEZ ORGANY PODATKOWE W ZGODZIE Z WYMOGAMI FORMALNYMI, CO DAJE DOPIERO PODSTAWY DO ROZPATRZENIA PRAWIDŁOWOŚCI WYKŁADNI PRZEPISÓW PRAWA MATERIALNEGO W INTERPRETACJI PODATKOWEJ. MAJĄC POWYŻSZE NA UWADZE SĄD STWIERDZA, ŻE SKARGA ZASŁUGIWAŁA NA UWZGLĘDNIENIE, PONIEWAŻ ZASKARŻONA INTERPRETACJA ZOSTAŁA WYDANA Z NARUSZENIEM PRZEPISÓW PROCEDURALNYCH, KTÓRE MIAŁY ISTOTNY WPŁYW NA WYNIK SPRAWY.

W PIERWSZEJ KOLEJNOŚCI WSKAZAĆ NALEŻY, ŻE W NINIEJSZEJ SPRAWIE ZASTOSOWANIE MAJĄ PRZEPISY ROZDZIAŁU 1A O.P., W RAMACH KTÓREGO, W ŚWIETLE ART. 14C § 1 O.P., INTERPRETACJA INDYWIDUALNA WINNA ZAWIERAĆ OCENĘ STANOWISKA WNIOSKODAWCY WRAZ Z UZASADNIENIEM PRAWYM TEJ OCENY. MOŻNA ODSTĄPIĆ OD UZASADNIENIA PRAWNEGO, JEŻELI STANOWISKO WNIOSKODAWCY JEST PRAWIDŁOWE W PEŁNYM ZAKRESIE. W RAZIE NEGATYWNEJ OCENY STANOWISKA WNIOSKODAWCY, JAK TO MA MIEJSCE W BADANEJ SPRAWIE, INTERPRETACJA INDYWIDUALNA WINNA ZAWIERAĆ WSKAZANIE PRAWIDŁOWEGO STANOWISKA WRAZ Z UZASADNIENIEM PRAWNYM, O CZYM STANOWI § 2 POWOŁANEGO PRZEPISU.

Z POWYŻSZEGO WYNIKA, ŻE ZASADNICZYM ELEMENTEM INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ JEST WYRAŻENIE OCENY, CO DO STANOWISKA WNIOSKODAWCY, ZAPREZENTOWANEGO WE WNIOSKU. WYKONANIE TEGO OBOWIĄZKU ZAMYKA SIĘ W ZASADZIE STWIERDZENIEM; "STANOWISKO WNIOSKODAWCY JEST PRAWIDŁOWE", ALBO "STANOWISKO WNIOSKODAWCY JEST NIEPRAWIDŁOWE". JEŚLI OCENA STANOWISKA WNIOSKODAWCY JEST POZYTYWNA, TO INTERPRETACJA MOŻE OGRANICZYĆ SIĘ DO STWIERDZENIA, ŻE STANOWISKO WNIOSKODAWCY OCENIA SIĘ JAKO PRAWIDŁOWE. WIELE ZALEŻY PRZY TYM OD TEGO, CZY OCENĘ PRAWIDŁOWOŚCI ODNOSI SIĘ DO PEŁNEGO ZAKRESU STANOWISKA WNIOSKODAWCY, CZY TEŻ TYLKO DO JEGO CZĘŚCI. JEŚLI ZATEM ORGAN WYDAJĄCY INTERPRETACJĘ INDYWIDUALNĄ UZNA, ŻE STANOWISKO WNIOSKODAWCY JEST PRAWIDŁOWE W PEŁNYM ZAKRESIE, TO WÓWCZAS MOŻE ODSTĄPIĆ OD UZASADNIENIA PRAWNEGO WYDANEJ INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ. GDY ZAŚ UZNA. ŻE STANOWISKO WNIOSKODAWCY JEST PRAWIDŁOWE TYLKO W PEWNYM ZAKRESIE, TO WÓWCZAS POWINIEN OKREŚLIĆ, W JAKIM ZAKRESIE I DLACZEGO W POZOSTAŁEJ CZĘŚCI STANOWISKA WNIOSKODAWCY NIE MOŻNA UZNAĆ ZA PRAWIDŁOWE. OZNACZA TO, ŻE W TYM WYPADKU KONIECZNE JEST JUŻ ZAMIESZCZENIE W INTERPRETACJI JEJ UZASADNIENIA PRAWNEGO. ISTOTNE NATOMIAST ZNACZENIE MA UZASADNIENIE PRAWNE INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ, W RAZIE NEGATYWNEJ OCENY STANOWISKA STRONY. W TAKIM BOWIEM PRZYPADKU KONIECZNE JEST PRZEDSTAWIENIE W INTERPRETACJI STANOWISKA, KTÓRE WEDŁUG ORGANU JEST PRAWIDŁOWE ORAZ DOKONANIE WYKŁADNI PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO, KTÓRE BĘDZIE WYCZERPUJĄCO UZASADNIAŁO PO WZGLĘDEM PRAWNYM TO STANOWISKO, NEGUJĄC TYM SAMYM ZDANIE PODATNIKA.

PRZYJĘCIE TAKIEJ KONSTRUKCJI SZCZEGÓLNEGO AKTU JAKIM JEST INTERPRETACJA INDYWIDUALNA, POWODUJE, ŻE NIE JEST DOPUSZCZALNE, JAK TO MIAŁO MIEJSCE W NINIEJSZEJ SPRAWIE, ABY ORGAN PODATKOWY UZNAŁ, IŻ STANOWISKO WNIOSKODAWCY JEST NIEPRAWIDŁOWE W CAŁOŚCI, A NASTĘPNIE, W UZASADNIENIU INTERPRETACJI POTWIERDZIŁ W ISTOCIE, ŻE STANOWISKO TO JEST PRAWIDŁOWE W PRZEDMIOCIE PYTANIA, CZYLI WYKŁADNI PRZEPISÓW USTAWY PODATKOWEJ. NA TLE OKOLICZNOŚCI SPRAWY ZASADNA JEST ZATEM KONKLUZJA, ŻE ZŁOŻONY PRZEZ STRONĘ SKARŻĄCĄ WNIOSEK O WYDANIE INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ NIE ZOSTAŁ ROZPATRZONY W SPOSÓB PRAWIDŁOWY.

PONADTO SĄD STWIERDZIŁ, ŻE RACJĘ MA SKARŻĄCA SPÓŁKA WSKAZUJĄC, IŻ ORGAN NIE UDZIELIŁ PRECYZYJNEJ ODPOWIEDZI NA WSKAZANE WE WNIOSKU DRUGIE PYTANIE. ODPOWIEDŹ ORGANU W TYM ZAKRESIE OGRANICZONA ZOSTAŁA DO WSKAZANIA PRZEPISU PRAWNEGO (TEGO SAMEGO, NA KTÓRY POWOŁUJE SIĘ STRONA).

NATOMIAST ZABRAKŁO W ZASKARŻONYM AKCIE ODNIESIENIA TEGO PRZEPISU DO OPISANEGO PRZEZ STRONĘ STANU FAKTYCZNEGO.

WADLIWOŚCI TEJ NIE MOŻNA INACZEJ UZUPEŁNIĆ JAK TYLKO POPRZEZ PONOWNE ROZPATRZENIE SPRAWY PRZEZ WŁAŚCIWY ORGAN.

DODATKOWO SĄD ZWRÓCIŁ UWAGĘ NA TO, ŻE POMIĘDZY ZGŁOSZENIEM WNIOSKU O INDYWIDUALNĄ INTERPRETACJĘ A DATĄ JEJ WYDANIA PRZEZ MINISTRA FINANSÓW ZMIANIE ULEGŁ STAN PRAWNY.

ORDYNACJA PODATKOWA NIE FORMUŁUJE ZASADY, WEDLE KTÓREJ ZMIANA STANU PRAWNEGO UWZGLĘDNIONEGO W WYDANEJ INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ POWODUJE JEJ DEZAKTUALIZACJĘ. JEDNAK INTERPRETACJA TA ZACHOWUJE SWÓJ WALOR, JEDNAKŻE TYLKO W ODNIESIENIU DO STANU PRAWNEGO OBOWIĄZUJĄCEGO W DNIU WYDANIA INTERPRETACJI. TYMCZASEM MOŻE BYĆ TAK, (JAK W PRZEDMIOTOWEJ SPRAWIE), ŻE W DNIU WYDANIA INTERPRETACJI MOŻE OBOWIĄZYWAĆ STAN PRAWNY INNY OD TEGO, KTÓRY OBOWIĄZYWAŁ W DNIU SKŁADANIA WNIOSKU O WYDANIE INTERPRETACJI. ORGAN OBOWIĄZANY DO WYDANIA INTERPRETACJI MUSI WÓWCZAS WYDAĆ INTERPRETACJĘ, OCENIAJĄC STANOWISKO WNIOSKODAWCY ZE WZGLĘDU NA AKTUALNOŚĆ W DACIE WNIOSKU STANU PRAWNEGO I WSKAZAĆ JEDNOCZEŚNIE STANOWISKO PRAWIDŁOWE Z UZASADNIENIEM PRAWNYM ODNOSZĄCYM SIĘ TAKŻE DO STANU PRAWNEGO OBOWIĄZUJĄCEGO W DNIU WYDANIA INTERPRETACJI.

W PRZEDMIOTOWEJ SPRAWIE MINISTER FINANSÓW WYDAJĄC ZASKARŻONĄ INTERPRETACJĘ TEGO NIE UCZYNIŁ.

BIORĄC POWYŻSZE POD UWAGĘ WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY NA PODSTAWIE ART. 146 § 1 P.P.S.A. UCHYLIŁ ZASKARŻONĄ INDYWIDUALNĄ INTERPRETACJĘ JAKO WYDANĄ Z NARUSZENIEM PRAWA.

O KOSZTACH ORZECZONO NA PODSTAWIE ART. 200 P.P.S.A., A O WYKONALNOŚCI - NA PODSTAWIE ART. 152 P.P.S.A.

DSZ