Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak (spr.) Sędziowie NSA Ewa Makosz-Frymus WSA Donata Starosta Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2010 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia Zwykłego Mieszkańców Wsi R. na bezczynność Starosty P. w przedmiocie informacji publicznej oddala skargę ,

W dniu [...] lipca [...] r. Stowarzyszenie Zwykłe Mieszkańców Wsi R. reprezentowane przez pełnomocnika radcę prawnego G. W. złożyło skargę na bezczynność organu - Starosty P. dotyczącą nie załatwienia przez ponad 14 dni przez Starostę sprawy wniosku skarżącego z dnia 18 czerwca 2010r. o udostępnienie informacji publicznej - kopii decyzji udzielającej pozwolenia na użytkowanie składowiska odpadów komunalnych.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że pismem z dnia [...] czerwca [...] r. Stowarzyszenie Zwykłe Mieszkańców Wsi R. zwróciło się do Starosty P. o udostępnienie informacji publicznej i przesłanie kopii decyzji, którą Starosta P. udzielił pozwolenia na użytkowanie Składowiska Odpadów Komunalnych. Starosta P. pomimo upływu 14 dni nie podjął jakichkolwiek działań, w związku z czym naruszył przepis art.13 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, jak również nie wydał decyzji o umorzeniu postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż istotnie w dniu [...] czerwca [...] r. do Wydziału Administracji Architektoniczno-Budowlanej Starostwa P. wpłynął wniosek o udostępnienie informacji publicznej - przesłanie kopii decyzji dotyczącej pozwolenia na użytkowanie Składowiska Odpadów Komunalnych (działki nr 67/4, 67/5, 67/6 położonych w R., gm.S.). Z uwagi jednak na brak szczegółowej informacji wnioskodawcy co do przybliżonego okresu oddania przedmiotowej inwestycji do użytkowania sprawdzono dzienniki rejestrów z poszczególnych lat (rejestry z lat 90-tych prowadzone były ręcznie i brak elektronicznego obiegu tych dokumentów wydłużył sposób wyszukiwania sprawy). Następnie po odnalezieniu numeru sprawy zwrócono się do Archiwum o przekazanie akt sprawy zarejestrowanej pod numerem [...]. W dniu [...] r. Archiwum poinformowało Wydział Administracji Architektoniczno-Budowlanej, że przedmiotowa sprawa nie została zarchiwizowana przez osobę prowadzącą, wobec czego akt nie odnaleziono. Bezzwłocznie czyli w tym samym dniu tj. [...] r. udzielono zainteresowanemu odpowiedzi na piśmie, że pod numerem sprawy [...] w dniu [...] r. wydana została decyzja pozwolenia na użytkowanie Składowiska Odpadów Komunalnych na działce o nr ewid. [...],[...],[...] położonych w R. gm. S., jednak po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego stwierdzono, że akta sprawy dotyczące w/w pozwolenia nie zostały przekazane przez osobę prowadzącą sprawę do archiwizacji.

Organ udzielił zatem informacji zgodnie z posiadanym rejestrem oraz stanem faktycznym, a przekroczenie kilkudniowe 14 dniowego terminu określonego w art. 13 tust.1 ustawy o dostępie do informacji publicznej jest obiektywnie uzasadnione.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia niniejszej sprawy stanowią przepisy ustawy z 6.09.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 nr 112 poz. 1198 ze zm.). Ustawa ta określa obowiązki organu, do którego został złożony wniosek o udostępnienie informacji publicznej, wskazując, w jaki sposób postępowanie winno być zakończone.

Zgodnie z art. 10 ustawy podmiot, do którego złożono wniosek - jeżeli dotyczy on informacji publicznej, udostępnia tę informację w formie czynności materialnotechnicznej, albo w drodze decyzji odmawia jej udostępnienia (art. 116 ust. 1 ustawy). Na podstawie wymienionej wyżej ustawy może również dojść do umorzenia postępowania w trybie art. 16 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 2 ustawy.

Jeżeli żądana informacja nie ma cech informacji publicznej, to ocenę taką przeprowadza podmiot, do którego skierowano wniosek, a następnie powiadamia wnioskodawcę w formie pisemnej, iż żądana informacja nie ma przymiotu informacji publicznej, w wąskim zakresie odsyła do Kodeksu postępowania administracyjnego Ustawa o dostępie do informacji publicznej, ustalając, że jedynie w kwestii wydania decyzji odmownej stosuje się K.p.a. (Z orzeczeń NSA wynika, że również informacji przetworzonej). Taka regulacja powoduje, że skarga na bezczynność organu nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej, również w sytuacji, kiedy skarga dotyczy skargi z art. 3 § 2 pkt 8 Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm.) dalej P.p.s.a.

W przedmiotowej sprawie kontroli Sądu poddano stanowisko Starosty Poznańskiego. Istotnie nie ulega wątpliwości, iż żądana przez skarżącego informacja stanowi informację publiczną. Jednakże należy zauważyć, iż organ bezzwłocznie podjął czynności w zakresie udzielenia żądanej informacji i pismem z dnia 13 lipca 2010r. udzielił odpowiedzi skarżącemu. Skarga do Sądu wpłynęła zaś w dniu 20 lipca 2010r. (data złożenia jej w organie to 8 lipiec 2010r.).

Wydanie więc przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi nawet wówczas, gdy ta decyzja lub akt podjęte zostały z naruszeniem terminu

przewidzianego do ich wydania.

Jeżeli więc w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji wydał przewidziany prawem akt, choćby z przekroczeniem ustawowych terminów, oznacza to, że organ ten lnie pozostaje już w stanie bezczynności i sąd nie może uwzględnić skargi na podstawie art.149 p.p.s.a.

Nie ma zatem podstaw do umorzenia postępowania (art.161 par 1 pkt 3 p.p.s.a.) w sprawie ze skargi na bezczynność, jeżeli organ wydał żądany akt lub podjął stosowną czynność po wniesieniu skargi do sądu, ale przed zamknięciem rozprawy. Także w takiej sytuacji procesowej należy rozpoznać skargę merytorycznie, chyba że skarga zostanie skutecznie cofnięta. Jeśli zatem bezczynność została usunięta, to nie ma już podstaw do zobowiązania organu, w trybie art.149 p.p.s.a., do wydania określonego aktu lub podjęcia czynności. Dlatego też usunięcie przez organ bezczynności przed zamknięciem rozprawy skutkuje oddaleniem skargi, na zasadzie art.151 p.p.s.a. (wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3.06.2008r.).

Z uwagi na fakt, iż niniejszy Sąd w pełni podziela przedstawione wyżej stanowisko i mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy na zasadzie art. 151 p.p.s.a. skargę jako nieusprawiedliwioną należało oddalić.