drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, Grzywna w trybie p.p.s.a., Prokurator, *Wymierzono organowi grzywnę z art. 55 p.p.s.a., IV SO/Wr 23/21 - Postanowienie WSA we Wrocławiu z 2021-11-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

IV SO/Wr 23/21 - Postanowienie WSA we Wrocławiu

Data orzeczenia
2021-11-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2021-09-01
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Sędziowie
Ireneusz Dukiel /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
Hasła tematyczne
Grzywna w trybie p.p.s.a.
Skarżony organ
Prokurator
Treść wyniku
*Wymierzono organowi grzywnę z art. 55 p.p.s.a.
Powołane przepisy
Dz.U. 2019 poz 2325 art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. N. o wymierzenie grzywny Prokuratorowi Rejonowemu w Ś. za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: I. wymierzyć Prokuratorowi Rejonowemu w Ś. grzywnę w kwocie 200 (słownie: dwieście) złotych; II. zasądzić od Prokuratora Rejonowego w Ś. na rzecz M. N. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

M. N. (dalej: strona, wnioskodawca) w dniu 31 sierpnia 2021 r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z wnioskiem o wymierzenie Prokuratorowi Rejonowemu w Ś. (dalej: organ) grzywny za nieprzekazanie sądowi w terminie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na nią.

Uzasadniając swoje żądanie strona wskazała, że w dniu 25 czerwca 2021 r. wniosła za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej organu, zlokalizowanej w systemie e-PUAP, skargę na jego bezczynność w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 28 maja 2021 r. o udostępnienie informacji publicznej. Z posiadanych przez wnioskodawcę informacji wynikało, że pomimo upływu ustawowego terminu, wskazana skarga nie została jednak przekazana do tutejszego Sądu.

W związku z powyższym strona wniosła o wymierzenie organowi grzywny oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

Zarządzeniem z dnia 2 września 2021 r., przesłanym za pośrednictwem platformy e-PUAP, organ został wezwany do ustosunkowania się względem złożonego wniosku o wymierzenie grzywny w terminie 7 dni. Do dnia wydania niniejszego orzeczenia nie zajął on jednak żadnego stanowiska w niniejszej sprawie.

Jak wynika z akt postępowania toczącego się pod sygnaturą IV SAB/Wr 419/21, organ w dniu 4 października 2021 r. (data nadania) przekazał wydruk rzeczonej skargi na bezczynność oraz udzielił na nią odpowiedzi. Stwierdził on w niej m.in., że skarga została pobrana z elektronicznej skrzynki podawczej zlokalizowanej na platformie e-PUAP dopiero w dniu 2 września 2021 r. Było to zaś spowodowane brakiem dostępu kierownika sekretariatu do tej platformy wynikającym z niedysponowania przez niego profilem zaufanym, o potrzebie posiadania którego powziął on wiedzę z Wydziału V Organizacyjnego Prokuratury Okręgowej we W. w dniu 1 września 2021 r. W konsekwencji korespondencja przesyłana w ramach platformy e-PUAP, w tym m.in. przedmiotowa skarga na bezczynność, nie była odbierana od sierpnia 2020 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 55 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej u.p.p.s.a.), w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.

Przesłanką obligatoryjną do zastosowania grzywny jest więc uchybienie przez organ obowiązkom wynikającym z art. 54 § 2 u.p.p.s.a. Stosownie do jego treści organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, w postaci papierowej lub elektronicznej, w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Przy czym w sprawach dotyczących udostępnienia informacji publicznej, wypełnienie wskazanego obowiązku, winno nastąpić – jak stanowi art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 1429 ze zm., dalej u.d.i.p.) – w terminie piętnastu dni od dnia otrzymania skargi.

Z treści wniosku i załączonych do niego dokumentów, a także z akt sprawy o sygnaturze IV SAB/Wr 419/21 wynika, że skarga dotycząca zarzucanej bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej została doręczona na elektroniczną skrzynkę podawczą organu w ramach platformy e-PUAP w dniu 25 czerwca 2021 r. Zatem piętnastodniowy termin na przekazanie skargi do sądu administracyjnego – z uwzględnieniem dyspozycji art. 83 § 2 u.p.p.s.a. – upływał z dniem 12 lipca 2021 r. We wskazanym terminie organ nie przekazał jednak wniesionej skargi. Obowiązek ten został przez niego wstępnie zrealizowany dopiero w dniu 4 października 2021 r., kiedy to do tutejszego Sądu została nadana przesyłka zawierająca wydruk skargi, odpowiedź na nią i akta administracyjne.

Za okoliczność usprawiedliwiającą uchybienie wskazanego terminu nie można było w żadnym wypadku uznać trudności związanych z uzyskaniem dostępu przez upoważnionego pracownika do elektronicznej skrzynki podawczej organu, nawet jeśli wiązało się to z koniecznością założenia prywatnego profilu zaufanego, wykorzystywanego później do celów służbowych. Wszelkie kwestie organizacyjne związane z zapewnieniem sprawnego obiegu korespondencji, w tym także korespondencji elektronicznej, obciążają bowiem organ, nie zaś stronę, która może pozostawać w słusznym przekonaniu, że niezależnie od wybranego przez siebie kanału komunikacji jej sprawie zostanie nadany bieg. Zwłaszcza, że przekonanie to znajduje również potwierdzenie normatywne, albowiem w myśl art. 16 ust. 1a ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r., poz. 670 ze zm.) podmiot publiczny udostępnia elektroniczna skrzynkę podawczą i zapewnia jej obsługę.

Mając zatem na uwadze, że organ nie uczynił zadość nałożonym na niego obowiązkom w ustawowym terminie, wniosek o wymierzenie grzywny okazał się zasadny.

Zgodnie z art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 u.p.p.s.a., grzywna może zostać wymierzona do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Jak wynika z obwieszczenia Prezesa GUS z dnia 18 lutego 2021 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski z dnia 19 lutego 2021 r. pod pozycją 199, przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w 2020 r. wyniosło 4512,41 złotych. Wobec tego maksymalna wysokość grzywny kształtuje się na poziomie 45124,10 złotych. Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca nie przewidział jej dolnej granicy oraz nie określił dyrektyw jej wymierzania, pozostawiając decyzję w tym zakresie sądowi.

W niniejszej sprawie na wysokość wymierzonej grzywny w kwocie 200 złotych miał wpływ blisko trzymiesięczny okres zwłoki w przekazaniu skargi oraz okoliczność, że za jej powstaniem stały przyczyny dotyczące wyłącznie organu. Z drugiej strony Sąd wziął pod uwagę, że uchybienie organu nie nosiło znamion rażącego naruszenia prawa, gdyż podjął on w końcu działania zmierzające do nadania skardze dalszego biegu, nie kwestionując zaistniałego opóźnienia. Zatem sam fakt wymierzenia grzywny powinien już stanowić dla organu wystarczającą podstawę do wyciągnięcia stosownych wniosków na przyszłość, bez konieczności zawiadamiania o tym organów, o których mowa w art. 55 § 3 u.p.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, prowadzące do wniosku, że żądanie wnioskodawcy okazało się uzasadnione, sąd orzekł jak w punkcie I sentencji niniejszego postanowienia, mając za podstawę art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 u.p.p.s.a.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zawarte w punkcie II sentencji wynika z art. 200 i art. 205 § 1 w zw. z art. 64 § 3 u.p.p.s.a. i obejmuje obowiązek zwrotu na rzecz wnioskodawcy kwoty 100 złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego.



Powered by SoftProdukt