drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, Dostęp do informacji publicznej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, oddalono skargę, II SA/Rz 593/20 - Wyrok WSA w Rzeszowie z 2020-08-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Rz 593/20 - Wyrok WSA w Rzeszowie

Data orzeczenia
2020-08-04 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2020-05-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Sędziowie
Joanna Zdrzałka
Magdalena Józefczyk /przewodniczący/
Stanisław Śliwa /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2019 poz 2325 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j.
Dz.U. 2019 poz 1429 art. 5 ust. 2
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jedn.
Dz.U. 2018 poz 419 art. 11 ust. 2
Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk Sędziowie NSA Stanisław Śliwa /spr./ WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej - skargę oddala -

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.

We wniosku z dnia 17 sierpnia 2018 r. Stowarzyszenie "[...]" z siedzibą w [...] zwróciło się do Prezydenta Miasta [...] z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej obejmującym sześć punktów, w tym m. in. w zakresie tego, jakie koszty poniosła Gmina Miasta [...] w związku ze współorganizacją z TVP - Telewizja Polska S.A. uroczystości otwarcia błoni [...] w dniach 4-5 sierpnia 2018. Jednocześnie zwróciło się o podanie wykazu kosztów własnych Gminy z każdego dnia organizowanej uroczystości oraz jej całkowity koszt poniesiony wyłącznie przez Gminę (pytanie numer 3).

W odpowiedzi z dnia 3 września 2018 r. Prezydent Miasta [...] wskazał, że w odniesieniu do wniosku w zakresie kosztów, jakie poniosła Gmina w związku z organizacją różnych uroczystości i rejestru umów z wybranymi podmiotami stanowią one informację przetworzoną, dlatego dalsze procedowanie możliwe będzie po przedstawieniu uzasadnienia, że udzielenie odpowiedzi ma szczególne znaczenie dla interesu publicznego.

Uzasadnienie takie przedstawione zostało w ponowionym wniosku z dnia 13 września 2018 r. o treści tożsamej, poza rezygnacją z pkt 4 pierwotnego wniosku. Następnie, po wyznaczeniu nowego terminu załatwienia sprawy na dzień 13 listopada 2018 r. Prezydent Miasta [...] - w piśmie z dnia 26 listopada 2018 r. - udzielił Stowarzyszeniu odpowiedzi na wszystkie pytania z wyjątkiem tego dotyczącego części pytania numer 3. Organ w odniesieniu do tego pytania podał tylko, że Gmina poniosła częściowy koszt w wysokości 76 520,98 zł, która to kwota nie uwzględnia kosztów związanych z zawartą z TVP umową, a które objęte są informacją poufną i nie mogą być udostępnione. W tym zakresie Prezydent Miasta [...] w dniu [...] listopada 2018 r. wydał decyzję nr [...] o odmowie podania kwoty, na jaką Gmina Miasto [...] zawarła umowę z Telewizją Polską S.A. z siedzibą w Warszawie w związku z organizacją w dniu 5 sierpnia 2018 r. "koncertu w ramach cyklu Lato, muzyka, zabawa – wakacyjna trasa Dwójki". Organ wskazał, że powziął informację, iż dane zawarte w powyższej umowie mają wartość gospodarczą dla TVP oraz podjęła ona niezbędne działania w celu zachowania ich w tajemnicy. W związku z powyższym uznał że zawarta w umowie - na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2018 r., poz. 419) - klauzula poufności jest obowiązująca, a zatem konieczna była odmowa udzielenia informacji publicznej.

Rozstrzygnięcie to zostało - decyzją SKO z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] - uchylone w całości, a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Kolegium stwierdziło, że żądane przez Stowarzyszenie dane znajdujące się w umowie cywilnoprawnej mają charakter informacji publicznych. Dotyczą bowiem sfery faktów publicznych - dysponowania majątkiem komunalnym, zostały wytworzone na zlecenie organu administracji publicznej w ramach sfery jego działalności. Inną natomiast kwestią, w ocenie SKO, jest możliwość ich udostępnienia. Odmowa w tym zakresie powinna wskazywać podstawę prawną takiego wyłączenia i jej uzasadnienie. Tymczasem, kwestionowana decyzja organu I instancji ograniczyła się do lakonicznego przytoczenia treści art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2011 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1429), określanej w dalszej części jako "u.d.i.p." oraz art. 35 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 ze zm.). Powyższe uniemożliwia kontrolę instancyjną. Organ odwoławczy podkreślił, że uzasadnienie decyzji nie wskazuje, ażeby organ skonkretyzował, jaki istotny interes publiczny lub ważny interes państwa przemawiał za uznaniem utajnionych w umowie informacji za tajemnicę przedsiębiorcy tj. TVP S.A. Nie świadczy też o tym, że organ przeprowadził prawidłową ocenę proporcjonalności między potrzebą ochrony tajemnicy przedsiębiorcy a obywatelskim prawem do informacji, z której wynikałoby, że żądane dane obejmują informacje chronione tajemnicą przedsiębiorcy, a konieczność ich ochrony jest proporcjonalnie większa niż racje przemawiające za ich udostępnieniem.

Wydaną w ponownym postępowaniu decyzją z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] po raz kolejny odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie kwoty, na jaką zawarta została przez Gminę [...] a Telewizją Polską S.A. wskazana wyżej umowa. Organ podkreślił, że prawo do informacji publicznej nie ma charakteru bezwzględnego. Ograniczenie w tym zakresie wynika z art. 5 u.d.i.p., który w ust. 2 wyłącza jawność informacji publicznej w sytuacji, gdy chodzi o tajemnicę przedsiębiorcy. W ocenie Prezydenta, treść umowy zawartej przez Gminę z Telewizją Polską S.A. jak najbardziej spełnia przesłanki takiej tajemnicy. Dane w niej zawarte posiadają bowiem wartość gospodarczą. Nie są ponadto powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji. Nie są też łatwo dostępne dla takich osób, jak również podjęte zostały starania w celu utrzymania ich w poufności. Prezydent zaznaczył, że już na etapie wstępnych negocjacji umowy

i jej projektu TVP podkreślała konieczność zawarcia w umowie klauzuli poufności ze względu na preferencyjne warunki dla Miasta [...]. Trasa koncertu biegła przez wiele miast w Polsce, a ujawnianie szczegółów umowy mogłoby mieć wpływ na pozostałych kontrahentów Telewizji. Prezydent uznał, że ujawnienie żądanych informacji mogłoby wpłynąć na prowadzoną przez TVP politykę marketingową, jak również spowodować, że konkurencyjne stacje telewizyjne mogłyby uzyskać wiedzę na temat pozyskiwania klienta, warunków finansowania i realizacji polityki strategicznej firmy. Organ wskazał, że według art. 11 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czynem nieuczciwej konkurencji jest m. in. ujawnienie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Zdaniem Prezydenta, udzielenie wnioskowanej informacji wiązałoby się z brakiem możliwości podjęcia przyszłej współpracy i zamknięciem dostępu do promocji Miasta w tak ważnym i znaczącym medium jakim jest Telewizja Polska S.A. Wiązać też by się mogło z groźbą poniesienia przez Miasto odpowiedzialności z art. 266 § 1 Kodeksu karnego.

Stowarzyszenie "[...]" odwołało się od tej decyzji. Wskazało, że ograniczenie dostępu do informacji publicznej może nastąpić m. in. w sytuacji, gdy chodzi o tajemnicę przedsiębiorcy, jednak musi być spełniona przesłanka materialna tej tajemnicy w postaci posiadania przez określone informacje wartości gospodarczej, co sprawia, że ich ujawnienie naruszyłoby pozycję rynkową przedsiębiorcy. Zdaniem Stowarzyszenia, organ nie wykazał, by przesłanka ta została w niniejszej sprawie spełniona. Nie wykazał, jaką wartość gospodarczą mają żądane informacje ani też, jak ich ujawnienie naruszyłoby pozycję rynkową TVP. S.A. Organ nie rozważył okoliczności, że Spółka ta jest publicznym nadawcą, finansowanym ze środków publicznych co sprawia, że nie działa w rynku w pełni komercyjnym. Zdaniem Stowarzyszenia, nie sposób np. uznać, że gdyby ujawniono kwotę, na którą opiewa umowa, to wydarzenie "koncert w ramach cyklu Lato, muzyka, zabawa – wakacyjna trasa Dwójki" zostałoby zorganizowane przez inną, komercyjną telewizję. Za ujawnieniem zaś informacji przemawiają istotne względy społeczne, związane z obywatelską kontrolą wydatkowania środków publicznych przez Gminę [...].

SKO, decyzją z dnia [...] marca 2020 r., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2020 r. Kolegium powtórzyło argumentację zawartą w kwestionowanym rozstrzygnięciu. Dodało, że trudno jest szczegółowo i precyzyjnie przewidzieć, jakie konsekwencje dla TVP S.A. może nieść za sobą ujawnienie danych zawartych w umowie. W ocenie organu, może mieć to realny wpływ na politykę firmy i działania strategiczne w związku z faktem, że Miasto [...] skorzystało z preferencyjnych warunków zawarcia umowy. SKO podkreśliło, że przy rozpatrywaniu wniosku miało przede wszystkim na uwadze treść art. 11 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, w świetle którego czynem nieuczciwej konkurencji jest ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie cudzych informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

Stowarzyszenie "[...]" zaskarżyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję SKO z dnia [...] marca 2020r. zarzucając, że jej uzasadnienie jest lakoniczne i sprowadza się w istocie do dwuzdaniowego przyznania racji organowi I instancji. Ponadto, organ odniósł się tylko do odmowy udostępnienia kosztów, jakie poniosła Gmina [...] w związku ze współorganizacją uroczystości otwarcia błoni [...] w dniach 4-5 sierpnia 2018 r., pomijając zasadność dokonanej odmowy udostępnienia kosztów promocji miasta w 2018 r. Skarga zarzuca także naruszenie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. i art. 11 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez uznanie, że udostępnienie żądanych informacji naruszy tajemnicę przedsiębiorcy, podczas gdy TVP. S.A. działając w ramach realizowania misji publicznej nie jest przedsiębiorcą.

Stowarzyszenie podniosło, że w uzasadnieniu nie wskazano, na czym konkretnie polega wartość gospodarcza informacji i jak miałaby zostać naruszona wskutek ujawnienia tych informacji. Strona podkreśliła także, iż podmiot, którego tajemnica ma być chroniona powinien być przedsiębiorcą w rozumieniu art. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a zatem musi to być podmiot, który prowadząc choćby ubocznie działalność zarobkową lub zawodową uczestniczy w działalności gospodarczej. Zdaniem Stowarzyszenia, istotne dla sprawy jest zatem rozstrzygnięcie, czy realizacja misji publicznej jest taką działalnością zarobkową, która sprawia, że podmiot uczestniczy w działalności gospodarczej. W tym zakresie strona powołała orzecznictwo sądowe, wedle którego realizacja takiej misji nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przedmiotem kontroli w niniejszym postępowaniu jest decyzja administracyjna. Jako jedną z form działalności organów administracji publicznej podlegających takiej kontroli wymienia ją art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Z kolei art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.) stanowi, że kontrolując działalność administracji publicznej sąd stosuje kryterium zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Do usunięcia skarżonej decyzji z obrotu prawnego sąd zobowiązany jest wówczas, gdy zauważy naruszenia wymienione w art. 145 § 1 pkt 1

i pkt 2 P.p.s.a. Jeśli więc sąd uzna, że zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach, to stwierdza nieważność decyzji w całości lub w części (art. 145 § 1 pkt 2 P.p.s.a.). Natomiast, jeśli sąd zauważy naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy, to uchyla kwestionowaną decyzję w całości lub w części (art. 145 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).

Badając przedmiot zaskarżenia w sprawie niniejszej Sąd uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem decyzja SKO prawa nie narusza, dlatego też skargę, w oparciu o art. 151 P.p.s.a., oddalił

Wskazanym rozstrzygnięciem Kolegium utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] o odmowie udostępnienia skarżącemu Stowarzyszeniu informacji publicznej z uwagi na istniejące w tym zakresie ograniczenie, wynikające z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. w postaci tajemnicy przedsiębiorcy. W tym miejscu wskazać trzeba, że obecnie kontrolowana jest druga już decyzja SKO w tym przedmiocie, bowiem pierwsza uchylała odmowną decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] listopada 2018 r. z uwagi na niedostateczne jej uzasadnienie w zakresie zaistnienia wyjątku umożliwiającego odstąpienie od udzielenia żądanych informacji.

Prawo obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne gwarantowane jest w Konstytucji RP

w jej art. 61. Przepis ten przewiduje jednocześnie ograniczenie tego prawa, stanowiąc, że może to nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności

i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3). Ponadto,

w myśl ust. 4 powyższego artykułu, tryb udzielania informacji określają ustawy. Chodzi tutaj o ustawę o dostępie do informacji publicznej, która określa zarówno przesłanki podmiotowe, jak i przedmiotowe jej stosowania.

I tak, w myśl art. 1 ust. 1 tego aktu, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Uszczegółowieniem powyższej definicji jest art. 6 u.d.i.p., który wymienia przykłady danych stanowiących podlegającą udostępnieniu informację publiczną. W oparciu o powyższe przyjmuje się, że informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów sprawujących funkcje publiczne

w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa [por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 25.03.2003 r. II SA 4059/02].

W niniejszej sprawie nie jest sporne, że dane żądane przez Stowarzyszenie odnośnie do kwoty wynikającej z umowy zawartej przez Gminę [...] a Telewizją Polską S.A. w związku z organizacją w [...] "koncertu w ramach cyklu Lato, muzyka, zabawa – wakacyjna trasa Dwójki" to informacja publiczna w rozumieniu u.d.i.p. Stanowi o tym wprost brzmienie art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f i ust. 1 pkt 5 lit. c tego aktu. W powołanych unormowaniach mowa jest bowiem o tym, że informacja publiczna to informacja o majątku, którym dysponują władze publiczne i inne podmioty wykonujące zadania publiczne oraz informacja o majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządów zawodowych i gospodarczych oraz majątku osób prawnych samorządu terytorialnego, a także kas chorych.

Nie budzi także wątpliwości istniejący - co do zasady - po stronie Prezydenta Miasta [...] obowiązek udostępnienia będących w jego posiadaniu informacji publicznych, a to z racji tego, że jest to organ władzy publicznej wskazany w art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. jako podmiot objęty działaniem przedmiotowej ustawy.

Sporne jest natomiast to, czy podmiot ten uprawniony był w warunkach niniejszej sprawy do odmowy udostępnienia danych (stanowiących niewątpliwie informację publiczną) z uwagi na ograniczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. W świetle tego przepisu, prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

W tym miejscu należy powołać jeszcze art. 35 ustawy o finansach publicznych, według którego, klauzule umowne dotyczące wyłączenia jawności ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa w umowach zawieranych przez jednostki sektora finansów publicznych lub inne podmioty, o ile wynikające z umowy zobowiązanie jest realizowane lub przeznaczone do realizacji ze środków publicznych, uważa się za niezastrzeżone,

z wyłączeniem informacji technicznych, technologicznych, organizacyjnych przedsiębiorstwa lub innych posiadających wartość gospodarczą, w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich w tajemnicy, lub w przypadku gdy jednostka sektora finansów publicznych wykaże, że informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa z uwagi na to, że wymaga tego istotny interes publiczny lub ważny interes państwa.

Zatem uprawnienie do uzyskania informacji publicznej jest zasadą, lecz nie ma charakteru absolutnego. Ze względu jednak na to, że ograniczenie w dostępie stanowi wyjątek, to decyzja odmowna winna zawierać dostatecznie szczegółowe uzasadnienie w tym zakresie. Musi z niej zatem wynikać, dlaczego w okolicznościach konkretnej sprawy uznano, że możliwe jest uczynienie odstępstwa od wymienionej reguły.

Jeśli chodzi o tajemnicę przedsiębiorcy, na którą powołały się organy rozpatrujące niniejszą sprawę, to brak jest jej definicji w u.d.i.p. Orzecznictwo sądowe przesądziło jednak, że należy w tym zakresie odwołać się do sformułowania "tajemnica przedsiębiorstwa", które zdefiniowane zostało w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Wedle art. 11 ust. 2 tej ustawy, pod wskazanym pojęciem rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.

W świetle orzecznictwa sądowego pomimo, że nazwy przedmiotowych pojęć nie są tożsame, to bez wątpienia przy interpretacji tajemnicy przedsiębiorcy, o której mowa w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. należy kierować się przedstawioną definicją tajemnicy przedsiębiorstwa, zawartą w art. 11 ust. 2 ustawy o nieuczciwej konkurencji. Przy czym

w orzecznictwie podkreśla się również, że to pierwsze pojęcie może być w konkretnych przypadkach rozumiane szerzej. Przyjmuje się też, że na tajemnicę przedsiębiorcy składają się dwa elementy tj. materialny czyli konkretny opis przedmiotu ochrony, a zatem sama informacja podlegająca ochronie oraz formalny tzn. podjęcie przez przedsiębiorcę działań w celu zachowania pewnych danych w poufności (tak np. wyroki NSA: z 5.04.2013 r. I OSK 192/13, z 5.07.2013 r. I OSK 511/13).

Istotą powyższego wyjątku od zasady udostępnienia informacji publicznej jest zatem zapewnienie przedsiębiorcy ochrony przed nieuzasadnioną ingerencją w jego działalność, która to ingerencja mogłaby godzić w jego interesy, a zatem negatywnie wpłynąć na jego sytuację. Tajemnica przedsiębiorcy to takie wartościowe dla niego dane, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, do których dostęp ma tylko określony krąg osób i wobec których podmiot ten podjął pewne działania, mające na celu zachowanie ich poufności. Tajemnica powinna mieć charakter uprzedni w stosunku do chęci określonych podmiotów do zapoznania się z nią. Oznacza to, że dane stanowiące tajemnicę nie mogą być jawne w chwili, gdy ktoś chce uzyskać do nich dostęp.

W sprawie niniejszej nie ulega wątpliwości, że w umowie strony zawarły klauzulę poufności, co świadczy o tym, że przedsiębiorca tj. TVP S.A. przejawił wolę zachowania określonych informacji jako nierozpoznawalnych dla osób trzecich. Ponadto, w aktach sprawy znajduje się korespondencja pomiędzy organem I instancji a Telewizją, z której wynika, że ta ostatnia wyraziła jednoznacznie stanowisko o potrzebie zachowania poufności danych wynikających z umowy, w tym o ujętym w niej koszcie. Poufność danych została w ten sposób wyraźnie zamanifestowana. To zaś przedsiębiorca decyduje, czy i które informacje są dla niego szczególnie cenne i które w związku z tym chce objąć ochroną przed dostępem osób trzecich. To bowiem on, w świetle art. 5 ust. 2 u.d.i.p., może z przysługującego mu prawa objęcia pewnych danych tajemnicą zrezygnować i wówczas stają się one jawne.

Jeśli jednak sprawa trafi na drogę postępowania administracyjnego, to prowadzący to postępowanie organ musi ocenić, czy rzeczywiście - powołując się na tajemnicę przedsiębiorcy - może on odmówić udzielenia żądanych przez jakiś podmiot informacji. Zdaniem Sądu, tak Prezydent Miasta [...], jak i SKO należycie wypełniły powierzone im zadanie, bowiem właściwie uzasadniły odmowne załatwienie wniosku strony skarżącej. Wbrew twierdzeniom Stowarzyszenia, uzasadnienia wydanych rozstrzygnięć dostatecznie wykazują ich prawidłowość. Prezydent Miasta [...] w sposób obszerny przedstawił okoliczności faktyczne sprawy, obowiązujące w istotnym dla niej zakresie przepisy, jak też przywołał pomocne w tym przedmiocie orzecznictwo sądowe. W konkluzji organ ten podniósł, że zawartą w umowie klauzulę należy traktować jako ewidentne starania przedsiębiorcy zachowania w tajemnicy pewnych danych. Podkreślił, że już na etapie wstępnych negocjacji umowy i jej projektu TVP podkreślała konieczność zawarcia w tej umowie klauzuli poufności ze względu na preferencyjne warunki dla Miasta [...]. Trasa koncertu biegła przez wiele miast w Polsce, a ujawnianie szczegółów umowy mogłoby mieć wpływ na pozostałych kontrahentów Telewizji. Prezydent uznał, że ujawnienie żądanych informacji mogłoby wpłynąć na prowadzoną przez TVP politykę marketingową, jak również spowodować, że konkurencyjne stacje telewizyjne mogłyby uzyskać wiedzę na temat pozyskiwania klienta, warunków finansowania i realizacji polityki strategicznej firmy.

Nie bez znaczenia jest również okoliczność, na którą zwrócił uwagę organ, że podmiot zobowiązany, ujawniając w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, tajemnicę przedsiębiorstwa mógłby podlegać odpowiedzialności karnej (art. 266 § 1 Kodeksu karnego).

Jeśli chodzi o uzasadnienie decyzji wydanej przez SKO, to jest ono wprawdzie dużo krótsze i co do meritum powtarza w całości argumentację organu I instancji, jednak nie jest to wbrew zarzutom skarżącego powód do zakwestionowania tego rozstrzygnięcia. Kolegium podkreśliło bowiem, że trudno jest szczegółowo i precyzyjnie przewidzieć, jakie konsekwencje dla Telewizji Polskiej S.A. może nieść za sobą ujawnienie danych zawartej w przedmiotowej umowie. Organ uznał argumentację Prezydenta Miasta [...] w tym zakresie za adekwatną do okoliczności sprawy. Również Sąd zgadza się w pełni ze stanowiskiem Prezydenta, podtrzymanym następnie przez SKO, i stwierdza, że jest ono wystarczające dla odmowy udzielenia Stowarzyszeniu żądanej przez niego informacji.

W ocenie Sądu, z pewnością przyjąć można, że informacja o koszcie zawartej przez Gminę [...] umowy dotyczącej odbytego koncertu ma istotną dla przedsiębiorcy wartość gospodarczą, wiedza o której może prowadzić z jednej strony do wzmocnienia pozycji rynkowej konkurentów, zaś z drugiej strony do osłabienia takiej pozycji w przypadku Telewizji Polskiej S.A. Konkurencyjne podmioty mając bowiem wiedzę odnośnie do kosztów przedmiotu umowy "ustawiają się" już w zdecydowanie lepszej pozycji w trakcie negocjacji warunków innej tego rodzaju umowy niżby znajdowały się wówczas, gdyby wiedzy takiej nie posiadały. Ma to więc zdecydowanie wpływ na określoną politykę finansową przedsiębiorcy, którego to wpływu nie da się oczywiście precyzyjnie oszacować, bo w określonych uwarunkowaniach może on być większy bądź mniejszy. Podkreślenia wymaga też, że nie jest możliwe uzyskanie tego rodzaju danych, jakich domaga się strona skarżąca, w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, od innych podmiotów, które prowadzą działalność zbliżoną do działalności Telewizji Polskiej S.A.

Mając więc na uwadze, że spełniony został zarówno aspekt materialny, jak i formalny tajemnicy przedsiębiorcy, a więc żądane dane mają pewną wartość gospodarczą (jako dotyczące prowadzenia określonej polityki finansowej), a przedsiębiorca podjął czynności mające na celu uczynienie ich niedostępnymi dla osób trzecich, przyjęto, że brak jest podstaw do wyeliminowania kwestionowanej decyzji z obrotu prawnego. Pomimo więc, że zasadniczo jawność w zakresie gospodarowania środkami publicznymi jest bardzo istotna, to w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie uzasadnionym jest uczynienie od niej odstępstwa z uwagi na chronioną przez prawodawcę tajemnicę przedsiębiorcy.

Błędny jest zarzut Stowarzyszenia braku odniesienia się przez Kolegium do zasadności odmowy przez organ I instancji udostępnienia kosztów promocji miasta w 2018 r. Wbrew twierdzeniu strony skarżącej, decyzja Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2020 r. nie rozstrzygała odrębnie w tym zakresie. Odpowiedź na pkt 5 wniosku Stowarzyszenia dotyczący tej kwestii udzielona została stronie w piśmie z dnia 26 listopada 2018 r.

Odnosząc się jeszcze do powołanych przez Stowarzyszenie orzeczeń sądowych, które zdaniem strony wskazują, że Telewizja Polska S.A. realizując misję publiczną nie prowadzi działalności gospodarczej, a zatem nie może jej dotyczyć tajemnica przedsiębiorcy, trzeba wskazać, że orzeczenia te nie mają dla sprawy niniejszej żadnego znaczenia. Zapadły one bowiem na gruncie analizy przepisów prawnopodatkowych, a konkretnie odnoszących się do podatku od towarów i usług, a zatem nie mogą być w żadnym wypadku odnoszone do rozpatrywanej obecnie przez Sąd sprawy, gdzie istotnymi są unormowania ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Z wyłożonych względów Sąd skargę oddalił na podstawie art. 151 P.p.s.a.



Powered by SoftProdukt