drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Oddalono skargę, II SAB/Wa 308/17 - Wyrok WSA w Warszawie z 2017-11-17, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 308/17 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2017-11-17 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2017-06-27
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Adam Lipiński
Ewa Kwiecińska /przewodniczący/
Maria Werpachowska /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1392/18 - Wyrok NSA z 2019-11-29
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2016 poz 1764 art. 13 ust. 1, art. 1, art. 2, art. 21
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędziowie WSA Maria Werpachowska (spr.), Adam Lipiński, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 listopada 2017 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w [...] na bezczynność Polskiego Związku Piłki Nożnej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] stycznia 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej (dot. budżetu na lata 2009-2011) oddala skargę

Uzasadnienie

Stowarzyszenie [...] z siedzibą w [...], dalej "Stowarzyszenie", w dniu 24 maja 2017 r. wniosło skargę na bezczynność Polskiego Związku Piłki Nożnej, dalej "PZPN" w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

Zarzucając naruszenie:

• art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), w zakresie, w jakim przepis ten stanowi normatywną gwarancję prawa do informacji publicznej poprzez nieuprawnione ograniczenie tego prawa,

• art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1764), dalej jako: "u.d.i.p.", poprzez brak udostępnienia informacji publicznej we wskazanym terminie w zakresie wskazanym we wniosku,

• art. 61 ust. 1 Konstytucji RP art. 1 ust. 1 UDIP, w zakresie w jakim z przepisów tych wynika zakres przedmiotowy prawa do informacji, poprzez błędne przyjęcie, że przedmiotem wniosku Stowarzyszenia z [...] stycznia 2017 r. nie jest udostępnienie informacji publicznej,

• - art. 61 ust. 1 zdanie drugie Konstytucji RP oraz art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p, w zakresie w jakim z przepisów tych wynika krąg podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji publicznej, poprzez błędne przyjęcie, że PZPN nie jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej.

Wskazując na powyższe Stowarzyszenie wniosło o:

1. stwierdzenie, że podmiot zobowiązany dopuścił się bezczynności,

2. zobowiązanie do załatwienia wniosku z dnia [...] stycznia 2017 r.,

3. zasądzenie od podmiotu zobowiązanego na rzecz Stowarzyszenia zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi Stowarzyszenie wskazało, że [...] stycznia 2017 r. zwróciło się do PZPN z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w postaci:

• budżetu PZPN na rok 2009 wraz z załącznikami,

• budżetu PZPN na rok 2010 wraz z załącznikami,

• budżetu PZPN na rok 2011 wraz z załącznikami,

i wniosło o przesłanie wskazanych informacji w formie elektronicznej, na adres e-mail.

W odpowiedni na wniosek, 9 lutego 2017 r. Stowarzyszenie otrzymało od PZPN odpowiedź, z której wynikało, że jest organizacją korporacyjną typu stowarzyszeniowego, działającą w myśl przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 roku o sporcie (tekst jedn. Dz. U. 2016 r., poz. 176 ze zm.), a w zakresie w niej nieuregulowanym na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 roku - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. 2017 r., poz. 210 ze zm.). Na podstawie wskazanych aktów normatywnych, informacja o budżecie polskiego związku sportowego (jako instrumencie rachunkowości zarządczej) na dany rok wraz z niesprecyzowanymi załącznikami, które miałyby funkcjonować wraz z takim budżetem, nie stanowi informacji publicznej. Statut PZPN nie posługuje się terminem budżet, lecz pojęciem "plan finansowy", w ramach którego, w danym roku rozliczeniowym mogą być dokonywane przeniesienia wydatków (art. 26 pkt 9 oraz art. 78 par. 5 - par. 7 Statutu). Prawodawca uchwalając w dniu 25 czerwca 2010 roku ustawę o sporcie nie stwierdził ratio legis upublicznienia jakiejkolwiek sfery finansowej działalności polskich związków sportowych. Nastąpiło to dopiero na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 2015 roku o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. poz. 1321), która weszła w życie z dniem 21 września 2015 roku. Na jej podstawie przyjęto m.in. nowy art. 9 ust. 8, z którego wynika, iż "po rozpatrzeniu i zatwierdzeniu przez walne zgromadzenia członków albo delegatów polskiego związku sportowego sporządzonego przez zarząd sprawozdania z działalności polskiego związku sportowego oraz rocznego sprawozdania finansowego po jego zbadaniu przez biegłego rewidenta polski związek sportowy ma obowiązek przesłać w nieprzekraczalnym terminie 30 dni do ministra właściwego do spraw kultury fizycznej celem publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej". Skoro zatem taki ustawowy obowiązek publikacyjny nie istniał w odniesieniu do sprawozdań finansowych polskich związków sportowych - a tym bardziej wobec bardziej roboczych planów finansowych, typu preliminarz budżetowy - przed 2015 rokiem, to brakuje podstaw prawnych do przekazania Stowarzyszeniu preliminarzy budżetowych PZPN za lata 2009 - 2016 PZPN.

Stowarzyszenie wskazało, że do dnia złożenia skargi nie otrzymało żądanych informacji, pomimo iż PZPN bez wątpienia należy do podmiotów zobowiązanych do udostępnienia informacji publicznej, gdyż dysponuje środkami publicznymi i wykonuje zadania władzy publicznej, zaś żądane informacje są objęte przedmiotem prawa do informacji publicznej (art. 61 ust. 1 zdanie drugie Konstytucji RP) oraz stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Budżet PZPN (plan finansowy), dotyczy działalności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej i stanowi informację o wydatkowaniu środków publicznych.

W odpowiedzi na skargę PZPN wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w wiadomości e-mail z 9 lutego 2017 r. wskazał, że nie znajduje podstaw prawnych do przekazania żądanych informacji. Wniosek Stowarzyszenia opierał się na błędnym założeniu, że w PZPN w ogóle funkcjonuje roczny "budżet". Nie mógł zatem udostępnić dokumentu, który w praktyce nie istniał. Gdyby nawet "budżet" PZPN istniał (względnie - gdyby uznać, że skarżącemu chodziło o "plan finansowy" w rozumieniu Statutu PZPN) to i tak nie sposób przyjąć, że stanowi on w całości informację publiczną. Za taką można by co najwyżej uznawać te pozycje "budżetu" (czy "planu finansowego"), które pochodzą ze środków publicznych (z majątku publicznego).

Podkreślił, że nie dopuścił się zarzucanego przez Stowarzyszenie naruszenia art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, ani art. 1 ust. 1 i art. 13 ust. 1 u.i.d.p. Nie zostało bowiem w żaden sposób ograniczone konstytucyjne prawo do informacji publicznej, ponieważ zapytanie skarżącego dotyczyło zagadnień, które nie mieszczą się w zakresie ewentualnego wykonywania przez PZPN zadań władzy publicznej i jednoczesnego gospodarowania przez Związek majątkiem Skarbu Państwa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1066), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę zgodności z prawem działalności administracji publicznej, która w myśl art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), dalej: "P.p.s.a.", odbywa się na zasadach określonych w przepisach tej ustawy.

Skarga badana z uwzględnieniem powyższych regulacji nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 119 pkt 4 i art. 120 P.p.s.a. sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. W trybie uproszczonym sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów.

Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a. W sprawie niniejszej, z uwagi na przedmiot zaskarżenia, należy mieć na względzie przepisy ustawy o dostępie do informacji, która kształtuje prawo do informacji publicznej, a także określa zasady i tryb jej udostępniania (art. 1-2a u.d.i.p.). Kognicja sądów administracyjnych do rozpoznania skarg na bezczynność w takich sprawach wynika z art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a., zaś potwierdza ją dodatkowo brzmienie art. 21 u.d.i.p.

Stosownie do art. 149 § 1 P.p.s.a., sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4: (1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności, (2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, (3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (§ 1a). Sąd w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, może ponadto orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia lub obowiązku, jeżeli pozwala na to charakter sprawy oraz niebudzące uzasadnionych wątpliwości okoliczności jej stanu faktycznego i prawnego (§ 1b). W myśl art. 149 § 2 P.p.s.a., sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6.

Przedmiotem skargi Stowarzyszenia zainicjowanej wnioskiem o udostępnienie informacji z dnia [...] stycznia 2017 r. uczyniło bezczynność w zakresie udostępnienia informacji przez Polski Związek Piłki Nożnej:

• "budżetu PZPN za rok 2009 wraz z załącznikami,

• budżetu PZPN za rok 2010 wraz z załącznikami,

• budżetu PZPN za rok 2011 wraz z załącznikami."

W sprawie ze skargi na bezczynność to sąd administracyjny, na podstawie okoliczności sprawy, a zwłaszcza toku postępowania administracyjnego ocenia, czy w sprawie wystąpiła bezczynność oraz na podstawie tej oceny, stosownie do okoliczności sprawy, podejmuje rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 149 P.p.s.a. (por. postanowienia NSA z dnia: 26 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 1360/12; 4 września 2015 r., sygn. akt II OZ 753/15, publ. jw.).

Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale – mimo istnienia ustawowego obowiązku – nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia czy też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności. Na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej bezczynność podmiotu obowiązanego do udostępnienia informacji publicznej polega na zaniechaniu realizacji wniosku informacyjnego zgodnie z przepisami ww. ustawy, w szczególności na niepodjęciu stosownej czynności materialno-technicznej w postaci udostępnienia żądanej informacji, bądź na niewydaniu decyzji o odmowie jej udostępnienia.

Podkreślić należy, że ustawa o dostępie do informacji publicznej służy realizacji konstytucyjnego prawa dostępu do wiedzy na temat działalności organów władzy publicznej, osób pełniących funkcje publiczne, organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa (art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej). Używając w art. 2 ust. 1 u.d.i.p. pojęcia "każdemu", ustawodawca doprecyzował zastrzeżone w Konstytucji obywatelskie uprawnienie, wskazując, że każdy może z niego skorzystać na określonych w tej ustawie zasadach. Ustawa reguluje zasady i tryb dostępu do informacji, mających walor informacji publicznych, wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu oraz kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępniane.

Ustawa określa również podmioty obowiązane do udostępnienia informacji publicznej, wskazując, iż należą do nich władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne. Wobec treści art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. nie budzi wątpliwości, że PZPN jest podmiotem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej. Zgodnie z tym przepisem, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. PZPN jest beneficjentem dotacji przyznawanych przez Ministra Sportu, zatem dysponuje majątkiem publicznym. Stanowisko to potwierdza postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2012 r. sygn. akt I OZ 524/12 (publ. cbois.nsa.gov.pl).

W świetle art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f i art. 6 ust. 1 pkt 5 lit d u.d.i.p. informacją publiczną jest informacja dotycząca budżetu PZPN za wskazane we wniosku lata. Zatem spełniona została przesłanka podmiotowa i przedmiotowa ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Sąd stwierdza, że niniejsza sprawa objęta skargą Stowarzyszenia z dnia 24 maja 2017 r. jest tożsama ze skargą Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] z 1 grudnia 2011 r. i pismem z dnia 30 sierpnia 2012 r. złożonym w trybie art. 55 § 2 P.p.s.a. na bezczynność PZPN w zakresie budżetu za lata PZPN za lata 2009, 2010, 2011 wraz z załącznikami, która została zarejestrowana pod sygn. II SAB/Wa 380/12. O tożsamości sprawy administracyjnej przesądzają przesłanki podmiotowe i przedmiotowe. Sprawa ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] jest niewątpliwie tożsama podmiotowo ze sprawą ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...], co wynika ze zmiany nazwy Stowarzyszenia, niedotyczącej innych aspektów, które wiązałyby się z następstwem prawnym czy koniecznością zmiany numeru KRS - postanowienie Sądu Rejonowego [...] W. w W., [...] Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia [...] marca 2013 r. sygn. [...]. Zachodzi także tożsamość przedmiotowa bowiem Stowarzyszenie domagało się udostępnienia tej samej informacji tj. budżetu PZPN za lata 2009, 2010, 2011 wraz z załącznikami.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 grudnia 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 380/12 oddalił skargę Stowarzyszenia. Jak wynika z uzasadnienia przedmiotowego wyroku PZPN na rozprawie w dniu 13 grudnia 2012 r. pełnomocnik PZPN złożył wydaną [...] grudnia 2012 r. decyzję o odmowie udzielenia żądanej informacji publicznej (d – decyzja w aktach sprawy). Decyzja ta została doręczona Stowarzyszeniu w dniu 7 grudnia 2012 r.

Skoro zatem w obrocie prawnym pozostaje decyzja PZPN odmawiająca udostępnienia żądanej informacji, to Sąd rozpoznając wniosek Stowarzyszenia, nie mógł uwzględnić skargi, bowiem taka sytuacja mogłaby doprowadzić do wydania aktu, który z mocy art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. dotknięty byłby wadą nieważności.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 P.p.s.a orzekł jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt